<Resultaat 1269 van 2074

>

p1
Cher et très-honoré Confrère,

J'aurais dû depuis longtemps vous écrire pour vous témoigner plus explicitement que je n'ai pû le faire à Lille, occupé que j'étais des détails matériels de la séance du Comité flamand, mes remercîments bien sincères pour la toute gracieuse attention que vous avez eue de m'apporter la vie de St Augustin du père N. Cortyl, prieur du couvent de Roulers. Ce père Cortyl est probablement un membre de la branche de notre famille restée dans le comté de Namur et avec laquellep2nous n'avons plus depuis un temps immémorial aucune relation.

Si j'ai tardé jusqu'ici à vous écrire c'est que je voulais en même temps vous adresser un tiré à part du compte-rendu de la séance du Comité flamand, où nous avons eu le plaisir et l'honneur de vous posséder. L'imprimeur m'a manqué de parole. Je puis enfin vous soumettre les quelques lignes, parues dans les divers journaux locaux, dans lesquelles j'ai tâché de rendre de mon mieux la physionomie de cette intéressante séance.

J'ai inséré un mot de réclame pour l'excellente petite revue le Biekorf, en attendant les prospectus, que je tâcherai de placer le plus avantageusement possible parmi nos confrères.p3Peu de jours après la séance j'ai appris que l'Université de Louvain vous avait conféré le diplôme de docteur, je me suis permis de vous donner ce titre; qui vous revient à si bon droit; qui plus que vous , a instruit, au sens élevé du mot. N'etes-vous pas un des auteurs du grand mouvement de renaissance flamande en Belgique?

Dans la réunion particulière du bureau de notre sociéte il a été décidé que le Comité flamand, reprenant ses traditions interrompues malheureusement depuis quelques années, décernerait de nouveau le titre de membre d'honneur à quelques hautes personnalités du monde savant, qui voudraient bien s'intéresser à ses travaux et accepter de figurer en tête de p4la liste de ses membres. Les savants flamands de Belgique ont double titre pour être de nos membres d'honneur, à l'auréole du talent ils joignent la communauté d'origine.

Si vous croyez que quelques sommités de l'Académie flamande de Belgique, par exemple, accepteraient de notre Comité ce titre de membre d'honneur, vous rendriez service à vos confrères en voulant bien nous indiquer leurs noms et qualités, après les avoir pressentis à ce sujet. Les membres d'honneur ne versent aucune cotisation; actuellement notre liste compte encore quelques beaux noms dont je joins ici la nomenclature; mais nous voudrions y joindre quelques personnalités nouvelles; depuis quinze ans le titre de membre d'honneur n'ayant plus été conféré

Veuillez agréer cher et très honoré Confrère, l'expression de mes sentiments respectueusement dévoués.
E. Cortyl

Mr Alberdinck Thijm fils, professeur à l'Université de Louvain n'accepterait-il pas de remplacer son père sur notre livre d'or?p5Membres d'honneur du Comité

flamand de France

Le prince Louis Lucien Bonaparte don Castellanos de Lozada, directeur de

l'académie d'archéologie de Madrid

Désiré Delcroix; chef de division à la direction des Sciences et lettres, à Bruxelles

Desnoyers, membre de l'Institut de France

Docteur Firmenich

Kerwyn de Lettenhove

Maury; membre de l'Institut de France

Docteur Reichensperger

Verheijen; membre des Etats-Généraux des Pays-Bas

etc. etc. [1]

Noten

[1] Hieronder schuin in het rood bijgeschreven in onbekende hand: ”Ecriture d E. Cortyl”.

Register

Correspondenten

NaamCortyl, Eugeen
Datums° 11/04/1846 - ✝ Hazebrouck, 13/08/1935
GeslachtMannelijk
Beroepadvocaat
VerblijfplaatsFrankrijk (Frans-Vlaanderen)
BioEugeen Cortyl studeerde rechten aan de universiteit van Parijs en werd doctor in de rechten in 1869. Hij werd in 1879 lid van het Comité Flamand de France. In 1876 was hij schatbewaarder, in 1890 secretaris en in 1900 ondervoorzitter van dit genootschap. Hij was advocaat en behoorde tot de conservatieve burgerij. Van 1919 tot 1935 was hij buitenlands erelid van de Koninklijke Vlaamse Academie.
Relatie tot Gezellecorrespondent; adressenlijst Cordelia Van De Wiele; buitenlands erelid van de KANTL; comité Flamand de France
BronnenChristine Decoo, De brieven van elf vooraanstaande Frans-Vlamingen aan Guido Gezelle (1884-1899). Gent: RUG. Faculteit Letteren en Wijsbegeerte. Vakgroep Germaanse filologie, 1981
NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Briefschrijver

