<Resultaat 424 van 2074

>

p1
6, Hereford Square,
London. S.W.

My dear Father

I cannot tell you with what pleasure I recognized your handwriting and found that you had not forgotten us. It is very gratifying to be remembered by distant friends. On our part I can assure you that we often think of you, and I would have answered your kind letter by return of post, had I been able to send you the desired information at once. At present I have not obtained it, but begin my letter, in the hope of being enabled to make the necessary inquiries very soon. There is no Convent in our immediate neighbourhood (South Kensington) but there is one at Kensington,[1] about a mile and a quarter from here, one or two at Chelsea,[2] about the samep2 distance, and a perfect nest of Convents at Bayswater[3] and Notting Hill[4] at about twice that distance further West. Then there is the Convent of Notre Dame, at Battersea[5] of which Mr. Buckler was the Architect. You may perhaps know the Mother House[6] at Namur. I think Battersea is about three miles from here. I will do what I can in making inquiries, and send you the result, but I fear it must be in English, for although I can translate easily, I speak French but very imperfectly, and write it still worse. You will be amused to hear the reason of this deficiency. My sisters[7] and I were brought up at home by Papa and Mamma, and on the completion of their studies they were sent to a French school in Paris for a year, for the sake of gaining proficiency in the language. Dear Papa thought it not safe for me to go, lestp3 I should become a Catholic, although in those days I am not aware that I gave any signs of the blessing that was in store for me. At that time one of my sisters[8] was on the very threshold of the Church, but nothing ever came of it, she has become "evangelical"[9] instead, and I am still the only Catholic of my own family. I have the Faith, and they the French language. At this moment the French would be more useful to you.

But I have such good news! I want every one to rejoice with us. There is joy with the Angels in Heaven, for another soul is safely sheltered in the one True Fold. My sister-in-law (the widow of my eldest Brother) was received into the Church last Monday by Fr Christie. I think she will be an excellent Catholic, for she seems to enjoy and appreciate our religion thoroughly. She is the same for whom I asked your prayers, and as she bids me give her warmestp4thanks to all those, who by their good prayers have helped her into the Church, I must give you your share. When we were last in Bruges,[10] I left her inconsolable and full of desolation at the death of my Brother, and these three days past she is so full of happiness that she can scarcely realize it at present. She is here on a visit to us in order to settle her spiritual affairs quietly. She will receive her First Communion on Maundy Thursday.[11] What a beautiful time for coming into the Church! And now her Crosses will come more thickly than ever, we converts have a good share of suffering but "beati qui durant";[12] we must think of that, when discouraged. I have not told her what is likely to be in store for her, lest she should lose courage; she will find it out quite soon enough, and then it is not the destiny of all converts to make the same sacrifices. If we could only have our Crossesp5so covered with Heartsease as yours, and the Sacred Heart in the midst, they would not chafe our shoulders so much as they often do.

Thank you very much for the charming little Card which I admire much. It is now in my "Golden Manual" marking the Litany of the Blessed Sacrament, which is I think one of your favourite Litanies. I have never heard whether the intention you asked me to pray for has been gained yet. We put it into the Confraternity of the Precious Blood, and I scarcely ever leave the Lady Chapel or Chapel of the Sacred Heart without remembering it. Dear Father will you help me again with your prayers for the conversion of one of my Brothers? I am determined he shall come into the Church if any prayers I can obtain for that object will bring him. He is so good, so kind, so gentle, and so clever. But he is a High Church p6clergyman; fortunately unmarried at present. I have been told that he was almost ready to come, when the definition of the Infallibility of the Pope[13] kept him back; let us hope it may be only for a time, it shows that he was not ready, although he thought he was.

Last year we were disappointed of our usual continental trip which was a great disappointment after having made all our arrangements for leaving home, I hope we may be more fortunate this summer. With the exception of a few days of very severe weather from time to time this has been so mild a winter that I have got through it much better than usual, and have not missed one single Mass of obligation, which is a great confort. All the Autumn was a time of suffering; it is wonderful what influence the mind has over the p7body. Mr. Buckler is very well and busily engaged in making his design for a new Catholic church in the country which will soon be begun.[14] He says do you not think it would be a good plan to write to the Sisters of Notre Dame at Namur? they would be able to tell you the arrangements of their Convent at Battersea. We spent a very happy day at the Convent at Namur[15] two or three years ago.

March 20th How strangely joy & sorrow are mingled! In the midst of our rejoicing comes a very unexpected grief. This morning's post brought me a letter written in an unknown hand, announcing the distressing intelligence of the death of a very dear old friend, after a few days illness! Dear, kind Lady Fellows! What a sudden termination to our ancient friendship. She wrote to me so lately saying that she was looking forward with great pleasure to another visit from us, and I had already directedp8an envelope ready for my answer to her letter. It is a sad, sad loss to us, and I cannot bear to think that she was not a Catholic. she was so well disposed that we hoped she might come in time, but now all is over.

I have been making the inquiries you wished for, but cannot procure much information. There seem to be few Convents in which Ladies are received as boarders. The pension at the Convent at Kensington is £ 200 a year. +[16] I do not quite understand in what capacity the Lady you mention wishes to enter. If she intends to be a Nun would not the choice of a Convent depend upon her vocation? You ask me if there are any Religious Orders in our neighbourhood where Belgian novices would be admitted. The Sisters of Notre Dame have also a Convent at Clapham, also in the diocese of Southwark.[17] The others you will perceive are in the diocese of Westminster.

Adieu, dear Father, do not hesitate to let me know if I can be of any further use in this matter. Pray for your English Child,
Mary Aloysia Buckler,
Enfant de Marie.[18]

Mr. Buckler desires to be most kindly remembered to you.

