De Bom, Emmanuel (° Antwerpen, 1868-11-09 - ✝ Kalmthout, 1953-04-14)

Letterkundige, bibliothecaris, journalist.

Was hoofdbibliothecaris van de Antwerpse stadsbibliotheek (1911-1919; 1926-1933), die hij reorganiseerde. Hij was ook bedrijvig in de journalistiek, vanaf 1904 als correspondent van de Nieuwe Rotterdamsche Courant en als redacteur (1920-1926) van de Volksgazet. Hij was medeoprichter van Van Nu en Straks, Vlaanderen en het Tijdschrift voor Boek- en Bibliotheekwezen. Als een van de eersten in Vlaanderen vroeg hij aandacht voor het toneel van Ibsen en voor de opvattingen van William Morris betreffende boekverzorging. Zijn kleine roman Wrakken (1898), een document van de fin-de-siècle en neerslag van een persoonlijke crisis, is een van de eerste Vlaamse psychologische stadsromans. Daarna schreef hij nog gemoedelijke en stemmingsvolle schetsen en verhalen en talrijke vlotte kronieken. Met Streuvels was hij intiem bevriend en voerde hij een uitgebreide briefwisseling.

De Klerk, Michel (° Amsterdam, 1884-11-24 - ✝ Amsterdam, 1923-11-24)

Nederlands architect, een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Amsterdamse School.

De Klerk hield er als architect eigen, persoonlijke opvattingen op na. Veel van zijn gebouwen in Amsterdam vallen op door hun golvende gevels, de zorgvuldige detaillering, het virtuoze metselwerk en de vele fantastische elementen. Een en ander komt ook tot uiting in zijn interieur- en meubelontwerpen. Van De Klerk is ook een aantal portrettekeningen en schetsen bekend.

Huys, Modest (° Olsene, 1874-10-25 - ✝ Zulte, 1932-01-30)

Belgisch schilder.

Huys kreeg raad en steun van Emile Claus en volgde lessen aan de Academie te Antwerpen o.l.v. Joors en Van Leemputten. Voorkeur voor o.a. landschappen, taferelen met dieren, portretten, marines, genretaferelen, stadsgezichten, interieurs, spelende kinderen. Als impressionist illustreerde hij de schoonheid van de Leie aan de hand van taferelen uit de streek rond Zulte en Gottem waar de vlasbewerking plaatsvond. Hij interesseerde zich evenzeer voor het karakter en de ziel van zijn volk, de vlasbewerkers, de land- en fabrieksarbeiders, de ambachtslui, de bedevaarders, de kermisgangers, de schippers. Zeer bekend ook zijn zijn portretten van Stijn Streuvels, Hugo Verriest en René de Clercq.

Janssen, Miek (° Arnhem, 1890-04-11 - ✝ Hilversum, 1923-11-20)

Nederlandse omstreden dichteres en schilderes, enkel bekend gebleven door haar vermeende relatie met en boeken over de bekende Nederlandse schilder Jan Toorop, diverse artikelen en haar herinneringen aan hem.

Romans: Jan Toorop (1915), Schets over het leven en enkele werken van Jan Toorop (1920); dichtbundels: Aan den einder (1915), Schaduw van den toren (1916), De wroeging. Spel bestaande uit acht beelden (1922).

Putman, Willem (° Waregem, 1900-06-07 - ✝ Brugge, 1954-09-03)

Vlaams schrijver, zoon van de boekhandelaar en toneelschrijver en -uitgever Palmer Putman. Toneelauteur.

Hij werd beschouwd als een vroegrijp genie en ontpopte zich tot een modieus veelschrijver. Hij schreef toneelstukken, werd theatercorrespondent voor de Nieuwe Rotterdamsche Courant, debuteerde als romancier en publiceerde twee bundels theaterkritiek. Beroepshalve werkte hij van 1922 tot 1926 als ambtenaar, meer bepaald als vertaler, bij het ministerie van justitie, en van 1926 tot 1944 als rijksinspecteur van de openbare bibliotheken in de provincie West-Vlaanderen. Volgens Robert Verschuere had Streuvels 'aanvankelijk een grote waardering voor de schrijver Willem. Alhoewel letterkundig begaafd [...] was Willem vooral op muzikaal gebied zeer begaafd. Het was een veelzijdig talent, een fijnzinnig artiest als romancier en toneel-schrijver. Streuvels beweerde dat Willem op tienjarige leeftijd grote stukken speelde van wereldberoemde meesters.'

