Lieve Meester
Hoezei! Ze en hebben my niet gewild!
Nu blyf ik nog dichter!
Nu ga ik aan mynen nieuwen bundel werken!
Hoezei! Hoezei!
Leve de Poezie! Weg met de politiek!
Ik zal hem vinden gaan, myn lieven Engel, al kloppende op myn herte en hy zal my, ik hoop het, terug in genade ontvangen!
O, zoet en troostend vooruitzicht. in de stilte van den nacht in de rust myns herten, weer mogen luisteren naar de stem van 't schoone Wensch my geluk, Lieve Meester ze en wisten niet wat zy deden zy die met hunne knipoogen myne candidatuur deden vallen. Ze en wisten niet hoe gelukkig ze my gingen maken.p2'k Hadde de poesie aan de plicht willen opofferen, als het zyn moest, en 't en moet niet. God dank!
Loof en bedank ons Heer met my.
Uw toegenegen leerling
Alf Janssens