<Resultaat 691 van 2307

>

13/11/1882, [Londen], Emily Jane Martin (= Emily Jane Berry) aan [Guido Gezelle]

Indextermen

Facsimile's


p1
158 New Bond St

Nover. 13th. 1882
Reverend & dear Father,

Please excuse my half sheet of paper it means economy both of time & postage - but I am anxious to tell you that I trust your friend Mr. Skeats has crossed the sea safely & will soon be in your possession, a friend from Brussels has kindly taken it over, & I promised you would givep2a prayer for her trouble as it was cumbersome, & Victor Vercruysse will fetch it has[1] she had something for him as well - I trust it will be all you could wish, when I opened it I noticed a little mark on the cover but I had not the time to ask the bookseller to procure me another copy - for I was anxious to save you all expense of carriage, I was expecting my friend and waited to give you definite news - you will be glad to hearp3that it only cost 27/ - there is a discount of 3d. in the shilling for cash which is a great advantage - Marie Vercruysse always has some money of mine, so if you like to hand her the amount, I think that would save you all trouble & expense - I will look out in the reviews for publications that may be interesting to you & let you know when I am fortunate to alight on anything -

Please accept my apologies for my stupid missptelling[2] of your name[3] I might have corrected it by the Directory - but I cannot regret myp4error as the correction was so extremely interesting that I fear it may confirm me in my evil ways -

The translation of your little book[4] would be very acceptable my father's tongue is mine "par predilection", though I am glad my mother's[5] make a bond with many valued Belgian friends - I wish that Cambridge Manuscript would bring you to England is there any chance of it? - There is a committee for erecting a monument [6]of some kind to Longfellow, this will I am sure have your hearty sympathy.[7]

Please give me your blessing & prayers &
Believe me in haste
Yours very sincerely
Emily J Berry.

Noten

[1] Foutief voor ‘as’.
[2] Foutief voor ‘misspelling’. Het woord is omcirkeld met rood en gewoon potlood.
[3] In de brief van Emily Jane Martin aan Guido Gezelle van 24/10/1882 had Emily Gezelle geadresseerd als ‘Dear Father Gazelle’.
[4] Het is niet duidelijk of het over een eigen werk van Guido Gezelle zelf gaat of over een boekje van een andere auteur. Zie ook brief van Emily Jane Martin aan Guido Gezelle van 24/10/1882.
[5] De moeder van Emily Jane Martin (= Berry) was de Belgische Nathalie d’Hondt d’Arcy (Gent 1807-Londen 1887).
[6] In 1884 werd een levensgrote witmarmeren buste van de dichter Henry Wadsworth Longfellow onthuld in de Poets' Corner van Westminster Abbey. De beeldhouwer was Sir Thomas Brock.
[7] Guido Gezelle was samen met Emilie Lauwers al bezig met de vertaling van Longfellows The Song of Hiawatha. De vertaling verscheen uiteindelijk in 1886.
1
2
3
4