Putman, Willem (° 1900 - ✝ 1954)

Letterkundige. Aanvankelijk schreef hij toneel onder het pseudoniem 'Willem Hegeling'. 1922 1926 was hij ambtenaar bij het ministerie van Justitie, 1926 1944 rijksinspecteur van de openbare bibliotheken in West-Vlaanderen. Intussen was hij ook dramaturg en theatercorrespondent voor de Nieuwe Rotterdamsche Courant. Tot zijn voornaamste werken uit die periode horen het realistische Het oordeel van Olga (1920) en de impressionistisch-romantische drama's Het stille huis (1921) en Mama's kind (1923). Van belang voor de geschiedenis van het Vlaamse toneel in het interbellum is zijn Tooneeldagboek 1926-1938 (1939).

Simons, Leo (° 's-Gravenhage, 1862 - ✝ Rotterdam, 1932)

Nederlands letterkundige en uitgever.

Leo Simons richtte in 1905 de Wereldbibliotheek op, een 'Maatschappij voor goede en goedkope lectuur', en was tot 1930 directeur. In deze functie heeft hij belangrijke arbeid verricht voor de volksontwikkeling, in het bijzonder door de verspreiding van het goede en goedkope boek. Hij publiceerde o.m. de studies Vondel's Gijsbrecht (1902) en Vondel's dramatiek (1912), schreef Joods nationalisme en assimilatie (1925), hield tal van voordrachten en schreef ook een aantal komedies en zedenspelen. Belangrijk is zijn geschiedkundige werk Het drama en het tooneel (5 dln., 1921-1932). Simons had een universitaire opleiding genoten en was een overtuigd Grootnederlander. Hij had in 1891 het Nederlandsch Taal- en Letterkundig Congres in Gent bijgewoond en daar Emmanuel De Bom leren kennen. Hij heeft 3 jaar in een Londense uitgeverij geleerd. Na zijn huwelijk was hij in Amsterdam gaan wonen.

Simons, Leo (° 1862 - ✝ 1932)

Joodse Nederlander die werkte als theatercriticus en redacteur van het weekblad Hollandia (1889-1903). Oprichter van de 'Maatschappij voor Goede en Goedkoope Lectuur', beter bekend als de Wereldbibliotheek (1905). Hij gaf aan vele Vlaamse schrijvers de kans om in zijn fonds te publiceren en was zeer goed bevriend met De Bom. Zie onder meer de studie Oog voor Vlaanderen. Leo Simons en de Vlaamse ontvoogdingsstrijd van Willem van den Steene (Gent, KANTL, 2001).

Simons, Leo Mz (° Den Haag, 1862-08-01 - ✝ Rotterdam, 1932-06-11)

Auteur, uitgever (Wereldbibliotheek) en Vondelkenner.

Toorop, Jan Theodoor (° Purworedjo, Java, 1858-12-20 - ✝ Den Haag, 1928-03-03)

Nederlands schilder, tekenaar, graficus, aquarelist en ontwerper van kunstnijverheid.

In het begin van zijn carrière schilderde Toorop impressionistisch gekleurde portretten, landschappen, figuurstukken en interieurs. Na 1890 evolueerde hij naar het symbolisme. Ook paste hij de techniek van het pointillisme toe, waaruit zijn veelzijdigheid als schilder blijkt. Invloed van de Javaanse kunst komt tot uiting in het gebrek aan perspectief en de vulling van het volledige vlak. Na zijn bekering tot het rooms-katholicisme (1905) schilderde hij vooral religieus geïnspireerde taferelen. Toorop heeft er in sterke mate toe bijgedragen dat de Nederlandse beeldende kunst aansloot bij de contemporaine vernieuwende tendensen van de Europese kunst.

Toorop, Jan (° Purworedjo (Java), 1858-12-20 - ✝ Den Haag, 1928-03-03)

Schilder, tekenaar, graficus, aquarellist en ontwerper.