16/02/[1873], [Londen], Mary Constantia Clifford aan [Guido Gezelle]

Facsimile's

Eldon House
Queen’s Road
Clapham Park.[1]

Feb. 16th

Dear Abbé Gezelle,

It really is years since we have heard from you! Whose fault is it? I fear it is ours for several months ago - Maurice told us he had received a nice long letter from you, but we never got to see it, or to hear the contents! which was too bad, so we all vote that you write to me now, I will take care all have the full enjoyment of hearing it, for we remember you & think of you with lasting feelings of the kindest regard - So do please write directly you receive this, & tell me first how you are, & what you are doing - Are you still at St Walburga’s?[2] p2Do you have grand services there? Do all the people receive Palms on Palm Sunday, & kiss the Cross on Good Friday? Does any one ever paint Candles for you at Easter? Is there any one able to persuade you to call in upon them sometimes to dinner & spend a few hours to rest your weary bones!

(March 16th)

What a long time has elapsed since I began this letter & I have never had a moment to sit down & finish it. Our papers tell us that the Irish in London are going to have a grand Procession[3] today, carrying banners with Irish Mottoes,[4] flags - rosettes of Green, yellow, & blue - & request release of the Fenian[5] Prisoners,[6] make speeches in favour of home rule - &c. &c. & that they have demanded Police to protect them! - I wonder what will come of it. Maurice intends to go to Town by & bye & see, & then tell us on hisp3return. Have you heard of the apparition of Our Lady in Alsace?[7] If you have & can send me any particulars more than I know do - I have heard that Our Lady appeared in a Forest, & such crowds went to see her, that the Prussian authorities interfered & said the Forest belonged to the Government, & no one was allowed to enter any more a guard being placed to prevent their entry. Our Lady then appeared in a field, where the Farmer allows any one who likes to go, & numbers have been. Some Nuns living near the place wrote to a Convent I know in England, & confirmed this report, which I had read in one of our Protestant papers! - I wish Our dear Lady would come to us! - My darling Mary is a happy Novice of the “Good Shepherd Hammersmith”.[8] So if you want to write, & it would please her very much, you know her address -p4I saw her the day after Ash Wednesday, as I had been prevented going the week before,- the Mistress of Novices seems quite satisfied with her & tells me she has learnt by practice to play the Organ very well, so that now they have the beginning of a nice choir of which she is the mistress, & she is teaching others to sing, & to play - that when she leaves, they may not miss her so much. As soon as they finish their Noveship, they are sent off to different houses - She is able to live up to all the rules & do all the duties, without any injury to her health, though when she went, she was still very weak from a severe Gastric Fever[9] she had had, about nine months before - Willy has two little Girls[10] He has been living in Staffordshire but is going to Hazlewood, the large family property in Yorkshire next week. - His brothers & sisters[11]p5are all very much pleased - Oswald goes on very steadily farming, he often pays us a visit, & is here now for a week. Henry also is doing well in New Zealand, so far as steadiness of conduct is concerned - All speak highly of him, & he has been left in charge of a large property belonging to a Cousin of mine Sir Charles Clifford while the real Agent is in England for a year on business, as there are many men to see after besides the Animals &c &c - it is a mark of great confidence in so young a man. I hope after this his pockets will reap some advantage also -

Edward has often suffered from his sore throat & weakness but he is getting stronger & doing very well in his studies now, he did exceedingly wellp6so as to get distinguishing marks in Classics, Mathematics, Greek & one other subject I forget which the last small examens, I hope he will do as well at the Great Examens when they give rewards. Angela is at home with me a great comfort to me. Dottie has made her first Confession having been four times through her Catechism before her 7th Birthday - Father Coffin examines her & was so pleased with her, she made her first confession to him - & will go again this Easter - She gets on very well in her studies, she can read any book now, so I am teaching her French now as well as her other studies she is very quick - Blanche is a merry little fat thing full of nonsense we often have struggles for mastery over the lessons -p7But she cannot bear to be told she is naughty, & very ambitious to know all Dottie knows, so we shall get on - Many days she is very good - the naughty ones are the exception - Maurice has plenty of work at the Bar - & I hope will do well as time goes on - His health keeps very good - Now I have told you all about us, so do tell us all about yourself & Bruges, & do say when you are likely to pay us a visit. I suppose you know there is a prophecy that on the 12th of July, war will be declared, (a general European War I believe) & that on the 15th of August the Pope is to sing the Te Deum, in thanksgiving for the triumph of the Church - And soon after die -[12]

I suppose the three days darkness, will be immediatelyp8before the Feast of the Assumption.

Now I have no more time - I hope you sometimes think of & pray for us? Do please do so - & remember specially in your prayers

Yours sincerely & respectfully

Mary C. Kavanagh -

Remember me to our good Curé St Anne, when you see him, to Mrs Berrington to the Van Calouns.[13] others who may remember us -

What has become of the Graingers?[14] And how is Mrs Whitgreave’s little boy[15] who hurt his foot at the College at Ramsgate - How goes on the Robinson’s school -

Kind remembrances to the Curé St Walburgh

All wish to be most kindly remembered

Noten

[1] Londen.

[2] In 1872 was Gezelle echter overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk.

[3] Op zondag 16 maart – de dag voor St. Patrick’s Day, het feest van de patroonheilige van Ierland – werd in London een grote manifestatie georganiseerd door de ‘Irish Home Rule Association’. De Londense politie en Ierse ordediensten, herkenbaar aan hun groene rozetten en stokken omhuld met groene, oranje en witte linten, beschermden de twintigduizend processiegangers. Aan het eind van de middag verzamelden ze in Hyde Park. De voorzitter van de associatie, een zekere Mooney, gaf een speech waarin hij het Britse parlement opriep zich aan de verdragen van 1691 en 1872 te houden door het onvervreemdbare recht op zelfbestuur van de Ierse bevolking te herstellen. Ook pleitte hij voor de onmiddellijke invrijheidsstelling van de overblijvende ‘Fenian prisoners’. Alles verliep zonder noemenswaardige incidenten, alleen het weer was barslecht. (Cork Constitution, 17/03/1873; Week's News (London), 22/03/1873; Lloyd's Weekly Newspaper, 16/03/1873; B. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III, p.216)

[4] In de Royal Cornwall Gazette van 29/03/1873 werden voorbeelden van dergelijke slogans gepubliceerd: ‘Amnesty’, ‘Ireland a Nation’, ‘An Irish Parliament’, ‘Remember Limerick’, ‘United we stand’, ‘(Treaty of Limerick) 1691’ ‘(Treaty of) 1872’, ‘Our Martyrs’, ’God save Ireland’, ‘Liberty’, ‘Release our Captives’, en ‘Our exiled Patriots’.

[5] De term ‘Fenian’ komt van de Iers-Gaelische term ‘Fianna Eirionn’, een groep mythologische strijders. (wikipedia)

[6] Deze ‘Fenian prisoners’ waren leden van de Irish Republican Brotherhood, een geheime rebellenbeweging die streed voor de Ierse republiek, onafhankelijk van Engeland. Ze waren sinds 1858 actief in Ierland en de VS. In 1867 waren ze verantwoordelijk voor een aantal terreurdaden tegen het Britse establishment in Ierland en Engeland. De organisatie van het gewelddadige verzet liet te wensen over en hun keuze voor gewapend verzet kon op weinig bijval van de Ierse priesters en boeren rekenen. Hun leiders werden gevangen genomen en kregen zware straffen. De meeste opstandelingen keerden achteraf terug naar huis. Hun verzetsdaden hadden vooral een symbolische betekenis. (wikipedia; B. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III, p.216)

[7] Mary C. Kavanagh verwijst hier hoogstwaarschijnlijk naar Onze-Lieve-Vrouw van Neubois (Gereuth) in Krüth (Elzas). Gehuld in het wit en met gouden kroon verscheen ze meermaals sedert begin juli 1872 op de helling van de Schlossberg aan kinderen en volwassenen. Het nieuws verspreidde zich als een lopend vuurtje door heel Europa. De massale toestroom van pelgrims en nieuwsgierigen baarde het Duitse bestuur zorgen, niet in het minst omdat deze verschijningen misbruikt zouden worden voor politieke propaganda: de Heilige Maagd zou de Elzas komen bevrijden van het Pruisische juk! Het leger kreeg de opdracht om de toegang tot het bedevaartsoord en vervolgens tot het hele dorp te verbieden. (wikipedia; B. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III, p.217)

[8] Mary was in augustus 1872 ingetreden, zoals ze zelf aankondigde in haar brief aan Guido Gezelle van 1872.

[9] Uit de archieven van het Convent of the Good Shepherd blijkt dat zij buiktyfus had opgelopen in Brighton, in de lente voor haar intrede in 1872. Zie ook de brief van Mary Vavasour aan Guido Gezelle van 1872.

[10] Ellen Mary Vavasour (1871-1922) en Annette Mary Vavasour (1872-1941).

[11] Dit waren Oswald, Henry, Mary, Angela en Edward.

[12] Ze verwijst hierbij naar de profetiën van Don Bosco (1815-1888), die in 1873 visioenen had over een internationale strijd tussen de Staat en de Kerk, en waarbij het door de paus gezongen ’Te Deum‘ het einde van deze duisterse periode zou betekenen. Naar alle waarschijnlijk had ze ook in haar brief aan Guido Gezelle van 31/07/1870 al eens gerefereerd aan de profetiën van Don Bosco.

[13] Het echtpaar Savina en Charles van Caloen.

[14] Dit is het echtpaar Anne Mary en William Edward Grainger.

[15] Het gaat vermoedelijk om Joseph Bertram Ignatius (°1858) of Benedict Wilfrid (°1859) aangezien zij al oud genoeg waren om op St. Augustine’s College te zitten.

