…
dat gij mijn verzoek zult inwilligen, bid ik de verzekering te aanveerden van de eerbiedige gevoelens waarmede ik de eêr heb te zijn
Uwe ootmoedige dienstmaagd
Emerence Denys.
Kortrijk, 16 Februari, /85.
< | Resultaat 847 van 2306 | > |
---|
…
dat gij mijn verzoek zult inwilligen, bid ik de verzekering te aanveerden van de eerbiedige gevoelens waarmede ik de eêr heb te zijn
Naam | Denys, Emerence; Denijs, Emerence Anne |
---|---|
Datums | ° Meulebeke, 15/09/1856 |
Geslacht | Vrouwelijk |
Bio | Emerence Anne Denijs werd in Meulebeke geboren op 15 september 1856 als dochter van wever Edouard Denijs of Denys (Meulebeke, 1823-1874) en spinster Colete Seraphine Verbeke (°Meulebeke, 1824). Haar vader staat ook vermeld als landman, koopman in vlas en winkelier. Haar ouders trouwden op 12 september 1849 in Meulebeke en kregen acht kinderen. Emerence was de enige dochter. Ze werd op 25 september 1883 ingeschreven in het Kortrijkse bevolkingsregister en ging wonen op de Grote Markt 52. Op 12 september 1884 verhuisde ze naar de Leiestraat 19 in Kortrijk. In het bevolkingsregister staat bij de opmerkingen ‘partie juin 1889’ en ‘religieuse’. Mogelijk trad ze ergens in. In de bevolkingsregisters van Kortrijk van 1890 en 1900 is ze in elk geval niet meer terug te vinden. |
Relatie tot Gezelle | correspondent |
Bronnen | Stadsarchief Kortrijk; https://nl.geneanet.org/; Rijksarchief |
Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker |
---|---|
Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
Geslacht | Mannelijk |
Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
Naam | Denys, Emerence; Denijs, Emerence Anne |
---|---|
Datums | ° Meulebeke, 15/09/1856 |
Geslacht | Vrouwelijk |
Bio | Emerence Anne Denijs werd in Meulebeke geboren op 15 september 1856 als dochter van wever Edouard Denijs of Denys (Meulebeke, 1823-1874) en spinster Colete Seraphine Verbeke (°Meulebeke, 1824). Haar vader staat ook vermeld als landman, koopman in vlas en winkelier. Haar ouders trouwden op 12 september 1849 in Meulebeke en kregen acht kinderen. Emerence was de enige dochter. Ze werd op 25 september 1883 ingeschreven in het Kortrijkse bevolkingsregister en ging wonen op de Grote Markt 52. Op 12 september 1884 verhuisde ze naar de Leiestraat 19 in Kortrijk. In het bevolkingsregister staat bij de opmerkingen ‘partie juin 1889’ en ‘religieuse’. Mogelijk trad ze ergens in. In de bevolkingsregisters van Kortrijk van 1890 en 1900 is ze in elk geval niet meer terug te vinden. |
Relatie tot Gezelle | correspondent |
Bronnen | Stadsarchief Kortrijk; https://nl.geneanet.org/; Rijksarchief |
Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker |
---|---|
Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
Geslacht | Mannelijk |
Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
Naam | Denys, Emerence; Denijs, Emerence Anne |
---|---|
Datums | ° Meulebeke, 15/09/1856 |
Geslacht | Vrouwelijk |
Bio | Emerence Anne Denijs werd in Meulebeke geboren op 15 september 1856 als dochter van wever Edouard Denijs of Denys (Meulebeke, 1823-1874) en spinster Colete Seraphine Verbeke (°Meulebeke, 1824). Haar vader staat ook vermeld als landman, koopman in vlas en winkelier. Haar ouders trouwden op 12 september 1849 in Meulebeke en kregen acht kinderen. Emerence was de enige dochter. Ze werd op 25 september 1883 ingeschreven in het Kortrijkse bevolkingsregister en ging wonen op de Grote Markt 52. Op 12 september 1884 verhuisde ze naar de Leiestraat 19 in Kortrijk. In het bevolkingsregister staat bij de opmerkingen ‘partie juin 1889’ en ‘religieuse’. Mogelijk trad ze ergens in. In de bevolkingsregisters van Kortrijk van 1890 en 1900 is ze in elk geval niet meer terug te vinden. |
Relatie tot Gezelle | correspondent |
Bronnen | Stadsarchief Kortrijk; https://nl.geneanet.org/; Rijksarchief |