+ for Lady Boarders.

Noten

[1] Hiermee bedoelt ze wellicht het Convent of the Assumption, dat gelegen was op 20 Kensington Square.
[2] In deze wijk bevonden zich de Daughters of the Cross, die in 1869 het klooster op 4, Stewarts Grove bewoonden. Sinds 1845 was hier ook een bijhuis van de Sisters of Mercy gevestigd; dit nieuwe St. Joseph’s Convent was gelegen in Cadogan Street.
[3] In Bayswater bevond zich de congregatie van de Sisters of Our Lady of Sion aan Colville Terrace.
[4] In Notting Hill, op de hoek van Ladbroke Grove en Westbourne Park Road, bevond zich het klooster van de Poor Clares. Op 296a Portobello Road bevond zich sinds 1869 het St.Joseph's home. Dit was een instelling voor ouderen en mindervaliden gerund door de Little Sisters of the Poor. Eveneens op Portobello Road was sinds 1868 St. Elizabeth’s Home gevestigd.
[5] In 1870 was deze orde naar Battersea gekomen, waar een klooster was gebouwd met geld van Laura Petre, wier religieuze naam Sister Mary of St. Francis was. Deze Laura Petre was geen onbekende bij de familie Buckler, want John Chessell Buckler, de vader van Charles Alban Buckler, had Costessey Hall gebouwd, het landhuis van Laura’s vader, George Stafford-Jerningham, 8th Baron Stafford.

geboren als Laura-Maria Stafford-Jerningham

[6] Het klooster in Namen was in 1807 gesticht en fungeerde vanaf 1809 als moederhuis.
[7] Haar zussen uit het eerste huwelijk van haar vader met Mary Wheeler waren Charlotte Maria Farbrother en Julia Frances Farbrother. Ze had nog halfzussen uit het tweede huwelijk van haar vader met Mary Dibbin: Louisa Anne Farbrother (1836-1859) en Margaret Sophia Farbrother (1843-1934). (Ancestry)
[8] Charlotte Maria Farbrother en Julia Frances Farbrother komen hier in aanmerking.
[9] De term ’evangelical’ kan zeer ruim geïnterpreteerd worden, maar kan hier gelinkt worden aan de ’Low Church’, een meer conservatieve invulling van het protestantisme, minder gefocust op rituelen, in tegenstelling tot ‘High Church‘, wat meer refereert aan Anglo-Catholicism. (Wikipedia)
[10] Dat moet dan augustus 1872 geweest zijn (zie de brief van Mary Louisa Farbrother aan Guido Gezelle van augustus 1872). Haar broer was eind 1871 overleden.
[11] Witte donderdag.
[12] Vertaling Paul Thoen (Latijn): "zalig zij die volharden" of: "gelukkig zij die volhouden". Een 'zaligheid' in de lijn van de 'zaligsprekingen' uit de Bergrede (Matteüs 5.3-12) en geïnspireerd door Matteüs 10.22 en 24.13, waar telkens gezegd wordt: "Wie echter ten einde toe volhardt, hij zal gered worden."
[13] De onfeilbaarheid van de paus werd uitgesproken tijdens het eerste Vaticaans concilie (1869-1870) onder Pius IX. (Wikipedia)
[14] Behalve de private kapel van Our Lady of Mount Carmel Chapel op het domein van Lilystone Hall (1875), werd de eerstvolgende jaren de kerk van St Edward the Confessor in Sutton Park (1875) gebouwd naar ontwerp van Charles Buckler.
[15] De connectie tussen de families Buckler en de Sisters de Notre Dame gaat terug op het feit dat sister Mary of St Francis (Laura-Maria Stafford-Jerningham) de familie Buckler kende van vroeger. De vader van Charles A. Buckler was de architect van Costessey Hall, de residentie van de familie Stafford-Jerningham. Na de dood van haar man, Edward Petre, was Laura-Maria in het klooster te Namen ingetreden waar ze in 1875 overste werd. (B.De Leeuw, P.De Wilde, K.Verbeke,e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: KANTL, 1991, dl.III, pp.219-220)
[16] Verwijzing naar meer informatie onderaan de brief.
[17] Zowel Clapham als het eerder vermelde klooster in Battersea bevonden zich in het bisdom Southwark. Verder kan nog vermeld worden dat de Sisters of the Notre Dame in 1855 een school opgericht hadden in Southwark, die in 1870 uitgebreid werd met een opleiding voor leerkrachten.
[18] Door zich ‘kind van Maria’ te noemen, toont Mary een speciale devotie voor Maria en/of een bijzondere deugdzaamheid, vroomheid en vriendelijkheid na te streven. De titel wordt ook gebruikt door leden van Mariacongregaties, maar het is niet geweten of Mary hiertoe behoorde.

