<Resultaat 1544 van 2074

>

13/01/1894, Gent, Ferdinand Vander Haeghen aan [Guido Gezelle]

Indextermen

Facsimile's


p1
GAND.—UNIVERSITÉ DE L'ÉTAT.—
BIBLIOTHÈQUE.—
Gand, le 13 janvier 1894
Cher & très honoré Confrère.

Je me suis tout de suite occupé du sujet de votre demande. A la bibliothèque nous n’avons rien qui puisse vous être utile. Nous possédons de H. Suso:

1° Susonis opera. Coloniae. Birckman, 1588. 8°

2° Dominicus de Herre, het heyligh jaer van de Predic-heeren Orden... Als oock een sententiën ... uyt de schriften ... van den sal. Henricus Suso. Ghendt, erfgenaemen Maximiliaen Graet, 1697. 8°

Je ne sais si la note ci-jointe pourra vous servir. C’est tout ce que j’ai trouvé sur l’ouvrage de H. Suso, qui vous intéresse

Toujours prêt à vous rendre service, je vous prie, cher & très honoré Confrère, d’accepter, avec mes meilleurs souhaits de nouvelle année, l’expression de mes sentiments les plus cordialement dévoués
F. Vanderhaeghen
p2

Suso / Henricus /, ou Joann. à Swevia, ou Amandus ou Henricus Constantiensis[1]

Horologium aeternae sapientiae per Henricum Constantiensem.

Parisiis, 1480. 4°

L'Orloge de Sapience ... Paris, Ant. Verard, 10 mars

1493, vieux style (1494, nouveau style. Fol.

L'Orloge de Sapience ... Paris, Joan Longis,

c. 1530, 8.

Quétif & Echard, bibliotheca ordinis praedicatorum

I, pp. 653 et suiv.

Het horologie der eeuwiger wisheit. Manuscrit

Sanderus in elencho codd. Mss. Belgii,

p. II, p. 229. - Manuscrit de St Martin à Louvain

Horologium sapientiae. Parisiis, J. Petit, 1511. 8°

Orologia della Sapienza. Venetiis, Luere, 1511. 4°

Panzer, ann. II, p.135.

Dans Parizer, Annalen der älteren deutschen Litteratur, est cité peut être le même ouvrage, en langue allemande, p. 124, n° 144, et p. 338, n° 710.

Noten

[1] Het vervolg van de brief gaat over de tekst van het ”Horologium sapientiae“ van de Dominicaan Henri Suso. Deze tekst is overgeleverd via ongeveer vijfhonderd manuscripten uit de 14e en 15e eeuw. Het mystieke geschrift gaat over een dialoog tussen Wijsheid (Sapientia) en de leerling (auteur). Het brengt een semi-autobiografisch verslag van de mystieke ervaringen van de auteur. (Blog, Martine Petrini Poli, De klok van wijsheid van Henri Suso).
1
2

Register

Correspondenten

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]
NaamVander Haeghen, Ferdinand
Datums° Gent, 16/10/1830 - ✝ Gent, 22/01/1913
GeslachtMannelijk
Beroepbibliothecaris; bibliograaf; gemeenteraadslid; grondeigenaar
BioFerdinand was de zoon van Desiderius Vander Haeghen, drukker-uitgever van "Gazette van Gent". Hij was een echte bibliofiel en werd bibliothecaris van de universiteit Gent (1869-1911). Hij woonde op het kasteel Maelte te Sint-Denijs-Westrem, waar Gezelle op bezoek kwam. Hij was gebeten door geschiedenis en publiceerde ook de enorme "Bibliographie Gantoise" (1858-1869). Hij startte in 1859 met de collectie 'Vliegende Bladen', een enorme verzameling losse documenten. Hij verzamelde Gentse drukken en in 1872 werd zijn collectie inclusief handschriften ondergebracht in de Gentse universiteitsbibliotheek. Hij was ook een Gents liberaal gemeenteraadslid (1863-1872). Vanaf 1886 was hij lid van Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en letterkunde.
Links[wikipedia]
Relatie tot Gezellecorrespondent; aanvrager gelegenheidsgedicht; stichtend lid van de Koninklijke Vlaamsche Academie voor Taal- en LetterkundeKoninklijke Vlaamse Academie

