FRANK·LATEUR
Ingoyghem den 21 November, '47
Waarde Heer De Meyer,
Ik sta voor de afrekening met de erven G[uido] Gezelle over de inkomsten van 1947.
In het contract van de Bloemlezing (Prof[essor] Baur) 1944 zie ik dat er bij het verschijnen (Mei 1947) van die bloemlezing het honoraar over 2000 ex[em]pl[aren] moest uitbetaald worden.[1]
Ik herinner mij niet dit bedrag ontvangen te hebben. Kunt U mij hierover inlichten?[2]
Ik stuur U hierbij de afschriften terug die Gij mij hebt willen mededeelen handelend over de kwestie "papier".[3]
Er zal mij niemand overtuigen dat het kramakkige[4] van de Lijsternestreeks dààraan ligt![5] Ik moet maar het fonds der firma Lannoo inkijken om te weten waaraan het ligt: er zijn daar namelijk een paar nieuwe auteurs die beter "loopen" en meer opbrengen. Hun boeken zijn in hetzelfde formaat gedrukt als de mijne ('t geen een dwaasheid is!) en voor het papier zal ook wel de dikte aangegeven zijn bij de bestelling.
Ten ander ik wensch noch wil dat een uitgever geld zou verliezen aan mijn uitgaven, en aangezien, volgens Uw schrijven,[6] de verkoop der twee laatste deelen[7] zoo "catastrophaal slecht" was, is het toch eenvoudig een streep door het contract te maken. Gij hebt ten minste den moed het te bekennen en er geen ander doekjes om te winden. Maar naar ik verneem wil men mij te Tielt langs den eenen kant loslaten en langs den anderen kant vasthouden — dàt verdraag ik niet. Ik word in een valsche positie gesteld en moet in staat gesteld worden met de handen vrij op een ander te kunnen herbeginnen.
Ik hoorde dat U er niets tegen hebt en liefst de uitgaaf zoudt opdoeken, maar: in het contract komt de firma Standaard-boekhandel slechts voor als exploitant voor België. Ik zal dus verder met den heer Lannoo de zaak moeten afhandelen.[8]
Hoogachtend gegroet
(handtekening Frank Lateur)
Annotations
[1]
Titelbeschrijving: Bloemlezing uit de Gedichten van Gezelle. Samengesteld door F. Baur. Antwerpen, Standaard Boekhandel, 1946, 243 blz.
Het contract voor deze uitgave (d.d. 20 juni 1944) vermeldt: De eerste ondergeteekende ontvangt 10% eereloon van de verkoopprijs na aftrek van de prijs van band en binden van de gebonden exemplaren. Dit honorarium zal, over 2000 exemplaren worden overgemaakt, zoodra de prijs van het boek bepaald is en verder met jaarlijksche afrekening in Januari van ieder jaar. UA
[2]
Cf. antwoord van De Meyer op 25 november 1947.
[3]
De bedoelde afschriften vonden we niet terug in de geraadpleegde archieven. Maurits De Meyer stak de bedoelde afschriften bij zijn brief aan Streuvels van 19 september 1947.
[4]
kramakkig: gammel, vervallen
[5]
Streuvels reageert hier op de brief van De Meyer van 19 september 1947.
Op 30 mei 1944 verwittigde Joris Lannoo de Papiercentrale van Brussel dat een hele reeks werken niet zouden verschijnen. Heel wat van zijn werkkrachten waren opgeroepen om in Duitsland te gaan werken. Het bedrijf werd ook gecontroleerd door de Duitse censuur. België kampte met een enorme papierschaarste en het gebruik van de elektriciteit moest beperkt worden. De papierschaarste was blijkbaar de belangrijkste reden, want op 17 maart 1945 schreef hij aan Streuvels: De toestand van de papiermarkt wordt met den dag erger [...] er is in geen maanden vooruitzicht op beternis in de papierbevoorrading! Ook de samenwerking met de Standaard Boekhandel liep moeizaam omdat het Antwerpse bedrijf belaagd werd door vliegende bommen. Op het einde van 1945 liet Lannoo aan Streuvels weten dat hij elk moment een pak houtvrij papier verwachtte zodat hij de Lijsternestreeks kon verderzetten (cf. brief van 15.12.1945). Hij meldde ook dat alles wat al verschenen was, moest herdrukt worden omdat alles verkocht was. Blijkbaar zat Lannoo met grote plannen of hield hij Streuvels aan het lijntje? Tot in 1947 kwam de kwestie van de Lijsternestreeks niet meer aan bod in de briefwisseling. In maart 1947 zag het er zelfs positief uit. De reeks werd wel gereduceerd tot twee boeken per jaar maar van stoppen was geen sprake. Op 22 maart 1947 deelde Lannoo mee dat de situatie op de boekenmarkt niet erg gunstig was en dat dit goed gevoeld werd door de Standaard Boekhandel. De drukkerij aan de 'Meulebeekse Steenweg' had er naar eigen zeggen weinig last van. Op 24 april bevestigde Lannoo de werkelijke situatie: de boekenverkoop gaat over het 't algemeen slecht. In deze brief verwees Lannoo ook voor het eerst naar de moeizame verkoop van de Lijsternestreeks: In de Lijsternestreeks is nog niets uitverkocht: ik heb enkele tientallen exx. [...] kunnen koopen van Lenteleven en Teleurgang bij de Standaard, waarvan ik respectievelijk nog 75 en 83 exx. bezit. Van de andere deelen is bij mij nog een voorraad van minstens 300 exx. Er werden afspraken gemaakt om dit probleem te bespreken.
[6]
Cf. brief van Maurits De Meyer aan Stijn Streuvels van 19 september 1947.
[8]
Cf. antwoord van De Meyer op 25 november 1947.