1
2
3
4
5
6
7
8

Register

Correspondenten

Naam	Clifford, Mary Constantia; Kavanagh, Mary Constantia
Datums	° Devon, 29/03/1825 - ✝ Warwick, 18/03/1898
Geslacht	Vrouwelijk
Verblijfplaats	Engeland
Bio	De adellijke Mary Constantia Clifford was de dochter van Hugh Charles, zevende Baron Clifford van Chudleigh (1790-1858) en Mary Lucy Weld (1799-1831). Ugbrooke Park (Devon) was haar geboorteplaats. Ze stamde af van een familie van ‘recusanten’ die na de Reformatie trouw bleven aan het katholiek geloof, ondanks alle gevaren en discriminatie vanwege de Kerk van Engeland. Haar eerste man, William Joseph Vavasour, Esq. (Esquire), was de zoon van Sir Edward Marmaduke Vavasour (1786-1847) en Marcia Bridget Lane-Fox (1792-1826). William was als jongeman in 1842 met leden van de families Weld en Clifford naar Nieuw-Zeeland vertrokken, maar keerde naar Engeland terug om op 12 januari 1846 te huwen met Mary Clifford in Allerton Park (Yorkshire). Samen kregen ze zeven kinderen waarvan er zes de volwassen leeftijd bereikten waaronder Mary Vavasour. Na de dood van zijn vader beheerde William de familiedomeinen in Hazlewood Castle (York) en Draycott Manor (Stafford). Zelf overleed hij op 11 januari 1860, amper 38 jaar oud. Op 8 februari 1865 hertrouwde Mary met Maurice Dennis Kavanagh, Iers burger en classicus. Het gezin reisde enkele weken later af naar Brugge, waar ze tot september 1869 hun domicilie hadden aan de Sint-Annarei 19. Ze woonden recht tegenover Guido Gezelle, die toen als onderpastoor van de Sint-Walburga, op de Verwersdijk 20 woonde. Mary onderhield goede contacten met Gezelle en ze wisselden vaak boeken uit. Tijdens Mary’s periode in Brugge kreeg ze twee dochters: Constantia (Dotty) en Blanche, en zette ze zich in voor het Engels Comité voor de Zoeaven. Omwille van de rechtenstudie van Maurice Kavanagh verhuisden ook Mary en de kinderen terug naar Engeland, naar Eldon house, Queen’s road, Clapham Park (Londen). Daar zorgde Mary voor het huishouden en de armen in de buurt. Ze zette haar engagement voor de ‘Altar Society’ (1851) van het diocees Westminster voort, ging dagelijks naar de mis, en bezocht trouw haar biechtvader, Father Lans bij de redemptoristen. Zeker tot 1889 correspondeerde ze met haar Brugse biechtvader en mentor Guido Gezelle over politieke, religieuze en persoonlijke aangelegenheden. Vanaf 1875 leefde ze gescheiden van haar tweede man, waarvan ze in 1887 officieel zou gaan scheiden. Vanaf 1886 woonde ze in Westbrook House, 3 Warwick Terrace (Leamington Spa). Mary verzorgde haar broer bisschop William J.H. Clifford (1823-1893), lid van Vaticanum I, tijdens de laatste fase van een slepende nierziekte. Mary Clifford stierf op 18 maart 1898, en werd als seculier lid van de Arme Klaren Coletienen begraven op het kloosterkerkhof te Baddesley Clinton (Warwick).
Relatie tot Gezelle	correspondent
Bronnen	B. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III; https://www.wikitree.com/wiki/Clifford-2829; https://www.ancestry.co.uk; The National Archives; Kew, Surrey, England; Court for Divorce and Matrimonial Causes, later Supreme Court of Judicature: Divorce and Matrimonial Causes Files, J 77; Reference Number: J 77/385/1698 ; https://www.ancestry.co.uk

Naam	Gezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums	° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
Geslacht	Mannelijk
Beroep	priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
Bio	Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links	[odis], [wikipedia], [dbnl]

Briefschrijver

Naam	Clifford, Mary Constantia; Kavanagh, Mary Constantia
Datums	° Devon, 29/03/1825 - ✝ Warwick, 18/03/1898
Geslacht	Vrouwelijk
Verblijfplaats	Engeland
Bio	De adellijke Mary Constantia Clifford was de dochter van Hugh Charles, zevende Baron Clifford van Chudleigh (1790-1858) en Mary Lucy Weld (1799-1831). Ugbrooke Park (Devon) was haar geboorteplaats. Ze stamde af van een familie van ‘recusanten’ die na de Reformatie trouw bleven aan het katholiek geloof, ondanks alle gevaren en discriminatie vanwege de Kerk van Engeland. Haar eerste man, William Joseph Vavasour, Esq. (Esquire), was de zoon van Sir Edward Marmaduke Vavasour (1786-1847) en Marcia Bridget Lane-Fox (1792-1826). William was als jongeman in 1842 met leden van de families Weld en Clifford naar Nieuw-Zeeland vertrokken, maar keerde naar Engeland terug om op 12 januari 1846 te huwen met Mary Clifford in Allerton Park (Yorkshire). Samen kregen ze zeven kinderen waarvan er zes de volwassen leeftijd bereikten waaronder Mary Vavasour. Na de dood van zijn vader beheerde William de familiedomeinen in Hazlewood Castle (York) en Draycott Manor (Stafford). Zelf overleed hij op 11 januari 1860, amper 38 jaar oud. Op 8 februari 1865 hertrouwde Mary met Maurice Dennis Kavanagh, Iers burger en classicus. Het gezin reisde enkele weken later af naar Brugge, waar ze tot september 1869 hun domicilie hadden aan de Sint-Annarei 19. Ze woonden recht tegenover Guido Gezelle, die toen als onderpastoor van de Sint-Walburga, op de Verwersdijk 20 woonde. Mary onderhield goede contacten met Gezelle en ze wisselden vaak boeken uit. Tijdens Mary’s periode in Brugge kreeg ze twee dochters: Constantia (Dotty) en Blanche, en zette ze zich in voor het Engels Comité voor de Zoeaven. Omwille van de rechtenstudie van Maurice Kavanagh verhuisden ook Mary en de kinderen terug naar Engeland, naar Eldon house, Queen’s road, Clapham Park (Londen). Daar zorgde Mary voor het huishouden en de armen in de buurt. Ze zette haar engagement voor de ‘Altar Society’ (1851) van het diocees Westminster voort, ging dagelijks naar de mis, en bezocht trouw haar biechtvader, Father Lans bij de redemptoristen. Zeker tot 1889 correspondeerde ze met haar Brugse biechtvader en mentor Guido Gezelle over politieke, religieuze en persoonlijke aangelegenheden. Vanaf 1875 leefde ze gescheiden van haar tweede man, waarvan ze in 1887 officieel zou gaan scheiden. Vanaf 1886 woonde ze in Westbrook House, 3 Warwick Terrace (Leamington Spa). Mary verzorgde haar broer bisschop William J.H. Clifford (1823-1893), lid van Vaticanum I, tijdens de laatste fase van een slepende nierziekte. Mary Clifford stierf op 18 maart 1898, en werd als seculier lid van de Arme Klaren Coletienen begraven op het kloosterkerkhof te Baddesley Clinton (Warwick).
Relatie tot Gezelle	correspondent
Bronnen	B. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III; https://www.wikitree.com/wiki/Clifford-2829; https://www.ancestry.co.uk; The National Archives; Kew, Surrey, England; Court for Divorce and Matrimonial Causes, later Supreme Court of Judicature: Divorce and Matrimonial Causes Files, J 77; Reference Number: J 77/385/1698 ; https://www.ancestry.co.uk

Briefontvanger

Naam	Gezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums	° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
Geslacht	Mannelijk
Beroep	priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
Bio	Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links	[odis], [wikipedia], [dbnl]

Plaats van verzending

Naam	Londen

Naam - persoon

Naam	Affenaer, Kasimier Ludovicus; Casimir Ludovicus Affenaer
Datums	° Menen, 02/10/1826 - ✝ Veurne, 07/06/1887
Geslacht	Mannelijk
Beroep	pastoor; deken; leraar; coadjutor
Bio	Kasimier (of Casimir) Affenaer werd geboren als oudste zoon van de slachter Casimir Bernard Affenaer (1793-1860) en Virginia Bernarde Huyghe (1795-1872). Van 1849 tot 1864 was hij leraar aan het Onze-Lieve-Vrouwecollege van Oostende. Op 21 december 1850 werd hij tot priester gewijd te Brugge. Vanaf oktober 1864 was hij coadjutor in de parochie van Onze-Lieve-Vrouw te Kortrijk, en tussen 7 november 1866 en 1 december 1869 was hij pastoor in de Brugse Sint-Annakerk. Daarna verhuisde hij naar Veurne, waar hij pastoor-deken was van de Sint-Niklaaskerk. Daar zou hij blijven tot zijn dood in 1887.
Links	[odis]
Relatie tot Gezelle	correspondent
Bronnen	B. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III; https://nl.geneanet.org

