| < | Resultaat 1587 van 2194  | > |
|---|
…
In name van Eerw. Heer DeBacker zend ik U de drukproeve van de nagedachtenis van zaliger Pater Lievens[1] Gelieft ze te verbeteren a u b en aanstonds terug te zenden zoodanig dat ik ten langsten morgend dinsdag nuchtend kan drukken
| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | Petyt, Octavie |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 04/12/1852 - ✝ Brugge, 23/03/1922 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Beroep | drukker |
| Bio | Octavie Petyt was de dochter van drukker Jacob Petyt en zijn echtgenote Marie-Catherine Lem. Na de dood van haar vader zette ze samen met haar moeder het bedrijf verder. Op 6 mei 1879 trouwde ze met Karel Vandevyvere. Samen bouwden ze de drukkerij verder uit tot een internationaal grenommeerd bedrijf van neogotisch drukwerk. Zo drukten ze heel wat gelegenheidsuitgaven met werk van Gezelle. Ze stierf op 23 maart 1922. |
| Relatie tot Gezelle | correspondent |
| Naam | Petyt, Octavie |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 04/12/1852 - ✝ Brugge, 23/03/1922 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Beroep | drukker |
| Bio | Octavie Petyt was de dochter van drukker Jacob Petyt en zijn echtgenote Marie-Catherine Lem. Na de dood van haar vader zette ze samen met haar moeder het bedrijf verder. Op 6 mei 1879 trouwde ze met Karel Vandevyvere. Samen bouwden ze de drukkerij verder uit tot een internationaal grenommeerd bedrijf van neogotisch drukwerk. Zo drukten ze heel wat gelegenheidsuitgaven met werk van Gezelle. Ze stierf op 23 maart 1922. |
| Relatie tot Gezelle | correspondent |
| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | Lievens, Constant; Libin Sahib |
|---|---|
| Datums | ° Moorslede, 10/04/1856 - ✝ Heverlee, 07/11/1893 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | jezuïet; missionaris; priester |
| Bio | Constant Lievens studeerde aan het kleinseminarie te Roeselare, waar hij, met o.a. Albrecht Rodenbach, behoorde tot de "Wonderklasse" o.l.v. Hugo Verriest (1875-1876, het jaar van de "Groote Stooringe"). Hij begon in 1877 theologiestudies aan het grootseminarie te Brugge, maar trad op 22/10/1878 in bij de jezuïeten in de abdij van Drongen. Hij legde zijn kloostergeloften af op 22/10/1880, de dag waarop hij vanuit Oostende als missionaris vertrok naar India. Zijn priesterwijding volgde in Calcutta op 14/01/1883. In 1885 was hij missionaris te Ranchi en stichtte de missie aldaar. In 1892 keerde hij terug naar België omwille van zijn gezondheid (TBC). In 2001 werd de procedure voor zaligverklaring van Constant Lievens opgestart. Gezelle schreef het gelegenheidsgedicht "O vlaamsche held, die honderden" voor zijn bidprentje. |
| Links | [odis] |
| Relatie tot Gezelle | gelegenheidsgedicht |
| Naam | Petyt, Octavie |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 04/12/1852 - ✝ Brugge, 23/03/1922 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Beroep | drukker |
| Bio | Octavie Petyt was de dochter van drukker Jacob Petyt en zijn echtgenote Marie-Catherine Lem. Na de dood van haar vader zette ze samen met haar moeder het bedrijf verder. Op 6 mei 1879 trouwde ze met Karel Vandevyvere. Samen bouwden ze de drukkerij verder uit tot een internationaal grenommeerd bedrijf van neogotisch drukwerk. Zo drukten ze heel wat gelegenheidsuitgaven met werk van Gezelle. Ze stierf op 23 maart 1922. |
| Relatie tot Gezelle | correspondent |
| Naam | De Backer, Frederik |
|---|---|
| Datums | ° Waarmaarde, 12/04/1855 - ✝ Kortrijk, 11/12/1938 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | pastoor |
| Bio | Frederik De Backer was een weverszoon afkomstig van Waarmaarde bij Avelgem. Op 15 juni 1878 werd hij tot priester gewijd te Brugge. Het jaar erop werd hij onderpastoor van de O.L.Vrouwekerk te Roeselare. In 1904 werd hij pastoor te Deerlijk, vanaf 1909 te Izegem en vanaf 1920 te Roeselare. Op 6 maart 1933 neemt hij ontslag. Hij keert terug naar zijn geboortestreek en overlijdt in 1938 in een rusthuis te Kortrijk. |
| Links | [odis] |
 | (C) 2020 Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie -
KANTL | Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren Koningstraat 18 | b-9000 Gent | Belgium | E ctb@kantl.be | T +32 (0)9 265 93 50 | F +32 (0)9 265 93 49 |  |
 |
