FRANK·LATEUR
Ingoyghem den 31 Januari, '42
Waarde Heer De Meyer,
Gister kreeg ik een heel fatsoenlijk, braven brief uit Amsterdam, met een gewijzigd contract, in heel ander termen — gelijk ik het verlangd had.[1] Op die manier, meen ik, kunnen wij er mede akkoord gaan. Ik heb er nog eenige bepalingen doen bijvoegen, o[nder andere] dat de helft der oplaag zou voorbehouden blijven voor België, en op naam v[an de] Standaard-Boekhandel.[2] Ook nog: in geval de uitgaaf niet klaar komt tegen Januari 1943, het contract vervalt.[3] (Ik kan mij toch niet verbinden voor eene onbepaalde toekomst, in geval er b[ijvoorbeeld] geen papier voorhanden ware!) Zij beweren het onderteekend contract te moeten kunnen voorleggen, om het papier te krijgen.[4]
Over prijzen kan ook nog niets vast bepaald worden; zij beloven echter: al het mogelijke te zullen doen om den verkoop in België te vergemakkelijken.[5] Zij verklaren ook gereed te zijn om — indien U het verlangt — van hun voorraad (de 18 honderd en zooveel ex[em]pl[aren]) een deel af te staan om hier in België te kunnen de markt gerieven.[6]
(Een onbescheiden vraag komt mij hier in verzoeking brengen: hoeveel ex[em]pl[aren] hebt U boven de voor U bestemde 5000, nog wel nabesteld?)[7]
Best ware, meen ik, als Gij nu persoonlijk zelf de bijkomende kwesties met de firma Veen afhandeldet.
De oplaag zou maximum 10.000 ex[em]pl[aren] bedragen,... voor zoover zij het papier kunnen bemachtigen.[8]
Over prijzen kan ook nog niets vast bepaald worden; zij beloven echter: al het mogelijke te zullen doen om den verkoop in België te vergemakkelijken.[5] Zij verklaren ook gereed te zijn om — indien U het verlangt — van hun voorraad (de 18 honderd en zooveel ex[em]pl[aren]) een deel af te staan om hier in België te kunnen de markt gerieven.[6]
(Een onbescheiden vraag komt mij hier in verzoeking brengen: hoeveel ex[em]pl[aren] hebt U boven de voor U bestemde 5000, nog wel nabesteld?)[7]
Best ware, meen ik, als Gij nu persoonlijk zelf de bijkomende kwesties met de firma Veen afhandeldet.
De oplaag zou maximum 10.000 ex[em]pl[aren] bedragen,... voor zoover zij het papier kunnen bemachtigen.[8]
Kunt U mij soms niet helpen aan eenige vellen echt Japansch papier — of een ander soort luxe-papier (Oud-Hollandsch of iets dergelijks).[9] Ik zou namelijk een luxe-plaquetje willen laten drukken van een 40 bl[ad]z[ijden] op formaat van ongeveer 25 X 20 c[enti]m[eter] en zoek daarvoor het geschikte papier. Het zou getrokken worden op een 25 exemplaren. Gij ziet: ergens een overschotje zou daarvoor te pas komen.[10]
Met genegen groet
(handtekening Stijn Streuvels)
Annotations
[1]
In een brief d.d. 23 januari 1942 reageerde de firma Veen op Streuvels' wensen, die hij in zijn brief van 18 januari 1942 moet geformuleerd hebben. Brief in Letterenhuis, S 935/B2/Veen Streuvels deed die verzoeken in zijn brief van 15 januari 1942 aan De Meyer uit de doeken.
[2]
L.J. Veens Uitgeversmaatschappij verklaarde zich bereid aan de Belgische exploitatie van de herdruk van Guido Gezelle's Dichtwerken mee te werken. Brief van 23.01.1942, Letterenhuis, S 935/B2/Veen
[3]
Guido Gezelle's Dichtwerken werd pas in december 1943 in de pers aangekondigd. Mededeelingen van het Boekengilde, XIV, Nr. 18-19, December 1943, p. 122
Cf. de brief van Streuvels aan De Meyer van 8 december 1943 en de brief van De Meyer aan Streuvels van 9 december 1943.