Naam	Clifford, Mary Constantia; Kavanagh, Mary Constantia
Datums	° Devon, 29/03/1825 - ✝ Warwick, 18/03/1898
Geslacht	Vrouwelijk
Verblijfplaats	Engeland
Bio	De adellijke Mary Constantia Clifford was de dochter van Hugh Charles, zevende Baron Clifford van Chudleigh (1790-1858) en Mary Lucy Weld (1799-1831). Ugbrooke Park (Devon) was haar geboorteplaats. Ze stamde af van een familie van ‘recusanten’ die na de Reformatie trouw bleven aan het katholiek geloof, ondanks alle gevaren en discriminatie vanwege de Kerk van Engeland. Haar eerste man, William Joseph Vavasour, Esq. (Esquire), was de zoon van Sir Edward Marmaduke Vavasour (1786-1847) en Marcia Bridget Lane-Fox (1792-1826). William was als jongeman in 1842 met leden van de families Weld en Clifford naar Nieuw-Zeeland vertrokken, maar keerde naar Engeland terug om op 12 januari 1846 te huwen met Mary Clifford in Allerton Park (Yorkshire). Samen kregen ze zeven kinderen waarvan er zes de volwassen leeftijd bereikten waaronder Mary Vavasour. Na de dood van zijn vader beheerde William de familiedomeinen in Hazlewood Castle (York) en Draycott Manor (Stafford). Zelf overleed hij op 11 januari 1860, amper 38 jaar oud. Op 8 februari 1865 hertrouwde Mary met Maurice Dennis Kavanagh, Iers burger en classicus. Het gezin reisde enkele weken later af naar Brugge, waar ze tot september 1869 hun domicilie hadden aan de Sint-Annarei 19. Ze woonden recht tegenover Guido Gezelle, die toen als onderpastoor van de Sint-Walburga, op de Verwersdijk 20 woonde. Mary onderhield goede contacten met Gezelle en ze wisselden vaak boeken uit. Tijdens Mary’s periode in Brugge kreeg ze twee dochters: Constantia (Dotty) en Blanche, en zette ze zich in voor het Engels Comité voor de Zoeaven. Omwille van de rechtenstudie van Maurice Kavanagh verhuisden ook Mary en de kinderen terug naar Engeland, naar Eldon house, Queen’s road, Clapham Park (Londen). Daar zorgde Mary voor het huishouden en de armen in de buurt. Ze zette haar engagement voor de ‘Altar Society’ (1851) van het diocees Westminster voort, ging dagelijks naar de mis, en bezocht trouw haar biechtvader, Father Lans bij de redemptoristen. Zeker tot 1889 correspondeerde ze met haar Brugse biechtvader en mentor Guido Gezelle over politieke, religieuze en persoonlijke aangelegenheden. Vanaf 1875 leefde ze gescheiden van haar tweede man, waarvan ze in 1887 officieel zou gaan scheiden. Vanaf 1886 woonde ze in Westbrook House, 3 Warwick Terrace (Leamington Spa). Mary verzorgde haar broer bisschop William J.H. Clifford (1823-1893), lid van Vaticanum I, tijdens de laatste fase van een slepende nierziekte. Mary Clifford stierf op 18 maart 1898, en werd als seculier lid van de Arme Klaren Coletienen begraven op het kloosterkerkhof te Baddesley Clinton (Warwick).
Relatie tot Gezelle	correspondent
Bronnen	B. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III; https://www.wikitree.com/wiki/Clifford-2829; https://www.ancestry.co.uk; The National Archives; Kew, Surrey, England; Court for Divorce and Matrimonial Causes, later Supreme Court of Judicature: Divorce and Matrimonial Causes Files, J 77; Reference Number: J 77/385/1698 ; https://www.ancestry.co.uk

Naam	Coffin, Robert Aston
Datums	° Brighton, 19/07/1819 - ✝ Teignmouth, 06/04/1885
Geslacht	Mannelijk
Beroep	rector en provinciaal van de redemptoristen; bisschop
Verblijfplaats	Engeland
Bio	Robert Aston Coffin werd op 19 juli 1819 geboren in Brighton, Sussex. Hij genoot zijn eerste vorming op de Harrow School, een gerenommeerd jongensinternaat, en werd in 1838 een student van Christ Church waar hij in 1840 met voldoening afstudeerde. In 1843 werd hij dominee (‘vicar’) van St. Mary Magdalen, Oxford. Toen de Oxfordse denktank zich — onder de stuwende kracht van Henry Newman — verdiepte en publiceerde over de geloofspunten en de interne relatie van protestanten en katholieken, nam Coffin welbewust afscheid van de Kerk van Engeland om de Rooms-Katholieke Kerk te omarmen. Coffins intrede vond plaats op 03/12/1845 in Prior Park College. Onder auspiciën van Dr. Henry Newman ging hij naar Rome en werd er tot priester gewijd op 31 oktober 1847. Daarna stond zijn leven in het teken van de orde van de redemptoristen: na zijn noviciaat legde hij zijn gelofte af op 2 oktober 1852 in Sint-Truiden. In 1855 werd hij tot rector verkozen van St. Mary’s Clapham (Londen), en hij werd aangesteld tot provinciaal in 1865. Hij leidde in die periode ontzettend veel missies in Engeland, Schotland en Ierland. Met zijn uitzonderlijk redenaarstalent en groot enthousiasme heeft hij tal van mensen gesterkt in hun geloof, getroost en bemoedigd. Het klooster in Clapham was een gewaardeerd bezinningsoord voor vele clerici. Voorts werd Coffin gewaardeerd omwille van zijn Engelse vertalingen van "Sacellum Animae Fidelis (Oratory of the Faithful Soul)" van Louis de Blois (1506-1566) en "Le glorie di Maria", van hun stichter Alfonso Maria de’ Liguori (1696-1787). Hij kreeg goede recensies. Paus Leo XIII wijde hem tot bisschop van Southwark in de kerk Sant Alphonso all’ Esquilino te Rome op 11 juni 1882. Door gezondheids- en hartproblemen verbleef hij in het (studenten-)huis van de redemptoristen in Teignmouth, Dorset omwille van het milde zeeklimaat. Hij stierf op tweede paasdag, 6 april 1885. Na een plechtige viering werd hij op het kerkhof van het klooster begraven.
Links	[wikipedia]
Relatie tot Gezelle	correspondent
Bronnen	B. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III; Exeter and Plymouth Gazette (10 April 1885); Derry Journal (08 April 1885); Ulster Examiner and Northern Star (06 April 1872)

Naam	Frutsaert, Augustin
Datums	° St.-Omaars, 22/06/1822 - ✝ Brugge, 17/06/1897
Geslacht	Mannelijk
Beroep	priester; superior
Bio	Augustin Frutsaert werd priester gewijd te Brugge op 19 december 1846. Hij was leraar (1846) en superior (1853) aan het college van Poperinge. In 1856 werd hij superior van het kleinseminarie te Roeselare, waar Gezelle les gaf. Daarna was hij achtereenvolgens pastoor te Ploegsteert (1859), Dottenijs (1864) en van St.-Walburga, Brugge sinds 25/06/1868. Daar vond hij Gezelle terug als onderpastoor. Frutsaert was er tevens bestuurder van de zwarte zusters. Hij stierf te Brugge op 17 juni 1897.
Links	[odis]
Relatie tot Gezelle	superieur; correspondent
Bronnen	B. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III

Naam	Gezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums	° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
Geslacht	Mannelijk
Beroep	priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
Bio	Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links	[odis], [wikipedia], [dbnl]

Naam	Kavanagh, Maurice Dennis
Datums	° Penzance, 1843 - ✝ Prestwich, 01-03/1899
Geslacht	Mannelijk
Beroep	advocaat; auteur
Verblijfplaats	Engeland
Bio	Maurice Dennis Kavanagh werd in 1843 als derde zoon van ambtenaar Dennis Kavanagh geboren in Penzance, Cornwall. Omdat zijn beide ouders afkomstig waren van Dingle, Ierland en hij daar zes weken later gedoopt werd, noemde hij zich een Ier door afkomst. Hij studeerde met grote onderscheiding af aan het vermaarde St. Edmund’s College, Ware, en University College, Londen, waarna hij professor Klassieke Talen en Moderne Geschiedenis werd aan het St. John’s College in Waterford, Ierland. Hij schreef een aantal didactisch zeer gewaardeerde Engelse, Latijnse en Griekse werken, en genoot de reputatie van een intelligent wetenschapper en auteur. Op 08/02/1865 huwde hij Mary Constantia Clifford, de weduwe van William J. Vavasour. Zij was toen reeds moeder van 7 kinderen, maar kreeg met Maurice nog twee dochters: Constantia (Dotty) en Blanche. Het gezin verbleef enige tijd in de Sint-Annarei 19 te Brugge. Ze woonden recht tegenover Guido Gezelle die toen onderpastoor van Sint-Walburga was en op de Verwersdijk 20 woonde. Zijn huwelijk met de adellijke Mary Constantia bracht Maurice zowel sociaal aanzien als financiële armslag voor zijn verdere studies. Op 21/11/1866 werd hij toegelaten als student aan Middle Temple. In 1868 was hij de coauteur van "A new Latin delectus, with the rules of syntax" (Whittaker and Co, 1868), waarvan een exemplaar in de bibliotheek van Gezelle aanwezig is (GGB 0332). Op 17/11/1871 werd hij advocaat, en vanaf 1872 mocht hij zich doctor in de rechten noemen en werkte hij te Londen, als rechtskundig adviseur voor geschillen en opsteller van akten van overdracht, en bij zittingen van het Western Circuit (Bath, Bristol, Devon, Dorset, Exeter, Portsmouth, Somerset en Southampton). Hij was ook werkzaam aan de Old Bailey of Central Criminal Court. Van 1874 tot 1891 en 1894 tot 1898 kwam het Oxford Circuit met zittingen te Stafford, Wolverhampton en Shrewsbury erbij. Daarenboven was hij sinds 1875 aangesloten bij de Indische balie waar hij de belangen van prinsen en vooraanstaanden uit India in het Lagerhuis behartigde. Door zijn studies en werk aan de balie was hij vaak afwezig, en met de steun van zijn echtgenote Mary en haar familie installeerde hij zich voor lange jaren in India. Dit had echter grote repercussies op zijn privéleven. Sinds 1875 woonden hij en zijn vrouw niet meer samen, en in 1887 vroeg Mary de scheiding aan. Daarnaast ondervond hij al in 1877 problemen van solvabiliteit en verkeerde hij in 1888 in staat van faillissement, hetgeen te wijten zou geweest zijn aan niet uitbetaalde lonen door Indische prinsen. Ook nadien ging het verder bergaf: hij werd in 1894 beschuldigd van fraude en in 1895 veroordeeld tot een jaar gevangenis. Begin 1899 stierf hij te Prestwich, Lancashire.
Relatie tot Gezelle	correspondent
Bronnen	B. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III; https://www.familysearch.org/nl/ ; Joseph Foster, Men-at-the-bar. A biographical hand-list of the members of the various inns of court, 1885, p.251 ; https://www.findmypast.co.uk/ (echtscheidingspapier van 1887); Tralee Cronicle (21 juli 1865); Leicester Daily Mercure (25 april 1882); South London Press (15 januari 1887); South London Press (15 januari 1887); Morning post (2 januari 1888); Kerry Reporter (26 oktober 1895); Newark Adviser (9 oktober 1895); Truth (16 december 1897); https://www.ancestry.co.uk/discoveryui-content/view/45462:2465?tid=&pid=&queryId=783d9597bf05ef61c799fa144cb987c1&_phsrc=tbc102&_phstart=successSource The National Archives; Kew, Surrey, England; Court for Divorce and Matrimonial Causes, later Supreme Court of Judicature: Divorce and Matrimonial Causes Files, J 77; Reference Number: J 77/385/1698

