Hier bij ontvangt Gij een nummer van het amsterdamsche Handelsblad, waarin Gij eene bijzondere aankondiging van mijn Geslachtsnamenboek kunt lezen. Daarom echter zend ik het U niet toe, maar wel om U, uit dat opstel, te doen zien dat men zelfs te Amsterdam, in 't hartje van het eigenlike Holland, niet meer zoo onvoorweerdelik zweert bij het geijkte boeken-hollandsch der leidsche schole. Het blad keurt het althans geenszins af dat ik mij als friesche "taalparticularist" niet van die stijve geijkte taal bedien. Dat is veel gewonnen; immers het Handelsblad van Amsterdam is het hoofdblad der bijzonder-hollandsche liberalen, het voornaamste blad van die richting. Dat men hier zelfs nog wel eens tot de ae-spelling terugkeert, als men eens in echt eigen-volksaardigen toon wil schrijven, kunt Gij uit de "Praetjens voor de vaeck"[1] zien. Nogtans is dit zoo sterk gefaald in 't oog der verhollandschte Vlamingen van Gent[2] niet waar? Die zijn dus wel: plus royaliste que le roi". - Ik heb genoten van uwe redevoering in De Bo's herinnering te Thielt[3] Dat was een schoone dag, niet waar? Schrijft Gij mij niet eens weer? En hebt Gij mij niets te zeggen aangaande mijnen namenboek? Als ik eerst weer eens een brief van U zal ontvangen hebben, zal ik U een friesch boek zenden.