Register

Correspondenten

NaamFarbrother, Mary Louisa; Farbrother, Mary Aloysia; Buckler, Mary
Datums° Oxford, 03/05/1828 - ✝ Londen, 29/05/1892
GeslachtVrouwelijk
VerblijfplaatsEngeland
BioMary Louisa Farbrother werd op 3 mei 1828 in Oxford geboren als tweede dochter en derde kind van onderwijzer John Farbrother (Cirencester, Gloucestershire, 1797 – Reading, Berkshire, 13/07/1866) en zijn eerste vrouw Mary Wheeler. Haar ouders trouwden op 21 april 1817 in Marylebone, Londen. Het echtpaar kreeg vier kinderen. John Farbrother hertrouwde op 26 september 1832 met Mary Dibbin (1807-1867). Dit echtpaar kreeg vijf kinderen. Mary Louisa Farbrother huwde zelf in juni 1851 in Buckinghamshire, Oxfordshire met architect Charles Alban Buckler (1824-1925). Ze kregen geen kinderen. Met de censussen van 1851 en 1861 woonden ze in Oxford en met de censussen van 1871, 1881 en 1891 in 6, Hereford Square, South Kensington, Londen. Mary en haar man ondernamen vele reizen naar het continent en verbleven in Frankrijk en België bij kennissen. Tijdens hun reis in België verbleven ze bij een bevriend koppel in Brussel en in Brugge in de Moerstraat 34 in het huis van priester Lodewijk Van Haecke. Tijdens het verblijf in Brugge werd Guido Gezelle de biechtvader van Mary Louisa. Haar biechtvader in Engeland was Father Albany Christie. Mary Louisa Farbrother overleed op 29 mei 1892 in 6, Hereford Square, South Kensington, Londen.
Relatie tot Gezellecorrespondent
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III; Ancestry
NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Briefschrijver

NaamFarbrother, Mary Louisa; Farbrother, Mary Aloysia; Buckler, Mary
Datums° Oxford, 03/05/1828 - ✝ Londen, 29/05/1892
GeslachtVrouwelijk
VerblijfplaatsEngeland
BioMary Louisa Farbrother werd op 3 mei 1828 in Oxford geboren als tweede dochter en derde kind van onderwijzer John Farbrother (Cirencester, Gloucestershire, 1797 – Reading, Berkshire, 13/07/1866) en zijn eerste vrouw Mary Wheeler. Haar ouders trouwden op 21 april 1817 in Marylebone, Londen. Het echtpaar kreeg vier kinderen. John Farbrother hertrouwde op 26 september 1832 met Mary Dibbin (1807-1867). Dit echtpaar kreeg vijf kinderen. Mary Louisa Farbrother huwde zelf in juni 1851 in Buckinghamshire, Oxfordshire met architect Charles Alban Buckler (1824-1925). Ze kregen geen kinderen. Met de censussen van 1851 en 1861 woonden ze in Oxford en met de censussen van 1871, 1881 en 1891 in 6, Hereford Square, South Kensington, Londen. Mary en haar man ondernamen vele reizen naar het continent en verbleven in Frankrijk en België bij kennissen. Tijdens hun reis in België verbleven ze bij een bevriend koppel in Brussel en in Brugge in de Moerstraat 34 in het huis van priester Lodewijk Van Haecke. Tijdens het verblijf in Brugge werd Guido Gezelle de biechtvader van Mary Louisa. Haar biechtvader in Engeland was Father Albany Christie. Mary Louisa Farbrother overleed op 29 mei 1892 in 6, Hereford Square, South Kensington, Londen.
Relatie tot Gezellecorrespondent
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III; Ancestry