Naam	Pius IX (Paus); Mastai-Ferretti, Giovanni Maria
Datums	° Senigallia, 13/05/1792 - ✝ Rome, 07/02/1878
Geslacht	Mannelijk
Beroep	paus
Verblijfplaats	Italië
Bio	Pius IX was paus van 1846 tot 1878, en was na Petrus (35 jaar) de langstzittende paus. Onder Pius IX kwam een einde aan de wereldlijke macht van de paus.
Links	[wikipedia]

Naam	de Gourcy Serainchamps, Savina Louise Joséphine; van Caloen-de Gourcy, Savina L. J.
Datums	° Gent, 17/07/1825 - ✝ Loppem, 07/09/1912
Geslacht	Vrouwelijk
Bio	Savina de Gourcy Serainchamps was een dochter van graaf Félix, grootgrondbezitter, en barones Mathilde Dons de Lovendeghem uit Gent. Het gezin telde vijf kinderen en woonde op het (nu verdwenen) kasteel van Mianoye te Assesse bij Namen. Savina kreeg eerst thuisonderricht, daarna was ze pensionaire op de kloosterschool van Berlaimont (Brussel). Ze was er bevriend met Émilie van Outryve d’Ydewalle, die in 1848 huwde met Jean-Baptiste Bethune. Savina trouwde op 21 april 1847 met baron Charles van Caloen, vriend en studiegenoot van Bethune. De twee echtparen hadden veel gemeen: fervent katholiek, devoot, liefdadig, kunstminnend (neogotiek), traditionalistisch en ultramontaans. Charles en Savina kregen vijf kinderen die allen opgroeiden tot modelkatholieken: Maria (karmelietes), Savina, Joseph (benedictijn, vriend van Gezelle), Albert en Ernest. Het echtpaar was de bouwheer van het kasteel van Loppem (1859), gebouwd door de bouwmeesters Edward Pugin en Jean-Baptiste Bethune. Door de oogziekte van haar man, was het in de praktijk vooral Savina die zich deze taak aantrok. Het kasteel werd een centrum voor kunstenaars, intellectuelen, schrijvers, prelaten en bekeerlingen. Ook Guido Gezelle was vriend aan huis. Hij schreef in 1870 verzen bij de wandschilderingen in het Blauw Salon van het kasteel bij de taferelen van Duitse schilder August Martin. Savina werd in 1869 voorzitter van de Dames Zélatrices van de Noordpoolmissie, met Gezelle als geestelijk leidsman. Op verzoek van Savina schreef Gezelle in 1892 opschriften in versvorm voor de huizen waar het H. Bloed in woelige tijden verborgen werd.
Links	[wikipedia]
Relatie tot Gezelle	correspondent; aanvrager gelegenheidsgedicht; Noordpoolmissie
Bronnen	B. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III; https://www.geni.com/people/Savina-de-Gourcy-Serainchamps/6000000033149576105; J. Braet, Het kasteel van Loppem in zijn familiaal en historisch kader. In: V. van Caloen (red.), Het kasteel van Loppem. Oostkamp: Stichting Kunstboek, 2001, p.10-43

Naam	van Caloen, Charles-Marie-Louis-Joseph
Datums	° Brugge, 31/08/1815 - ✝ Brugge, 01/05/1896
Geslacht	Mannelijk
Beroep	senator; burgemeester; provincieraadslid; grondeigenaar; rentenier; mecenas
Bio	Charles van Caloen was de tweede zoon van Joseph-Bernard, burgemeester van Loppem, en Marie de Potter de Droogenwalle (zus van Louis de Potter, held van de Belgische revolutie). Hij kreeg een streng-katholieke opvoeding. Aan het kleinseminarie te Roeselare had hij de latere bisschop Johan Joseph Faict als studiegenoot. Zijn broer Louis werd jezuïet en was oprichter van het Genootschap van St.-Franciscus Xaverius. Charles trouwde in 1847 met de Waalse gravin Savina de Gourcy Serainchamps. De opvoeding van de vijf kinderen stond in het teken van het katholieke reveil, de neogotiek en het ultramontanisme. In 1857 verkreeg Charles de titel van baron. Het gezin woonde in een groot herenhuis aan de Dijver (nu het Europacollege). Op hun buitengoed te Loppem lieten ze een neogotische kasteel bouwen. Charles werd door cataract steeds meer slechtziend, maar een oogoperatie verloste hem in 1867 van deze kwaal. Hij had een goedgevulde politieke loopbaan: burgemeester van Loppem, provincieraadslid en senator. Guido Gezelle voerde in 1867 in "’t Jaer 30" een felle campagne voor zijn verkiezing als senator. Charles van Caloen was 25 jaar lang voorzitter van de Brugse katholieke kring La Concorde. Hij was een vurig verdediger van de Pauselijke Staten en werd hiervoor beloond met de titel van Roomse graaf (1866) en Commandeur in de Orde van Gregorius de Grote (1871). Charles was lid en tweemaal proost van de Edele Confrérie van het H. Bloed.
Links	[odis], [wikipedia]
Relatie tot Gezelle	correspondent; onderwerp van gelegenheidsgedicht; aanvrager gelegenheidsgedicht; kiescampagne 't Jaer 30
Bronnen	J. van Caloen, Histoire généalogique de la famille de Calonne et van Caloen au Tournaisis et au comté de Flandre. Brussel: Traditions & Vie, 1959, p.313-315; J. Braet, Het kasteel van Loppem in zijn familiaal en historisch kader. In: V. van Caloen (red.), Het kasteel van Loppem. Oostkamp: Stichting Kunstboek, 2001, p.10-43

Naam	Vavasour, Mary
Datums	° Tadcaster, Hazlewood Castle, 12/08/1852 - ✝ Hammersmith (Londen), 08/11/1888
Geslacht	Vrouwelijk
Verblijfplaats	Engeland
Bio	Mary Lucy Vavasour werd op 12 augustus 1852 geboren als een van de zeven kinderen van William Joseph Vavasour (1822-1860) en de adellijke Mary Constantia Clifford (1825-1898). De familienaam Vavasour werd verkregen via Mary’s grootvader Edward Marmaduke Joseph Stourton (1786-1847) doordat zijn neef Thomas Vavasour overleed zonder erfgenamen. Edward erfde van hem eveneens het landgoed Hazlewood Castle in York en de titel van Baronet, de laagste adellijke rang in het Verenigd Koninkrijk. Mary’s vader ontgon land in Nieuw-Zeeland en nam vanaf 1842 het beheer van Hazlewood Castle over. Na zijn overlijden op 11 januari 1860, hertrouwde haar moeder met Maurice Dennis Kavanagh (1838-1899) op 8 februari 1865. Zij kregen twee dochters. Van 1865 tot eind 1869 verbleef de familie in Brugge aan de Sint-Annarei 19 op de parochie Sint-Walburga waar Gezelle onderpastoor was. Mary en haar ouders hadden contact met hem o.m. via brieven waarin Mary Vavasour hem een aantal keer bij hen thuis uitnodigde en hem vroeg een mis op te dragen in de Heilig-Bloedkapel voor een doodzieke kennis. In 1866 werd Mary samen met haar zus Angela naar de prestigieuze katholieke kostschool New Hall gestuurd, waar ook hun moeder had gezeten. Door het werk van stiefvader Maurice Kavanagh, ging het gezin begin 1870 terug in Engeland wonen, in Eldon House, Queens' Road, Clapham Park, Londen. Even later keerde Mary terug uit New Hall en koesterde ze plannen om Sister of Charity te worden. In een brief van maart 1872 aan Gezelle maakte Mary haar keuze voor de orde van ‘The Good Shepherd’ bekend. Op 14 augustus 1872 begon Mary’s proefperiode als novice in Hammersmith, Londen. In 1874 werd ze geprofest als Sister Mary of the Blessed Sacrament. Het klooster was een tehuis voor jonge vrouwen die op de een of andere manier van het rechte pad zijn afgedwaald door crimineel gedrag of prostitutie. Mary Vavasour werd er ‘Mistress of the Penitents’. Ze had echter een zwakke gezondheid en stierf jong, op 8 november 1888 in Hammersmith. Ze werd in het klooster van Finchley, Londen begraven. Op 4 mei 1889 stuurde haar moeder het bidprentje naar Gezelle, waarbij ze over haar dochter schreef: “She was quite idolized by the Nuns of the good Shepherd, they looked upon her as a little Saint, she had a wonderful influence over the Penitents, they were so fond of her. She was a very great sufferer, & yet so wonderfully energetic in everything.”
Relatie tot Gezelle	correspondent
Bronnen	B. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III; https://www.ancestry.co.uk/ ; Tablet 24 November 1888; C.B. Joseph, The history of the Noble House of Stourton, of Stourton, in the County of Wilts. Londen, 1899.

