<Resultaat 832 van 2308

>

p1+
Eerweerde Heer en Vriend,

Binnen veertien dagen zal ik het onuitsprekelijk geluk genieten van het Heilig Misoffer voor den

Kerke op de te dragen; op den zelfden dag vieren mijne lieve ouders[1] den 25sten verjaardag van hun huwelijk[2]

Ware het te veel van UE. Een kort gedichtjen[3] af te smeeken om die dubbele feeste[4] te vieren? Voor mijne ouders en mij ware het aller

p2aangenaamst, en voor den dicht zelve, wat is er natuurlijker en bijgevolge gemakkelijker als zingen?

In afwachtinge eener antwoord met uwe goedheid en mijn vurig verlangen overeenstemmig,

Groet
Uw ootmoedige dienaar
Em. Tillieux
professor[5]
Brugge, den 6 December 84.

P.S. Het gedichtje, zou ik willen bachten het gedachtenisbeeldeken doen drukken[6] te P. Raoux.

p3

Noten

[1] Geneesheer Edouard Tillieux en Sylvie Maria Busschaert.
[2] Het huwelijk van de ouders was op 09/08/1859.
[3] Guido Gezelle schreef een eerste versie van het gedicht Hij is uw zoon, die jonge eerweerde, op de keerzijde van de brief. Het verscheen later in Tijdkrans.
[4] De priesterwijding van Emiel Tillieux in december 1884 wordt samen gevierd met de zilveren bruiloft van zijn ouders die gehuwd waren op 09/08/1859.
spa z.zie de spa
[5] Tillieux was leraar aan het Sint-Lodewijkscollege te Brugge van 1884 tot 1889.
[6] Aan Dr. En Vr. Tillieux-Ruysschaert op het XXV ste Verjaren van hun Huwelijk en de Priesterwijdinge van hunnen zoon Emile. Brugge: P. Raoux?, 1884.
dos z.zie donschklauw, den z.zie stier
[7] E. Tillieux vroeg Guido Gezelle om een gedicht voor zijn eerste mis. Guido Gezelle schreef een 1e versie van het gedicht op de keerzijde van de brief. recordnummer 1322
lâ z.zie de spalâ " zoutlâ

Register

Correspondenten

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]
NaamTillieux, Emiel; Exuperius van Kortrijk
Datums° Kortrijk, 24/09/1860 - ✝ leper, 04/12/1943
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; schooldirecteur; aalmoezenier; minderbroeder; pastoor
BioEmile Tillieux, zoon van Edouard Tillieux, geneesheer, en Sylvie Ruysschaert, werd priester gewijd in december 1884. Hij was leraar aan het Sint-Lodewijkscollege te Brugge van 1884 tot 1889. Hij gaf er handel, wiskunde en Engels. In 1889 werd hij principaal van het college te Avelgem tot 1896. Hij stichtte er de Sint-Maartensgilde, een vereniging die leraren en oud-leerlingen van de school bijeenbracht. Karel en Frank Lateur waren in 1889 lid van de gilde. In 1896 ging hij aan de slag als aalmoezenier van de gevangenis te Kortrijk en in 1897 als krijgsaalmoezenier. Hij staat op de lijst van de Kortrijkse vrienden van Gezelle als wonende in de Capittelstrate. Na de dood van zijn vader (1915) en moeder (1916) werd hij In 1917 kapucijn onder de naam van pater Exuperius. In 1934 werd hij pastoor te Petite Chapelle (Namen).
Links[odis]
Relatie tot Gezellecorrespondent; gelegenheidsgedicht
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III

Briefschrijver

NaamTillieux, Emiel; Exuperius van Kortrijk
Datums° Kortrijk, 24/09/1860 - ✝ leper, 04/12/1943
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; schooldirecteur; aalmoezenier; minderbroeder; pastoor
BioEmile Tillieux, zoon van Edouard Tillieux, geneesheer, en Sylvie Ruysschaert, werd priester gewijd in december 1884. Hij was leraar aan het Sint-Lodewijkscollege te Brugge van 1884 tot 1889. Hij gaf er handel, wiskunde en Engels. In 1889 werd hij principaal van het college te Avelgem tot 1896. Hij stichtte er de Sint-Maartensgilde, een vereniging die leraren en oud-leerlingen van de school bijeenbracht. Karel en Frank Lateur waren in 1889 lid van de gilde. In 1896 ging hij aan de slag als aalmoezenier van de gevangenis te Kortrijk en in 1897 als krijgsaalmoezenier. Hij staat op de lijst van de Kortrijkse vrienden van Gezelle als wonende in de Capittelstrate. Na de dood van zijn vader (1915) en moeder (1916) werd hij In 1917 kapucijn onder de naam van pater Exuperius. In 1934 werd hij pastoor te Petite Chapelle (Namen).
Links[odis]
Relatie tot Gezellecorrespondent; gelegenheidsgedicht
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III