Register

Correspondenten

NaamMartin, Emily Jane; Berry, Emily Jane
Datums° Londen, ca 1844 - ✝ Londen, 07/01/1886
GeslachtVrouwelijk
Beroeprentenier
VerblijfplaatsEngeland
BioEmily Jane Berry werd geboren als Emily Jane Martin. Ze werd rond 1844 in St. Pancras, Londen geboren als tweede dochter van Thomas Martin (Londen, 1805 – Londen, 1866) en de Belgische Nathalie d’Hondt d’Arcy (Gent, 1807 – Londen, 1887). Thomas Martin en Nathalie d’Hondt d’Arcy huwden op 16 september 1837 in de Old Church, St. Pancras, Londen. Emily’s moeder was de dochter van de Gentse landbouwdeskundige Jakob Emmanuel d’Hondt d’Arcy (Sleidinge, 1772 – Gent, 1818) die verschillende studiereizen naar Engeland ondernam. De vader van Emily Jane was in Londen eigenaar van huizen en kamers die hij verhuurde. Emily had nog een oudere zus Sophia (geboren ca. 1839 in Londen) en twee broers George (geboren ca. 1842 in Londen) en Augustine (Londen, ca. 1849 – Londen, 1879). Met de census van 1851 woonde een Belgische meid Sophia Delrue bij het gezin in. Met de census van 1861 was een Belgische doctor in de rechten op bezoek. Bij de geboorte van Emily woonde het gezin in North Place, St. Pancras, Londen. Later verhuisde het gezin naar Argyll Street, Westminster, Londen. Thomas Martin zette zich in voor het onderwijs van arme katholieke kinderen. Nathalie had relaties met het Couvent de Notre Dame in Jouarre (Frankrijk). Zij gaf inlichtingen aan meisjes die daar naartoe wilden trekken. Emily Jane Martin trouwde op 25 augustus 1875 met Joseph Laurie Berry (Hendon, Londen, ca. 1833 – Barnes, Surrey, 1915) in de Church of the Assumption in Londen. Joseph was de zoon van de Presbyteriaanse priester Henry Lea Berry (1807-1884) en Mary Laurie (1803-1869). Canon Talbot zegende het huwelijk in. Het echtpaar woonde op het adres 158, New Bond Street, Westminster, Londen. Het echtpaar had geen kinderen. Emily en Joseph leefden van hun opbrengsten uit dividenden en hypotheken. Emily was goed bevriend met de familie Vercruysse uit Kortrijk en had belangstelling voor publicaties i.v.m. literatuur, godsdienst en kunst. Ze was een intellectuele vrouw en Gezelle vroeg haar om raad over culturele onderwerpen, boeken, handschriften en ook bruikbare Engelse tijdschriften voor zijn Engelse lessen te Kortrijk. Ook het recht van de vrouwen om te studeren komt ter sprake in haar brieven. Emily Jane Berry overleed op 7 januari 1886 in de woning van haar zus Sophia, Carlton House, Quexroad, North West London. Ook haar moeder zou daar in 1887 overlijden.
Relatie tot Gezellecorrespondent
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III; http://www.familysearch.org/nl/; Freecen.org.uk; Catholic Directory (1851, 1858); The Tablet (28 augustus 1875; 16 januari 1886) Richmond Herald (31 april 1915)
NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Briefschrijver

NaamMartin, Emily Jane; Berry, Emily Jane
Datums° Londen, ca 1844 - ✝ Londen, 07/01/1886
GeslachtVrouwelijk
Beroeprentenier
VerblijfplaatsEngeland
BioEmily Jane Berry werd geboren als Emily Jane Martin. Ze werd rond 1844 in St. Pancras, Londen geboren als tweede dochter van Thomas Martin (Londen, 1805 – Londen, 1866) en de Belgische Nathalie d’Hondt d’Arcy (Gent, 1807 – Londen, 1887). Thomas Martin en Nathalie d’Hondt d’Arcy huwden op 16 september 1837 in de Old Church, St. Pancras, Londen. Emily’s moeder was de dochter van de Gentse landbouwdeskundige Jakob Emmanuel d’Hondt d’Arcy (Sleidinge, 1772 – Gent, 1818) die verschillende studiereizen naar Engeland ondernam. De vader van Emily Jane was in Londen eigenaar van huizen en kamers die hij verhuurde. Emily had nog een oudere zus Sophia (geboren ca. 1839 in Londen) en twee broers George (geboren ca. 1842 in Londen) en Augustine (Londen, ca. 1849 – Londen, 1879). Met de census van 1851 woonde een Belgische meid Sophia Delrue bij het gezin in. Met de census van 1861 was een Belgische doctor in de rechten op bezoek. Bij de geboorte van Emily woonde het gezin in North Place, St. Pancras, Londen. Later verhuisde het gezin naar Argyll Street, Westminster, Londen. Thomas Martin zette zich in voor het onderwijs van arme katholieke kinderen. Nathalie had relaties met het Couvent de Notre Dame in Jouarre (Frankrijk). Zij gaf inlichtingen aan meisjes die daar naartoe wilden trekken. Emily Jane Martin trouwde op 25 augustus 1875 met Joseph Laurie Berry (Hendon, Londen, ca. 1833 – Barnes, Surrey, 1915) in de Church of the Assumption in Londen. Joseph was de zoon van de Presbyteriaanse priester Henry Lea Berry (1807-1884) en Mary Laurie (1803-1869). Canon Talbot zegende het huwelijk in. Het echtpaar woonde op het adres 158, New Bond Street, Westminster, Londen. Het echtpaar had geen kinderen. Emily en Joseph leefden van hun opbrengsten uit dividenden en hypotheken. Emily was goed bevriend met de familie Vercruysse uit Kortrijk en had belangstelling voor publicaties i.v.m. literatuur, godsdienst en kunst. Ze was een intellectuele vrouw en Gezelle vroeg haar om raad over culturele onderwerpen, boeken, handschriften en ook bruikbare Engelse tijdschriften voor zijn Engelse lessen te Kortrijk. Ook het recht van de vrouwen om te studeren komt ter sprake in haar brieven. Emily Jane Berry overleed op 7 januari 1886 in de woning van haar zus Sophia, Carlton House, Quexroad, North West London. Ook haar moeder zou daar in 1887 overlijden.
Relatie tot Gezellecorrespondent
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III; http://www.familysearch.org/nl/; Freecen.org.uk; Catholic Directory (1851, 1858); The Tablet (28 augustus 1875; 16 januari 1886) Richmond Herald (31 april 1915)

