<Resultaat 109 van 2531

>

STYN·STREUVELS
Waarde Robbers!
We zijn allen welvarend en ik was wel en zeker op de begrafenis van Verriest tegenwoordig; dat verzwijgen van mijn naam hoort misschien bij "la conspiration du silence" waarin ik me zoo behagelijk voel![1]
Met hartelijken dank om Uwe deelneming en genegen groet v[oo]r U beiden
(handtekening Stijn Streuvels)
VICHTE 17.XI.1922
Heer Herman
Robbers
N[oord] Holland Schoorl
 

Annotations

[1] Streuvels alludeert hier op het feit dat men zowel in Nederland als in Vlaanderen op nieuwe Streuvelsboeken niet of nauwelijks nog reageerde. Cf. Streuvels' brief aan Robbers van 6 februari 1921. H. Speliers, Dag Streuvels, p. 464
Volgens Anton Van Duinkerken was dit hoofdzakelijk te wijten aan de geringere creativiteit van Streuvels en aan de felle concurrentie van Ernest Claes en Felix Timmermans. Bijkomstige omstandigheden ter verklaring van deze vermindering der populariteit van Streuvels kan men vervolgens zoeken in de opkomst van de plattelandsroman van Noord-Nederlandse schrijvers, wellicht ook in de minder gunstige beoordeling van de Hollandse neutraliteit, die Streuvels' oorlogsdagboek ten beste gaf. Tenslotte stipte Van Duinkerken aan dat de activisten die in 1918 naar Nederland vluchtten in het algemeen geen propagandisten voor Streuvels' werk waren, hoewel hij een der eersten geweest was om tegen de overheersende sfeer in, voor de politieke veroordeelden amnestie te vragen. Deze uitgeweken Vlamingen stonden voor een gedeelte op fel Groot-Nederlands standpunt en vonden Streuvels te slap als partijman. Ze meenden dat hij met zijn boeren en landarbeiders een te geringe dunk gaf omtrent de Vlaamse intelligentia. André Demedts, Stijn Streuvels, een terugblik op leven en werk, p. 261

Register

Naam - persoon

Robbers, Herman Johan (° Rotterdam, 1868-09-04 - ✝ Amsterdam, 1937-09-15)

Romanschrijver, criticus en tijdschriftleider.

In 1905 werd hij redacteur van Elsevier's Geïllustreerd Maandschrift. Als romanschrijver heeft Robbers veel succes gekend. Met een gematigd realisme trachtte hij in een hele reeks romans het Hollandse burgermansleven te beschrijven. Robbers' eerste grote roman was De roman van Bernard Brandt (1897). Ook de criticus Robbers verdiende veel erkenning. Zijn kritische werkzaamheid vond zijn neerslag in de vele jaargangen van Elsevier's Geïllustreerd Maandschrift waarin hij vaak zeer uitvoerige boekbesprekingen gaf.

Robbers, Herman (° 1868 - ✝ 1937)

Nederlandse prozaschrijver en criticus. In 1905 werd hij medewerker van Elseviers geïllustreerd maandschrift en stond hij mee aan de wieg van de (Nederlandse) Vereniging van Letterkundigen.

Robbers, Herman Johan (° Rotterdam, 1868-09-04 - ✝ Amsterdam, 1937-09-15)

Schrijver, journalist en criticus.

Verriest, Hugo (° Deerlijk, 1840-11-25 - ✝ Ingooigem, 1922-10-27)

Vlaams letterkundige, priester-leraar en flamingant.

Als leraar te Brugge (1864-1867) en te Roeselare (1867-1877) werd hij de geestelijke leider van de Blauwvoeterij, de contestatiebeweging van de katholieke en Vlaamsgezinde studerende jeugd. Hij propageerde de vernederlandsing van het middelbaar en hoger onderwijs in Vlaanderen en richtte met E. Lauwers en A. Depla De Nieuwe Tijd (1896-1901) op, een christelijk democratisch weekblad voor intellectuelen dat naast de letteren en kunst ook de sociale en economische problematiek behandelde. In 1877 was hij directeur van een zustercongregatie te Heule, een jaar later principaal van het bisschoppelijk college van Ieper en nog iets later was hij priester te Wakken (1888) en te Ingooigem (1895). Streuvels was met de pastoor van zijn parochie goed bevriend en heeft in zijn levensherinneringen ontroerende bladzijden aan hem gewijd, die afzonderlijk in 1964 werden uitgeven. Verriest is als literator o.a. bekend om zijn portrettenreeks Twintig Vlaamsche Koppen.

Verriest, Hugo (° 1840 - ✝ 1922)

Schrijver, redenaar en cultuurflamingant die tussen 1895 en 1913 in Ingooigem pastoor was.

Verriest, Hugo (° 1840 - ✝ 1922)

Priester en letterkundige. In 1895 werd hij pastoor van Streuvels' parochie Ingooigem, waar hij tot zijn pensioen in 1912 in dienst bleef. Hij was een graag geziene vriend en gastheer van veel Vlaamse (ook andersdenkende) schrijvers, die meewerkte aan de tweede reeks van Van Nu en Straks en De nieuwe tijd (1896 1901). Verriest heeft Streuvels altijd gesteund, ook toen die uit conservatieve hoek tegenkantingen ondervond vanwege zijn medewerking aan Van Nu en Straks.

Indextermen

Naam - persoon

Robbers, Herman
Verriest, Hugo