<Resultaat 343 van 2306

>

p1
Dear father in Christ[1]

I write to thank you for your kind letter and priestly blessing. I have thankfully said my Angelus[2] as you directed for I can accept the dogma of the Immaculate Conception and can look upon our Blessed Lady as you do, with fervent love. I bless God for giving me this splendid revelation so clearly. It came to me a fortnight ago. I will open my mind father to you, hoping God may grant you patiencep2with me while I explain what He seems to teach me, for I daresay it will seem to you, as it does to my dear friend Mrs Galbraith, only nonsense, but you will try, both of you, to have large views and believe I cannot go farther than He carries me, for I have had no one to teach me but Him and I have perfect faith that He will give me just what is good for me and never desert me, as He has brought me on so far hitherto. If I had been trusting to my own dim ideas or been taught by others I shouldp3perhaps move more quickly but I cannot let anything interfere with His own blessed will in my education, it is so sweet to do as He bids without the marring of the world, for I hear such subtle arguments on both sides and have an ally within which is so much on your side that I am trying to smother all the din[3] of battle and listen only to His small Voice which will never deceive me. My besetting sin, one of them, is an intense love ofp4controversy, so I am obliged to guard against it. I have so many friends on both sides, I am literally obliged to shut my ears, and wait for our Lord alone. I see your Church grand and in every way suitable to me, I can accept all you teach, there is nothing to prevent my joining today. It would indeed be a haven of rest Our dear Lord knows it, I have entreated Him to let me go if it be right for me, as I love it so dearly, but I know it must be He alone who keeps me back for some wise purposep52for I should have nothing to hinder me. This is what He seems to be saying to my soul. “I have caused you to be born into a poor fragment of my Church, however degenerate it is, nevertheless it has descended from the parent stock, it has in consequence of wicked men been distorted to grow far away from the root, and for 300 years[4] I have almost despaired of getting any grapes out of my Vinep6but I have not deserted it because I have found ten men in her, I will not desert it for ten's sake, work on in this old crazy bark with the ten men, for if all the ten leave her then she will sink, but as I still have a piece of catholic leaven in the ship, you had better remain and work it and spread it to others, never mind the anomalies, it is My Church, the creeds are catholic, the baptism valid and makes youp7all mine, these ten men believe in seven sacraments, transubstantiation validity of their absolution and consecration & they shew by their lives their love to me, they long to come out of the crazy bark into S. Peter's glorious vessel[5] but I have work for them to do here, I wish to give the Church of England every chance of retrieving herself, and if she will ruin herself in spite of my patience and in spite of the selfdenial of these ten men, thenp8these ten men can leave her and be happy with me, but we will all have patience awhile and not leave the vessel for our own personal gratification”.

This, dear father, I seem to hear our dear Lord saying in His infinite compassion. Did not He, did not our Blessed Mother set us this same example? Would He not have taken loving souls out of this miserable churchp93before now had He not wished them to remain to leaven the rest. We alone keep the semblance of catholicity in the English Church If all earnest ones left her she would never have power to rise. De Maistre acknowledges this, one of your men, also Du Pin and De Girardin. Can you not in your liberal loving heart agree with me that it is a blessed martyrdom to accept this post of good samaritan to the English Church If she prove at lastp10unworthy our patience and denies her privileges and become still more apostate then our Divine Redeemer will release us! I am certain of this! Do believe it too dear father in Christ, be noble and see with the eyes of Infinite Love more than with mere mans stereotyped conclusions. You may believe we are true martyrs in humble imitation of our Blessedp11Holy Souls Jesus & Mary by His grace helping us to endure so heavy a life. I gain nothing but rather lose my best days here, but my Lord will not let me go yet. I am not idle, I am casting catholic seeds, I am teaching your dogmas and have great influence as I am were I out of the Communion I should lose it, I have six souls I may benefit. I shall long to hear you say “Do as God bids you"p12I use your books, I try by example and precept to raise the tone of our church, and if she continue in her downward course I am certain our dear Lord will not let me lose further joy for her.

Let us pray that she may soon shew what is really in her so that I may know our Lord's will. May God bless you dear father in Christ and shew you what to say to me impartially.

Ever gratefully & faithfully your daughter in Christ
Laura Perkins
p13

I think we are sure to come to Bruges in the summer.

For your comfort I can tell you I should have no difficulty now in embracing your religion with all my heart, I could be a good catholic I hope and obedient. My only searching now is whether I have any excuse in the sight of God for leaving the church I was baptised in, when it professes to be catholic and I can enjoy the same privileges as you dop14and when we may raise our fallen church by good example till we all join in one. I am not sure that we may not be the English branch of the true Catholic Vine, I have always been taught that the Catholic Church Is a tree with three branches Eastern, Western, and Anglican, if I can prove by some steps I am now taking that we can't look upon England but as a schism I will leave her, but I must give the prisoner the benefit of the doubt till I prove her guilty.

