<Resultaat 1469 van 2074

>

[15/10/1892], [Brugge], Louis De Plancke aan Guido Gezelle

Indextermen

Facsimile's


p1
Mijn Eerweerde Heer ende Meester
Dr. Guido Gezelle
in de handboogstrate
tot Kortrijk.
 
p2
Mijn Eerweerde Heer ende Meester,

Men verlangt zeer tk. 18[1] van Biekorf te doen verschijnen dinsdag. De nummer is reeds gedrukt, maar men begeert de friesche toegave[2] er bij te voegen. Zou men die toegave tegen dien dag niet kunnen verbeterd bekomen, als ’t u belieft?

Hebt gij geen nieuws ontvangen van M. Bianchi wegens zijnen tafel[3] dien hij reeds over eene week in proef heeft gehad. Mocht hij algauw de verbeteringen doen om ze te kunnen drukken en alzoo mijne letters te kunnen bezigen.

Intusschen bied ik U, Mijn Eerweerde Heer ende Meester, de verzekering mijner toegenegene en eerbiedige gevoelens.

Louis De Plancke

Noten

klinkspel cunus O Hs
[1] Biekorf: 3 (herfstmaand 1892) 18
[2] J.H.J. van Wageningen thoe Dekema, De Koninginnen in Friesland. In: Biekorf Friesche toegave: 3 (Zaaimaand 1892)
[3] Het gaat over de het drukken van Grammaire mnemonico intuitive, opgesteld door Guido Gezelle en M. Bianchi. Het betreft een grote kaart voor leerkrachten Romaanse talen. Ze werden verkocht voor 2fr. Zie advertentie in: L'echo De Courtrai: (18/12/1892).
1
2

Register

Correspondenten

NaamDe Plancke, Louis
Datums° Brugge, 15/07/1869 - ✝ Brugge, 25/02/1925
GeslachtMannelijk
Beroepdrukker
BioLouis De Plancke was gehuwd met Marie Louise Van Hullebus, met wie hij zes kinderen kreeg. Louis had samen met zijn broer Edmond een drukkersbedrijf te Brugge. Het bedrijf startte op in 1886 in de Oude Burg als opvolgers van Edward Gailliard en verhuisde in 1889 naar de Sint-Clarastraat 1 te Brugge. De broers hadden van het drukken van tijdschriften hun voornaamste activiteit gemaakt en leverden aan scherpe prijzen. In 1892 ging Louis afzonderlijk verder tot 1925, (Sint-Clarastraat, Augustijnenrei 2 (1906), Potterierei 21 (1910)). Na zijn overlijden zette zijn weduwe het bedrijf verder. De Gebroeders De Plancke waren de drukkers van o.m. Biekorf.
Relatie tot Gezellecorrespondent; drukker van werk van Gezelle
Bronnen http://users.skynet.be/sb176943/AndriesVandenAbeele/AVDA295.htm ; http://users.skynet.be/sb176943/AndriesVandenAbeele/druk_gezelle.htm
NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Briefschrijver

NaamDe Plancke, Louis
Datums° Brugge, 15/07/1869 - ✝ Brugge, 25/02/1925
GeslachtMannelijk
Beroepdrukker
BioLouis De Plancke was gehuwd met Marie Louise Van Hullebus, met wie hij zes kinderen kreeg. Louis had samen met zijn broer Edmond een drukkersbedrijf te Brugge. Het bedrijf startte op in 1886 in de Oude Burg als opvolgers van Edward Gailliard en verhuisde in 1889 naar de Sint-Clarastraat 1 te Brugge. De broers hadden van het drukken van tijdschriften hun voornaamste activiteit gemaakt en leverden aan scherpe prijzen. In 1892 ging Louis afzonderlijk verder tot 1925, (Sint-Clarastraat, Augustijnenrei 2 (1906), Potterierei 21 (1910)). Na zijn overlijden zette zijn weduwe het bedrijf verder. De Gebroeders De Plancke waren de drukkers van o.m. Biekorf.
Relatie tot Gezellecorrespondent; drukker van werk van Gezelle
Bronnen http://users.skynet.be/sb176943/AndriesVandenAbeele/AVDA295.htm ; http://users.skynet.be/sb176943/AndriesVandenAbeele/druk_gezelle.htm

Briefontvanger

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Plaats van verzending

NaamBrugge
GemeenteBrugge

Naam - persoon

NaamBianchi, Michel
Datums° Lucca, 08/05/1842
GeslachtMannelijk
Beroepleraar
VerblijfplaatsItalië
BioMichel Bianchi was privé-leraar Grieks-Latijn te Kortrijk en woonde er in de Budastraat. Voordien verbleef hij te Izegem. Regelmatig verschenen er advertenties voor zijn lessen in "L’Echo de Courtrai". Samen met Gezelle stelde hij een "Grammaire mnemonico intuitive" (Brugge: L. De Plancke, 1892) op. Dit was een grote kaart voor leerkrachten Romaanse talen. Op 22/07/1893 verliet hij Kortrijk en vertrok naar Brussel. Hij woonde er in de Peterseliestraat nr.27.
Bronnenstadsarchief Kortrijk
NaamDe Plancke, Louis
Datums° Brugge, 15/07/1869 - ✝ Brugge, 25/02/1925
GeslachtMannelijk
Beroepdrukker
BioLouis De Plancke was gehuwd met Marie Louise Van Hullebus, met wie hij zes kinderen kreeg. Louis had samen met zijn broer Edmond een drukkersbedrijf te Brugge. Het bedrijf startte op in 1886 in de Oude Burg als opvolgers van Edward Gailliard en verhuisde in 1889 naar de Sint-Clarastraat 1 te Brugge. De broers hadden van het drukken van tijdschriften hun voornaamste activiteit gemaakt en leverden aan scherpe prijzen. In 1892 ging Louis afzonderlijk verder tot 1925, (Sint-Clarastraat, Augustijnenrei 2 (1906), Potterierei 21 (1910)). Na zijn overlijden zette zijn weduwe het bedrijf verder. De Gebroeders De Plancke waren de drukkers van o.m. Biekorf.
Relatie tot Gezellecorrespondent; drukker van werk van Gezelle
Bronnen http://users.skynet.be/sb176943/AndriesVandenAbeele/AVDA295.htm ; http://users.skynet.be/sb176943/AndriesVandenAbeele/druk_gezelle.htm
NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Naam - plaats