Briefontvanger

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Plaats van verzending

NaamLonden

Naam - persoon

NaamMartin, Emily Jane; Berry, Emily Jane
Datums° Londen, ca 1844 - ✝ Londen, 07/01/1886
GeslachtVrouwelijk
Beroeprentenier
VerblijfplaatsEngeland
BioEmily Jane Berry werd geboren als Emily Jane Martin. Ze werd rond 1844 in St. Pancras, Londen geboren als tweede dochter van Thomas Martin (Londen, 1805 – Londen, 1866) en de Belgische Nathalie d’Hondt d’Arcy (Gent, 1807 – Londen, 1887). Thomas Martin en Nathalie d’Hondt d’Arcy huwden op 16 september 1837 in de Old Church, St. Pancras, Londen. Emily’s moeder was de dochter van de Gentse landbouwdeskundige Jakob Emmanuel d’Hondt d’Arcy (Sleidinge, 1772 – Gent, 1818) die verschillende studiereizen naar Engeland ondernam. De vader van Emily Jane was in Londen eigenaar van huizen en kamers die hij verhuurde. Emily had nog een oudere zus Sophia (geboren ca. 1839 in Londen) en twee broers George (geboren ca. 1842 in Londen) en Augustine (Londen, ca. 1849 – Londen, 1879). Met de census van 1851 woonde een Belgische meid Sophia Delrue bij het gezin in. Met de census van 1861 was een Belgische doctor in de rechten op bezoek. Bij de geboorte van Emily woonde het gezin in North Place, St. Pancras, Londen. Later verhuisde het gezin naar Argyll Street, Westminster, Londen. Thomas Martin zette zich in voor het onderwijs van arme katholieke kinderen. Nathalie had relaties met het Couvent de Notre Dame in Jouarre (Frankrijk). Zij gaf inlichtingen aan meisjes die daar naartoe wilden trekken. Emily Jane Martin trouwde op 25 augustus 1875 met Joseph Laurie Berry (Hendon, Londen, ca. 1833 – Barnes, Surrey, 1915) in de Church of the Assumption in Londen. Joseph was de zoon van de Presbyteriaanse priester Henry Lea Berry (1807-1884) en Mary Laurie (1803-1869). Canon Talbot zegende het huwelijk in. Het echtpaar woonde op het adres 158, New Bond Street, Westminster, Londen. Het echtpaar had geen kinderen. Emily en Joseph leefden van hun opbrengsten uit dividenden en hypotheken. Emily was goed bevriend met de familie Vercruysse uit Kortrijk en had belangstelling voor publicaties i.v.m. literatuur, godsdienst en kunst. Ze was een intellectuele vrouw en Gezelle vroeg haar om raad over culturele onderwerpen, boeken, handschriften en ook bruikbare Engelse tijdschriften voor zijn Engelse lessen te Kortrijk. Ook het recht van de vrouwen om te studeren komt ter sprake in haar brieven. Emily Jane Berry overleed op 7 januari 1886 in de woning van haar zus Sophia, Carlton House, Quexroad, North West London. Ook haar moeder zou daar in 1887 overlijden.
Relatie tot Gezellecorrespondent