Briefschrijver

NaamVander Haeghen, Ferdinand
Datums° Gent, 16/10/1830 - ✝ Gent, 22/01/1913
GeslachtMannelijk
Beroepbibliothecaris; bibliograaf; gemeenteraadslid; grondeigenaar
BioFerdinand was de zoon van Desiderius Vander Haeghen, drukker-uitgever van "Gazette van Gent". Hij was een echte bibliofiel en werd bibliothecaris van de universiteit Gent (1869-1911). Hij woonde op het kasteel Maelte te Sint-Denijs-Westrem, waar Gezelle op bezoek kwam. Hij was gebeten door geschiedenis en publiceerde ook de enorme "Bibliographie Gantoise" (1858-1869). Hij startte in 1859 met de collectie 'Vliegende Bladen', een enorme verzameling losse documenten. Hij verzamelde Gentse drukken en in 1872 werd zijn collectie inclusief handschriften ondergebracht in de Gentse universiteitsbibliotheek. Hij was ook een Gents liberaal gemeenteraadslid (1863-1872). Vanaf 1886 was hij lid van Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en letterkunde.
Links[wikipedia]
Relatie tot Gezellecorrespondent; aanvrager gelegenheidsgedicht; stichtend lid van de Koninklijke Vlaamsche Academie voor Taal- en LetterkundeKoninklijke Vlaamse Academie

Briefontvanger

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Plaats van verzending

NaamGent
GemeenteGent

Naam - persoon

NaamVander Haeghen, Ferdinand
Datums° Gent, 16/10/1830 - ✝ Gent, 22/01/1913
GeslachtMannelijk
Beroepbibliothecaris; bibliograaf; gemeenteraadslid; grondeigenaar
BioFerdinand was de zoon van Desiderius Vander Haeghen, drukker-uitgever van "Gazette van Gent". Hij was een echte bibliofiel en werd bibliothecaris van de universiteit Gent (1869-1911). Hij woonde op het kasteel Maelte te Sint-Denijs-Westrem, waar Gezelle op bezoek kwam. Hij was gebeten door geschiedenis en publiceerde ook de enorme "Bibliographie Gantoise" (1858-1869). Hij startte in 1859 met de collectie 'Vliegende Bladen', een enorme verzameling losse documenten. Hij verzamelde Gentse drukken en in 1872 werd zijn collectie inclusief handschriften ondergebracht in de Gentse universiteitsbibliotheek. Hij was ook een Gents liberaal gemeenteraadslid (1863-1872). Vanaf 1886 was hij lid van Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en letterkunde.
Links[wikipedia]
Relatie tot Gezellecorrespondent; aanvrager gelegenheidsgedicht; stichtend lid van de Koninklijke Vlaamsche Academie voor Taal- en LetterkundeKoninklijke Vlaamse Academie
NaamSuso/Seusen Hendrik
Datums° Ueberlingen, 21/03/1295 - ✝ Ulm, 25/01/1366
GeslachtMannelijk
Beroepmysticus
VerblijfplaatsDuitsland
BioHeinrich Suso is een Duits mysticus, waarschijnlijk geboren in of nabij Überlingen op 21 maart 1295. De precieze afkomst is onzeker. Vermoedelijk was hij een zoon van ridder von Berg aan het Bodenmeer en heette hij eigenlijk Heinrich von Berg. Als jongeman verkoos hij de naam van zijn moeder, Seuse (of Süse). Op dertienjarige leeftijd trad hij in het klooster van de Dominicanen in Konstanz. Na een visioen, vijf jaar later, begon hij zich te kastijden en legde zich daarna toe op de mystiek. Hij volgde studies bij de Dominicaan Meester Eckhart en werd lector in Konstanz. Vanaf 1335 werkte Heinrich Suso als zielzorger en werd verkozen tot prior van zijn kloostergemeenschap, maar door tegenkantingen overgeplaatst naar Ulm waar hij overleed op 25 januari 1366. In 1631 zalig verklaard. Hij wordt gewoonlijk in één adem genoemd met Meester Eckhart en Johannes Tauler als een van de Rijnlandse mystici.
Links[wikipedia]