Noten

[1] Gezelle vertaalde deze brief voor een artikelenreeks ‘Corporate-Reunion' in Rond den Heerd. Publicatie in: Rond den Heerd, 3 (26 september 1868) 44, p.352 en (10 oktober 1868) 46, p.366-367.
[2] Het Angelus is een Rooms-Katholiek Mariagebed dat driemaal daags al knielend gebeden werd, bij het luiden van de angelusklok.
[3] Vertaling: krijgskreet, krijgsrumoer.
[4] In 1534 brak Engeland met de Rooms-katholieke kerk. (B. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl. III, p.189.
[5] Bedoeld wordt: de Rooms-Katholieke Kerk.

Register

Correspondenten

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]
NaamPerkins, Laura
GeslachtVrouwelijk
VerblijfplaatsEngeland
BioLaura Perkins correspondeerde met Guido Gezelle toen ze in Engeland woonde. Ze verbleef o.m. in Bristol, in augustus 1868 in Londen op het adres 40 Elgin Road, Notting Hill en in maart 1869 op het adres 93 Cornwall Road, Bayswater. Op 27/07/1868 bekeerde ze zich tot het katholicisme. Guido Gezelle publiceerde een vertaling van een brief over haar bekering in ‘Rond den Heerd’. Haar man, een jurist, bekeerde zich drie dagen voor zijn dood in januari 1869 ook. Na het overlijden van haar man verkeerde Laura Perkins in armoede. Vermoedelijk was dat de reden waarom ze korte tijd in Brugge verbleef. Ze behoorde er tot de Engelse kolonie te Brugge (1869-1871) en was er bevriend met Cecilia Galbraith bij wie ze inwoonde. In 1871 keerde ze waarschijnlijk naar Londen terug. Ze won in 1889 de Molineux Election van de Aged Poor Society, samen met twee andere behoeftige bejaarde dames. Ze kreeg daarmee een jaarlijkse toelage van 20 pond. De verkiezing vond plaats op 18 juli 1889 en werd gepubliceerd in ‘The Tablet’ van 27 juli 1889. Ook in 1884, 1886 en 1887 had Laura Perkins het geprobeerd, maar toen werd ze niet verkozen.
Relatie tot Gezellecorrespondent; Engelse kolonie; Rond den Heerd
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III

Briefschrijver

NaamPerkins, Laura
GeslachtVrouwelijk
VerblijfplaatsEngeland
BioLaura Perkins correspondeerde met Guido Gezelle toen ze in Engeland woonde. Ze verbleef o.m. in Bristol, in augustus 1868 in Londen op het adres 40 Elgin Road, Notting Hill en in maart 1869 op het adres 93 Cornwall Road, Bayswater. Op 27/07/1868 bekeerde ze zich tot het katholicisme. Guido Gezelle publiceerde een vertaling van een brief over haar bekering in ‘Rond den Heerd’. Haar man, een jurist, bekeerde zich drie dagen voor zijn dood in januari 1869 ook. Na het overlijden van haar man verkeerde Laura Perkins in armoede. Vermoedelijk was dat de reden waarom ze korte tijd in Brugge verbleef. Ze behoorde er tot de Engelse kolonie te Brugge (1869-1871) en was er bevriend met Cecilia Galbraith bij wie ze inwoonde. In 1871 keerde ze waarschijnlijk naar Londen terug. Ze won in 1889 de Molineux Election van de Aged Poor Society, samen met twee andere behoeftige bejaarde dames. Ze kreeg daarmee een jaarlijkse toelage van 20 pond. De verkiezing vond plaats op 18 juli 1889 en werd gepubliceerd in ‘The Tablet’ van 27 juli 1889. Ook in 1884, 1886 en 1887 had Laura Perkins het geprobeerd, maar toen werd ze niet verkozen.
Relatie tot Gezellecorrespondent; Engelse kolonie; Rond den Heerd
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III