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III; http://www.familysearch.org/nl/; Freecen.org.uk; Catholic Directory (1851, 1858); The Tablet (28 augustus 1875; 16 januari 1886) Richmond Herald (31 april 1915)
NaamD'Hondt, Marie-Philippine; Maria Philomena; Mevrouw Vercruysse
Datums° Gent, 16/10/1838 - ✝ Kortrijk, 15/07/1908
GeslachtVrouwelijk
BioMaria Philomena d’Hondt (1838-1908) huwde op 7 mei 1863 te Gent met Victor Vercruysse (1832-1923), waarmee ze een zoon Léon en drie dochters had: Margaretha Maria (1865-1950), Julia Victorine (1871-1938) en Maria Theresia (1872-1958). Maria Philomena was raadslid van de ‘Dames de la Miséricorde’ van 1883 tot 1887, en voorzitster vanaf 1887. Het gezin behoorde al sinds 1875 tot Gezelles kennissenkring. Hij ging geregeld bij de familie Vercruysse middagmalen in de Leopoldstraat 17 te Kortrijk. Maria Philomena d’Hondt was de nicht van Emily Berry met wie Gezelle ook correspondeerde.
Relatie tot Gezellecorrespondent
Bronnen https://gw.geneanet.org ; Leiegouw: 14 (1973) 3, p.338
NaamVercruysse, Victor
Datums° Kortrijk, 16/03/1832 - ✝ Kortrijk, 11/02/1923
GeslachtMannelijk
Beroepindustrieel; politicus
BioVictor Marie Ignace Vercruysse behoorde tot de burgerlijke kringen waarin Guido Gezelle verkeerde in Kortrijk. Victor was samen met zijn enige broer Arsène actief als industriële bloemmolenaar in Harelbeke. Hij huwde op 7 mei 1863 te Gent met Marie D'Hondt. Samen hadden zij een zoon Léon en drie dochters: Margaretha Maria (1865-1950), Julia Victorine (1871-1938) en Maria Theresia (1872-1958). Verder was Victor te Kortrijk gemeenteraadslid en stichter van de Société Saint Raphaël.
Relatie tot Gezellecorrespondent
Bronnen https://gw.geneanet.org/wvanmoerkerke?n=vercruysse&oc=&p=victor+ignace
NaamLongfellow, Henry Wadsworth
Datums° Portland (Maine), 27/02/1807 - ✝ Cambridge (Massachusetts), 24/03/1882
GeslachtMannelijk
Beroepschrijver; dichter; pedagoog; bibliothecaris
VerblijfplaatsAmerika
BioHenry Wadsworth Longfellow studeerde aan Harvard en werd bibliothecaris. Na een reis door Europa (1826-28) werd hij de eerste hoogleraar Moderne Talen. In 1854 verliet hij Harvard om zich volledig aan het schrijven van poëzie te wijden. Zijn gedichten zijn erg toegankelijk omdat ze gaan over herkenbare thema’s en geschreven zijn in een eenvoudige, maar bloemrijke taal. Longfellow maakte ook talrijke vertalingen en heeft daardoor vele Europese poëzie voor Amerikanen toegankelijk gemaakt. Diverse van zijn uit de Amerikaanse folklore geputte thema’s en figuren (zoals Hiawatha) hebben deze folklore in Europa bekendheid gegeven. Guido Gezelle had grote bewondering voor Longfellow en vertaalde zijn epos Hiawatha.
Links[wikipedia]
Relatie tot Gezellevertaald door Gezelle

