<Resultaat 96 van 2194

>

05/02/1861, Heist, Eugénie De Neve aan [Guido Gezelle]

Indextermen

Facsimile's


p1G Z A D H[1]+
Zeer eerweerdigen Heer Guido Gezelle

Wy wenschen u eenen zaligen vasten aenstaende. Indien het u geregeleerd wy begeeren dat gy zoudt den eersten maendag van den vasten de nouvene beginnen, wy zullen onze intentie met de uwe voegen; en toen laeter het is gelyk wat dag, dry voor onze Lieve Vrouw, en, dry voor den Heiligen Cornélus, en twee ter eere vanp2den H. Geest, onze intentie is om van den hemel af te smeeken den zegen over onze geestelyke en tydelyke goederen. De name van dien Heer aen wie gy die brieven zoude willen toogen is Feet[2] die Jan‘s Professor tot Rousselaere geweest heeft.

Vele véle complementen van Mr Pastor, en ook van Mr Demonie.[3] Zaligheid den zegen in de Heer
Uwe dienaeres
E. De Neve
Voor Vader en Moeder
Heyst den 5 february 1861

Noten

[1] Dit is mogelijk de afkorting van ‘Glorie zij aan de Heer’.
[2] Het gaat mogelijk om Eugene August Lefevre.
[3] Het gaat wellicht over Emile Leander Demonie, die arts was te Heist. Een andere mogelijkheid is dat het om diens broer Leopold Demonie zou gaan, die leerling was geweest aan het kleinseminarie.
1
2

Register

Correspondenten

NaamDe Neve, Eugénie; De Neve, Eugenia
Datums° Heist, 12/04/1845 - ✝ Heist, 30/05/1926
GeslachtVrouwelijk
BioEugenia De Neve werd geboren op 12 april 1845 te Heist. Haar ouders boerden er op het hof van Hector Coornaert. Zij was de jongere zus van Jan De Neve (1836-1866) die leerling was in de poësisklas van Gezelle. Ze was pas 19 jaar oud toen ze huwde met de 31-jarige Leopoldus Desutter, de latere burgemeester van Heist. Samen kregen ze 11 kinderen. Voor dit huwelijk schreef Gezelle het gelegenheidsgedicht 'Het leven is zoo kort'. In de jaren '60 bemiddelde zij per brief tussen Gezelle en haar broer, die passionist was in Engeland. Ze stierf op 81-jarige leeftijd in haar geboortedorp Heist.
Relatie tot Gezellecorrespondent; gelegenheidsgedicht
NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Briefschrijver

NaamDe Neve, Eugénie; De Neve, Eugenia
Datums° Heist, 12/04/1845 - ✝ Heist, 30/05/1926
GeslachtVrouwelijk
BioEugenia De Neve werd geboren op 12 april 1845 te Heist. Haar ouders boerden er op het hof van Hector Coornaert. Zij was de jongere zus van Jan De Neve (1836-1866) die leerling was in de poësisklas van Gezelle. Ze was pas 19 jaar oud toen ze huwde met de 31-jarige Leopoldus Desutter, de latere burgemeester van Heist. Samen kregen ze 11 kinderen. Voor dit huwelijk schreef Gezelle het gelegenheidsgedicht 'Het leven is zoo kort'. In de jaren '60 bemiddelde zij per brief tussen Gezelle en haar broer, die passionist was in Engeland. Ze stierf op 81-jarige leeftijd in haar geboortedorp Heist.
Relatie tot Gezellecorrespondent; gelegenheidsgedicht