Naam	Vavasour, Angela; Eyston, Angela
Datums	° Tadcaster, Yorkshire, 18/04/1854 - ✝ Londen, 12/08/1930
Geslacht	Vrouwelijk
Verblijfplaats	Engeland
Bio	Angela Vavasour was de zesde van de zeven kinderen van William Joseph Vavasour (1822-1860) en de adellijke Mary Constantia Clifford (1825-1898). Zij is geboren op 18 april 1854 op het kasteel Hazlewood (Yorkshire) en overleed op 12 augustus 1930 te Kensington (London) op 76-jarige leeftijd. Van 1865 tot eind 1869 verbleef ze regelmatig met haar familie in Brugge aan de Sint-Annarei 19 vlakbij de parochie Sint-Walburga, waar Gezelle onderpastoor was. Omdat haar stiefvader Maurice Kavanagh rechten studeerde aan Middle Temple in Londen, verhuisde het gezin begin 1870 definitief terug naar Engeland. Ze betrokken een gezellige woning, Eldon House, in Queens' Road, Clapham Park, Londen. Vanaf 1866 tot 1872 ging Angela naar de katholieke kostschool, verbonden aan het Convent of the Holy Sepulchre, New Hall, Chelmsford, Essex. Op 6 mei 1872 stond Miss Angela (Mary Galdina) Vavasour samen met haar moeder genoteerd op de lijst van de 250 ‘presentations to her Majesty’ op de ‘Queen’s Drawing-room’ in Buckingham Palace van 6 mei 1872. Daarmee maakte ze officieel haar intrede in de Londense society als huwbare vrouw. Uiteindelijk trouwde ze in 1880 met Francis Thomas Eyston (1853-1888) in de rooms-katholieke Sint-Pieterskerk in Leamington (Warwickshire). Het huwelijk werd ingezegend door eerwaarde heer W. Clifford, de oom van de bruid. Dit stijlvol societygebeuren staat uitgebreid beschreven in de Leamington Spa Courier van 19 juni 1880. Haar man was achtereenvolgens luitenant (1871) en commandant (1876) bij de Royal Berks Militia (het Royal Berkshire Regiment). In 1881 zwaaide hij af.
Bronnen	https://www.familysearch.org/nl/ ; https://www.findmypast.co.uk

Naam	Vavasour, William Edward; Willy
Datums	° Yorkshire, 28/11/1846 - ✝ Bayswater, 18/11/1915
Geslacht	Mannelijk
Beroep	majoor; zoeaaf
Verblijfplaats	Engeland
Bio	William Edward Joseph Vavasour was de oudste van de zeven kinderen van William Joseph Vavasour (1822-1860) en de adellijke Mary Constantia Clifford (1825-1898). Hij werd geboren op 28 november 1846 op het kasteel Hazlewood (Yorkshire). Na de plotse dood van zijn grootvader erfde diens oudste zoon, Sir Edward Marmaduke Vavasour, de familiedomeinen, Hazlewood Castle in Yorkshire en Draycott Manor in Staffordshire. Deze had echter een zwakke gezondheid, waardoor achtereenvolgens diens jongere broer (Williams vader), Williams moeder, en William zelf het familiebezit beheerden. Na de dood van Williams vader in 1860 hertrouwde zijn moeder in 1865 met Maurice Kavanagh, waarna ze geregeld in Brugge verbleef. Ondertussen bleef William in Engeland en sloot zich van 1867 tot 1870 aan bij de pauselijke legers. Zijn moed en verantwoordelijkheidszin dwong respect af bij zijn katholieke, aristocratische achterban en zijn pachters. Op 5 oktober 1870 huwde hij zijn achternicht Mary Teresa Weld (1848-1927), de dochter van Edward Joseph Weld van Lulworth Castle (1806-1877), de neef van zijn grootmoeder Mary Lucy Weld (1799-1830). Hierdoor kon hij niet opnieuw gaan strijden als zoeaaf voor de paus tegen het leger van Garibaldi en miste hij het Italiaanse slotoffensief van 20 september. In de daarop volgende jaren werd hij een groot bezieler van de Sint-Sebastiaansgilde en het tijdschrift ‘The Crusader’. Zij kloegen de schending van de soevereine rechten van de paus en de inname van zijn legitieme bezittingen aan. In 1873 nam hij samen met zijn echtgenoot en twee dochtertjes, Ellen en Anette, zijn intrek in Hazlewood Castle. Zijn moeder, Mary C. Kavanagh, correspondente van Gezelle, vermeldde dit als een bijzonder heugelijk moment. Het koppel zal uiteindelijk zeven kinderen krijgen. Achtereenvolgens was William onderluitenant (1873), luitenant (1877) en commandant (1879 tot 1884) bij de Yorkshire hussars. Deze afdeling behoorde bij de Yeomanry Cavalery, reservetroepen die ingezet werden voor binnenlandse opdrachten. Hun leden kwamen uit de hogere klasse en bekostigden zelf het paard en de verzorging. Het betrof hier een ereambt. Na de dood van zijn oudste oom Sir Edward Marmaduke Vavasour jr, tweede Baronet van Hazlewood, ongehuwd en zonder erfgenamen, erfde hij op 23 augustus 1885 de familiedomeinen en de titel van derde Baronet van Hazlewood en mocht hij zich ‘Sir’ noemen. Dat het beheer van de landerijen een veeleisende taak was blijkt uit het feit dat hij niet altijd kon tegemoetkomen aan zijn schuldeisers. In kranten van 1897, 1900, 1906 en 1909 is er herhaaldelijk sprake van oproepen aan de High Court of justice in Bankruptcy. De laatste fase van zijn leven was gewijd aan onderzoek naar de geschiedenis van de religie en de filosofie. Sir William Edward Joseph Vavasour stierf met de pen in de hand op 18 november 1915 in een verzorgingstehuis in Bayswater, Middlesex, geveld door uitputting en fysieke complicaties. Het beheer van Tadcaster Castle en de landerijen had hij overgemaakt aan zijn echtgenote Mary Teresa Weld. In de grafrede werd hij geroemd voor zijn praktische kennis van de landbouw en scheikundige stoffen, zijn inventiviteit en ingenieurskunde, zijn respect voor democratie en open debatcultuur. Een overdosis kerkelijke autoriteit tegenover het vrije menselijke denkvermogen had hem stilaan de rooms-katholieke kerk doen verlaten.
Links	[wikipedia]
Bronnen	https://www.wikitree.com/ ; https://www.findmypast.co.uk/ ; https://archive.org/details/dodspeeragebaron19202lond/page/745/mode/1up?view=theater; Naval & Military Gazette and Weekly Chronicle of the United Service (London, 9 September 1877); Daily telegraph & Courier (London, 20 april 1909); The West London Observer (Friday, November 26, 1915); Catholic Times and Catholic Opinion (4 February, 1916); Morning Post (03 November 1897);The West London Observer (Friday, November 26, 1915), Weekly Register and Catholic Standard (01 August 1868); https://search.findmypast.co.uk/bna/viewarticle?id=BL/0000174/18971103/071&stringtohighlight=william%20edward%20joseph%20vavasour%20bankruptcy; https://yorkshiregardenstrust.org.uk/sites/yorkshiregardenstrust.org.uk/files/database/Hazelwood%20Park_YGT%20Selby%20District%20Historic%20Report.pdf;

Naam	Hodges, Rosina
Datums	° Londen, 1834 - ✝ Londen, 27/04/1889
Geslacht	Vrouwelijk
Verblijfplaats	Engeland
Bio	Rosina Hodges werd rond 1834 geboren in Hanwell, Londen. Ze trouwde met Joseph Robert Whitgreave in januari 1853 in Rugeley. Het koppel kreeg zes kinderen: Mary Rose Caroline (Rugeley, gedoopt 18/04/1857-); Joseph Bertram Ignatius (Rugeley, 30/07/1858 – Engeland, voorjaar 1920); Benedict Wilfrid (Rugeley, 20/10/1859 - 1907) en Etheldreda Maria Antonia (Rugeley, gedoopt 22/08/1861-). Joseph Robert Whitgreave geraakte midden 1862 in zware financiële moeilijkheden (London Gazette, 10/06/1862) en week met zijn gezin uit naar Brugge waar nog geboren werden: Benjamin George (Brugge, 28/04/1863-) en Elizabeth Mary (Brugge, 06/01/1869 - San Remo, 02/1929). Het gezin woonde in de jaren 1860 achtereenvolgens in de Steenstraat, op de Markt en in de Boomgaardstraat te Brugge. Daar bleven ze wonen tot 1 mei 1874. Ze bleven steeds gedomicilieerd in Engeland. Na hun terugkeer naar Engeland verbleven ze in Erith, Londen. Volgens de census van 1881 woonde het hele gezin er. Benjamin George ontbreekt. Mogelijk stierf hij op jonge leeftijd. Op het einde van hun leven verbleven ze te Richmond-upon-Thames, Londen. Rosina overleed er op 27 april 1889. Ze werd begraven in het familiegraf van de Whitgreaves in Rugeley, Staffordshire. Daar vond begin mei 1889 de begrafenis plaats (Rugeley Mercury 03/05/1889). Ook haar echtgenoot werd er begraven.
Bronnen	https://www.familysearch.org/nl/ ; https://www.archiefbankbrugge.be/ ; Rugeley Mercury ; https://nl.geneanet.org/ ; London Gazette

Naam	Coxon, Georgina; Georgina Berington
Datums	° Killarney, 30/08/1830 - ✝ Brugge, 10/12/1905
Geslacht	Vrouwelijk
Beroep	rentenierster
Verblijfplaats	Ierland; Engeland
Bio	Georgina Coxon werd geboren te Flesk Priory, Killarney in Ierland op 30 augustus 1830 als dochter van rentenier John Stuart Wallis Coxon (Morpeth, Northumberland, 19/06/1790 - Brugge, 26/05/1850) en Georgina Hennessy (Cork, ca. 1799 - Notting Hill, Kensington, 23/05/1882). John Stuart Wallis Coxon was een tijdlang de secretaris van de Duke of Wellington. Georgina huwde met de 28-jarige John Berington jr., in Brugge ingeschreven als rentenier, op 28 februari 1851. John Berington en Georgina Coxon woonden in de jaren 1860 langs de Sint-Annarei (nr. 8) en in de buurt van Maurice en Mary Constantia Kavanagh-Clifford en ook van Guido Gezelle. Georgina overleed in december 1905 te Brugge in de Potterierei, nr. 10.
Relatie tot Gezelle	correspondent
Bronnen	https://www.archiefbankbrugge.be/

