<Resultaat 217 van 2074

>

29/04/[1865], Barnsbury (London), Mary Ann Walton aan [Guido Gezelle]

Indextermen

Facsimile's


p1
15 Denmark Grove

Barnsbury April 29th
My dear Father,

I hope you will forgive me for answering your very nice letter before; now dont punish me by not writing again for I really want such letters they help me very much,

and dont think for one moment that I had forgotten you.

I often think of an evening of what we used to do at that time I miss the Children[1] very much I suppose they have forgotten me by this time.

I should like very much to come and see you all this Summerp2but I am affraid[2] that I shall not be able. Father wants me with him so much now he would be affraid to let me come for fear I should not go back again I cant blame him for I stayed away so long before[3]

I often think of our musical evenings and the boots[4] especially; how do the Children like the baby.[5] I am so glad it is all over. I will conclude now hoping you will still continue to pray for me. I am glad you gave me your Rosary it always serves to remind me to pray for you hoping you are quite well

I remain your affectionate Child
Mary Walton

Noten

[1] Wellicht de kinderen van James Weale en Mary’s zuster Helena.
[2] Foutief voor ‘afraid’.
[3] In Brugge?
[4] Voor de eerste keer vermeldt Mary ‘the boots’. Ook in de brief van 28/06/1865 aan Guido Gezelle verlangt ze naar ‘a second performance of the boots’. Hier worden ook (dierbare) herinneringen opgehaald aan ‘musical evenings’. Kan het hier gaan om de ‘Irish boots line dance’, later populair gemaakt door ‘Riverdance’? Avondjes ten huize Weale of in het nabijgelegen Saint Vincent’s Orphanage? Eventueel kan het ook een verwijzing zijn naar het muziekkorps van de soldaten van de kazerne te Brugge. Het korps was gekend voor hun muzikale optredens. Ze trokken geregeld met hun muziek door de stad.
[5] Bernard Weale is geboren te Brugge als vijfde kind van James en Helena op 25 april 1865. Gezelle was zijn dooppeter.
1
2

Register

Correspondenten

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]
NaamWalton, Mary Ann
Datums° Londen, 1839 - ✝ New York, 16/02/1904
GeslachtVrouwelijk
VerblijfplaatsEngeland; Verenigde Staten
BioMary Ann Walton werd geboren in 1839 te Spitalfields, Whitechapel te Londen als dochter van kleermaker Cornelius Walton en Honora Cronin (1813-1860). Er kwamen nog vier kinderen: Cornelius Walton jr (1836-1873), Helena Walton (1838-1921), William Walton (°1842) en Hannah Walton (°1849). Met de census van 1861 woonde het gezin Walton in Denmark Grove 15, Barnsbury Road, Islington, Londen. Helena was ondertussen in 1854 gehuwd met James Weale en zo werd Mary Ann de schoonzus van James Weale. Ze verbleef een tijdje te Brugge bij het gezin Weale. Ze trad in het huwelijk met Henry Bryson. Ze emigreerde vermoedelijk in 1867 samen met haar echtgenoot naar de Verenigde Staten en vestigde zich in New York. Het gezin kreeg zeven kinderen: Hugh (°1868), John (°1870), Ethel (°1872), Mary (°1875), Emma (°1878), Henry (°1883) en Edward (°1884).
Relatie tot Gezellecorrespondent
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III; https://www.familysearch.org/nl/ ; FreeBMD