Briefontvanger

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Plaats van verzending

NaamHeist
GemeenteKnokke-Heist

Naam - persoon

NaamDe Neve, Eugénie; De Neve, Eugenia
Datums° Heist, 12/04/1845 - ✝ Heist, 30/05/1926
GeslachtVrouwelijk
BioEugenia De Neve werd geboren op 12 april 1845 te Heist. Haar ouders boerden er op het hof van Hector Coornaert. Zij was de jongere zus van Jan De Neve (1836-1866) die leerling was in de poësisklas van Gezelle. Ze was pas 19 jaar oud toen ze huwde met de 31-jarige Leopoldus Desutter, de latere burgemeester van Heist. Samen kregen ze 11 kinderen. Voor dit huwelijk schreef Gezelle het gelegenheidsgedicht 'Het leven is zoo kort'. In de jaren '60 bemiddelde zij per brief tussen Gezelle en haar broer, die passionist was in Engeland. Ze stierf op 81-jarige leeftijd in haar geboortedorp Heist.
Relatie tot Gezellecorrespondent; gelegenheidsgedicht
NaamDe Neve, Jan; Pater Hubertus Benedictus Labre
Datums° Heist, 20/08/1836 - ✝ Glasgow, 28/07/1866
GeslachtMannelijk
Beroepmissionaris
VerblijfplaatsEngeland
BioJan De Neve was leerling aan het kleinseminarie te Roeselare van 1855 tot 1860 en behoorde tot Gezelles eerste poësisklas (1857-1858). Het plan om aan het Engels Seminarie te Brugge te studeren mislukte. Begin oktober 1860 vertrok De Neve dan naar het seminarie van Douai, waar hij niet aanvaard werd. In november 1860 trad hij in bij de passionisten in St. Saviour's Retreat te Broadway (Worcestershire) waar hij geprofest werd op 12 november 1861 onder de naam P. Hubertus Benedictus Labre. Op 07/03/1862 verhuisde hij naar St. Joseph's Retreat, Highgate (Londen) om er theologie te studeren. Gezelle bezocht hem samen met Eugeen Van Oye tijdens zijn tweede Engelandreis, in de zomer van 1862. Op 12/06/1865 ontving hij in St. Anne's Sutton bij Liverpool zijn priesterwijding. Hij werd benoemd in het klooster Retreat of St. Mungo's in Glasgow. Begin december 1865 verhuisde hij van Sutton naar Glasgow. Hij oefende zijn priesterambt uit in het ziekenhuis en overleed in 1866 aan een tyfusbesmetting. In 1867 verscheen in Rond den Heerd een levensbeschrijving met zijn laatste brief aan Gezelle.
Relatie tot Gezellecorrespondent; oud-leerling Gezelle kleinseminarie Roeselare; lid van Gezelles confraternity
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III; J. Vanden Bussche, P. Hubert De Neve leerling van Gezelle, in: Het Teken, jg. 72 (juli 1999), nr. 2, p. 49-52 (https://www.kuleuven.be/thomas/page/tijdschriften/viewarticle/93304/)
NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]
NaamLefevre, Eugenius Augustus Antonius
Datums° Bavikhove, 27/04/1826 - ✝ Brugge, 01/05/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; econoom; inspecteur onderwijs; leraar; onderdirecteur; schooldirecteur
BioEugène Lefevre was de zoon van Carolus, landsman, en Coleta Verhaeghe. Hij trad binnen in het grootseminarie op 01/10/1844 en werd te Brugge tot priester gewijd op 23/05/1850. Aan het kleinseminarie was hij leraar van 1849 tot 1859, ondersuperior en huismeester van 1859 tot 1867. Te Menen was hij principaal van het college en geestelijk directeur van de benedictijnen van 1867 tot 1876. Vervolgens werd hij kantonaal inspecteur van het lager onderwijs (1871-1876) voor Wervik en Mesen, erekanunnik van de Brugse kathedraal op 18/08/1876 en lid van de bisschoppelijke commissie voor kloosterzaken op 20/10/1876. Hij was directeur van de Dames van barmhartigheid ( 1876-1897), lid van de kerkraad van de kathedraal op 05/04/1877 en titulair kanunnik op 26/03/1886.
Links[odis]
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III
NaamVerdievel, Joannes-Baptista
Datums° Staden, 07/03/1801 - ✝ Koolkerke, 11/08/1866
GeslachtMannelijk
Beroeponderpastoor; pastoor
BioJoannes-Baptista Verdievel werd geboren in Staden op 7 maart 1801, als zoon van Petrus Verdievel en Cornelia Tyteca. Hij werd tot priester gewijd in Gent en was o.a. coadjutor te Eksaarde en deservitor te Blankenberge. Vanaf 1829 werd hij achtereenvolgens tot onderpastoor benoemd in de Sint-Janskerk te Anzegem (tot 1833), de Sint-Salvatorskerk te Harelbeke (tot 1835) en de Sint-Maartenskerk te Kortrijk (tot 1848). Daarna werd hij achtereenvolgens pastoor in de Sint-Maartenskerk te Westvleteren (tot 1848) en de Sint-Elooiskerk te Moen waar hij op 2 april 1856 ontslag nam. In mei van datzelfde jaar werd hij aangesteld als pastoor in de Sint-Antoonskerk te Heist, waar hij ijverde voor een grotere kerk. Getuige hiervan een brief die hij begin 1861 richtte aan het bisdom. Vanaf 22 februari 1861 was hij pastoor in de Sint-Niklaaskerk te Koolkerke waar hij op 11 augustus 1866 overleed.
