< | Resultaat 1837 van 2531 | > |
---|
De Meyer, Maurits (° Elversele, 1895-03-02 - ✝ Wilrijk, 1970-11-24)
Uitgever en volkskundige.
Studeerde tussen 1916 en 1918 klassieke filologie en geschiedenis aan de door de Duitse bezetter vernederlandste Gentse universiteit von Bissing Universiteit). Dit had tot gevolg dat de Belgische universiteiten en de Centrale Examencommissie voor hem na de oorlog gesloten bleven. Spoedig trad hij in dienst van de nog jonge uitgeverij Standaard Boekhandel, waarvan hij 35 jaar lang directeur (01.10.1924) en later beheerder was. Zo was hij ook medestichter van de Vereniging ter Bevordering van het Vlaamse Boekwezen (VBVB), die hij ook als voorzitter zou leiden, en was hij betrokken bij de organisatie van de Boekenbeurs voor Vlaanderen in Antwerpen. Als wetenschapsman verwierf de Meyer faam door zijn activiteiten op gebied van volkskunde - het is mede dankzij hem dat men deze wetenschap in Vlaanderen ernstig is gaan beoefenen. De Meyer specialiseerde zich in de studie van Vlaamse sprookjes, waarover hij in binnen- en buitenland publiceerde.
Grymonprez, Gilbert (° Harelbeke, 1911-04-07 - ✝ Kortrijk, 1991-06-24)
Directeur van boekhandel Zonnewende te Kortrijk.
Gilbert Grymonprez trad in 1935 in dienst bij Zonnewende, een kunst- en boekhandel in Kortrijk, opgericht in 1920. Deze boekhandel heeft bijgedragen tot de Vlaamsgezinde en culturele emancipatie van stad en streek. Tot 1946 nam Grymonprez er de functie van (verkoops)directeur waar. Hij huwde voor de eerste keer in 1937, in 1973 voor een tweede maal.
Vandyck, Albert (° Turnhout, 1902-05-25 - ✝ Turnhout, 1951-03-17)
Schilder, tekenaar, etser en boetseerder.
Hij studeerde eerst aan de Stedelijke Tekenschool te Turnhout, vervolgens aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten (1918) en aan het Hoger Instituut voor Schone kunsten te Antwerpen (1921), waar hij o.m. de klassen volgde van Opsomer (figuurschilderen), Ciamberlani (tekenen) en De Bruycker (kopergravure). In 1932 richtte hij zonder veel succes te Antwerpen een vrije academie op en in 1949 werd hij professor in het tekenen aan het Hoger Nationaal Instituut voor Schone Kunsten (Antwerpen). In zijn vroegste werk is de invloed van de Vlaamse expressionisten merkbaar. Hij wordt dan ook beschouwd als een van de belangrijkste figuren van de nieuwe generatie. Hij was evenwel wars van elk systematisch modernisme en geloofde slechts in de natuur. Hij schilderde vooral kinderen en jongelingen, terwijl ook het landschap hem boeide. Hij was een hartstochtelijk tekenaar die heel wat bekende literatoren heeft vereeuwigd. Van Dijck illustreerde bovendien tal van werken.