Brugge, 28 Februari 1950.
Den Heer S[TIJN] STREUVELSLijsternest,
Ingooigem.
Zeer geachte Heer Lateur,
Ik ontvang zoeven een brief uit Zuid-Afrika, gedateerd 7 Feb[ruari] waaruit het volgende voor U bestemd is:
"Die saak in verband met 'n bloemlesing uit die verhale van Styn Streuvels moet ek dadelik meld dat ons met die wegspringslag teen 'n deurslaggewende faktor bots: Dit is eenvoudig ondenkbaar dat Suid-Afrikaanse skole gebruik sal maak van die werk tensy die spelling gemoderniseer is. Hierdie saak het ek deeglik met die verskillende Departemente van Onderwys bespreek, en is jammer dat hulle standpunt beslis en finaal is."[1]
"Die saak in verband met 'n bloemlesing uit die verhale van Styn Streuvels moet ek dadelik meld dat ons met die wegspringslag teen 'n deurslaggewende faktor bots: Dit is eenvoudig ondenkbaar dat Suid-Afrikaanse skole gebruik sal maak van die werk tensy die spelling gemoderniseer is. Hierdie saak het ek deeglik met die verskillende Departemente van Onderwys bespreek, en is jammer dat hulle standpunt beslis en finaal is."[1]
Persoonlijk heb ik ondervonden dat de jonge Afrikaners bij de lezing van het Nederlands ongeveer dezelfde moeilijkheden ondervinden als onze jonge mensen die Duits moeten lezen. Daar de bloemlezing voor de scholen bestemd is willen zij natuurlijk deze moeilijkheden ondervangen en hier en daar voor de leerlingen den weg effenen.
Voor een werk van Verschaeve dat ook voor de scholen bestemd was hebben wij een midden-oplossing gezocht die zonder de stijl van Verschaeve te veranderen toch enkele moeilijkheden uit den weg ruimde.
Graag verneem ik uw mening in deze zaak en verblijve inmiddels met vriendelijke groeten,
Hoogachtend,
(handtekening Martha Van de Walle )
M[artha van de] WALLE.
M[artha van de] WALLE.
Hartelijke groeten ook aan alle "Streuvelsen" thuis en "in [partibus]..."
Hoe is 't met de "jonge menagen"?
Hoe is 't met de "jonge menagen"?
Annotations
[1]
Reeds op 14 augustus 1948 schreef Martha Van de Walle Streuvels een brief met het voorstel voor een Bloemlezing, of liever een verzameling Kortverhalen, behelzende ongeveer 45.000 woorden, bedoeld voor het middelbaar onderwijs in Zuid-Afrika.
Door minister Marchant werd in 1934 een nieuwe spelling, de z.g. examenspelling, in het Nederlandse onderwijs ingevoerd. In 1946 werd ze in België officieel, in 1947 in Nederland. Het bijbehorende 'Groene Boekje' dateert van 1954. De Leidraad en Woordenlijst zijn een uitvoering van het Belgisch Spellingsbesluit van 9 maart 1946 en de Nederlandse Spellingswet van 14 februari 1947, waarbij een regeling werd voorgeschreven met betrekking tot de schrijfwijze van het voornaamwoordelijk gebruik, het gebruik van tweede-naamvalsvormen als der, dezer en zijner, de schrijfwijze van bastaardwoorden en de tussenklanken in samenstellingen. Tevens werden er voorschriften en aanwijzingen gegeven voor de spelling van de spraakklanken, de verdeling van de woorden in lettergrepen, het gebruik van het koppelteken, het deelteken en het weglatingsteken en het gebruik van de hoofdletters. (http://www.cultuurbibliotheek.be/publicaties/vijf_eeuwen/brochure/5e_tekst.php)