Briefontvanger

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Plaats van verzending

NaamBrighton

Naam - persoon

NaamDe Lisle, Cecilia Sarah; Galbraith, Cecilia Sarah
Datums° Edinburgh, 20/01/1826 - ✝ Londen, 26/09/1879
GeslachtVrouwelijk
VerblijfplaatsSchotland
BioCecilia Galbraith werd geboren als Cecilia Sarah De Lisle op 20 januari 1826 in Edinghburgh, waar haar moeder bleef wonen. Ze was de tweede dochter van Robert de Lisle, esq. of Acton Hall, Northumberland, “major of that county militia”. Ze huwde in 1844 op achttienjarige leeftijd met James Fraser Galbraith. Hij was jurist en 'writer to the signet', een functie vergelijkbaar met notaris. Samen kregen ze vier zonen: Robert, Frederick, George en James, die aan een beperking leed. Het is niet duidelijk wanneer Cecilia zich tot het katholicisme bekeerde, wellicht na de dood van haar echtgenoot in 1858. Ze woonde in 1869, 1871 en 1872 op verschillende adressen in Londen. Gedurende de periode tussen september 1869 en november 1871 verbleef ze o.a. in de Sint-Clarastraat en de Jeruzalemstraat 18 te Brugge, alsook op de Groentemarkt 10 te Oostende. Ze verdiende de kost in de zorg en door jonge meisjes op te leiden. Ze wilde bv. in de Jeruzalemstraat een huis voor 'wandering widows and poor girls' oprichten. Zo kwam ze in contact met Guido Gezelle die haar de zorg voor het arme meisje Marie Poupaert toevertrouwde. Ze contacteerde Gezelle ook om samen met zijn zus Florence Gezelle te gaan wonen in Lendelede met de gehandicapte zoon. En later ook om haar naar Engeland te laten overkomen om daar te werken. Uit de correspondentie tussen Gezelle en zijn zus blijkt echter dat ze Cecilia weinig vertrouwden. Verder was Cecilia de Lisle bevriend met Laura Perkins.
Relatie tot Gezellecorrespondente; biechtelinge
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III
NaamPerkins, Laura
GeslachtVrouwelijk
VerblijfplaatsEngeland
BioLaura Perkins correspondeerde met Guido Gezelle toen ze in Engeland woonde. Ze verbleef o.m. in Bristol, in augustus 1868 in Londen op het adres 40 Elgin Road, Notting Hill en in maart 1869 op het adres 93 Cornwall Road, Bayswater. Op 27/07/1868 bekeerde ze zich tot het katholicisme. Guido Gezelle publiceerde een vertaling van een brief over haar bekering in ‘Rond den Heerd’. Haar man, een jurist, bekeerde zich drie dagen voor zijn dood in januari 1869 ook. Na het overlijden van haar man verkeerde Laura Perkins in armoede. Vermoedelijk was dat de reden waarom ze korte tijd in Brugge verbleef. Ze behoorde er tot de Engelse kolonie te Brugge (1869-1871) en was er bevriend met Cecilia Galbraith bij wie ze inwoonde. In 1871 keerde ze waarschijnlijk naar Londen terug. Ze won in 1889 de Molineux Election van de Aged Poor Society, samen met twee andere behoeftige bejaarde dames. Ze kreeg daarmee een jaarlijkse toelage van 20 pond. De verkiezing vond plaats op 18 juli 1889 en werd gepubliceerd in ‘The Tablet’ van 27 juli 1889. Ook in 1884, 1886 en 1887 had Laura Perkins het geprobeerd, maar toen werd ze niet verkozen.
Relatie tot Gezellecorrespondent; Engelse kolonie; Rond den Heerd
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III
Naamde Maistre, Joseph Marie
Datums° Chambéry, 01/04/1753 - ✝ Turijn, 26/02/1861
GeslachtMannelijk
Beroepdiplomaat; filosoof
VerblijfplaatsFrankrijk
BioGraaf Joseph Marie de Maistre was een Savoyaardse filosoof, schrijver, advocaat en diplomaat. Hij was van mening dat het rationalisme en de teloorgang van het christendom de oorzaak was van de maatschappelijke instabiliteit na de Franse Revolutie. Daarom pleitte hij voor het herstel van de monarchie, het goddelijke recht en het gezag van de paus.
Links[wikipedia]
NaamDupin, Louis Ellies; du Pin
Datums° Parijs, 17/06/1657 - ✝ Parijs, 06/06/1719
GeslachtMannelijk
Beroeptheoloog
VerblijfplaatsFrankrijk
BioAls doctor aan de Sorbonne bekleedde Louis Ellies Dupin vanaf 1693 de leerstoel van Griekse en Latijnse filosofie. Zijn levenswerk was de uitgave van de Bibliothèque Universelle van kerkelijk auteurs. Zijn kritische commentaar bracht hem in conflict met de paus en een aantal Franse theologen. Hij correspondeerde met de bisschop van Canterbury en was voorstander van een toenadering tussen de Franse en de anglicaanse kerk. Hiermee vormde hij een belangrijk precedent voor de "corporate union" van E.B. Pusey. Guido Gezelle noemde hem een "Frans ligthoofd" omdat hij afweek van het doctrinaire rooms-katholieke standpunt.
Links[wikipedia]
Naamde Girardin, Patrick Piers
Datums° 1672 - ✝ 1762
GeslachtMannelijk
Beroeptheoloog
VerblijfplaatsIerland
BioPatrick Piers de Girardin was leraar godgeleerdheid aan de Sorbonne te Parijs, en medestander van Du Pin, die in een rede pleitte voor de toenadering tussen de Franse en de Anglicaanse kerk. Gezelle noemde hem een "Frans ligthoofd" omdat hij afweek van het doctrinaire rooms-katholieke standpunt.