Naam	Kavanagh, Constance Mary; Dotty
Datums	° Finchley, Londen, 20/11/1865 - ✝ Bradford, Yorkshire, 06/1917
Geslacht	Vrouwelijk
Verblijfplaats	Engeland
Bio	Constance Mary (Dotty) Kavanagh was de oudste dochter van Maurice Kavanagh LL.D. (Legum Doctor) en de adellijke Mary C. Clifford. Dotty werd geboren op 20 november 1865 in Clifford Hall, Finchley, London. Zij werd door haar moeder als vriendelijk en intelligent omschreven. Al voor haar zevende verjaardag kende ze haar cathechismus en was ze in staat om een boek te lezen. Haar moeder, Mary Clifford-Kavanagh, onderrichtte haar in de Franse taal en in andere vakken. In maart 1892 huwde ze met Sir Francis Fleming (1842-1922), K.C.M.G. (Knight Commander of the Order of St Michael and St George) in de rooms-katholieke Sint-Pieterskerk in Leamington, Warwickshire. Het huwelijk werd ingezegend door bisschop Clifford van Clifton, de oom van de bruid. Het ontbijtbuffet en de receptie vonden plaats bij de bruid thuis in Westbrook House. Het koppel vertrok na de huwelijksreis onmiddellijk naar Sierra Leone, waar Francis Fleming tot gouverneur was benoemd. Voordien had hij na zijn rechtenstudies aan Middle Temple al in 11 kolonies van het Britse Rijk juridische en bestuursfuncties opgenomen. Hun enige zoon, Hugh Joseph Fleming (1896-1916), geboren in Leamington, Warwickshire nam als tweede luitenant van het Dorsetshire Regiment deel aan Wereldoorlog I. Op 24 augustus 1916 stierf hij aan zijn verwondingen opgelopen in Pas-de-Calais in Frankrijk. Hij ligt er begraven op de militaire begraafplaats van Sailly-Au-Bois. Constance Mary Kavanagh stierf een jaar later, in juni 1917 in Bradford, Yorkshire, 52 jaar oud.
Bronnen	https://www.ancestry.co.uk; https://www.findmypast.co.uk/

Naam	Kavanagh, Blanche Mary
Datums	° Finchley, Londen, 18/02/1867 - ✝ 1931
Geslacht	Vrouwelijk
Verblijfplaats	Engeland
Bio	Blanche Mary Kavanagh was de jongste dochter van Maurice Kavanagh LL.D. (Legum doctor) en de adellijke Mary C Clifford. Blanche werd geboren op 18 februari 1867 in Clifford Hall, Finchley (London). Zij werd door haar moeder beschreven als een guitig dikkertje dat moeilijk bij de les te houden was, maar tegelijk het kennen en kunnen van haar oudere zus Constance zelfstandig wilde verwerven. Blanche huwde in de herfst van 1896 in Brighton met James Bentinck Cumberland (1865-1951). Hij was van opleiding ingenieur met specialisatie elektriciteit.
Bronnen	https://www.findmypast.co.uk/; https://www.ancestry.co.uk/;

Naam	Vavasour, Oswald Hugh Stanislaus
Datums	° Yorkshire, 04/06/1849 - ✝ Letchworth, Hertfordshire, 10/01/1925
Geslacht	Mannelijk
Beroep	boer; veehouder
Verblijfplaats	Engeland; Canada
Bio	Oswald Hugh Stanislaus Vavasour was de tweede van de zeven kinderen van William Joseph Vavasour (1822-1860) en de adellijke Mary Constantia Clifford (1825-1898). Hij werd geboren op 4 juni 1849 op het kasteel Hazlewood (Yorkshire). Op 20 september 1870 vocht Oswald mee in het Zouavenleger toen Rome door de Italiaanse troepen werd ingenomen. Het officiële verhaal wil dat de zoeaven de dag na de inname vrije aftocht kregen. Oswald en vijf andere Engelse zoeaven lieten op maandag 17 oktober een brief in de Engelse kranten publiceren waarin ze de onbetrouwbaarheid van de Florentijnse regering aan de kaak stelden. Bij de capitulatie werden ze immers als krijgsgevangen gedurende zes dagen opgesloten in de gevangenis en ondergingen ze allerlei vernederingen en ontberingen zoals alle andere gevangen. Later kreeg hij voor zijn moed een medaille en een diploma van paus Pius IX. Hij was als eregast aanwezig op een bijeenkomst van de Engelse katholieken op 10 december 1870 in de Sint-James Hall, een majestueus concertgebouw in London. Zij klaagden de schending van legitieme territoriale soevereiniteit aan van de pauselijke staten en de beknotting van het spirituele gezag van de Heilige Stoel. Ze vonden het ontoelaatbaar dat Italië aanspraak maakt op Rome als zijn hoofdstad. Daarna werd hij lid van het bondgenootschap van Sint-Sebastiaan dat jaarlijks samenkwam om bovenstaande legitieme eisen van Pius IX te blijven verdedigen met woorden. Zij bleven de hoop koesteren dat deze toestand in Europa tijdelijk was. Op 8 augustus 1877 trouwde hij met Sarah Anns Smith (1858-1937) in Walsall, Staffordshire. Zij kregen 14 kinderen in 21 jaar, hoewel deze niet allemaal bleven leven. In de ‘Uxotteter advertiser and the Ashborn times’ van 29 april 1903 werd beschreven hoe Oswald Hugh Vavasour en zijn gezin met de R.M.S. Bavarian van de Allan Line van Liverpool naar Quebec vertrokken. Volgens diezelfde bron was hij een van de meest praktische boeren en veehouders uit de streek van North Staffordshire, en zou hij dit beroep nabij Austin, Manitoba uitoefenen maar dan op veel grotere schaal. Dit deed hij waarschijnlijk tot 1909. Hij overleed op 10 januari 1925 in Letchworth, Hertfordshire, op 76-jarige leeftijd.
Bronnen	https://www.findmypast.co.uk/; https://www.ancestry.co.uk/ ; https://archive.org/details/dodspeeragebaron19202lond/page/745/mode/1up?view=theater

Naam	Vavasour, Henry Dunstan
Datums	° Yorkshire, 10/01/1850 - ✝ Ugbrooke, Blenheim, Marlborough, Nieuw-Zeeland, 22/01/1927
Geslacht	Mannelijk
Beroep	landeigenaar; landbouwer
Verblijfplaats	Engeland; Nieuw-Zeeland
Bio	Henry Dunstan Vavasour was de derde zoon van William Joseph Vavasour (1822-1860) en de adellijke Mary Constantia Clifford (1825-1898). Hij werd geboren op 10 januari 1850 op het kasteel Hazlewood, Yorkshire. Henry legde zich toe op landbouw en veeteelt. In 1871 vertrok hij naar Nieuw-Zeeland om er te werken op een groot landgoed van zijn neef, Charles Hugh Clifford, 8th Baron Clifford of Chudleigh (1819-1880). Deze was de zoon van de oudste broer van zijn moeder. In 1873 vertrok de zaakwaarnemer van dit bedrijf voor een jaar op handelsmissie naar Engeland, en werd Henry rentmeester. Zijn moeder, Mary C. Kavanagh, correspondente van Gezelle, vernam dat hij de arbeiders, het vee en de landerijen zeer goed beheerde. Ze hoopte dat de verantwoordelijkheid van de 23-jarige jongeman en de inspanning de nodige winsten zou opleveren. In 1887 trouwde Henry met Bertha Eleanor Mary Radwood (1867-1959). Het gezin verbleef in de stad Blenheim op het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland. Henry was eigenaar van een domein in Tataraiwaka, gelegen aan de westkust van het Noordereiland, een gebied waar men vooral aan melkveehouderij deed. Verder engageerde hij zich in plaatselijke en provinciale besturen van wegen, haven en graslanden in het kustgebied nabij Blenheim, Marlborough. Daar, meer bepaald in Ugbrooke, zou hij op 22 januari 1927 ook sterven. Ondertussen was de familie Vavasour in 1916 haar eigendommen in Tadcaster verloren. Alleen Henry bezat er nog een smalle landstrook ten noorden van Chantry Lane, als laatste binding met zijn geboortestreek. Uit de passagierslijst van White Star Line blijkt dat hij met het gezin in mei 1920 op bezoek ging naar Engeland.
Bronnen	https://www.ancestry.co.uk/; https://www.findmypast.co.uk/

Naam	Vavasour, Edward Joseph Everard
Datums	° Yorkshire, 12/09/1855 - ✝ Antigua, Benedenwindse Eilanden, 25/09/1895
Geslacht	Mannelijk
Beroep	landeigenaar; landbouwer; secretaris
Verblijfplaats	Engeland; Nieuw-Zeeland; Sierra Leone; Benedenwindse Eilanden
Bio	Edward Joseph Everard Vavasour was het jongste kind van William Joseph Vavasour (1822-1860) en de adellijke Mary Constantia Clifford (1825-1898). Hij werd geboren op 12 september 1855 in het kasteel Hazlewood, Yorkshire. Van 1865 tot eind 1869 verbleef hij regelmatig met zijn familie in Brugge aan de Sint-Annarei 19 vlakbij de parochie Sint-Walburga, waar Gezelle onderpastoor was. Omdat zijn stiefvader Maurice Kavanagh rechten studeerde aan Middle Temple in Londen, verhuisde het gezin begin 1870 definitief terug naar Engeland. Ze betrokken er een gezellige woning, Eldon House in Queens' Road, Clapham Park, Londen. Edward studeerde aan het Jezuïetencollege Beaumont in Old Windsor waar hij mooie cijfers behaalde voor Grieks, Latijn en wiskunde. Zijn moeder hoopte dat hij priester zou worden, maar in 1874 trok hij naar Nieuw-Zeeland om er eigenaar te worden van een stuk land op het domein van zijn broer in Tataraiwaka. Dit was gelegen aan de westkust van het Noordereiland, een gebied waar men vooral aan melkveehouderij deed. In augustus 1888 keerde hij berooid terug naar huis. Volgens zijn moeder was dit geheel te wijten aan onfortuinlijke omstandigheden nadat hij eerder een succesvol landbouwer was geweest. Toen Francis Fleming, de echtgenoot van zijn stiefzus Dotty, gouverneur werd, eerst in Sierra Leone (1892) en later in de Benedenwindse Eilanden, de noordelijke eilanden van de Kleine Antillen (1895), begeleidde Edward hem als zijn privésecretaris. Tijdens een missie op het eiland Antigua bezweek Edward op 25 september 1895 geheel onverwachts aan de gevolgen van gele koorts. Hij werd omschreven als een eervolle, goedhartige en genereuze man.
Bronnen	https://www.ancestry.co.uk/ ; https://www.findmypast.co.uk/