Briefontvanger

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Plaats van verzending

NaamLonden

Naam - persoon

NaamBuckler, Charles Alban
Datums° Londen, 25/09/1824 - ✝ Londen, 14/06/1905
GeslachtMannelijk
Beroeparchitect; auteur; uitgever; topograaf; kunstschilder; heraldicus
VerblijfplaatsEngeland
BioCharles Alban Buckler werd geboren op 25 september 1824 in Bermondsey, Londen als zoon van architect John Chessel Buckler (1793-1894) en Esther Fair (1797-1882). Ook zijn grootvader John Buckler was architect. Charles Alban Buckler bekeerde zich in 1844 tot het katholicisme en werd een van de belangrijkste architecten van katholieke kerken in Engeland. Hij was een aanhanger van de neogotische stijl. Buckler was daarnaast auteur (soms ook samen met zijn vader) en uitgever van boeken over architectuur, geschiedenis en heraldiek. Hij was ook topograaf, kunstschilder en heraldicus. In de jaren 1870 gaf Henry Fitzalan-Howard, 15th Duke of Norfolk, hem de opdracht om Arundel Castel te heropbouwen. Drie van zijn broers werden dominicaan. Buckler trouwde op 29 april 1851 in Headington, Oxford met Mary Louisa Farbrother (1828-1892). Het huwelijk bleef kinderloos. Hij overleed op 14 juni 1905 te Brentford, Londen.
Links[wikipedia]
Relatie tot Gezellecorrespondent
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III; Ancestry
NaamFarbrother, Mary Louisa; Farbrother, Mary Aloysia; Buckler, Mary
Datums° Oxford, 03/05/1828 - ✝ Londen, 29/05/1892
GeslachtVrouwelijk
VerblijfplaatsEngeland
BioMary Louisa Farbrother werd op 3 mei 1828 in Oxford geboren als tweede dochter en derde kind van onderwijzer John Farbrother (Cirencester, Gloucestershire, 1797 – Reading, Berkshire, 13/07/1866) en zijn eerste vrouw Mary Wheeler. Haar ouders trouwden op 21 april 1817 in Marylebone, Londen. Het echtpaar kreeg vier kinderen. John Farbrother hertrouwde op 26 september 1832 met Mary Dibbin (1807-1867). Dit echtpaar kreeg vijf kinderen. Mary Louisa Farbrother huwde zelf in juni 1851 in Buckinghamshire, Oxfordshire met architect Charles Alban Buckler (1824-1925). Ze kregen geen kinderen. Met de censussen van 1851 en 1861 woonden ze in Oxford en met de censussen van 1871, 1881 en 1891 in 6, Hereford Square, South Kensington, Londen. Mary en haar man ondernamen vele reizen naar het continent en verbleven in Frankrijk en België bij kennissen. Tijdens hun reis in België verbleven ze bij een bevriend koppel in Brussel en in Brugge in de Moerstraat 34 in het huis van priester Lodewijk Van Haecke. Tijdens het verblijf in Brugge werd Guido Gezelle de biechtvader van Mary Louisa. Haar biechtvader in Engeland was Father Albany Christie. Mary Louisa Farbrother overleed op 29 mei 1892 in 6, Hereford Square, South Kensington, Londen.
Relatie tot Gezellecorrespondent
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III; Ancestry
NaamChristie, Albany James
Datums° Southwark, 18/12/1817 - ✝ Londen, 02/05/1891
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; academicus; jezuïet
VerblijfplaatsEngeland; Italië; Malta
BioChristie Albany James was de zoon van Albany Henry Christie uit Chelsea, Londen. Hij studeerde aan King's College, Londen en ging op 2 juli 1835 naar Oxford om er verder te studeren aan het Oriel College. Hij kwam er onder invloed van de Oxford Movement en John Henry Newman. Vanaf 1844 tot 1846 studeerde hij geneeskunde te Londen. In oktober 1846 werd hij door Dr. Doyle van St.-George's, Southwark, opgenomen in de Katholieke Kerk en ging hij ook naar het College (medische school) van Bart's. In 1847 sloot hij zich als novice aan bij de jezuïeten. Hij begon theologie te studeren aan het College of St. Beuno's (Wales), een onderkomen voor tal van priesters van het Collegium Romanum die voor de revolutie van 1848 hadden moeten vluchten. Hij studeerde verder te Rome en werd in 1852 tot priester gewijd. Hij keerde voor zijn laatste jaar naar St. Beuno's terug en werd in 1855 leraar aan het Engels College van The Society at Valetta te Malta. Van 1856 tot 1860 was hij leraar te Stonyhurst, Saint Mary’s Hall. In 1858 werd hij op zending gestuurd en in 1862 ging hij naar de Farm Street Church in Londen, waar hij ook de biechtvader was van Mary Buckler. Christie werd later bekend als een katholieke toneelschrijver en dichter. Hij stierf in Londen, op 2 mei 1891.
Links[wikipedia]
Relatie tot Gezellecorrespondent
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III
NaamFarbrother, Frederick Robert
Datums° Oxford, 1840 - ✝ Smallthorne, 1901
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; kapelaan; dominee
VerblijfplaatsEngeland
BioFrederick Robert Farbrother werd geboren te Oxford, Oxfordshire in 1840 als jongste zoon van John Farbrother (1797-1866), vader van Mary Farbrother die een correspondent was van Guido Gezelle, en zijn tweede echtgenote Mary Dibbin (1808-1867). Het echtpaar trad op 26 september 1832 in het huwelijk. Frederick Farbrother werd pas op 5 maart 1841 gedoopt in Oxford. Hij studeerde in 1866 af aan het Trinity College in Dublin, in 1867 werd hij diaken en in 1868 werd hij tot (anglicaanse) priester gewijd. Van 1867 tot 1871 was hij kapelaan van Wheathampstead en van 1871 tot oktober 1874 van St. John the Baptist in Hulme, Manchester. Van eind 1874/begin 1875 tot 1878 was hij actief als dominee in Lynton, Devonshire en in 1878 werd hij dominee van Wincle bij Macclesfield. Hij trouwde op 22 oktober 1874 met Sarah Belinda Ward Jackson (1845-1906). Frederick overleed in april 1901 in Smallthorne, Staffordshire.