Naam - plaats

NaamBrussel
GemeenteBrussel
NaamLonden

Titel - ander werk

TitelA concise etymological dictionary of the English language
AuteurSkeat, Walter W.
Datum1882
PlaatsLondon
UitgeverClarendon Press [Oxford University Press]
TitelMs A.19. Cambridge, St John’s College
AuteurYperman, Jan ; Lanfranc, Jonghe
Datum15de eeuw
Links[dbnl]

Titel13/11/1882, [Londen], Emily Jane Martin (= Emily Jane Berry) aan [Guido Gezelle]
EditeurRik Van Gorp; Marc Carlier (research); Universiteit Antwerpen
Wetenschappelijke leidingEls Depuydt
Partners Openbare Bibliotheek Brugge (Guido Gezellearchief); Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie (Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren); Instituut voor de Studie van de Letterkunde in de Lage Landen (ISLN) (Piet Couttenier, Universiteit Antwerpen); Guido Gezellegenootschap
UitgeverGuido Gezellearchief, KANTL/CTB
Plaats van uitgaveBrugge, Gent
Publicatiedatum2023
Beschikbaarheid Teksten en afbeeldingen beschikbaar onder een Creative Commons Naamsvermelding - Niet Commercieel licentie.
DisclaimerDe editie van de Guido Gezellecorrespondentie is het resultaat van een samenwerkingsproject met vrijwilligers. De databank is in opbouw, aanvullingen en opmerkingen kunnen gemeld worden aan els.depuydt@brugge.be.
Meer informatie over het vrijwilligersproject is te vinden op gezelle.be.
CiterenEen brief kan worden geciteerd als:
[Naam van editeur(s)], [briefschrijver aan briefontvanger, plaats, datum]. In: GezelleBrOn, Wetenschappelijke editie van de correspondentie van Guido Gezelle. [publicatiedatum] Available from World Wide Web: [link].
VerzenderMartin, Emily Jane
Ontvanger[Gezelle, Guido]
Verzendingsdatum13/11/1882
VerzendingsplaatsLonden
AnnotatieAdressaat gereconstrueerd op basis van toegevoegde notitie; plaats gereconstrueerd op basis van het adres.
Gepubliceerd inDe briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen 1854-1899 / door B. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, (o.l.v.) A. Deprez. - Gent : Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.II, p.205
Fysieke bijzonderheden
Drager dubbel vel, 135x105
wit
papiersoort: 4 zijden beschreven, inkt
Staat volledig
Toevoegingen op zijde 1 links in de bovenrand: Aan G. Gezelle (inkt, hand P.A.)
Bewaargegevens
LandBelgië
PlaatsBrugge
BewaarplaatsGuido Gezellearchief
ID Gezellearchief5931
Bibliotheekrecordhttps://brugge.bibliotheek.be/detail/?itemid=|library/v/obbrugge/gezelle|12220
Inhoud
IncipitPlease excuse my half
Tekstsoortbrief
TalenEngels
De tekst werd diplomatisch getranscribeerd, en aangevuld met een editoriale laag.
De oorspronkelijke tekst werd ongewijzigd getranscribeerd; alleen typografische regeleindes en afbrekingstekens, en niet-betekenisvolle witruimte werden genormaliseerd.
Auteursingrepen in de tekst (toevoegingen, schrappingen), en latere redactie-ingrepen (schrappingen, toevoegingen, taalkundige notities) door de lezer werden overgenomen en expliciet gemarkeerd.
Voor een aantal tekstfenomenen werden naast de oorspronkelijke vorm ook editeursingrepen opgenomen in de transcriptie: oplossingen voor niet-gangbare afkortingen en correcties voor manifeste fouten. Daarnaast bevat de transcriptie editeursingrepen ter verbetering van de leesbaarheid (toevoegingen, reconstructies) of ter motivering van transcriptie-beslissingen (aanduiding van onzekere lezingen, weglating van onleesbare tekst). Alle editeursingrepen worden expliciet gemarkeerd.