| < | Resultaat 164 van 2074  | > |
|---|
Wilt de goedheid hebben van dezen brief eer by regt naer Engeland te stieren voor Jean, het is voor zyn nieuwjaer.
| Naam | De Neve, Eugénie; De Neve, Eugenia |
|---|---|
| Datums | ° Heist, 12/04/1845 - ✝ Heist, 30/05/1926 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Bio | Eugenia De Neve werd geboren op 12 april 1845 te Heist. Haar ouders boerden er op het hof van Hector Coornaert. Zij was de jongere zus van Jan De Neve (1836-1866) die leerling was in de poësisklas van Gezelle. Ze was pas 19 jaar oud toen ze huwde met de 31-jarige Leopoldus Desutter, de latere burgemeester van Heist. Samen kregen ze 11 kinderen. Voor dit huwelijk schreef Gezelle het gelegenheidsgedicht 'Het leven is zoo kort'. In de jaren '60 bemiddelde zij per brief tussen Gezelle en haar broer, die passionist was in Engeland. Ze stierf op 81-jarige leeftijd in haar geboortedorp Heist. |
| Relatie tot Gezelle | correspondent; gelegenheidsgedicht |
| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | De Neve, Eugénie; De Neve, Eugenia |
|---|---|
| Datums | ° Heist, 12/04/1845 - ✝ Heist, 30/05/1926 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Bio | Eugenia De Neve werd geboren op 12 april 1845 te Heist. Haar ouders boerden er op het hof van Hector Coornaert. Zij was de jongere zus van Jan De Neve (1836-1866) die leerling was in de poësisklas van Gezelle. Ze was pas 19 jaar oud toen ze huwde met de 31-jarige Leopoldus Desutter, de latere burgemeester van Heist. Samen kregen ze 11 kinderen. Voor dit huwelijk schreef Gezelle het gelegenheidsgedicht 'Het leven is zoo kort'. In de jaren '60 bemiddelde zij per brief tussen Gezelle en haar broer, die passionist was in Engeland. Ze stierf op 81-jarige leeftijd in haar geboortedorp Heist. |
| Relatie tot Gezelle | correspondent; gelegenheidsgedicht |
| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | De Neve, Eugénie; De Neve, Eugenia |
|---|---|
| Datums | ° Heist, 12/04/1845 - ✝ Heist, 30/05/1926 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Bio | Eugenia De Neve werd geboren op 12 april 1845 te Heist. Haar ouders boerden er op het hof van Hector Coornaert. Zij was de jongere zus van Jan De Neve (1836-1866) die leerling was in de poësisklas van Gezelle. Ze was pas 19 jaar oud toen ze huwde met de 31-jarige Leopoldus Desutter, de latere burgemeester van Heist. Samen kregen ze 11 kinderen. Voor dit huwelijk schreef Gezelle het gelegenheidsgedicht 'Het leven is zoo kort'. In de jaren '60 bemiddelde zij per brief tussen Gezelle en haar broer, die passionist was in Engeland. Ze stierf op 81-jarige leeftijd in haar geboortedorp Heist. |
| Relatie tot Gezelle | correspondent; gelegenheidsgedicht |
| Naam | De Neve, Jan; Pater Hubertus Benedictus Labre |
|---|---|
| Datums | ° Heist, 20/08/1836 - ✝ Glasgow, 28/07/1866 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | missionaris |
| Verblijfplaats | Engeland |
| Bio | Jan De Neve was leerling aan het kleinseminarie te Roeselare van 1855 tot 1860 en behoorde tot Gezelles eerste poësisklas (1857-1858). Het plan om aan het Engels Seminarie te Brugge te studeren mislukte. Begin oktober 1860 vertrok De Neve dan naar het seminarie van Douai, waar hij niet aanvaard werd. In november 1860 trad hij in bij de passionisten in St. Saviour's Retreat te Broadway (Worcestershire) waar hij geprofest werd op 12 november 1861 onder de naam P. Hubertus Benedictus Labre. Op 07/03/1862 verhuisde hij naar St. Joseph's Retreat, Highgate (Londen) om er theologie te studeren. Gezelle bezocht hem samen met Eugeen Van Oye tijdens zijn tweede Engelandreis, in de zomer van 1862. Op 12/06/1865 ontving hij in St. Anne's Sutton bij Liverpool zijn priesterwijding. Hij werd benoemd in het klooster Retreat of St. Mungo's in Glasgow. Begin december 1865 verhuisde hij van Sutton naar Glasgow. Hij oefende zijn priesterambt uit in het ziekenhuis en overleed in 1866 aan een tyfusbesmetting. In 1867 verscheen in Rond den Heerd een levensbeschrijving met zijn laatste brief aan Gezelle. |
| Relatie tot Gezelle | correspondent; oud-leerling Gezelle kleinseminarie Roeselare; lid van Gezelles confraternity |
| Bronnen | B. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III; https://www.kuleuven.be/thomas/page/tijdschriften/viewarticle/93304/ |
| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | De Neve, Albertus |
|---|---|
| Datums | ° Beernem, 26/10/1791 - ✝ Brugge, 11/07/1870 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | landbouwer; grondeigenaar |
| Bio | Albertus Deneve werd op 26 oktober 1791 te Beernem geboren als zoon van Joannes Deneve en Brigitta Vanhullebusch. Net als zijn vader, was Albert landbouwer in Heist. Hij was aanvankelijk getrouwd met Victoria De Landshuysere (1773-1834), en na haar dood met Isabella Clara Nachtegaele. Met haar kreeg hij zeven kinderen. Het echtpaar Deneve-Nachtegaele had aanzien in Heist. Albert Deneve was er tot 1886 schepen. Albert en Isabella bezaten heel wat gronden, waarvan ze op een bepaald moment een perceel grond van 400 vierkante meter langs de Kursaalstraat en de Kerkstraat, in het centrum van Heist aan de zusters schonken voor de bouw van een vrije jongensschool. Het echtpaar boerde goed en verhuisde naar Brugge waar ze gingen wonen in de Jeruzalemstraat. Beiden zijn er overleden. |
| Bronnen | Rijksarchief; https://www.archiefbankbrugge.be/ |
| Naam | Nachtegaele, Isabella Clara |
|---|---|
| Datums | ° Ramskapelle, 04/02/1812 - ✝ Brugge, 02/12/1890 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Beroep | landbouwer; grondeigenaar |
| Bio | Isabella Clara Nachtegaele werd op 4 februari 1812 te Ramskapelle bij Heist geboren als dochter van Michael Nachtegaele en Barbara Maria Anna Bentein. Op 24 juni 1835 trad ze te Ramskapelle in het huwelijk met de weduwnaar Albertus Deneve, waarmee ze zeven kinderen kreeg. Het echtpaar Deneve-Nachtegaele had aanzien in Heist. Albert Deneve was er tot 1886 schepen. Albert en Isabella bezaten heel wat gronden, waarvan ze op een bepaald moment een perceel grond van 400 vierkante meter langs de Kursaalstraat en de Kerkstraat, in het centrum van Heist, aan de zusters schonken voor de bouw van een vrije jongensschool. Het echtpaar boerde goed en verhuisde naar Brugge waar ze gingen wonen in de Jeruzalemstraat. Beiden zijn er overleden. |
| Bronnen | Rijksarchief; https://www.archiefbankbrugge.be/ |
 | (C) 2020 Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie -
KANTL | Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren Koningstraat 18 | b-9000 Gent | Belgium | E ctb@kantl.be | T +32 (0)9 265 93 50 | F +32 (0)9 265 93 49 |  |
 |
