Kortrijk
Leiestraat, 12
Leiestraat, 12
17.9.47
Zeer Geachte Heer Lateur en Mevrouw,
Laat mij toe U zeer hartelijk te danken voor het prachtige geschenk dat U mij hebt laten aanbieden.[1] Wel kende ik het bestaan van die mooie uitgave, maar gezien had ik die nog niet... Nogmaals mijn hartelijksten dank, mede in naam van mijn toekomende.
Inderdaad rest er voor het huwelijk nog weinig tijd om over zaken te spreken.
Mijn eerste werk na mijn thuiskomst is echter nu reeds vastgesteld: ik breng U dadelijk een bezoek.
Vorige week heb ik nog met Prof[essor] Baur over de totum-editie gesproken. Hij vroeg er nog wat mee te wachten... aangezien hij zelf op de luxe editie "Lijsternest" inteekende... maar daar wacht hij al zoo lang naar![2]
Ik heb hem een present-exemplaar beloofd... en afspraak gemaakt om verder over de zaak te spreken na Uw akkoord.
Ik hoop in elk geval dat "onze" totum- geen "Lijsternest"-reeks wordt. In elk geval is er reeds ± 5 Ton papier in voorraad.
Wij spreken daar echter begin Oktober verder over. Nogmaals hartelijksten dank en vriendelijke groeten
(handtekening Jozef Cordie)
Annotations
[1]
Welk boek Streuvels als geschenk aan Jozef Cordie had laten aanbieden, hebben we niet kunnen achterhalen.
[2]
Op 30 mei 1944 reeds verwittigde Joris Lannoo de Papiercentrale van Brussel dat een hele reeks werken niet zouden verschijnen. Heel wat van zijn werkkrachten waren opgeroepen om in Duitsland te gaan werken. Het bedrijf werd ook gecontroleerd door de Duitse censuur. België kampte met een enorme papierschaarste en het gebruik van elektriciteit moest beperkt worden. De papierschaarste was blijkbaar de belangrijkste reden want op 17 maart 1945 schreef hij aan Streuvels: De toestand van de papiermarkt wordt met den dag erger [...] er is in geen maanden vooruitzicht op beternis in de papierbevoorrading! Ook de samenwerking met de Standaard Boekhandel liep moeizaam omdat het Antwerpse bedrijf belaagd werd door vliegende bommen. Op het einde van 1945 liet Lannoo aan Streuvels weten dat hij elk moment een pak houtvrij papier verwachtte zodat hij de Lijsternestreeks kon verderzetten (cf. brief van 15.12.1945). Hij meldde ook dat alles wat al verschenen was, moest herdrukt worden omdat alles verkocht was. Blijkbaar zat Lannoo met grote plannen of hield hij Streuvels aan het lijntje? Tot in 1947 kwam de kwestie van de Lijsternestreeks niet meer aan bod in hun briefwisseling. In maart 1947 zag het er zelfs positief uit. De reeks werd wel gereduceerd tot twee boeken per jaar maar van stoppen was geen sprake. Op 22 maart 1947 deelde Lannoo mee dat de situatie op de boekenmarkt niet erg gunstig was en dat dit goed gevoeld werd door de Standaard Boekhandel. De drukkerij aan de Meulebeekse Steenweg had er naar eigen zeggen weinig last van. Op 24 april 1947 bevestigde Lannoo de werkelijke situatie: de boekenverkoop gaat over het 't algemeen slecht. In deze brief verwees Lannoo ook voor het eerst naar de moeizame verkoop van de Lijsternestreeks: In de Lijsternestreeks is nog niets uitverkocht: ik heb enkele tientallen exx. [...] kunnen koopen van Lenteleven en Teleurgang bij de Standaard, waarvan ik respectievelijk nog 75 en 83 exx. bezit. Van de andere deelen is bij mij nog een voorraad van minstens 300 exx. Er werden afspraken gemaakt om dit probleem te bespreken, maar na juni 1947 kwam de Lijsternestreeks niet meer ter sprake in de briefwisseling Streuvels-Lannoo.