BronnenAncestry ; Findmypast/Newspaper and Periodicals
NaamEarle, Lucy Grey
Datums° Bristol, 1821 - ✝ Weston-super-Mare, 01/01/1884
GeslachtVrouwelijk
VerblijfplaatsEngeland
BioLucy Grey Earle werd geboren te Bristol, Gloucestershire in 1821 als dochter van John Charles Earle (1791-1843), chirurgijn uit Bristol, en Mary Britton (1792-1855). Ze trouwde op 28 juni 1851 in Weston-super-Mare, waar ze bij haar moeder woonde, met John Edmund Farbrother (Oxford, Oxfordshire 05/1823 – Shepton Mallet, Somerset 16/11/1871), onderwijzer van de Grammar School in Shepton Mallet, zoon van John Farbrother (1796-1866) en Mary Wheeler (1797-1860) en oudste broer van Mary Louisa Buckler, née Farbrother. Lucy stierf in Oakley-house, Weston-super-Mare, Somerset op 1 januari 1884.
BronnenAncestry; Findmypast/Newspapers and Periodicals
NaamFarbrother, John Edmund
Datums° Oxford, 05/1823 - ✝ Shepton Mallet, 16/11/1871
GeslachtMannelijk
Beroepleraar; auteur
VerblijfplaatsEngeland
BioJohn Edmund Farbrother werd geboren te Oxford, Oxfordshire begin mei 1823 als zoon van John Farbrother (1796-1866) en Mary Wheeler (1797-1860). Hij was de oudste broer van Mary Louisa Buckler, née Farbrother. Hij trouwde op 28 juni 1851 in Weston-super-Mare met Lucy Grey Earle. Hij was vrijmetselaar en werd onderwijzer in de Grammar School in Shepton Mallet. John Edmund Farbrother werd getypeerd als een sociaalvoelend man en een uitstekend onderwijzer. Hij was de auteur van een geschiedenis van Shepton Mallet. Hij stierf te Shepton Mallet, Somerset op 16 november 1871.
Bronnen(voorwoord op) John E. Farbrother, Shepton Mallet, Notes On Its History, Ancient, Descriptive, And Natural. Shepton Mallet: Albert Byrt (1859); Ancestry; Findmypast/Newspapers and
NaamEames, Harriet
Datums° Cowes, 25/04/1809 - ✝ Cowes, 19/03/1874
GeslachtVrouwelijk
Beroepkunstverzamelaar; tekenaar
VerblijfplaatsEngeland
BioHarriet Eames werd op 25 april 1809 geboren in Cowes, Isle of Wight als dochter van brouwer John Eames. Ze was de tweede vrouw van de Britse archeoloog sir Charles Fellows (1799-1860) met wie ze op 22 juni 1848 trouwde in St.-George, Bloomsbury, Middlesex. Ze was toen zelf ook weduwe (van haar eerste man William Knight met wie ze op 21 oktober 1829 in Islington getrouwd was) en woonde op dat moment in Islington. Het echtpaar Fellows-Eames bleef kinderloos. Het echtpaar verbleef nu eens in Cowe, Isle of Wight, waar het een landhuis bewoonde, maar het had ook een stek op Montague Place in Londen. Harriet Eames overleed op 19 maart 1874 in Cowes, Isle of Wight. Bij haar overlijden werd haar fortuin geschat op zo’n 20.000 pond. Bij testament schonk ze de uiterst waardevolle verzameling historische horloges van haar man aan het British Museum. Zelf was ze een verzamelaar van curiositeiten. Ze muntte uit in het uitvoeren van heraldische tekeningen en het tekenen van blazoenen. Bovendien tekende ze elk horloge in de verzameling van haar man minutieus na tot in de kleinste details en kleuren. Ze was lid van de Royal Archaeological Institute en erelid van de Fine Arts Club. Ze bezat een uitgebreide kennis over heraldiek en antiek.
BronnenAncestry; The Belfast Newsletter: (25/03/1874); Western Daily Press: (13/06/1874)
NaamFarbrother, John
Datums° Cirencester, 1797 - ✝ Reading, 13/07/1866
GeslachtMannelijk
Beroepleraar
VerblijfplaatsEngeland
BioJohn Farbrother werd geboren te Cirencester, Gloucestershire in 1797. Hij werd onderwijzer. Hij trouwde op 21 april 1817 te Marylebone, Londen met Mary Wheeler (1797-1860). Het echtpaar kreeg vier kinderen, waaronder Mary Louisa Farbrother, correspondent van Guido Gezelle. John Farbrother hertrouwde op 26 september 1832 met Mary Dibbin (1807-1867). Dit echtpaar kreeg vijf kinderen. John Farbrother overleed te Reading, Berkshire, 13 juli 1866.
NaamWheeler, Mary
Datums° Farrington (?), 03(?)/1797 - ✝ Londen, 1860
GeslachtVrouwelijk
BioMary Wheeler werd gedoopt op 11 maart 1797 in Farrington, Berkshire. Ze trouwde met de onderwijzer John Farbrother op 21 april 1817 te Marylebone. Het echtpaar kreeg vier kinderen, waaronder Mary Louisa Farbrother, correspondent van Guido Gezelle. Mary Wheeler overleed te Londen in het voorjaar 1860.
BronnenAncestry
NaamFarbrother, Charlotte Maria
Datums° Oxford (?), 02-03(?)/1826 - ✝ Headington, 16/03/1900
GeslachtVrouwelijk
VerblijfplaatsEngeland
BioCharlotte Maria werd gedoopt op 31 maart 1826 in Oxford als dochter van John Farbrother en Mary Wheeler. Ze was de zus van Gezelles correspondent Mary Louisa Farbrother. Ze bleef ongehuwd. Ze werd in 1846 opgenomen in een psychiatrische instelling in Warneford (Oxfordshire), waarvan de uitbreiding gebouwd werd door de vader van Charles Alban Buckler. Ze overleed op 16 maart 1900 in Headington, Oxfordshire.
BronnenAncestry
NaamFarbrother, Julia Frances
Datums° Oxford (?), 08(?)/1829 - ✝ Eastbourne, 22/01/1914
GeslachtVrouwelijk
VerblijfplaatsEngeland
BioJulia Frances Farbrother werd gedoopt op 11 augustus 1830 in Oxford als dochter van John Farbrother en Mary Wheeler. Ze was de zus van Gezelles correspondent Mary Louisa Farbrother. Ze bleef ongehuwd. Ze overleed op 22 januari 1914 in Eastbourne, Sussex.
BronnenAncestry