NaamKortrijk
GemeenteKortrijk

Titel - werk van Guido Gezelle

TitelBiekorf. Dat is een leer- en leesblad voor alle verstandige Vlamingen.
Links[gezelle.be]

Titel - ander werk

TitelGrammaire mnemonico intuitive
AuteurBianchi, M.; Gezelle, G.
Datum[1892]
Plaats[Brugge]
Uitgever[Louis De Plancke]

Indextermen

Briefontvanger

Gezelle, Guido

Briefschrijver

De Plancke, Louis

Correspondenten

De Plancke, Louis
Gezelle, Guido

Naam - persoon

Bianchi, Michel
De Plancke, Louis
Gezelle, Guido

Naam - plaats

Kortrijk

Plaats van verzending

Brugge

Titel - ander werk

Grammaire mnemonico intuitive

Titel - werk van Guido Gezelle

Biekorf. Dat is een leer- en leesblad voor alle verstandige Vlamingen.

Titel[15/10/1892], [Brugge], Louis De Plancke aan Guido Gezelle
EditeurE Depuydt
Wetenschappelijke leidingEls Depuydt
Partners Openbare Bibliotheek Brugge (Guido Gezellearchief); Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie (Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren); Instituut voor de Studie van de Letterkunde in de Lage Landen (ISLN) (Piet Couttenier, Universiteit Antwerpen); Guido Gezellegenootschap
UitgeverGuido Gezellearchief, KANTL/CTB
Plaats van uitgaveBrugge, Gent
Publicatiedatum2022
Beschikbaarheid Teksten en afbeeldingen beschikbaar onder een Creative Commons Naamsvermelding - Niet Commercieel licentie.
DisclaimerDe editie van de Guido Gezellecorrespondentie is het resultaat van een samenwerkingsproject met vrijwilligers. De databank is in opbouw, aanvullingen en opmerkingen kunnen gemeld worden aan els.depuydt@brugge.be.
Meer informatie over het vrijwilligersproject is te vinden op gezelle.be.
CiterenEen brief kan worden geciteerd als:
[Naam van editeur(s)], [briefschrijver aan briefontvanger, plaats, datum]. In: GezelleBrOn, Wetenschappelijke editie van de correspondentie van Guido Gezelle. [publicatiedatum] Available from World Wide Web: [link].
VerzenderDe Plancke, Louis
OntvangerGezelle, Guido
Verzendingsdatum[15/10/1892]
VerzendingsplaatsBrugge (Brugge)
AnnotatieDatum en plaats gereconstrueerd op basis van de poststempel.
Fysieke bijzonderheden
Drager 90x137
geel
papiersoort: recto met adres; verso horizontaal beschreven, inkt
Staat volledig
Vormelijke bijzonderheden op adreszijde: gedrukte postzegel, afgestempeld
Toevoegingen op recto linksonder in de zijrand: taalkundige notities: klinkspel [cunus osbin Hs ?] (inkt, verticaal, hand G.G.); op verso rechts in de bovenrand: [15/10 1892] (inkt, hand P.A.)
Bewaargegevens
LandBelgië
PlaatsBrugge
BewaarplaatsGuido Gezellearchief
ID Gezellearchief6551
Bibliotheekrecordhttps://brugge.bibliotheek.be/detail/?itemid=|library/v/obbrugge/gezelle|12830
Inhoud
IncipitMen verlangt zeer tk. 18 van Biekorf te doen
Tekstsoortpostkaart
TalenNederlands
De tekst werd diplomatisch getranscribeerd, en aangevuld met een editoriale laag.
De oorspronkelijke tekst werd ongewijzigd getranscribeerd; alleen typografische regeleindes en afbrekingstekens, en niet-betekenisvolle witruimte werden genormaliseerd.
Auteursingrepen in de tekst (toevoegingen, schrappingen), en latere redactie-ingrepen (schrappingen, toevoegingen, taalkundige notities) door de lezer werden overgenomen en expliciet gemarkeerd.
Voor een aantal tekstfenomenen werden naast de oorspronkelijke vorm ook editeursingrepen opgenomen in de transcriptie: oplossingen voor niet-gangbare afkortingen en correcties voor manifeste fouten. Daarnaast bevat de transcriptie editeursingrepen ter verbetering van de leesbaarheid (toevoegingen, reconstructies) of ter motivering van transcriptie-beslissingen (aanduiding van onzekere lezingen, weglating van onleesbare tekst). Alle editeursingrepen worden expliciet gemarkeerd.