Briefontvanger

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Plaats van verzending

NaamBrugge
GemeenteBrugge

Naam - persoon

NaamRaoux, Pierre
Datums° Assebroek, 08/09/1845 - ✝ Brugge, 03/10/1917
GeslachtMannelijk
Beroepgrafisch kunstenaar; graveur-lithograaf; drukker
BioPierre Raoux was de oudste zoon van de ongehuwde Francisca Lagast. Na haar huwelijk met de timmerman Edmond Raoux werd hij als zijn zoon gewettigd in 1850. Het lijkt erop dat hij minstens een deel van zijn jeugd buiten het gezin opgevoed werd bij de Broeders van Liefde. Als volksjongen van beperkte komaf gaf zijn artistieke aanleg hem de kans om zich te ontwikkelen. Hij volgde een opleiding aan de Brugse Academie, waar hij in de jaren 1860 meer dan eens laureaat werd. De techniek van het steendrukken kreeg hij onder de knie bij Jacob Petyt. Ook na de dood van zijn leermeester in december 1871 bleef Raoux in dienst van Weduwe Petyt. Het atelier Petyt bracht hem in contact met sleutelfiguren in de Brugse culturele en katholieke wereld, zoals Adolf Duclos en Jean Baptiste de Bethune. Zij steunden hem om zich verder te vervolmaken. In 1874 trok hij naar het buitenland met een beurs van de Belgische staat. Hij specialiseerde zich in de chromolithografie tijdens een stage in Parijs. Daarna trok hij voor lange tijd naar Italië om er de oude meesters te bestuderen en te kopiëren met de financiële steun van Jean Baptiste de Bethune en Henri Desclée. Wellicht gebeurde dit door de tussenkomst van Adolf Duclos die contact bleef houden. Zij verzochten hem om in middeleeuwse manuscripten en drukken iconografisch materiaal en randversieringen te zoeken voor hun liturgische uitgaven. De Bethune wou hem de leiding geven over de lithografische afdeling van de Sint-Augustinusmaatschappij, de Brugse tak van de uitgeverij van Desclée. Raoux bleek niet in te gaan op zijn voorstel. Als schadeloosstelling voor de investering werden de meest waardevolle studies van Raoux gekopieerd voor Desclée en de Sint-Lucasschool in Gent. In oktober 1879 stichtte Pieter Raoux een eigen steendrukkerij in Brugge die hij samen met zijn echtgenote Leonie Manceau uitbaatte. De vele drukwerken die hij verzorgde waren neogotisch van aard en van hoogstaande kwaliteit. Hij moest optornen tegen de massaproductie van de zgn. 'saint-sulpiceprenten' die de markt overspoelden en die als te wulps en ongodsdienstig werden ervaren. Hij voerde hierin een strijd die ondersteund werd door Guido Gezelle en de Heilige Beeldekensgilde. Hij werkte ook voor tijdschriften zoals Rond den heerd en de Handelingen van het genootschap voor geschiedenis. In oktober 1886 werd hij aangesteld als leraar aan de Brugse academie. In 1889 werd hij toch directeur van de lithografieafdeling van de Sint-Augustinusmaatschappij (Desclée de Brouwer).
Links[wikipedia]
Relatie tot Gezellecorrespondent; lithograaf-drukker van Gezellegedichten; Rond den Heerd
BronnenK. Calis; E. Depuydt, Guido Gezelle en de verwenprenterije van Pieter Raoux. In: Biekorf: 115 (2015) 4, p.385-417
NaamTillieux, Emiel; Exuperius van Kortrijk
Datums° Kortrijk, 24/09/1860 - ✝ leper, 04/12/1943
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; schooldirecteur; aalmoezenier; minderbroeder; pastoor
BioEmile Tillieux, zoon van Edouard Tillieux, geneesheer, en Sylvie Ruysschaert, werd priester gewijd in december 1884. Hij was leraar aan het Sint-Lodewijkscollege te Brugge van 1884 tot 1889. Hij gaf er handel, wiskunde en Engels. In 1889 werd hij principaal van het college te Avelgem tot 1896. Hij stichtte er de Sint-Maartensgilde, een vereniging die leraren en oud-leerlingen van de school bijeenbracht. Karel en Frank Lateur waren in 1889 lid van de gilde. In 1896 ging hij aan de slag als aalmoezenier van de gevangenis te Kortrijk en in 1897 als krijgsaalmoezenier. Hij staat op de lijst van de Kortrijkse vrienden van Gezelle als wonende in de Capittelstrate. Na de dood van zijn vader (1915) en moeder (1916) werd hij In 1917 kapucijn onder de naam van pater Exuperius. In 1934 werd hij pastoor te Petite Chapelle (Namen).
Links[odis]
Relatie tot Gezellecorrespondent; gelegenheidsgedicht
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III