Naam - plaats

NaamBrugge
GemeenteBrugge
NaamLonden
NaamParijs
NaamNamen

Naam - instituut/vereniging

NaamLittle Sisters of the Poor
BeschrijvingDe congregatie Petites Soeurs des Pauvres werd in 1839 opgericht in Saint-Servan-sur-Mer in Bretagne (Frankrijk) door Jeanne Jugan (1792-1879) en enkele medestandsters. Het doel was de opvang en de zorg van arme en hulpbehoevende bejaarden in eigen opvangtehuizen in de Franse steden. Aanvankelijk werden alleen vrouwen opgevangen, later ook mannen. De zusters bedelden om in hun levensonderhoud en deze van hun bejaarde gasten te voorzien. Eerst openden ze opvangtehuizen in Frankrijk. In 1852 verkreeg de orde de diocesane goedkeuring van het bisdom Rennes. De pauselijke erkenning volgde in 1854. Er werden ook huizen geopend in België: Luik (1853), Brussel (1854), Leuven (1856) en Brugge (1862). In 1851 werd zuster Victoire Larmenier (1827-1878), of Mère Saint-Basil, met vier zusters naar Londen gestuurd om er een stichting op te richten, dit op verzoek van kardinaal Wiseman die de congregatie bijzonder genegen was. De Londense afdeling van de Society of St. Vincent de Paul zou hen bijstaan. Larmenier werd ‘reverend mother’. Slechts enkele zusters konden lezen, geen enkele sprak Engels. Zij vestigden zich eerst in Brook-Green, Hammersmith, de dertiende stichting van de congregatie. Omdat ze zich daar te ver van de stad bevonden, verhuisden ze begin 1852 naar 16, Great Windmill Street, Haymarket. In april 1852 zorgden ze daar met tien zusters voor 47 arme, zorgbehoevende bejaarde vrouwen. Ze bleven er anderhalf jaar. In september 1853 keerden ze terug naar Hammersmith, meer bepaald naar het Elm-tree House, King-street, Hammersmith. Daar was plaats voor 50 à 60 vrouwen. Het was een slecht huis. Vanaf 1855 kreeg de congregatie de steun van de Franse priester Ernest Lelièvre (1826-1889) die een zeer belangrijke rol speelde in de uitbreiding van de congregatie in het buitenland, onder meer in Groot-Brittannië. Lelièvre zou in 1862 kort met Gezelle corresponderen over zijn tweede Engelandreis. Gezelle verving Lelièvre gedurende enkele weken als geestelijk directeur van de Little Sisters of the Poor. Gezelle had daar toen onder meer contact met de blinde Emily Lathy. De congregatie kocht in oktober 1856 grond aan de toenmalige King Street East, nu Hammersmith Road met de bedoeling er een nieuw, groot gebouw neer te zetten voor de opvang van 100 bejaarde vrouwen en 20 nonnen. Dat werd het eerste Nazareth House. De zusters zorgden er ook voor arme, zwakke kinderen. Het gevolg was dat in 1861 de Hammersmith community zich onder de leiding van Victoire Larmenier afscheidde van de Little Sisters of the Poor en in 1864 erkend werd als aparte religieuze gemeenschap onder de benaming Poor Sisters of Nazareth. Ze zorgden voor wezen, onhandelbare kinderen, en ouderen, zowel mannen als vrouwen. Tegen haar dood in juni 1878 had Larmenier acht Nazareth Houses gesticht in Groot-Brittannië. Hammersmith is nog steeds de hoofdzetel. In 1861, bij de afscheiding van de Hammersmith community, verhuisden de Little Sisters of the Poor naar 6 Sutherland Gardens, Maida Hill, Paddington, Westminster. Geestelijk directeur is Ernest Lelièvre. "Patrons" van de Little Sisters of the Poor waren o.m. Wiseman en de Duke en Duchess of Norfolk.
Datering1851-heden
NaamConfraternity of The Precious Blood, London Oratory
BeschrijvingDe Archconfraternity of the Most Precious Blood kwam en komt samen in de kapel van Our Lady of Dolours in London Oratory, ook wel Brompton Oratory genoemd. Genootschappen die van de aanbidding van het bloed van Christus hun voornaamste doelstelling maakten, doken voor het eerst op in Spanje. In Engeland werd een dergelijk genootschap opgericht in de kerk van St.-Wilfrid in Staffordshire (1847) onder impuls van Newman en Faber. In 1850 werd de broederschap overgeheveld naar Londen, eerst in William Street, een viertal jaar later naar Brompton. Dit verklaart waarom de huidige kerk, die in 1884 werd gewijd, bekend staat als Brompton Oratory, maar eigenlijk de Church of the Immaculate Heart of Mary heet. De Oratory doet dienst als parochiekerk voor het rooms-katholieke diocees van Westminster.
Datering1850-heden
Links[wikipedia]
NaamSœurs de Notre-Dame de Namur
BeschrijvingDe zusters van Notre Dame de Namur zijn een katholieke congregatie van religieuze zusters, opgericht om te voorzien in onderwijs voor de armen. De congregatie werd gesticht in Amiens in 1804 door de later heilig verklaarde Julie Billiart samen met Marie-Louise-Francoise Blin de Bourdon, gravin van Gézaincourt, die de religieuze naam van Mère Saint Joseph droeg. Zij had vele jaren spirituele bijstand gekregen van Julie Billiart en financierde de oprichting van de orde. De tegenstand van de plaatselijke bisschop resulteerde in de relocatie naar Namen in 1809 en van daaruit verspreidde de orde zich verder in België alsook wereldwijd. Op vraag van de Redemptoristen gingen ze ook naar Engeland, waar ze zorgden voor onderwijs voor arme katholieke kinderen. Belangrijk voor de groei van de congregatie in Engeland was Sister Mary of Saint Francis, the Hon Laura Petre, née Laura-Maria Stafford-Jerningham. Dankzij haar vrijgevigheid werd onder meer de vestiging te Clapham (°1848) financieel gesteund. Maar ook werd een klooster met school te Battersea gebouwd, en verspreidde de orde zich onder haar stimulans verder in Engeland.
Datering1804-heden
Links[wikipedia]
NaamConvent of the Assumption, Kensington
BeschrijvingDe congregatie van de Religieuses de l’Assomption werd in 1839 te Parijs gesticht door Anne-Eugénie Milleret (1817-1898), wier geestelijke naam Marie-Eugénie de Jésus was. Het eerste Engels klooster werd in 1850 opgericht te Richmond, Yorkshire, en kardinaal Wiseman wilde dat de orde ook actief zou worden in het nieuwe diocees van Westminster. Vanaf 1859 vestigden de zusters er zich in bestaande kloosters totdat ze nieuwe gebouwen lieten optrekken aan Kensington Square. Daar werden achtereenvolgens een kapel (1870-75), een lagere school (1873-74), en een bijkomend schoolgebouw (1875-89) gebouwd, allemaal in gotische stijl door architect George Goldie. Kensington is nog steeds de residentie van de Provincial Superior.
Datering1839-heden
Links[wikipedia]
NaamSisters of Mercy