Links[odis]
Bronnen https://www.zwinstreek.eu/geschiedenis/heemkundige-kringen/zoeken-in-publicaties/656-de-verdwenen-sint-antoniuskerk-te-heist-deel-3-1964-03
NaamDe Neve, Albertus
Datums° Beernem, 26/10/1791 - ✝ Brugge, 11/07/1870
GeslachtMannelijk
Beroeplandbouwer; grondeigenaar
BioAlbertus Deneve werd op 26 oktober 1791 te Beernem geboren als zoon van Joannes Deneve en Brigitta Vanhullebusch. Net als zijn vader, was Albert landbouwer in Heist. Hij was aanvankelijk getrouwd met Victoria De Landshuysere (1773-1834), en na haar dood met Isabella Clara Nachtegaele. Met haar kreeg hij zeven kinderen. Het echtpaar Deneve-Nachtegaele had aanzien in Heist. Albert Deneve was er tot 1886 schepen. Albert en Isabella bezaten heel wat gronden, waarvan ze op een bepaald moment een perceel grond van 400 vierkante meter langs de Kursaalstraat en de Kerkstraat, in het centrum van Heist aan de zusters schonken voor de bouw van een vrije jongensschool. Het echtpaar boerde goed en verhuisde naar Brugge waar ze gingen wonen in de Jeruzalemstraat. Beiden zijn er overleden.
BronnenRijksarchief; https://www.archiefbankbrugge.be/
NaamNachtegaele, Isabella Clara
Datums° Ramskapelle, 04/02/1812 - ✝ Brugge, 02/12/1890
GeslachtVrouwelijk
Beroeplandbouwer; grondeigenaar
BioIsabella Clara Nachtegaele werd op 4 februari 1812 te Ramskapelle bij Heist geboren als dochter van Michael Nachtegaele en Barbara Maria Anna Bentein. Op 24 juni 1835 trad ze te Ramskapelle in het huwelijk met de weduwnaar Albertus Deneve, waarmee ze zeven kinderen kreeg. Het echtpaar Deneve-Nachtegaele had aanzien in Heist. Albert Deneve was er tot 1886 schepen. Albert en Isabella bezaten heel wat gronden, waarvan ze op een bepaald moment een perceel grond van 400 vierkante meter langs de Kursaalstraat en de Kerkstraat, in het centrum van Heist, aan de zusters schonken voor de bouw van een vrije jongensschool. Het echtpaar boerde goed en verhuisde naar Brugge waar ze gingen wonen in de Jeruzalemstraat. Beiden zijn er overleden.
BronnenRijksarchief; https://www.archiefbankbrugge.be/
NaamDemonie, Emile Leander
Datums° Aarsele, 07/09/1826 - ✝ Ingelmunster, 12/11/1866
GeslachtMannelijk
Beroeparts
BioEmile Leander Demonie werd geboren in Aarsele op 7 september 1826 als zoon van Joannes Franciscus Demonie (+ Aarsele, 20/05/1851) en Rosalia Vandendriessche (+ Aarsele, 19/09/1845). Hij was de oudere broer van Polydore, Leonie en Leopold Demonie. Emile Leander Demonie studeerde op 5 augustus 1858 aan de UGent af als geneesheer of ‘docteur en médecine, en chirurgie et en accouchements’. Volgens het Brugse bevolkingsregister woonden Leopold (priester), Emile (dokter), Leonie (bijzondere), Polydore (student) en Justine Demonie (°Zwevezele, 08/03/1848) op het einde van de jaren 1850 samen in een huis in de Katelijnestraat. Emile Leander vertrok daar op 15 februari 1860 met bestemming Heist, waar hij zich al sinds 1859 gevestigd had. Hij overleed als geneesheer in Ingelmunster op 12 november 1866.
BronnenRijksarchief; https://www.archiefbankbrugge.be/; Rapport sur l’état de l’administration dans la Flandre Occidentale, Brugge, 1860, p. 226. Annuaire médical de la Belgique I, 1861, p. 318
NaamDemonie, Leopold
Datums° Aarsele, 02/07/1832 - ✝ Brugge, 30/09/1862
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; onderpastoor
BioLeopold Demonie werd op 2 juli 1832 te Aarsele geboren als zoon van Joannes Franciscus Demonie (+ Aarsele, 20/05/1851) en Rosalia Vandendriessche (+ Aarsele, 19/09/1845). Hij was leerling van het kleinseminarie te Roeselare, waar hij filosofie deed in 1853. Volgens het Brugse bevolkingsregister stond hij vanaf 1 januari 1857 ingeschreven als diaken op de Potterierei 18. Op 6 juni werd hij tot priester gewijd, en vanaf 13 juni was hij onderpastoor van de O.-L.-Vrouwkerk van Brugge. Vanaf 20 augustus woonde hij in de Katelijnestraat 76 (C10/19/2), spoedig vergezeld door een dienstmeid. In 1859 kwamen ook zijn broers Emile en Polydore, en zus Leonie bij hem wonen. Het was daar dat hij op 30 september 1862 overleed.
Links[odis]
Relatie tot Gezelleleerling kleinseminarie
Bronnen https://www.archiefbankbrugge.be/