Naam	Eyre, Ann Mary
Datums	° York, 28/02/1814 - ✝ Eltville am Rhein, 07/08/1897
Geslacht	Vrouwelijk
Verblijfplaats	Engeland; Ierland; Duitsland
Bio	Ann Mary Eyre werd geboren te York op 28 februari 1814 als dochter van John Lewis Eyre (Sheffield, 03/06/1789 - Londen, 11/11/1880) en Sarah Parker (Kingston upon Hull, 1790 - ?, 3/05/1825). John Lewis Eyre was directeur bij de South Western Railway Company, en kreeg op 3 maart 1843 van de paus de titel ‘Count of the Lateran Hall & Apostolic Palace in the Papal Dominions’. Ann Mary is de zus van Vincent William Eyre en William Henry Eyre, die ook tot Gezelles kenniskring behoorden. Ann Mary Eyre huwde op 4 april 1842 in Marylebone, Londen, met landeigenaar William Edward Grainger (Causestown, Ierland, 1792 – Brugge, 08/07/1872). Het echtpaar kreeg twee kinderen: John, geboren in Ierland in 1845 en Philomena, geboren in Ierland in 1847. Het gezin kwam via Calais naar Brugge en werd er ingeschreven op 19 augustus 1853. Op 31 december 1866 verhuisden ze naar de Gouden Handstraat, waar William Edward Grainger overleed op 8 juli 1872. Ann Mary overleed in Kloster Tiefenthal, Eltville am Rhein, Hessen, Duitsland op 7 augustus 1897.
Bronnen	https://www.archiefbankbrugge.be/; https://www.ancestry.co.uk; https://nl.geneanet.org/; Gazette van Brugge van 19 november 1860 en 28 november 1860

Naam	Clifford, Charles
Datums	° Lancashire, 01/01/1813 - ✝ Londen, 27/02/1893
Geslacht	Mannelijk
Beroep	ingenieur; politicus; grootgrondbezitter
Verblijfplaats	Engeland; Nieuw-Zeeland
Bio	Sir Charles Clifford werd op 1 januari 1813 geboren in Mount Vernon, Lancashire als oudste kind van George Lambert Clifford (1779-1854) en Mary Coyney (1790-1854). Hij studeerde aan Stonyhurst College en werkte later als ingenieur bij een spoorwegmaatschappij. In juni 1842 zeilde hij met zijn neven William Vavasour (Hazlewood Castle) en Frederick Weld (Lulworth Castle) naar Nieuw-Zeeland om een nederzetting uit te baten in Wellington die hun vaders hadden gekocht van de Nieuw-Zeelandse Compagnie. Vavasour keerde in 1846 terug naar Engeland, maar de andere twee zouden een belangrijke rol spelen in de kolonisatie van Nieuw-Zeeland, hierbij geholpen door hun familiefortuin en gedegen studies. Ze breidden hun landelijke bezittingen uit en richtten belangrijke schapenboerderijen op zoals Flaxbourne en Stonyhurst, de laatste genoemd naar het jezuïetencollege waar Clifford en Weld studeerden. In 1844 werd Clifford vrederechter en werd hij benoemd tot niet-officieel lid van de Wetgevende Raad om de zuidelijke nederzettingen te vertegenwoordigen. In 1847 huwde hij Mary Anne Hercy (1818-1899), waarmee hij zeven kinderen kreeg. Na de Constitution Act van 1852 werd Nieuw-Zeeland een parlementaire democratie. Wellington verkoos Sir Charles tot hun vertegenwoordiger. Met unanimiteit van stemmen werd hij in het Huis van Afgevaardigden tot eerste voorzitter verkozen in 1854. Hij verliet het parlement in 1860 om met zijn gezin terug te keren naar Engeland. Hij bleef zich evenwel interesseren voor Nieuw-Zeelandse zaken en adviseerde de Britse autoriteiten. Tot op vandaag wordt het landgoed Stonyhurst beheerd door een verre nazaat Charles Clifford. Hijzelf stierf op 27 februari 1893 in Londen en werd beschreven als een hoogopgeleide, hoffelijke, vriendelijke en attente Engelse gentleman.
Links	[wikipedia]
Bronnen	https://teara.govt.nz/en/biographies/1c20/clifford-charles; https://silverfernfarms.com/nz/en/what-were-made-of/meet-our-farmers/the-douglas-cliffords

Naam	Bosco, Giovanni; Don Bosco
Datums	° Castelnuovo Don Bosco, 16/08/1815 - ✝ Turijn, 31/01/1888
Geslacht	Mannelijk
Beroep	priester; pedagoog; auteur
Verblijfplaats	Italië
Bio	Giovanni Bosco werd op 16 augustus 1815 geboren in Castelnuovo nabij Turijn als jongste zoon van Francesco Bosco (+1817) en Margherita Occhiena (1788-1856). Na de dood van zijn vader was het hard werken op de kleine boerderij om te overleven. Dankzij een groot doorzettingsvermogen slaagde Giovanni erin om zijn humaniora af te werken en ging hij op zijn twintigste naar het seminarie van Chieri (Piëmonte). In 1841 werd hij in Turijn tot priester gewijd. Hij werd getroffen door het lot van de kansarme jongeren uit de achterbuurten van deze industriestad. Hij zorgde voor onderdak, goede levens- en werkomstandigheden, een jeugdbibliotheek en een christelijke opvoeding. Zo verwierf hij grote faam als pedagoog. Daarnaast was hij ook als schrijver actief. Er was immers nood aan goede en toegankelijke boeken voor zijn discipelen. Don Bosco zag in zijn dromen voortekenen van de dood en verderf in de wereld, maar soms riepen de dromen op tot verantwoordelijkheid voor de weg die hij moest volgen. Op aanraden van paus Pius IX stichtte hij in 1859 een religieuze congregatie: de Salesianen en de Zusters van Don Bosco. Vanaf 1877 gaf hij het bulletin Bollettino Salesiano uit dat bleef voortbestaan tot 1899. Hij stierf op 31 januari 1888 in Turijn en werd begraven in de Basiliek Maria Hulp der Christenen, de hoofdkerk van de Salesianen.
Links	[wikipedia]
Bronnen	https://www.kerknet.be/kerknet-redactie/artikel/priester-pedagoog-schrijver%E2%80%A6-de-vele-rollen-van-don-bosco; https://www.kenteringen.nl/heilige-van-de-dag/heiligen-januari/31-januari/; https://nl.wikipedia.org/wiki/Basiliek_Maria_Hulp_der_Christenen#:~:text=Basiliek%20Maria%20Hulp%20der%20Christenen,-Naar%20navigatie%20springen

Naam	Grainger, William Edward
Datums	° Causetown, 1792 - ✝ Brugge, 08/07/1872
Geslacht	Mannelijk
Beroep	landeigenaar
Verblijfplaats	Ierland
Bio	Landeigenaar William Edward Grainger (Causestown, Ierland, 1792 – Brugge, 08/07/1872), zoon van John Meares Grainger en Elisabeth Corbally, trouwde met Ann Mary Eyre op 4 april 1842 in Marylebone, Londen. Het echtpaar kreeg twee kinderen: John, geboren in Ierland in 1845 en Philomena, geboren in Ierland in 1847. Het gezin kwam via Calais naar Brugge en werd er ingeschreven op 19 augustus 1853. William was in 1860 ondervoorzitter van het provinciale comité van West-Vlaanderen dat geld inzamelde voor de Belgische zoeaven. Op 31 december 1866 verhuisde het gezin naar de Gouden Handstraat, waar William overleed op 8 juli 1872. Ann Mary overleed in Kloster Tiefenthal, Eltville am Rhein, Hessen, Duitsland op 7 augustus 1897.
Bronnen	https://www.archiefbankbrugge.be/; https://www.ancestry.co.uk; https://nl.geneanet.org/; Gazette van Brugge van 19 november 1860 en 28 november 1860

Naam	Vavasour, Ellen Mary
Datums	° Staffordshire, 09/08/1871 - ✝ Londen, 15/10/1922
Geslacht	Vrouwelijk
Verblijfplaats	Engeland
Bio	Ellen Mary Vavasour werd op 9 augustus 1871 in Staffordshire geboren als eerste kind van William Edward Joseph Vavasour (1846-1915) en Mary Teresa Weld (1848-1927). Ze stierf op 15 oktober 1922 in Kensington, Londen.
Bronnen	https://www.ancestry.co.uk/

Naam	Vavasour, Annette Mary
Datums	° Staffordshire, 01/10/1872 - ✝ Durham, 03/01/1941
Geslacht	Vrouwelijk
Verblijfplaats	Engeland
Bio	Annette Mary Vavasour werd op 1 oktober 1872 in Staffordshire geboren als dochter van William Edward Joseph Vavasour (1846-1915) en Mary Teresa Weld (1848-1927). In 1897 huwde ze Marmaduke Henry Salvin (1849-1924), en na diens dood hertrouwde ze in 1926 met Herman Charles Joseph Salvin (1882-1943). Annette stierf op 3 januari 1941 in Durham.
Bronnen	https://www.ancestry.co.uk/

