Is het anders mij steeds zoo zoet ende aengenaem eenig levensteeken, en in het bijzonder brief ofte briefkaerte van U te mogen ontfangen - thans vervult uw schrijven, dat gisteren avond in welstand mij toekwam, lijder! met leed mij ende met hertzeer. Ach! k' en had geen vermoeden dat ziekte U bezocht hadde[1] maer ik schreef uw stilzwijgen toe aan de drukke bezigheden en bemoeiingen die uw ambt, bijzonderlik in deze weken voor Paschen, U pleegt op te leveren. Mijn herte is oprecht bewogen in medeleed wegens deze bezoekinge - en dat reeds sedert vijf weken! En ja - gelukkig kunt Gij mij, door Gods goedheid, iets melden van aenvankelike beternisse, maer ay! ik kan mij ook zoo voorstellen dat in dezen bitter kouden en guren nawinter die beterschap zoo moet vertragen ende niet en kan aenwinnen. Geluk-p2kig is er hier - en 't en zal in Vlaenderen wel niet anders zijn, dunkt mij - gelukkig is er hier eindelik een begin van verandering in 't weêr gekomen. Sedert heden ochtend is de wind hier in 't Zuiden, en - al houdt al die groote hoop smeltende sneeu de luchtsgesteldheid nog zoo kil, wij hebben toch al reede een half uurken zonneschijn genoten, een genot dat wij weken en weken lang niet hadden gehad. Dit is een welkom begin van beterschap en 't zal U in uwe zwakte te bate komen, hoop ik. De goede God sterke uwe krachten en verkwikke uw herte en doe U eerlang gants en gaar hersteld zijn, tot heil uws zelven en van alle uwe vrienden, die U zoo beminnen ende vereeren. Zoo kome 't! -
Ik dank U wel voor uwe briefkaerte en voor d'antwoorden op mijne vragen, die Ge mij geschreven hebt. En hoe verheugde 't mij op te kunnen merken dat toch uw handschrift weer (of nog) kloek was ende vast als gewoonlik - een goed teeken en mij een bewijs van d'innerlik goede gesteldheid uwes lichaams.p3Ik zal een opstelleken[2] voor het Belfort gereed maken - 't zal maer eene kleene aenmerkinge zijn. Ook, 't en kan nog niet aenstonds geschieden; want zie, eergisteren kreeg ik een verzoek van het Eerdrijkskundig Genootschap t' Amsterdam, om mijne meening aengaende de beteekenis van sommige friesche plaetsnamen in geschrifte te bengen[3] ter opname in het tijdschrift van dat genootschap. En dat moet nu voorgaen, want zie, wat het zwaarste is moet het zwaerste wegen, zegt hier de volksmond, en - ik krijg daar voor als loon fl. 40 (veertig Gulden) het vel. Dat en mag ik niet verzuimen. Maer 't zal gau gereed zijn - ik heb alles in mijn brein al klaer, en dan begin ik terstond aen 't gene ik den Belfoorde toegedacht hebbe.
Wel spijt het mij dat Gij verhinderd geweest zijt mijn "Oud-Nederland" aen te kondigen - en dan uit die oorzake! Maer ik weet het, ook in den Eerweerden Heer Demonie zal mijn boek eenen eerliken en daertoe welwillenden beoordeelaer vinden - dies ben ik te vrede, ook al had 'k het geerne anders.
Ei! die heere uit 's-Hertogenrade!p4(Dat Gij den waelschen name, Rade- of Rode-le-Duc, saâmgetrokken tot Rolduc, van die plaets gebruikt, is natuerlik maer eene struikelinge der penne). En ei! 's-mans schoolmeesters-hollandsche begrippen. Onze tegenstanders in onze friesch-vlaemsche taelzaken zijn weêr fel t' onzer bestrijdinge. Deze week hebben de Heeren Van Rijswijk uit Antwerpen en Vuylsteke (uit Gent, meen ik) redevoeringen gehouden te Leiden voor de studenten aldaer, die eene afdeeling van het Willemsfonds uitmaken. (Ook te Groningen is onder de studenten ter Hoogeschole zulk eene afdeeling opgericht). Gij kunt peizen hoe ze daer te Leiden, waer ook de Hoogleeraren De Vries en Jan ten Brink op die vergadering het woord voerden, hebben saemgespannen om het geijkte bijzonder-hollandsche Nederlandsch ook Vlaming ende Fries op te dwingene. Nu - wij hebben ja den besten troost. Immers is onze zake op rede en recht gegrond; dies zal ze 't winnen.
Nu hoop ik dat mijn schrijven U eeniger mate aengenaem mag geweest zijn - maer ik mag eenen herstellende kranke niet vermoeien. Dies moet ik eindigen, na U nog te hebben medegedeeld datp52/ik gisteren tot mijn genoegen een vriendelik schrijven mocht ontfangen van den Heere Janssens te St. Nicolaes in 't Land van Waes, ende tot geschenk daertoe eenen afdruk van zijne schoone gedichten. Een en ander was mij van herten wellekom.
Hoe roert zich de pleitbezorger Adolf Pauwels voor de antwerpsche rechtbank ten bate onzer tale! Hij is een oprecht vierige en strijdveerdige kamper. Moge zijn streven gezegend zijn, en goede vruchten voortbrengen!
En nu het onherroepelike slot voor ditmaal. Als ge lust hebt, ei! zij dan een keer zoo goed, en meld mij, al is het maer met een paer woorden, uw voortgaend herstel.
