Eindelyk en ten laetsten, zult gy zeker zeggen, ’t is er toch van gekomen en waerlyk t is alzoo. Ik zende u eenigte staelkes maer wel te verstaen op voorwaerde dat gy ook uwen kant keert en als ik u dat plezier doen dat gy my ook en t wat zou zenden want dat doet my toch vele leute als ik t een of t andere ontvange van al die beschrevene paters zoo als gy Karel Pytho en andere. wat Pytho aengaet hy is daer in niet meer ten agteren Dat is ne mensch die bloeit en leeft.

Je wensch me een nieuw jaer in verzen, maer als er van u ‘nen brief komt t is met moeite en ruze genoeg twee kantjes en ge moet dat nog met tween deelen. Nu Hugo t is vasten dat is tempus acceptabile[1] enp2‘k peize met dien voordeeligen tyd dat gy uw leven gaet beteren en nog nooit geen 8 dagen ik krygen ‘nen brief die by geen kantjes maer zelfs by geen meters te meten zal zyn. Daerby ne postscriptum al zoo lank of de reste van den brief en dat geheel in verzen. Dat zal ’t lezen weerd zyn!

Nu Hugo me gaen ‘nen andere register uittrekken.

Geef dat hier by zittende stukske aen M. Gezelle doet hem myne komplementen en zegt dat het een presentjen is dat ik hem zende want we zouden wel allenskes heel vreemde worden aen malkanderen[2]

‘K en twyffel niet of ge moet dikwyls tjeppen zien doet hem myne komplementen en zeg hem: Als zyn vader ‘nen hovenier is dat de myn ‘nen bakker is en dat hy daer niets tegen te zeggen heeft.

Hugo ’t is tyd van der van af te zien.

De komplementen van M. Sobry; hy gaet u te naeste weke zal schryven.

Ros wenscht u een zalig nieuwjaar.

De komplementen aen Houthave, Bonte en aen den een en den anderen al volgens beliefte en naer dat past.