NaamCortyl, Eugeen
Datums° 11/04/1846 - ✝ Hazebrouck, 13/08/1935
GeslachtMannelijk
Beroepadvocaat
VerblijfplaatsFrankrijk (Frans-Vlaanderen)
BioEugeen Cortyl studeerde rechten aan de universiteit van Parijs en werd doctor in de rechten in 1869. Hij werd in 1879 lid van het Comité Flamand de France. In 1876 was hij schatbewaarder, in 1890 secretaris en in 1900 ondervoorzitter van dit genootschap. Hij was advocaat en behoorde tot de conservatieve burgerij. Van 1919 tot 1935 was hij buitenlands erelid van de Koninklijke Vlaamse Academie.
Relatie tot Gezellecorrespondent; adressenlijst Cordelia Van De Wiele; buitenlands erelid van de KANTL; comité Flamand de France
BronnenChristine Decoo, De brieven van elf vooraanstaande Frans-Vlamingen aan Guido Gezelle (1884-1899). Gent: RUG. Faculteit Letteren en Wijsbegeerte. Vakgroep Germaanse filologie, 1981

Briefontvanger

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Plaats van verzending

NaamBailleul

Naam - persoon

NaamAlberdingk Thijm, Peter Paul
Datums° Amsterdam, 21/10/1827 - ✝ Kessel-Lo, 01/02/1904
GeslachtMannelijk
Beroepleraar; hoogleraar; auteur; geschiedschrijver; letterkundige
VerblijfplaatsNederland
BioPaul Alberdingk-Thijm was hoogleraar in de Nederlandse en Germaanse Letterkunde aan de katholieke universiteit te Leuven. Hij was een jongere broer van de Nederlandse letterkundige Jozef Alberdingk-Thijm die o.m. in 1855 het tijdschrift "Dietsche Warande" had opgericht. Na hogere studies te Utrecht zette hij zijn opleiding in Duitsland (Freiburg) voort. Hij werd eerst leraar te Maastricht, daarna, vanaf 1870, hoogleraar te Leuven. Hij werd meteen tot ondervoorzitter, en na de dood van Pieter Willems in 1898, tot voorzitter gekozen van het Vlaamse studentengenootschap 'Met Tijd en Vlijt' waardoor hij een bijzondere invloed uitoefende op de jonge Albrecht Rodenbach. In 1875 werd hij tevens stichter en eerste voorzitter (1875-1878) van het Davidsfonds. In oktober 1886 werd hij lid van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde en in december van datzelfde jaar nam hij de "Dietsche Warande" over van zijn broer. Hij verkocht het tijdschrift in 1899 aan Maria Belpaire die het blad samensmolt met "Het Belfort". Als auteur publiceerde P. Alberdingk-Thijm literaire en historische studies die getuigen van een breed humanistische visie.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]
Relatie tot Gezellecorrespondent; lid van de Koninklijke Vlaamsche Academie voor Taal- en Letterkunde
NaamCortyl, Eugeen
Datums° 11/04/1846 - ✝ Hazebrouck, 13/08/1935
GeslachtMannelijk
Beroepadvocaat
VerblijfplaatsFrankrijk (Frans-Vlaanderen)
BioEugeen Cortyl studeerde rechten aan de universiteit van Parijs en werd doctor in de rechten in 1869. Hij werd in 1879 lid van het Comité Flamand de France. In 1876 was hij schatbewaarder, in 1890 secretaris en in 1900 ondervoorzitter van dit genootschap. Hij was advocaat en behoorde tot de conservatieve burgerij. Van 1919 tot 1935 was hij buitenlands erelid van de Koninklijke Vlaamse Academie.
Relatie tot Gezellecorrespondent; adressenlijst Cordelia Van De Wiele; buitenlands erelid van de KANTL; comité Flamand de France
BronnenChristine Decoo, De brieven van elf vooraanstaande Frans-Vlamingen aan Guido Gezelle (1884-1899). Gent: RUG. Faculteit Letteren en Wijsbegeerte. Vakgroep Germaanse filologie, 1981
NaamKervyn de Letterhove, Joseph Constantin Marie Bruno
Datums° Brugge (Sint-Michiels), 17/08/1817 - ✝ Brussel, 02/04/1891
GeslachtMannelijk
Beroeppoliticus; historicus; auteur