Naam - plaats

NaamBrugge
GemeenteBrugge

Titel - gedicht van Guido Gezelle

TitelHij is uw zoon, die jonge eerweerde
PublicatieTijdkrans (Verzameld dichtwerk, deel III), p. 548

Indextermen

Briefontvanger

Gezelle, Guido

Briefschrijver

Tillieux, Emiel

Correspondenten

Gezelle, Guido
Tillieux, Emiel

Naam - persoon

Raoux, Pierre
Tillieux, Emiel

Naam - plaats

Brugge

Plaats van verzending

Brugge

Titel - gedicht van Guido Gezelle

Hij is uw zoon, die jonge eerweerde

Titel06/12/1884, Brugge, Emiel Tillieux aan [Guido Gezelle]
EditeurEls Depuydt
Wetenschappelijke leidingEls Depuydt
Partners Openbare Bibliotheek Brugge (Guido Gezellearchief); Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie (Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren); Instituut voor de Studie van de Letterkunde in de Lage Landen (ISLN) (Piet Couttenier, Universiteit Antwerpen); Guido Gezellegenootschap
UitgeverGuido Gezellearchief, KANTL/CTB
Plaats van uitgaveBrugge, Gent
Publicatiedatum2024
Beschikbaarheid Teksten en afbeeldingen beschikbaar onder een Creative Commons Naamsvermelding - Niet Commercieel licentie.
DisclaimerDe editie van de Guido Gezellecorrespondentie is het resultaat van een samenwerkingsproject met vrijwilligers. De databank is in opbouw, aanvullingen en opmerkingen kunnen gemeld worden aan els.depuydt@brugge.be.
Meer informatie over het vrijwilligersproject is te vinden op gezelle.be.
CiterenEen brief kan worden geciteerd als:
[Naam van editeur(s)], [briefschrijver aan briefontvanger, plaats, datum]. In: GezelleBrOn, Wetenschappelijke editie van de correspondentie van Guido Gezelle. [publicatiedatum] Available from World Wide Web: [link].
VerzenderTillieux, Emiel
Ontvanger[Gezelle, Guido]
Verzendingsdatum06/12/1884
VerzendingsplaatsBrugge (Brugge)
AnnotatieAdressaat gereconstrueerd op basis van notitie van Paul Allossery.
Fysieke bijzonderheden
Drager wit
papiersoort: 2p., inkt
Staat fragment
Bewaargegevens
LandBelgië
PlaatsBrugge
BewaarplaatsGuido Gezellearchief
ID Gezellearchief651
Bibliotheekrecordhttps://brugge.bibliotheek.be/detail/?itemid=|library/v/obbrugge/gezelle|1321
Inhoud
IncipitBinnen veertien dagen zal ik
Samenvatting poëzie: E. Tillieux vraagt Guido Gezelle om gedicht voor zijn eerste mis. (Guido Gezelle schreef een 1e versie van het gedicht op de keerzijde van de brief. Het verscheen later in "Tijdkrans" - zie "Verzameld dichtwerk": dl.III, p.548-549).
Tekstsoortbrief
TalenNederlands
De tekst werd diplomatisch getranscribeerd, en aangevuld met een editoriale laag.
De oorspronkelijke tekst werd ongewijzigd getranscribeerd; alleen typografische regeleindes en afbrekingstekens, en niet-betekenisvolle witruimte werden genormaliseerd.
Auteursingrepen in de tekst (toevoegingen, schrappingen), en latere redactie-ingrepen (schrappingen, toevoegingen, taalkundige notities) door de lezer werden overgenomen en expliciet gemarkeerd.
Voor een aantal tekstfenomenen werden naast de oorspronkelijke vorm ook editeursingrepen opgenomen in de transcriptie: oplossingen voor niet-gangbare afkortingen en correcties voor manifeste fouten. Daarnaast bevat de transcriptie editeursingrepen ter verbetering van de leesbaarheid (toevoegingen, reconstructies) of ter motivering van transcriptie-beslissingen (aanduiding van onzekere lezingen, weglating van onleesbare tekst). Alle editeursingrepen worden expliciet gemarkeerd.