Naam - plaats

Naam	Hammersmith

Naam - instituut/vereniging

Naam	The Good Shepherds
Beschrijving	De Congregatie van Onze-Lieve-Vrouw van Liefde van de Goede Herder, kortweg Zusters van de Goede Herder, werd gesticht door zuster Maria Euphrasia Pelletier (Rosa Virginia Pelletier). De congregatie kwam in 1835 voort uit de Congregatie van Onze-Lieve-Vrouw van Liefde. In 2014 zijn beide congregaties gefuseerd, waarbij de naam Congregatie van Onze-Lieve-Vrouw van Liefde van de Goede Herder werd aangehouden. Maria Euphrasia Pelletier werd in 1814 opgenomen in de Congregatie van Onze-Lieve-Vrouw van Liefde, gesticht in 1662. Op 29-jarige leeftijd werd zij gekozen tot overste van het klooster in Tours. Vanaf 1829 gaf zij leiding aan een nieuwe vestiging van de congregatie in Angers. Vanuit Angers richtte ze een eigen congregatie op, aanvankelijk onder de naam Congregatie van Onze-Lieve-Vrouw van Liefde van de Goede Herder van Angers. Tussen 1829 en het overlijden van Maria op 24 april 1868 werden 110 kloosters gesticht, verspreid over alle werelddelen. In de zomer van 1841 kwamen enkele Franse zusters vanuit Angers naar Londen en stichtten in Hammersmith, Beauchamps Lodge, Fullham Road een klooster (Convent of our Lady of Charity of the Good Shepherd) met een verbeteringsgesticht voor "gevallen" maar boetvaardige jonge vrouwen (Asylum of the Good Shepherd for the reception of penitent females). De eerste moeder overste was Mother Regaudiat (Mother Mary of St. Joseph). De zusters van de Goede Herder moesten van een onberispelijk gedrag en het liefst van goede huize zijn. In het eerste jaar werden er twaalf boetvaardige vrouwen opgevangen maar hun aantal nam gestaag toe. In 1857 werden er 100 jonge vrouwen opgevangen. Er waren toen dertig nonnen. Met "gevallen" vrouwen werden niet alleen prostituees bedoeld maar ook vrouwen die zich in het algemeen misdragen hadden of onhandelbaar waren. Bedoeling was om ze weer op het rechte pad te brengen. Het ging om jonge vrouwen tussen 18 en 24 jaar. Ze moesten werken in de wasserij die verbonden was aan het verbeteringsgesticht. Er heerste een strenge tucht. De "boetelingen" of "penitents" zoals ze werden genoemd stonden onder de leiding van een "Mistress of the penitents", een kloosterzuster die de leiding over hen had. Doorgaans bleven de vrouwen twee jaar waarna ze bv. geplaatst werden als meid. Sommige "boetelingen" of "penitents" besloten om te blijven. Dat kon mits het afleggen van een jaarlijkse gelofte. Ze droegen een habijt. Nog anderen besloten om effectief kloosterzuster te worden. Zij werden "Magdalens" genoemd en traden toe tot de Orde van Sint-Magdalena die de regel van de Karmelietessen volgde. Ze leefden strikt gescheiden van de eigenlijke Zusters van de Goede Herder maar werden geleid door een van hen. Daarnaast werden in Hammersmith ook kinderen opgevangen die criminele feiten hadden gepleegd of onhandelbaar waren, en ook vrouwelijke ex-gedetineerden. In 1864 openden de zusters een tweede klooster met verbeteringsgesticht voor meisjes in East End, Finchley, Londen. In 1873 werd het ook een verbeteringsgesticht voor vrouwelijke ex-gedetineerden. Dit complex brandde bijna volledig af in 1972.
Datering	1835 -
Links	[wikipedia]

Naam	Saint Vincent’s Orphanage, Brugge
Beschrijving	Saint Vincent’s Orphanage was een opvangtehuis voor katholieke Engelse kinderen met geloofstwijfel. Het was niet enkel voor weeskinderen. Het huis werd gesticht door de rijke Engelsman Arthur Robinson en was gelegen in de Sint-Jorisstraat 27 (37 volgens de nieuwe nummering) te Brugge. Robinson stond in voor de organisatie en de leiding, de leraars waren Engelsen. Guido Gezelle heeft er waarschijnlijk de mis gehouden en biecht afgenomen. De zusters van de H. Vincentius van Gits namen in 1910 de huisdienst aan in het Saint-Vincent’s Orphanage. Het tehuis bleef bestaan tot 1914.
Datering	1855-1914
Links	[odis]

Naam	St Augustine's College
Beschrijving	Nadat James Wilfred Alcock het benedictijnerklooster (abdij vanaf 1897) in Ramsgate had gesticht, richtte hij er in 1865 een school voor jongens op. Dit Sint-Augustinus-complex was gebouwd door Augustus en Edward Pugin en staat op de gronden waar ook Pugin’s privéwoning, The Grange, zich bevindt. In St Augustine’s College werden jongens toegelaten van 13 tot 18 jaar. In 1881 werd er een school aan toegevoegd voor jongens tussen 7 en 13 jaar, maar enkele jaren nadien verhuisde deze 'preparatory school', hoewel er in 1919 opnieuw een lagere school zou worden toegevoegd. Na een bewogen geschiedenis van uiteindelijk 130 jaar, sloot de school haar deuren in 1995. De abdij werd door de monniken verlaten in 2011.
Datering	1865-1995
Links	[wikipedia]

Indextermen

Briefontvanger

Gezelle, Guido

Briefschrijver

Clifford, Mary Constantia

Correspondenten

Clifford, Mary Constantia
Gezelle, Guido

Naam - instituut/vereniging

The Good Shepherds
Saint Vincent’s Orphanage, Brugge
St Augustine's College

Naam - persoon

Affenaer, Kasimier Ludovicus
Clifford, Mary Constantia
Coffin, Robert Aston
Frutsaert, Augustin
Gezelle, Guido
Kavanagh, Maurice Dennis
Pius IX (Paus)
de Gourcy Serainchamps, Savina Louise Joséphine
van Caloen, Charles-Marie-Louis-Joseph
Vavasour, Mary
Vavasour, Angela
Vavasour, William Edward
Hodges, Rosina
Coxon, Georgina
Kavanagh, Constance Mary
Kavanagh, Blanche Mary
Vavasour, Oswald Hugh Stanislaus
Vavasour, Henry Dunstan
Vavasour, Edward Joseph Everard
Eyre, Ann Mary
Clifford, Charles
Bosco, Giovanni
Grainger, William Edward
Vavasour, Ellen Mary
Vavasour, Annette Mary

Naam - plaats

Hammersmith

Plaats van verzending

Londen

Colofon
Briefbeschrijving
Documentbeschrijving
Gevolgde codeerpraktijk

Titel	16/02/[1873], [Londen], Mary Constantia Clifford aan [Guido Gezelle]
Editeur	Miet Hubrechts; Universiteit Antwerpen
Wetenschappelijke leiding	Els Depuydt
Partners	Openbare Bibliotheek Brugge (Guido Gezellearchief); Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie (Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren); Instituut voor de Studie van de Letterkunde in de Lage Landen (ISLN) (Piet Couttenier, Universiteit Antwerpen); Guido Gezellegenootschap
Uitgever	Guido Gezellearchief, KANTL/CTB
Plaats van uitgave	Brugge, Gent
Publicatiedatum	2023
Beschikbaarheid	Teksten en afbeeldingen beschikbaar onder een Creative Commons Naamsvermelding - Niet Commercieel licentie.
Disclaimer	De editie van de Guido Gezellecorrespondentie is het resultaat van een samenwerkingsproject met vrijwilligers. De databank is in opbouw, aanvullingen en opmerkingen kunnen gemeld worden aan els.depuydt@brugge.be. Meer informatie over het vrijwilligersproject is te vinden op gezelle.be.
Citeren	Een brief kan worden geciteerd als: [Naam van editeur(s)], [briefschrijver aan briefontvanger, plaats, datum]. In: GezelleBrOn, Wetenschappelijke editie van de correspondentie van Guido Gezelle. [publicatiedatum] Available from World Wide Web: [link].

Verzender	Clifford, Mary Constantia
Ontvanger	[Gezelle, Guido]
Verzendingsdatum	16/02/[1873]
Verzendingsplaats	Londen
Annotatie	Jaartal gereconstrueerd op basis van contextuele gegevens ; aanvulling in de brief op 16/03/[1873]; adressaat gereconstrueerd op basis van de aanhef ; plaats gereconstrueerd op basis van de brieftekst en contextuele gegevens ; Mary Contstantia Clifford = Mary Constantia Kavanagh.

Gepubliceerd in	De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen 1854-1899 / door B. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, (o.l.v.) A. Deprez. - Gent : Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.II, p.147-149

Fysieke bijzonderheden
Drager	2 dubbele vellen, 210x128 blauw papiersoort: 8 zijden beschreven, inkt
Staat	volledig
Vormelijke bijzonderheden	watermerk: L F D M
Toevoegingen	op zijde 1 rechtsboven bijgeschreven onder dag en maand: [1872?] (inkt, hand P.A.)

Bewaargegevens
Land	België
Plaats	Brugge
Bewaarplaats	Guido Gezellearchief
ID Gezellearchief	4963
Bibliotheekrecord	https://brugge.bibliotheek.be/detail/?itemid=\|library/v/obbrugge/gezelle\|11261

Inhoud
Incipit	It really is years
Tekstsoort	brief
Talen	Engels

De tekst werd diplomatisch getranscribeerd, en aangevuld met een editoriale laag.
De oorspronkelijke tekst werd ongewijzigd getranscribeerd; alleen typografische regeleindes en afbrekingstekens, en niet-betekenisvolle witruimte werden genormaliseerd.
Auteursingrepen in de tekst (toevoegingen, schrappingen), en latere redactie-ingrepen (schrappingen, toevoegingen, taalkundige notities) door de lezer werden overgenomen en expliciet gemarkeerd.
Voor een aantal tekstfenomenen werden naast de oorspronkelijke vorm ook editeursingrepen opgenomen in de transcriptie: oplossingen voor niet-gangbare afkortingen en correcties voor manifeste fouten. Daarnaast bevat de transcriptie editeursingrepen ter verbetering van de leesbaarheid (toevoegingen, reconstructies) of ter motivering van transcriptie-beslissingen (aanduiding van onzekere lezingen, weglating van onleesbare tekst). Alle editeursingrepen worden expliciet gemarkeerd.

Gezelles Brieven Online

16/02/[1873], [Londen], Mary Constantia Clifford aan [Guido Gezelle]

16/02/[1873], [Londen], Mary Constantia Clifford aan [Guido Gezelle]

Facsimile's

Noten

Register

Correspondenten

Briefschrijver

Briefontvanger

Plaats van verzending

Naam - persoon

Naam - plaats

Naam - instituut/vereniging

Indextermen

Briefontvanger

Briefschrijver

Correspondenten

Naam - instituut/vereniging

Naam - persoon

Naam - plaats

Plaats van verzending