Briefschrijver

NaamWalton, Mary Ann
Datums° Londen, 1839 - ✝ New York, 16/02/1904
GeslachtVrouwelijk
VerblijfplaatsEngeland; Verenigde Staten
BioMary Ann Walton werd geboren in 1839 te Spitalfields, Whitechapel te Londen als dochter van kleermaker Cornelius Walton en Honora Cronin (1813-1860). Er kwamen nog vier kinderen: Cornelius Walton jr (1836-1873), Helena Walton (1838-1921), William Walton (°1842) en Hannah Walton (°1849). Met de census van 1861 woonde het gezin Walton in Denmark Grove 15, Barnsbury Road, Islington, Londen. Helena was ondertussen in 1854 gehuwd met James Weale en zo werd Mary Ann de schoonzus van James Weale. Ze verbleef een tijdje te Brugge bij het gezin Weale. Ze trad in het huwelijk met Henry Bryson. Ze emigreerde vermoedelijk in 1867 samen met haar echtgenoot naar de Verenigde Staten en vestigde zich in New York. Het gezin kreeg zeven kinderen: Hugh (°1868), John (°1870), Ethel (°1872), Mary (°1875), Emma (°1878), Henry (°1883) en Edward (°1884).
Relatie tot Gezellecorrespondent
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III; https://www.familysearch.org/nl/ ; FreeBMD

Briefontvanger

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Naam - persoon

NaamWalton, Helena Amelia; Weale, Helena
Datums° Londen, 1838 - ✝ 1921
GeslachtVrouwelijk
VerblijfplaatsEngeland
BioHelena Walton werd geboren in 1838 in Bishop’s Gate te Londen als dochter van kleermaker Cornelius Walton en Honora Cronin (1813-1860), beiden geboren in Ierland. Cornelius Walton en Honora Cronin waren in maart 1837 gehuwd in St. Botolph’s, Aldgate te Londen. Er kwamen nog vier kinderen: Cornelius Walton jr (1836-1873), Mary Anne Walton (1839-1904), William Walton (1842-1912) en Hannah Walton (°1849). Helena huwde zelf op 30 augustus 1854 met W.H. James Weale in St. John's te Islington. In 1854 kwamen ze naar Brugge waar ze zich in 1857 definitief vestigde. In die periode had ze Guido Gezelle als haar biechtvader. Ze schreef hem brieven, waaruit een opmerkelijke mate van intimiteit blijkt. Het gezin kreeg 11 kinderen. In de jaren '70 keerde ze met haar gezin naar Engeland terug.
Relatie tot Gezellecorrespondent
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III
NaamWalton, Mary Ann
Datums° Londen, 1839 - ✝ New York, 16/02/1904
GeslachtVrouwelijk
VerblijfplaatsEngeland; Verenigde Staten
BioMary Ann Walton werd geboren in 1839 te Spitalfields, Whitechapel te Londen als dochter van kleermaker Cornelius Walton en Honora Cronin (1813-1860). Er kwamen nog vier kinderen: Cornelius Walton jr (1836-1873), Helena Walton (1838-1921), William Walton (°1842) en Hannah Walton (°1849). Met de census van 1861 woonde het gezin Walton in Denmark Grove 15, Barnsbury Road, Islington, Londen. Helena was ondertussen in 1854 gehuwd met James Weale en zo werd Mary Ann de schoonzus van James Weale. Ze verbleef een tijdje te Brugge bij het gezin Weale. Ze trad in het huwelijk met Henry Bryson. Ze emigreerde vermoedelijk in 1867 samen met haar echtgenoot naar de Verenigde Staten en vestigde zich in New York. Het gezin kreeg zeven kinderen: Hugh (°1868), John (°1870), Ethel (°1872), Mary (°1875), Emma (°1878), Henry (°1883) en Edward (°1884).
Relatie tot Gezellecorrespondent
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III; https://www.familysearch.org/nl/ ; FreeBMD
NaamWalton, Cornelius
Datums° Cork, 1801 of 1809
GeslachtMannelijk
Beroepkleermaker
VerblijfplaatsIerland; Engeland
BioCornelius Walton werd geboren te Ierland. Hij werd kleermaker en huwde in maart 1837 met Honora Cronin (1813-1860) in St. Botolph’s, Aldgate te Londen. Er kwamen vijf kinderen: Cornelius Walton jr (1836-1873), Helena Walton (1838-1921), Mary Anne Walton (1839-1904), William Walton (1842-) en Hannah Walton (1849-). Met de census van 1861 woonde het gezin Walton in Denmark Grove, Barnsbury Road, Islington, Londen.
Bronnen http://www.ancestry.uk; https://www.familysearch.org/nl/