Naam - plaats

NaamGent
GemeenteGent
NaamLeuven
GemeenteLeuven

Naam - instituut/vereniging

NaamUniveristeitsbibliotheek Gent
BeschrijvingDe Universiteitsbibliotheek Gent opende kort na de stichting van de Universiteit Gent in 1817. Geconfisqueerde boeken uit de Franse overheersing (1794-1815) werden aan de bibliotheek geschonken. Tegenwoordig bestaat de collectie uit meer dan 3 miljoen werken, waarvan een deel tot het culturele erfgoed behoort, bijvoorbeeld de middeleeuwse werken Walewein en het schaakbord en de Vita Beatricis. Sinds 2007 wordt i.s.m. het Google Book Search-project een belangrijk deel van de collectie online beschikbaar gesteld. De universiteitsbibliotheek is sinds 1942 ondergebracht in de Boekentoren, een opvallend gebouw ontworpen door de Belgische architect Henry Van de Velde.
Datering1817-heden
Links[wikipedia]
NaamPriorij van Sint-Maartensdal
BeschrijvingDe priorij van Sint-Maartensdal was een klooster van de Broeders van het Gemene Leven in het hartje van Leuven en werd gesticht in 1408 net voor de stichting van de Leuvense universiteit. De broeders bekwamen snel de toelating een kerk te bouwen die op de naamdag van Sint-Maarten werd ingewijd. Het klooster kreeg de naam van Vallei van Sint-Maarten. Vanaf 1572 maakte de priorij deel uit van de universiteit. De bibliotheek van de priorij was een speerpunt van academisch werk te Leuven. In 1784 werd de priorij gesloten onder het Oostenrijkse bewind van Jozef II die kloosters als nutteloos beschouwde. De kloostergebouwen werden toen omgevormd tot kazerne. In 1790 keerden de broeders terug, om uiteindelijk opnieuw verjaagd te worden in 1794-1795, ditmaal door het Frans bestuur in Leuven die er een militair hospitaal van maakten. In de 19e eeuw dienden de gebouwen als kazernes voor het Belgisch leger. In de jaren 50 van de 20ste eeuw werden de gebouwen van de kazerne afgebroken en werd er op het terrein moderne hoogbouw opgericht.
Datering1408-1784
Links[wikipedia]