BeschrijvingDe congregatie van de Sisters of Mercy werd in 1831 gesticht in Dublin op initiatief van Catherine McAuley. Zij was lang in dienst geweest als hoofd van het huishouden bij een rijke familie, die haar een omvangrijke erfenis naliet. Daarmee liet ze een groot huis optrekken om er een school onder te brengen voor arme meisjes en een opvangplaats voor dakloze dienstmeisjes en vrouwen. De school ging open op 24 september 1827, de dag van Moeder Gods van de Genade. Op 12 december 1831 legden Catherine McAuley en haar medewerksters hun gelofte af als ‘sister of mercy’. Ze kozen ervoor om de stilte en het gebed van de Karmelietessen te combineren met de activiteiten van de Sisters of Charity. Vóór haar dood in 1841 wist McAuley als zuster Mary Catherine nog diverse bijhuizen op te richten in Ierland en Engeland. Het eerste in Engeland kwam er in 1839 in Bermondsey. Ook na 1841 zwermde de congregatie verder uit, naar Australië, Nieuw-Zeeland en de Verenigde Staten.
Datering1831-heden
Links[wikipedia]
NaamFilles de la Croix
BeschrijvingDe Filles de la Croix is een katholieke congregatie die in 1833 in Luik werd opgericht ten behoeve van de educatie van meisjes. Ze werd gesticht door Jeanne Haze en haar zus Fernande. In 1829 openden ze een school voor arme kinderen, en in 1833 legden ze hun geloften af als Moeder Marie Thérèse en Moeder Aloysia. Nieuwe stichtingen volgden, onder meer in Duitsland, de Verenigde Staten en Brits-Indië. Vanaf 1863 waren ze ook actief in Engeland.
Datering1833-heden
Links[wikipedia]
NaamSt. Joseph's Convent of Our Lady of Mercy
BeschrijvingOp een stuk grond in Cadogan Street te Londen, dat eerder aangekocht was door de gepensioneerde tuinbouwer Joseph Knight (1778-1855), vestigden de Sisters of Mercy zich. Deze zusters, afkomstig van het klooster van Bermondsey, openden in 1845 hier hun St. Joseph’s Convent, genoemd naar de weldoener Joseph Knight. Ernaast werden jongens- en meisjesscholen opgericht, waar de Christian Brothers lesgaven tot 1880. De school sloot haar deuren in 1854, waarna de zusters weggingen.
Datering1845-1954
NaamSt. Joseph's Home for the Elderly
BeschrijvingIn 1865 kochten de Little Sisters of the Poor een stuk grond in Portobello Road in Noord-Kensington (Londen) om er een klooster en ouderlingentehuis op te richten. Dit St. Joseph’s Home for the Elderly (ook wel St. Joseph's House, Home for the Aged Poor genoemd) opende de deuren in 1869. Er was ruimte voor de opvang van meer dan 200 oude hulpbehoevenden, zowel mannen als vrouwen. In 1978 sloot het tehuis de deuren.
Datering1869-1978
NaamConvent of the Poor Clares Colettines, Westbourne Park Road
BeschrijvingOp vraag van de latere kardinaal Henry Manning werd in 1857 te Londen een klooster van de Arme Klaren opgericht op het stuk grond tussen Westbourne Park Road, Blenheim Crescent, Kensington Park Road en Ladbroke Grove. De hoofdingang bevond zich aan Westbourne Park Road. De gebouwen werden in 1860 opgetrokken naar ontwerp van Henry Clutton en zouden gemodelleerd geweest zijn naar het Brugse klooster van de Arme Klaren, vanwaar de eerste zusters afkomstig waren. Het klooster bleef in gebruik totdat de zusters in 1970 verhuisden naar Barnet.
Datering1857-1970
Links[wikipedia]
NaamSisters of the Notre Dame de Namur, Battersea
BeschrijvingDe van oorsprong Franse congregatie van de zusters van de Notre Dame de Namur kwam in 1870 naar Battersea (Londen) om er te voorzien in onderwijs voor arme katholieke kinderen. Het klooster werd gebouwd naar ontwerp van Charles Buckler en met de financiële steun van Sister Mary of Saint Francis, the Hon. Laura Petre, née Laura-Maria Stafford-Jerningham. Aan het begin van WO I zochten verschillende Belgische zusters en kinderen een veilig onderkomen in het klooster van Battersea. Uiteindelijk werd de school in 1982 gesloten.
Datering1870-1982
Links[wikipedia]
NaamSisters of the Notre Dame de Namur, Clapham
BeschrijvingDe van oorsprong Franse congregatie van de zusters van de Notre Dame de Namur kwam in 1848 vanuit Namen naar Clapham (Londen) om er te voorzien in onderwijs voor arme katholieke kinderen. Binnen de twee weken na hun komst waren ze een school gestart in hun huis in Bedford Road. Later aanvaardden ze nieuwe internen en namen ze de katholieke lagere school in Park Road over. Ze kampten echter met financiële problemen. Maar bij haar intrede in 1850 stelde Sister Mary of Saint Francis, the Hon. Laura Petre, née Laura-Maria Stafford-Jerningham haar erfenis ten dienste van de congregatie. Clapham was één van de eerste begunstigden en kon in 1851 de residentie van John Thornton aankopen. De school sloot de deuren in 1939, en de associatie te Clapham werd stopgezet in de jaren 1970.
Datering1848-ca. 1970
Links[wikipedia]
NaamSt. Wilfrid's Convent, Chelsea
BeschrijvingIn 1857 bouwden de Sisters of Compassion een klooster en weeshuis aan Cale Street (destijds nog Bond Street), aan Stewart’s Grove 4 in Londen. In 1864 fuseerden ze met de zusters van Our Lady of Dolours, ook servieten genoemd. Deze servieten bleven hier tot 1869, waarna het klooster overgenomen werd door de Daughters of the Cross. Het weeshuis werd aangevuld met een kostschool voor jongedames en een dagschool voor kinderen uit de middenklasse. Na WO II werd het een tehuis voor ouderen en verhuisden ze naar Tite Street. Sinds 2019 is dit gesloten.
Datering1857-2019
NaamOur Lady of Sion, Bayswater
BeschrijvingIn 1860 stichtten de Sisters of Our Lady of Sion op vraag van kardinaal Manning een klooster in Bayswater (Londen). Van in het begin legden de zusters zich toe op de opleiding van kinderen, in het bijzonder joodse kinderen, maar ook onderwezen ze meisjes, arme kinderen en wezen. In het klooster van Bayswater – Sion House, aan Colville Terrace en Powis Square – hadden ze een kostschool voor rijke jongedames, een middenschool en een lagere school voor jongens.
Datering1860-heden
Links[wikipedia]
NaamSt. Elisabeth's Home
BeschrijvingNadat de Franciscan Sisters of the Immaculate Conception and St Francis zich in 1852 in Greenwich, Londen hadden gevestigd, verhuisden ze in 1857 naar Portobello Road. Daar openden ze in 1868 hun St. Elizabeth’s Home. Dit was een weeshuis voor meisjes tussen 6 en 16 jaar, waar ze werden opgeleid tot huishoudhulp. In 1896 verkochten de zusters hun eigendom en verhuisden ze naar Clacton-on-Sea.
Datering1857-1896