Naam - plaats

NaamHeist
GemeenteKnokke-Heist

Naam - instituut/vereniging

Naamkleinseminarie Roeselare
BeschrijvingHet klein seminarie werd opgericht onder het Frans bewind en herstartte officieel in 1830 als bisschoppelijk college. In 1846 werden de Latijnse klassen aangevuld met een handelsafdeling Saint-Michel, waaraan ook een lagere basisschool verbonden was. Dit Sint-Michielsinstituut fungeerde als een voorbereiding op de humaniora. Het klein seminarie trok heel wat katholieke leerlingen uit Engeland en Ierland aan. In 1849 werd hiervoor een aparte Engelse afdeling opgericht. Vanaf hetzelfde jaar werd ook een filosofieafdeling ingericht als voorbereiding op de priesteropleiding. Gezelle volgde er secundair onderwijs van 1 oktober 1846 tot 19 augustus 1850. Vanaf 21 maart 1854 tot 21 augustus 1860 kwam hij er terug als leerkracht. Zijn eerste drie bundels waren nauw verbonden met deze periode. Ook nadien hield hij een intens contact met zijn oud-leerlingen.
Datering1830
Links[odis], [wikipedia]

Titel05/02/1861, Heist, Eugénie De Neve aan [Guido Gezelle]
EditeurBart Vandekerkhove; Universiteit Antwerpen
Wetenschappelijke leidingEls Depuydt
Partners Openbare Bibliotheek Brugge (Guido Gezellearchief); Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie (Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren); Instituut voor de Studie van de Letterkunde in de Lage Landen (ISLN) (Piet Couttenier, Universiteit Antwerpen); Guido Gezellegenootschap
UitgeverGuido Gezellearchief, KANTL/CTB
Plaats van uitgaveBrugge, Gent
Publicatiedatum2023
Beschikbaarheid Teksten en afbeeldingen beschikbaar onder een Creative Commons Naamsvermelding - Niet Commercieel licentie.
DisclaimerDe editie van de Guido Gezellecorrespondentie is het resultaat van een samenwerkingsproject met vrijwilligers. De databank is in opbouw, aanvullingen en opmerkingen kunnen gemeld worden aan els.depuydt@brugge.be.
Meer informatie over het vrijwilligersproject is te vinden op gezelle.be.
CiterenEen brief kan worden geciteerd als:
[Naam van editeur(s)], [briefschrijver aan briefontvanger, plaats, datum]. In: GezelleBrOn, Wetenschappelijke editie van de correspondentie van Guido Gezelle. [publicatiedatum] Available from World Wide Web: [link].
VerzenderDe Neve, Eugénie
Ontvanger[Gezelle, Guido]
Verzendingsdatum05/02/1861
VerzendingsplaatsHeist (Knokke-Heist)
AnnotatieAdressant signeert voor V en M [= Vader en Moeder] ; adressaat gereconstrueerd op basis van de aanhef.
Fysieke bijzonderheden
Drager enkel vel, 214x135
wit
papiersoort: 2 zijden beschreven, inkt
Staat volledig
Vormelijke bijzonderheden papiermerk: papier postal breveté 4 grammes
Toevoegingen op zijde 1 rechts in de bovenrand: 5/2 1861 (inkt, hand P.A.)
Bewaargegevens
LandBelgië
PlaatsBrugge
BewaarplaatsGuido Gezellearchief
ID Gezellearchief4153
Bibliotheekrecordhttps://brugge.bibliotheek.be/detail/?itemid=|library/v/obbrugge/gezelle|10467
Inhoud
IncipitWy wenschen u
Tekstsoortbrief
TalenNederlands
De tekst werd diplomatisch getranscribeerd, en aangevuld met een editoriale laag.
De oorspronkelijke tekst werd ongewijzigd getranscribeerd; alleen typografische regeleindes en afbrekingstekens, en niet-betekenisvolle witruimte werden genormaliseerd.
Auteursingrepen in de tekst (toevoegingen, schrappingen), en latere redactie-ingrepen (schrappingen, toevoegingen, taalkundige notities) door de lezer werden overgenomen en expliciet gemarkeerd.
Voor een aantal tekstfenomenen werden naast de oorspronkelijke vorm ook editeursingrepen opgenomen in de transcriptie: oplossingen voor niet-gangbare afkortingen en correcties voor manifeste fouten. Daarnaast bevat de transcriptie editeursingrepen ter verbetering van de leesbaarheid (toevoegingen, reconstructies) of ter motivering van transcriptie-beslissingen (aanduiding van onzekere lezingen, weglating van onleesbare tekst). Alle editeursingrepen worden expliciet gemarkeerd.