Titel - ander werk

TitelHet heyligh jaer van de predic-heeren orden : dat is voor elcken dagh van het jaer een kort verhael van eenen Heylighen oft Salighen vande Orden vanden H. Dominicus die op dien dagh ghestorven is ... Als oock ... ghetrocken uyt de Geestelijcke Schriften vande H. Catharina van Senen, oft den Sal. Henricus Suso
Auteurde Herre, Dominicus; van Siëna, Catharina; Suso, Henricus; Graet, Maximiliaen
Datum1697
PlaatsGhendt
Uitgeverd'erfgenaemen van Maximiliaen Graet
TitelHenrici Susonis Opera
AuteurSeuse, Heinrich
Datum1588
PlaatsColoniae Agripp.
UitgeverBirckmann, Mylius
TitelL'orloge de sapience [par Henri Suso], nouvellement imprimée à Paris
AuteurSeuse, Heinrich
Datum1493/1494
PlaatsParijs
UitgeverAntoine Vérard
TitelHorologium aeternae sapientiae
AuteurSeuse, Heinrich
Datum1480
PlaatsParijs
Uitgever[Pasquier Bonhomme]
TitelL'Orloge de Sapience
AuteurSeuse, Heinrich
Datum1530
PlaatsParijs
UitgeverLongis Joan
TitelHorologium aeternae sapientiae / Het horologie der eeuwiger wisheit [handschrift]
AuteurSeuse, Heinrich
Datum1389
TitelHorologium sapientiae
AuteurSeuse, Heinrich
Datum1511
PlaatsParisiis
UitgeverJ. Petit
TitelOrologia della Sapienza
AuteurSeuse, Heinrich
Datum1511
PlaatsVenetiis
UitgeverLuere
TitelAnnalen der älteren deutschen Litteratur
AuteurPanzer,Georg Wolfgang
Datum1788
PlaatsNürnberg
UitgeverE. C. Grattenauer
TitelBibliotheca belgica manuscripta, sive, Elenchus vniuersalis codicum MSS. in celebrioribus Belgii coenobijs, ecclesijs, vrbium, ac priuatorum hominum, bibliothecis adhuc latentium
AuteurSanderus, Antoine
Datum1641-44
PlaatsInsulis
UitgeverEx officina Tussani le Clercq
TitelScriptores ordinis praedicatorum recensiti, notisque historicis et criticis illustrati : opus quo singulorum vita, praeclareque gesta referuntur, chronologia insuper, seu tempus quo quisque floruit certo statuitur : fabulae exploduntur : scripta genuina, dubia, supposititia expenduntur : recentiorum de iis judicium aut probatur aut emendatur : codices manuscripti, variaeque e typis editiones et ubi habeantur, indicantur : alumni dominicani, quos alieni rapuerant, vindicantur : dubii et extranei, falsoque ascripti ad cujusque seculi finem rejiciuntur et suis restituuntur
AuteurQuetif, Jacob; Echard, Jacob; e.a.
Datum1719-1721
PlaatsLutetiæ Parisiorum
UitgeverJ-B. Christophorum Ballard; Nicolaum Simart

Indextermen

Briefontvanger

Gezelle, Guido

Briefschrijver

Vander Haeghen, Ferdinand

Correspondenten

Gezelle, Guido
Vander Haeghen, Ferdinand

Naam - instituut/vereniging

Univeristeitsbibliotheek Gent
Priorij van Sint-Maartensdal

Naam - persoon

Vander Haeghen, Ferdinand
Suso/Seusen Hendrik

Naam - plaats

Gent
Leuven

Plaats van verzending

Gent

Titel - ander werk

Het heyligh jaer van de predic-heeren orden : dat is voor elcken dagh van het jaer een kort verhael van eenen Heylighen oft Salighen vande Orden vanden H. Dominicus die op dien dagh ghestorven is ... Als oock ... ghetrocken uyt de Geestelijcke Schriften vande H. Catharina van Senen, oft den Sal. Henricus Suso
Henrici Susonis Opera
L'orloge de sapience [par Henri Suso], nouvellement imprimée à Paris
Horologium aeternae sapientiae
L'Orloge de Sapience
Horologium aeternae sapientiae / Het horologie der eeuwiger wisheit [handschrift]
Horologium sapientiae
Orologia della Sapienza
Annalen der älteren deutschen Litteratur
Bibliotheca belgica manuscripta, sive, Elenchus vniuersalis codicum MSS. in celebrioribus Belgii coenobijs, ecclesijs, vrbium, ac priuatorum hominum, bibliothecis adhuc latentium
Scriptores ordinis praedicatorum recensiti, notisque historicis et criticis illustrati : opus quo singulorum vita, praeclareque gesta referuntur, chronologia insuper, seu tempus quo quisque floruit certo statuitur : fabulae exploduntur : scripta genuina, dubia, supposititia expenduntur : recentiorum de iis judicium aut probatur aut emendatur : codices manuscripti, variaeque e typis editiones et ubi habeantur, indicantur : alumni dominicani, quos alieni rapuerant, vindicantur : dubii et extranei, falsoque ascripti ad cujusque seculi finem rejiciuntur et suis restituuntur