BioJoseph Kervyn de Letterhove was een Belgisch historicus en politicus voor de Katholieke Partij. Hij werd geboren uit het huwelijk van Joseph Guillaume Kervyn en Eugénie de Heere de Beauvoorde, de dochter van de laatste schout van Brugge. Hij huwde met Eugénie de Laage de Bellefaye, met wie hij tien kinderen kreeg. Kervyn studeerde in Parijs en behaalde in 1832 zijn kandidatuur in de Letteren en in 1836 zijn licentie in de rechten. Tijdens zijn studies had hij een sterke voorkeur voor geschiedenisvakken. Na zijn terugkeer in België in 1839 legde hij zich toe op historisch onderzoek en publicaties, waaronder het zesdelige "Histoire de Flandre", waarvoor hij in 1851 de vijfjaarlijkse prijs voor vaderlandse geschiedenis ontving, 42 volumes met oude teksten, waaronder de geschriften van Jean Froissart en Georges Chastellain, en 16 volumes in de serie "Chroniques belges inédites". Kervyn was lid van verschillende genootschappen, waaronder de Académie royale des sciences, des lettres et des beaux-arts de Belgique, voorzitter van de Koninklijke Commissie voor Geschiedenis en voorzitter van het Genootschap voor Geschiedenis te Brugge. Ook in de politiek was Kervyn actief. Zo zetelde hij dertig jaar lang voor de Katholieke Partij in de Kamer van Volksvertegenwoordigers voor het arrondissement Eeklo. Als woordvoerder van de partij toonde hij zich een vurig verdediger van de Vlaamse taal in rechtszaken. In 1870 werd hij benoemd tot minister van Binnenlandse Zaken in de regering D’Anethan, die een jaar later voltallig aftrad wegens een financieel schandaal.
Links[odis], [wikipedia]
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III
NaamDelcroix, Désiré
Datums° Deinze, 12/09/1823 - ✝ Schaarbeek, 04/10/1887
GeslachtMannelijk
Beroepschrijver; ambtenaar; leraar
BioDesiré Delcroix begon zijn carrière in 1840 als ambtenaar. In 1849 schakelde hij over naar het onderwijs, maar tien jaar later keerde hij terug als ambtenaar bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken. In die hoedanigheid hielp hij o.m. om eenduidige spellingsregels te ontwerpen voor het Vlaams. Delcroix was daarnaast auteur van romans en toneelstukken. Hij was ook lid van verschillende Vlaamse strijdverenigingen, en hij was stichtend lid van de KANTL. Hij bleef lid tot aan zijn dood in 1887.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]
Bronnen https://nevb.be/wiki/Delcroix,_D%C3%A9sir%C3%A9 ; https://anet.be/record/isaarlh/au::5186/N
NaamBonaparte, Lodewijk Lucien
Datums° Grimley, 4/01/1813 - ✝ Fano, 3/11/1891
GeslachtMannelijk
Beroeptaalkundige; politicus
VerblijfplaatsFrankrijk; Engeland; Italië
BioLodewijk Lucien is Neef van Napoleon I. Hij was tweemaal gedurende korte tijd politicus in de Wetgevende Vergadering in Frankrijk, tijdens het Tweede Keizerrijk. Als taalkundige bracht hij Engelse en Baskische dialecten in kaart en classificeerde deze.
Links[wikipedia]
Relatie tot Gezelleerelid Comité flamand de France
NaamCastellanos de Lozada, Basilio Sebastián
Datums° Madrid, 14/06/1807 - ✝ Madrid, 6/06/1891
GeslachtMannelijk
Beroephistoricus; archeoloog; schrijver
VerblijfplaatsSpanje
BioCastellanos de Losada ontwikkelde al op jonge leeftijd een grote interesse in talen, geschiedenis en archeologie. Hij was een voorstander van de constitutionele monarchie. Hij werkte o.a. voor de Biblioteca Real/Nacional, het Museo nacional de Medallas en het Gabinete de Antigüedades de la Biblioteca Nacional. Later was hij aan de slag in de Real Academia de Arqueología y Geografía del Príncipe Alfonso en de afdeling numismatiek van het Museo Arqueológico nacional. Hij publiceerde over al deze onderwerpen en schreef daarnaast ook biografieën, historische, literaire en religieuze werken.
Links[wikipedia]
Relatie tot Gezelleerelid Comité flamand de France
NaamDesnoyers, Fernand Félix Emile Arthur
Datums° Parijs, 10/09/1826 - ✝ Parijs, 05/11/1869
GeslachtMannelijk
Beroepauteur; criticus
VerblijfplaatsFrankrijk