Naam - plaats

NaamBrugge
GemeenteBrugge

Titel[18/04/1868], [Brighton], Laura Perkins aan [Guido Gezelle]
EditeurKoen Calis; Universiteit Antwerpen
Wetenschappelijke leidingEls Depuydt
Partners Openbare Bibliotheek Brugge (Guido Gezellearchief); Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie (Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren); Instituut voor de Studie van de Letterkunde in de Lage Landen (ISLN) (Piet Couttenier, Universiteit Antwerpen); Guido Gezellegenootschap
UitgeverGuido Gezellearchief, KANTL/CTB
Plaats van uitgaveBrugge, Gent
Publicatiedatum2023
Beschikbaarheid Teksten en afbeeldingen beschikbaar onder een Creative Commons Naamsvermelding - Niet Commercieel licentie.
DisclaimerDe editie van de Guido Gezellecorrespondentie is het resultaat van een samenwerkingsproject met vrijwilligers. De databank is in opbouw, aanvullingen en opmerkingen kunnen gemeld worden aan els.depuydt@brugge.be.
Meer informatie over het vrijwilligersproject is te vinden op gezelle.be.
CiterenEen brief kan worden geciteerd als:
[Naam van editeur(s)], [briefschrijver aan briefontvanger, plaats, datum]. In: GezelleBrOn, Wetenschappelijke editie van de correspondentie van Guido Gezelle. [publicatiedatum] Available from World Wide Web: [link].
VerzenderPerkins, Laura
Ontvanger[Gezelle, Guido]
Verzendingsdatum[18/04/1868]
VerzendingsplaatsBrighton
AnnotatieJaartal en plaats gereconstrueerd op basis van contextuele gegevens ; adressaat gereconstrueerd op basis van toegevoegde notitie.
Gepubliceerd inDe briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen 1854-1899 / door B. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, (o.l.v.) A. Deprez. - Gent : Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.II, p.75-77
Fysieke bijzonderheden
Drager 3 dubbele vellen en enkel vel, 180x115
wit; enkel vel: gelijnd
papiersoort: 14 zijden beschreven, inkt
Staat volledig
Vormelijke bijzonderheden papiermerk: Parkins // and // G[?]otto
watermerk: Joynson 1867
Toevoegingen op zijde 1 links in de bovenrand: Aan G. Gezelle (inkt, hand P.A.); idem linksboven: a convert on // conversion (rode inkt, schuin)
Bewaargegevens
LandBelgië
PlaatsBrugge
BewaarplaatsGuido Gezellearchief
ID Gezellearchief7329
Bibliotheekrecordhttps://brugge.bibliotheek.be/detail/?itemid=|library/v/obbrugge/gezelle|13701
Inhoud
IncipitI write to thank you for
Tekstsoortbrief
TalenEngels
De tekst werd diplomatisch getranscribeerd, en aangevuld met een editoriale laag.
De oorspronkelijke tekst werd ongewijzigd getranscribeerd; alleen typografische regeleindes en afbrekingstekens, en niet-betekenisvolle witruimte werden genormaliseerd.
Auteursingrepen in de tekst (toevoegingen, schrappingen), en latere redactie-ingrepen (schrappingen, toevoegingen, taalkundige notities) door de lezer werden overgenomen en expliciet gemarkeerd.
Voor een aantal tekstfenomenen werden naast de oorspronkelijke vorm ook editeursingrepen opgenomen in de transcriptie: oplossingen voor niet-gangbare afkortingen en correcties voor manifeste fouten. Daarnaast bevat de transcriptie editeursingrepen ter verbetering van de leesbaarheid (toevoegingen, reconstructies) of ter motivering van transcriptie-beslissingen (aanduiding van onzekere lezingen, weglating van onleesbare tekst). Alle editeursingrepen worden expliciet gemarkeerd.