[4]
Als gevolg van de Distributiewet van 1939 werd in Nederland het Rijksbureau voor Papier opgericht, dat voor de verdeling van papier en de belangrijkste grondstoffen voor de papierproductie moest instaan. Streuvels' eis aan de firma Veen, hem de schriftelijke bevestiging te geven dat hen genoeg dundrukpapier voor de nieuwe oplage van Gezelle ter beschikking stond, kon ingewilligd worden, maar enkel nadat de firma aan het Rijksbureau voor Papier het contract had kunnen voorleggen.
[5]
M.Th. Veen deelde in haar brief mee dat de prijs van de nieuwe oplage bepaald zou worden door de kosten en dat die, in vergelijking met de eerste druk, gestegen waren. De uitgeverij verklaarde zich echter bereid om in overeenstemming met de Standaard Boekhandel de prijs voor België zo laag mogelijk te houden. Brief van 23.01.1942, Letterenhuis, S 935/B2/Veen
[6]
Van de 5000 exemplaren van de eerste dundrukeditie die voor de Nederlandse markt bedoeld waren, bleven er op dat moment nog 1845 over. Op Streuvels' vraag werd positief geantwoord, maar wel onder die voorwaarde dat de exportbepalingen voor boeken dat toelaten. Brief van 23.01.1942, Letterenhuis, S 935/B2/Veen
[7]
Cf. antwoord van Maurits De Meyer in zijn brief aan Stijn Streuvels van 6 februari 1942.
[8]
M.Th. Veen schreef aan Streuvels: Het door U gewenschte aantal van 100 present-exemplaren willen wij U bij een oplaag van 10.000 exemplaren gaarne ter beschikking stellen. Dit aantal present-exemplaren zou dus 1% der oplaag bedragen. Wij stellen er prijs op, het aantal present-exemplaren in verhouding tot de oplaag te brengen, daar deze voornamelijk van het quantum papier afhangt, dat wij op grond van de toewijzing der autoriteiten mogen bedrukken. Brief van 23.01.1942, Letterenhuis, S 935/B2/Veen
De totale oplage van de tweede dundruk bedroeg uiteindelijk 15000 exemplaren. 10000 ervan zouden in Nederland bij de firma Veen gedrukt worden, waarvan er nog eens 2500 aan België zouden afgestaan worden. 5000 exemplaren zouden op de persen van de Standaard Boekhandel zelf verschijnen. Cf. de brief van De Meyer aan Streuvels van 10 oktober 1942.
[9]
Japans papier wordt gemaakt van de bast van moerbeibomen in Japan. Het heeft een zijdeachtig uiterlijk en komt voor in diverse gewichten. De kleur is gewoonlijk crème of naturel. Het papier wordt gebruikt voor doelen waarvoor grote duurzaamheid vereist is. GWP, deel 12, p. 435
Oudhollands papier is een houtvrije papiersoort met een lage dichtheid, voorzien van een zogenaamde geschepte rand, waardoor het op handgeschept papier lijkt. Het wordt echter meestal machinaal vervaardigd van lompen. GWP, deel 14, p. 754
[10]
Om welk luxe-exemplaar het hier precies gaat, hebben we niet kunnen achterhalen. Cf. antwoord van Maurits De Meyer in zijn brief aan Stijn Streuvels van 6 februari 1942. Op 10 februari '42 richtte Streuvels diezelfde vraag ook tot Lannoo. Op 15 februari 1942 antwoordde Lannoo: Als luxe-papier heb ik nog alleen dit van de luxe-uitgave van De Vlaschaard dat ook voor de andere uitgaven zal kunnen gebruikt worden. Ik ben er zeer sparig mee, omdat ik het zeker niet meer zal kunnen vernieuwen. Ik heb ook nog een kleine partij wit papier van dezelfde kwaliteit. Het kan gebruikt worden op formaat 35 bij 25 cm. of 17 bij 25 cm. of alle formaten tusschen deze cijfers in. Al hield ik alles om geleidelijk enkele luxe-ex. van de Lijsternestreeks te kunnen geven, toch wil ik hiervoor wel eenige bladen afstaan: 40 bld. op 25 ex. is nog zoo erg niet.