BioDesnoyer schreef gedichten, romans en twee teksten voor (poppen)theater. Hij stichtte de 'Almanach parisien' die gedurende vijf jaar verscheen. In een bericht dat verscheen naar aanleiding van zijn overlijden, noteerde de auteur dat Desnoyer zich al een tijdje uit de literaire wereld had teruggetrokken en in de vergetelheid was geraakt, hoewel hij zowel door het publiek als door de literaire wereld gesmaakt werd.
Links[wikipedia]
Relatie tot Gezelleerelid Comité flamand de France
NaamFirmenich-Richartz, Johann Matthias
Datums° Keulen, 05/06/1808 - ✝ Potsdam, 10/05/1889
GeslachtMannelijk
Beroepgermanist; dialectoloog,; dichter; toneelschrijver
VerblijfplaatsDuitsland
BioFirmenich studeerde aan de universiteiten van Bonn en München. Hij was een talenknobbel met een grote belangstelling voor traditionele volksliederen, -verhalen, sagen... Hij schreef o.a. twee verzamelwerken: 'Germaniens Völkenstimmen' (1846), met liederen, sagen, sprookjes en gedichten in Duitse dialecten en 'Volksdichtungen nord- und südeuropäischer Völker alter und neuer Zeit' (1867), een addendum op Germaniens Völkenstimme'.
Links[wikipedia]
Relatie tot Gezelleerelid Comité flamand de France
NaamMaury, Louis Ferdinand Alfred
Datums° Meaux, 23/03/1817 - ✝ Parijs, 11/02/1892
GeslachtMannelijk
Beroepbibliothecaris; historicus; archeoloog; taalkundige; arts; archivaris; rechtsgeleerde
VerblijfplaatsFrankrijk
BioMauray ging Sigmund Freud vooraf met zijn theorieën over de interpretatie van dromen en de invloed van externe stimuli op dromen. Na zijn studies ging hij werken bij de Bibliothèque nationale (1836) en acht jaar later bij de Bibliothèque de l'Institut. Daar legde hij zicht toe op de studie van archeologie, oude en moderne talen, geneeskunde en recht. Later werd hij bibliothecaris van de Tuileriën, professor aan het Collège de France en directeur-generaal van de keizerlijke archieven. Hij stimuleerde de wetenschappen en het hoger onderwijs en was een van de oprichters van de Ecole des Hautes Etudes. Hij publiceerde over uiteenlopende onderwerpen zoals bijgeloof en legenden in de middeleeuwen, magie en astrologie in de oudheid en de middeleeuwen, een introductie op de Histoire universelle over geologie, geografie en etnologie enz.
Links[wikipedia]
Relatie tot Gezelleerelid Comité flamand de France
NaamReichensperger, August
Datums° Coblenz, 22/03/1888 - ✝ Keulen, 16/07/1895
GeslachtMannelijk
Beroepadvocaat; politicus; auteur
VerblijfplaatsDuitsland
BioReichensperger studeerde rechten. Al tijdens zijn schooljaren ontwikkelde hij een interesse voor kunstgeschiedenis, in het bijzonder voor architectuur, die nog sterker werd tijdens zijn latere reizen in Frankrijk, Engeland en Italië. Hij was een van de voorvechters voor het afwerken van de Dom van Keulen. Hij zetelde in verschillende parlementen en evolueerde vanaf 1837 in ultramontaanse richting. Hij publiceerde o.a. een aantal werken over kunst en architectuur, zoals 'Die christlich-germanische Baukunst' (1852) en ' Augustus Pugin, der Neubegründer der christlichen Kunst in England' (1877).
Links[wikipedia]
Relatie tot Gezelleerelid Comité flamand de France
NaamVerheijen, Johannes Baptista Arnoldus Josephus Maria
Datums° s Hertogenbosch, 18/01/1818 - ✝ Loon op Zand, 11/01/1898
GeslachtMannelijk
Beroeppoliticus; inspecteur lager onderwijs
VerblijfplaatsNederland
BioVerheijen was eerst gemeentesecretaris en wethouder in 's Hertogenbosch. Hij werd dan meermaals lid van de eerste en tweede kamer der Staten-Generaal voor de Rooms-Katholieken. Ondertussen was hij ook inspecteur lager onderwijs. Hij was een belangrijke woordvoerder van zijn partij i.v.m. onderwijskwesties.
Relatie tot Gezelleerelid Comité flamand de France
Bronnen https://www.parlement.com/id/vg09llbsdizx/j_b_a_j_m_verheijen