Titel18/03/1874, Londen, Mary Louisa Farbrother (= Mary Louisa Buckler) aan [Guido Gezelle]
EditeurGuido Spyns; Marc Carlier (research); Universiteit Antwerpen
Wetenschappelijke leidingEls Depuydt
Partners Openbare Bibliotheek Brugge (Guido Gezellearchief); Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie (Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren); Instituut voor de Studie van de Letterkunde in de Lage Landen (ISLN) (Piet Couttenier, Universiteit Antwerpen); Guido Gezellegenootschap
UitgeverGuido Gezellearchief, KANTL/CTB
Plaats van uitgaveBrugge, Gent
Publicatiedatum2023
Beschikbaarheid Teksten en afbeeldingen beschikbaar onder een Creative Commons Naamsvermelding - Niet Commercieel licentie.
DisclaimerDe editie van de Guido Gezellecorrespondentie is het resultaat van een samenwerkingsproject met vrijwilligers. De databank is in opbouw, aanvullingen en opmerkingen kunnen gemeld worden aan els.depuydt@brugge.be.
Meer informatie over het vrijwilligersproject is te vinden op gezelle.be.
CiterenEen brief kan worden geciteerd als:
[Naam van editeur(s)], [briefschrijver aan briefontvanger, plaats, datum]. In: GezelleBrOn, Wetenschappelijke editie van de correspondentie van Guido Gezelle. [publicatiedatum] Available from World Wide Web: [link].
VerzenderFarbrother, Mary Louisa
Ontvanger[Gezelle, Guido]
Verzendingsdatum18/03/1874
VerzendingsplaatsLonden
AnnotatieDe brief is gestart op 18/03/1874 er volgde een aanvulling op 20/03/187 adressaat gereconstrueerd op basis van toegevoegde notitie.
Gepubliceerd inDe briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen 1854-1899 / door B. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, (o.l.v.) A. Deprez. - Gent : Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.II, p.152-154
Fysieke bijzonderheden
Drager 2 dubbele vellen, 206x131
wit
papiersoort: 8 zijden beschreven, inkt
Staat volledig
Toevoegingen op zijde 1 links in de bovenrand: Aan G. Gezelle (inkt, hand P.A.)
Bewaargegevens
LandBelgië
PlaatsBrugge
BewaarplaatsGuido Gezellearchief
ID Gezellearchief4999
Bibliotheekrecordhttps://brugge.bibliotheek.be/detail/?itemid=|library/v/obbrugge/gezelle|11316
Inhoud
IncipitI cannot tell you with what
Tekstsoortbrief
TalenEngels
De tekst werd diplomatisch getranscribeerd, en aangevuld met een editoriale laag.
De oorspronkelijke tekst werd ongewijzigd getranscribeerd; alleen typografische regeleindes en afbrekingstekens, en niet-betekenisvolle witruimte werden genormaliseerd.
Auteursingrepen in de tekst (toevoegingen, schrappingen), en latere redactie-ingrepen (schrappingen, toevoegingen, taalkundige notities) door de lezer werden overgenomen en expliciet gemarkeerd.
Voor een aantal tekstfenomenen werden naast de oorspronkelijke vorm ook editeursingrepen opgenomen in de transcriptie: oplossingen voor niet-gangbare afkortingen en correcties voor manifeste fouten. Daarnaast bevat de transcriptie editeursingrepen ter verbetering van de leesbaarheid (toevoegingen, reconstructies) of ter motivering van transcriptie-beslissingen (aanduiding van onzekere lezingen, weglating van onleesbare tekst). Alle editeursingrepen worden expliciet gemarkeerd.