Leiestraat, 12
- 1° de effecten zelf
- 2° Het bordereel van aankoop
- 3° Bewijs van aangifte (Gutt-operatie)[5]
< | Resultaat 1869 van 2531 | > |
---|
Delbaere, Pieter (° Kortrijk, 1892-08-18 - ✝ Ukkel, 1957-01-05)
Boekhandelaar.
Hij was de zoon van een zakenman, die in Kortrijk de humaniora volgde en in Berlijn handelsstudies deed. Na de Eerste Wereldoorlog werd Delbaere afgevaardigd beheerder van de West-Vlaamse Heropbouwmaatschappij. Onmiddellijk werd ook zijn Vlaamse bekommernis duidelijk: in het kader van de uitbouw van een eigen Vlaamse economie was hij een van de medestichters van de Bank voor Handel en Nijverheid en beheerder van de Algemeene Bankvereeniging en Volksbank van Leuven. Hij droeg bij tot het stimuleren van de West-Vlaamse textielsector via de Beernemsche Tricotfabriek, de oprichting van de Algemeene Fluweelweverij van Kortrijk en de Kortrijkse Katoenspinnerij. In al deze bedrijven was het Nederlands de voertaal en werd een sociale politiek gevoerd. Pieter Delbaere was in 1926 medestichter en eerste voorzitter (tot 1952) van het VEV. Hij loodste de organisatie door de Tweede Wereldoorlog en zorgde voor een goede verstandhouding met het Verbond der Belgische Nijverheid. In 1926 was Delbaere medeoprichter van het Vlaams Economisch Verbond (VEV). Hij bleef er tot aan zijn overlijden raadslid van. Begin 1945 werd hij algemeen voorzitter van het VEV, een functie die hij behield tot 1952. Dankzij zijn grote inzet en met zijn persoonlijk gezag en zijn integriteit kon hij het VEV na de perikelen van de Tweede Wereldoorlog behoeden voor de ondergang en opnieuw opwerken tot een gerespecteerde organisatie. Zijn goede contacten in de 'Belgische' werkgeverskringen lieten hem toe samenwerkingsakkoorden te sluiten met het Verbond der Belgische Nijverheid (het huidige Verbond van Belgische Ondernemers). Deze vormden de basis voor de vandaag nog bestaande onderlinge overleg- en participatiestructuren van beide organisaties.
Gutt, Camille (° Brussel, 1884-11-14 - ✝ Brussel, 1971-06-07)
Belgisch financier en minister van Staat.
Gutt begon zijn carrière als advocaat en journalist. In 1916 werd hij secretaris van het Belgisch Comité voor aankoop van oorlogsmateriaal. Hij maakte deel uit van de Belgische afvaardiging in de Commissie voor Herstelbetalingen (1919 en 1924), in het Young-comité (1929), bij de besprekingen betreffende de oorlogsmarkten (1929) en het Hovermoratorium (1931). Gutt was minister van Financiën in de regering-Theunis (1934-1935) en in de kabinetten-Pierlot (1939-1945). Bovendien werd hij in Londen belast met Landsverdediging, Verkeer (1940-1942) en Economische Zaken (1940-1944). Hij voerde eind 1944 zijn drastisch muntsaneringsplan door. Van 1946 tot 1951 was hij president-directeur van het Internationaal Monetair Fonds.
Lateur, Frank (° Heule, 1871-10-03 - ✝ Ingooigem, 1969-08-15)
Geboren als Frank Lateur en bakker van opleiding, maar onder zijn pseudoniem Stijn Streuvels als prozaschrijver bekend geworden in tijdschriften als Van Nu en Straks, Vlaanderen, De Gids en De Nieuwe Gids. De vlaschaard (1907) en De teleurgang van den waterhoek (1927) zijn twee van zijn bekendste romans.