Naam - plaats

NaamBailleul
NaamBrussel
GemeenteBrussel
NaamRijsel
GemeenteLille
NaamRoeselare
GemeenteRoeselare
NaamMadrid

Naam - instituut/vereniging

NaamComité Flamand de France
BeschrijvingHet Comité Flamand de France werd opgericht op 10 april 1853 door de jurist Edmond de Coussemaker, eerste voorzitter, en vijf andere leden van de "Société dunkerquoise pour l'encouragement des sciences, des lettres et des arts". Het is een academische vereniging met als doel de studie en de verspreiding van de Vlaamse cultuur in Frans-Vlaanderen. De vereniging is nog altijd actief. Zij geeft een jaarboek, "Annales du Comité Flamand de France", voor het brede publiek uit, en een "Bulletin du Comité Flamand de France" voor de leden. Het Comité is gevestigd in Hazebrouck. Het kende een grote bloei, en kreeg ook buitenlandse aandacht van figuren zoals Jakob Grimm, Hendrik Conscience, Prudens Vanduyse, enz. Ook Guido Gezelle werd lid in 1886 en erelid in 1891. Hoewel het Comité het Vlaamse culturele erfgoed bestudeert en verzamelt kent het geen afkeer tegenover de Franse Republiek en hield het zich anderzijds afzijdig van het Vlaamse nationalisme.
Datering10/04/1853-
NaamDe Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal en Letterkunde
BeschrijvingDit wetenschappelijk genootschap bestudeert en stimuleert de Nederlandse taal- en literatuur. Na een lange voorgeschiedenis werd het opgericht bij Koninklijk Besluit van 8 juli 1886 als Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde. De activiteiten omvatten onder meer maandelijkse bijeenkomsten met wetenschappelijke en letterkundige besprekingen, prijsvragen en publicaties. Guido Gezelle was één van de stichtende leden. Dit was een belangrijke erkenning van zijn werk. Hij was betrokken bij verschillende prijsvragen en schonk ook een deel van zijn boeken aan de academie.
Datering1886-heden
Links[wikipedia]
NaamUniversiteit Leuven
BeschrijvingDe Universiteit van Leuven werd gesticht in 1425 en opgeheven in 1797. Na een onderbreking werd ze heringericht vanaf 1834. Gezelle had er talrijke contacten zowel onder de professoren als bij de studenten. In 1887 werd hij Doctor honoris causa van de Leuvense universiteit.
Datering1425
Links[wikipedia]
NaamAcadémie d'archéologie de Madrid / Real Academia de Arqueología y Geografía del Príncipe Alfonso
BeschrijvingIn 1837 werd de Sociedad Numismática Matritense opgericht, later omgedoopt tot Sociedad Española de Arqueología. In 1863 wijzigde de naam nogmaals: Real Academia de Arqueología y Geografía del Príncipe Alfonso. Basilio Sebastián Castellanos de Losada was op dat ogenblik beheerder van de instelling, tot deze ontbonden werd in 1868. De academie stimuleerde archeologisch onderzoek. Ze had veel invloed aan het hof en ontwikkelde ook een politieke activiteit waarbij de rol van de katholieke kerk als steun voor de koningin onderstreept werd. In 1867 sprak een van de professoren er een lofrede uit voor Nicholas Wiseman, waarin het belang van behoudsgezindheid binnen de kerk benadrukt werd, als basis voor politieke stabiliteit, gebaseerd op traditionele waarden. De rede was een uiting van steun aan koningin Isabel II.
Datering1837-1868 (?)
Links[wikipedia]
NaamInstitut de France
BeschrijvingHet Institut de France is samengesteld uit vijf academies: de Académie française, de Académie des inscriptions et belles-lettres, de Académie des sciences, de Académie des beaux-arts en de Académie des sciences morales et politiques. Drie van deze academies hebben een geschiedenis die teruggaat tot de 17de eeuw. Het instituut werd opgericht tijdens de Franse Republiek, toen de koninklijke academies werden afgeschaft. Het insituut moest een nationaal instituut worden voor wetenschap en kunst om 'de wetenschap en kunst te perfectioneren middels ononderbroken onderzoek, door publicatie van ontdekkingen via correspondentie met genootschappen van wetenschappers in binnen- en buitenland en door wetenschappelijke en literaire werken te volgen'.
Datering1795-heden
Links[wikipedia]

Naam - gebeurtenis Guido Gezelle

GebeurtenisDoctor honoris causa
Periode06/05/1887
BeschrijvingGezelle doctor honoris causa van de Katholieke Universiteit te Leuven.