Naam - plaats

NaamBarnsbury
GemeenteLonden

Titel29/04/[1865], Barnsbury (London), Mary Ann Walton aan [Guido Gezelle]
EditeurGuido Spyns; Marc Carlier; Universiteit Antwerpen
Wetenschappelijke leidingEls Depuydt
Partners Openbare Bibliotheek Brugge (Guido Gezellearchief); Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie (Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren); Instituut voor de Studie van de Letterkunde in de Lage Landen (ISLN) (Piet Couttenier, Universiteit Antwerpen); Guido Gezellegenootschap
UitgeverGuido Gezellearchief, KANTL/CTB
Plaats van uitgaveBrugge, Gent
Publicatiedatum2023
Beschikbaarheid Teksten en afbeeldingen beschikbaar onder een Creative Commons Naamsvermelding - Niet Commercieel licentie.
DisclaimerDe editie van de Guido Gezellecorrespondentie is het resultaat van een samenwerkingsproject met vrijwilligers. De databank is in opbouw, aanvullingen en opmerkingen kunnen gemeld worden aan els.depuydt@brugge.be.
Meer informatie over het vrijwilligersproject is te vinden op gezelle.be.
CiterenEen brief kan worden geciteerd als:
[Naam van editeur(s)], [briefschrijver aan briefontvanger, plaats, datum]. In: GezelleBrOn, Wetenschappelijke editie van de correspondentie van Guido Gezelle. [publicatiedatum] Available from World Wide Web: [link].
VerzenderWalton, Mary Ann
Ontvanger[Gezelle, Guido]
Verzendingsdatum29/04/[1865]
VerzendingsplaatsBarnsbury (London)
AnnotatieT.p.q. en t.a.q. gereconstrueerd op basis van jaartal gereconstrueerd op basis van: Lori Van Biervliet, De kroniek G. Gezelle - J. Weale aan de hand van de bewaarde briefwisseling/ door Lori Van Biervliet. In. - Biekorf Jrg. 80 (1980), p. 277; adressaat gereconstrueerd op basis van toegevoegde notitie.
Gepubliceerd inDe briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen 1854-1899 / door B. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, (o.l.v.) A. Deprez. - Gent : Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.II, p.276
Fysieke bijzonderheden
Drager dubbel vel, 150x100
wit
papiersoort: 2 zijden beschreven, inkt
Staat volledig
Vormelijke bijzonderheden papiermerk: Extra Satin London
watermerk: Joynso[n] 1865
Toevoegingen op zijde 1 links in de bovenrand: Aan G. Gezelle (inkt, hand P.A.)
Bewaargegevens
LandBelgië
PlaatsBrugge
BewaarplaatsGuido Gezellearchief
ID Gezellearchief7379
Bibliotheekrecordhttps://brugge.bibliotheek.be/detail/?itemid=|library/v/obbrugge/gezelle|13734
Inhoud
IncipitI hope you will forgive
Tekstsoortbrief
TalenEngels
De tekst werd diplomatisch getranscribeerd, en aangevuld met een editoriale laag.
De oorspronkelijke tekst werd ongewijzigd getranscribeerd; alleen typografische regeleindes en afbrekingstekens, en niet-betekenisvolle witruimte werden genormaliseerd.
Auteursingrepen in de tekst (toevoegingen, schrappingen), en latere redactie-ingrepen (schrappingen, toevoegingen, taalkundige notities) door de lezer werden overgenomen en expliciet gemarkeerd.
Voor een aantal tekstfenomenen werden naast de oorspronkelijke vorm ook editeursingrepen opgenomen in de transcriptie: oplossingen voor niet-gangbare afkortingen en correcties voor manifeste fouten. Daarnaast bevat de transcriptie editeursingrepen ter verbetering van de leesbaarheid (toevoegingen, reconstructies) of ter motivering van transcriptie-beslissingen (aanduiding van onzekere lezingen, weglating van onleesbare tekst). Alle editeursingrepen worden expliciet gemarkeerd.