Titel13/01/1894, Gent, Ferdinand Vander Haeghen aan [Guido Gezelle]
EditeurLut De Neve; Universiteit Antwerpen
Wetenschappelijke leidingEls Depuydt
Partners Openbare Bibliotheek Brugge (Guido Gezellearchief); Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie (Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren); Instituut voor de Studie van de Letterkunde in de Lage Landen (ISLN) (Piet Couttenier, Universiteit Antwerpen); Guido Gezellegenootschap
UitgeverGuido Gezellearchief, KANTL/CTB
Plaats van uitgaveBrugge, Gent
Publicatiedatum2023
Beschikbaarheid Teksten en afbeeldingen beschikbaar onder een Creative Commons Naamsvermelding - Niet Commercieel licentie.
DisclaimerDe editie van de Guido Gezellecorrespondentie is het resultaat van een samenwerkingsproject met vrijwilligers. De databank is in opbouw, aanvullingen en opmerkingen kunnen gemeld worden aan els.depuydt@brugge.be.
Meer informatie over het vrijwilligersproject is te vinden op gezelle.be.
CiterenEen brief kan worden geciteerd als:
[Naam van editeur(s)], [briefschrijver aan briefontvanger, plaats, datum]. In: GezelleBrOn, Wetenschappelijke editie van de correspondentie van Guido Gezelle. [publicatiedatum] Available from World Wide Web: [link].
VerzenderVander Haeghen, Ferdinand
Ontvanger[Gezelle, Guido]
Verzendingsdatum13/01/1894
VerzendingsplaatsGent (Gent)
AnnotatieAdressaat gereconstrueerd op basis van toegevoegde notitie.
Fysieke bijzonderheden
Drager 2 enkele vellen, 210x135; bijlage: 159x102
wit, gelijnd
papiersoort: 2 zijden beschreven, inkt
Staat volledig
Vormelijke bijzonderheden papier met briefhoofd: Gand. // Université de l'État. // Bibliothèque.
twee enkele vellen aan elkaar gekleefd
Toevoegingen op zijde 1 links in de bovenrand: Aan G. Gezelle (inkt, hand P.A.)
Bewaargegevens
LandBelgië
PlaatsBrugge
BewaarplaatsGuido Gezellearchief
ID Gezellearchief6635
Bibliotheekrecordhttps://brugge.bibliotheek.be/detail/?itemid=|library/v/obbrugge/gezelle|12915
Inhoud
IncipitJe me suis tout de suite occupé du sujet
Tekstsoortbrief
TalenFrans
De tekst werd diplomatisch getranscribeerd, en aangevuld met een editoriale laag.
De oorspronkelijke tekst werd ongewijzigd getranscribeerd; alleen typografische regeleindes en afbrekingstekens, en niet-betekenisvolle witruimte werden genormaliseerd.
Auteursingrepen in de tekst (toevoegingen, schrappingen), en latere redactie-ingrepen (schrappingen, toevoegingen, taalkundige notities) door de lezer werden overgenomen en expliciet gemarkeerd.
Voor een aantal tekstfenomenen werden naast de oorspronkelijke vorm ook editeursingrepen opgenomen in de transcriptie: oplossingen voor niet-gangbare afkortingen en correcties voor manifeste fouten. Daarnaast bevat de transcriptie editeursingrepen ter verbetering van de leesbaarheid (toevoegingen, reconstructies) of ter motivering van transcriptie-beslissingen (aanduiding van onzekere lezingen, weglating van onleesbare tekst). Alle editeursingrepen worden expliciet gemarkeerd.