Titel - werk van Guido Gezelle

TitelBiekorf. Dat is een leer- en leesblad voor alle verstandige Vlamingen.
Links[gezelle.be]

Titel - ander werk

Titelonbekend

Titel05/12/1889, Bailleul, Eugeen Cortyl aan [Guido Gezelle]
EditeurInge Geysen; Universiteit Antwerpen
Wetenschappelijke leidingEls Depuydt
Partners Openbare Bibliotheek Brugge (Guido Gezellearchief); Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie (Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren); Instituut voor de Studie van de Letterkunde in de Lage Landen (ISLN) (Piet Couttenier, Universiteit Antwerpen); Guido Gezellegenootschap
UitgeverGuido Gezellearchief, KANTL/CTB
Plaats van uitgaveBrugge, Gent
Publicatiedatum2023
Beschikbaarheid Teksten en afbeeldingen beschikbaar onder een Creative Commons Naamsvermelding - Niet Commercieel licentie.
DisclaimerDe editie van de Guido Gezellecorrespondentie is het resultaat van een samenwerkingsproject met vrijwilligers. De databank is in opbouw, aanvullingen en opmerkingen kunnen gemeld worden aan els.depuydt@brugge.be.
Meer informatie over het vrijwilligersproject is te vinden op gezelle.be.
CiterenEen brief kan worden geciteerd als:
[Naam van editeur(s)], [briefschrijver aan briefontvanger, plaats, datum]. In: GezelleBrOn, Wetenschappelijke editie van de correspondentie van Guido Gezelle. [publicatiedatum] Available from World Wide Web: [link].
VerzenderCortyl, Eugeen
Ontvanger[Gezelle, Guido]
Verzendingsdatum05/12/1889
VerzendingsplaatsBailleul
AnnotatieAdressaat gereconstrueerd op basis van toegevoegde notitie.
Gepubliceerd inDe brieven van elf vooraanstaande Frans-Vlamingen aan Guido Gezelle (1884-1899) / door Christine Decoo. - Gent : onuitgegeven licentiaatsverhandeling, 1984, dl.1, p.48-50
Fysieke bijzonderheden
Drager dubbel en enkel vel, 211x131; bijlage: 211x133
wit
papiersoort: 5 zijden beschreven; zijde 4 in twee richtingen beschreven, inkt
Staat volledig
Toevoegingen op zijde 1 links in de bovenrand: Aan G. Gezelle (inkt, hand P.A.); op zijde 5 rechtsonder: Ecriture d E. Cortyl (rode inkt, schuin)
Bewaargegevens
LandBelgië
PlaatsBrugge
BewaarplaatsGuido Gezellearchief
ID Gezellearchief6236
Bibliotheekrecordhttps://brugge.bibliotheek.be/detail/?itemid=|library/v/obbrugge/gezelle|12579
Inhoud
IncipitJ'aurais dû depuis longtemps vous écrire
Tekstsoortbrief
TalenFrans
De tekst werd diplomatisch getranscribeerd, en aangevuld met een editoriale laag.
De oorspronkelijke tekst werd ongewijzigd getranscribeerd; alleen typografische regeleindes en afbrekingstekens, en niet-betekenisvolle witruimte werden genormaliseerd.
Auteursingrepen in de tekst (toevoegingen, schrappingen), en latere redactie-ingrepen (schrappingen, toevoegingen, taalkundige notities) door de lezer werden overgenomen en expliciet gemarkeerd.
Voor een aantal tekstfenomenen werden naast de oorspronkelijke vorm ook editeursingrepen opgenomen in de transcriptie: oplossingen voor niet-gangbare afkortingen en correcties voor manifeste fouten. Daarnaast bevat de transcriptie editeursingrepen ter verbetering van de leesbaarheid (toevoegingen, reconstructies) of ter motivering van transcriptie-beslissingen (aanduiding van onzekere lezingen, weglating van onleesbare tekst). Alle editeursingrepen worden expliciet gemarkeerd.