<Resultaat 1368 van 2308

>

xx/[06?/1889], [Kortrijk], [Octavie van Gillewe (= Zuster Marie Stanislas)] aan [Guido Gezelle]

Indextermen

Facsimile's


p1+
Mijnheer den Directeur,[1]

Het tijdstip is weer aangekomen op welke, ik met veel betrouwen op uwe goedheid, u kom smeeken en schoone spreken om een stuk verzen te hebben voor de feestdag[2] van onze Paster Leo.

Alle jare ne keer kom ik u lastig vallen; maar gij weet ook wel, het ware eene geheele gemiste feeste zonder iets van den grooten Dichter!….

In de zoete hoop iets te verkrijgen, dank ik u grondhertiglijk op voorhand.
Eerbied en genegenheid
Zuster Overste
van ’t Klooster St Jans Put

De feest heeft plaats binnen 3 weken.

p2

Noten

[1] Op 23 mei 1889 werd Gezelle ontheven van zijn functie als onderpastoor en aangesteld als directeur van de Franse zusters Les Filles de l'Enfant Jésus.
[2] De feestdag van de Heilige Leo valt op 3 juli. Het gedicht van Gezelle dateert het Verzameld dichtwerk op 28 juni 1889.
hinsel inselbuize die opgespied de pikke aan den werf bindtHaringhe Gezelle schreef eerder een artikel over ”Insel”: Zantekoorn. In: Loquela: 7 (mei 1887) 1, p.2-8 . Gezelle schreef eerder een artikel over ”Insel”: Zantekoorn. In: Loquela: 7 (mei 1887) 1, p.2-8 .Kreukelen DeBoGeh. Gehoord. Haringhe Gehoord.
1
2

Register

Correspondenten

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]
NaamVan Gillewe, Octavie; Zuster Marie-Stanislas
Datums° Zarren, 03/11/1836 - ✝ Kortrijk, 12/05/1891
GeslachtVrouwelijk
Beroepkloosterzuster; kloosteroverste
BioOctavie Van Gillewe werd geboren te Zarren op 3 november 1836 als de dochter van herbergier Carolus Van Gillewe (°Hooglede, 18/11/1782) en Barbara Constantia Tuytten (°Zarren, 22/02/1796). Ze trad in bij de Zusters van Liefde te Heule in 1857 en werd geprofest in 1859. Haar kloosternaam was Marie-Stanislas. Op 19 augustus 1871 werd ze aangesteld als overste van het bijhuis in de Kortrijkse wijk Overleie, het Klooster van Sint-Jansput op de Sint-Elooisparochie waaraan ook een school verbonden was. Gezelle had een nauwe band met haar en de instellingen. Hij dichtte tal van gelegenheidsgedichten zoals 'Uw feestdag moeder Euverste, is' en 'Jubilé was rust te zeggen' waarvan ze een afschrift bewaarde in een album. Ze overleed in 1891 en werd opgevolgd door haar nicht Zuster Salomé..
Relatie tot Gezellecorrespondent; gelegenheidsgedichten

Briefschrijver

NaamVan Gillewe, Octavie; Zuster Marie-Stanislas
Datums° Zarren, 03/11/1836 - ✝ Kortrijk, 12/05/1891
GeslachtVrouwelijk
Beroepkloosterzuster; kloosteroverste
BioOctavie Van Gillewe werd geboren te Zarren op 3 november 1836 als de dochter van herbergier Carolus Van Gillewe (°Hooglede, 18/11/1782) en Barbara Constantia Tuytten (°Zarren, 22/02/1796). Ze trad in bij de Zusters van Liefde te Heule in 1857 en werd geprofest in 1859. Haar kloosternaam was Marie-Stanislas. Op 19 augustus 1871 werd ze aangesteld als overste van het bijhuis in de Kortrijkse wijk Overleie, het Klooster van Sint-Jansput op de Sint-Elooisparochie waaraan ook een school verbonden was. Gezelle had een nauwe band met haar en de instellingen. Hij dichtte tal van gelegenheidsgedichten zoals 'Uw feestdag moeder Euverste, is' en 'Jubilé was rust te zeggen' waarvan ze een afschrift bewaarde in een album. Ze overleed in 1891 en werd opgevolgd door haar nicht Zuster Salomé..
Relatie tot Gezellecorrespondent; gelegenheidsgedichten

Briefontvanger

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Plaats van verzending

NaamKortrijk
GemeenteKortrijk

Naam - persoon

NaamVan De Walle, Leo
Datums° Aarsele, 02/07/1832 - ✝ Gullegem, 02/01/1906
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; onderpastoor; pastoor; subregent
BioLeo Van de Walle werd geboren te Aarsele op 2 juli 1832. Hij was de zoon van Bernard, landbouwer, en Anne-Marie Van den Driessche. In 1857 was hij subregent aan het college van Diksmuide. Hij werd tot priester gewijd op 19 oktober 1857 te Brugge. Hij was achtereenvolgens onderpastoor te Veurne (vanaf 27 augustus 1860), te Handzame (vanaf 23 december 1861) en te Ingelmunster (vanaf 22 april 1865). Op 6 september 1877 werd hij de eerste pastoor van de Sint-Elooisparochie te Kortrijk. Hij liet er de oude kapel vervangen door een nieuwe kerk. Deze werd gewijd op de feestdag van St. Elooi op 1 december 1886. Ter gelegenheid van zijn verjaardag schreef Guido Gezelle op 4 juli 1886 over hem het gedicht ''t Is wonder, 'k heb het nog gezeid'. Gezelle besteld ook een revolver voor hem bij zijn broer Romaan. Op 11 november 1891 werd Leo Van de Walle pastoor van de Sint-Amandskerk te Gullegem, hij bleef er tot zijn overlijden op 2 januari 1906.
Links[odis]
Relatie tot Gezellegelegenheidsgedichten
NaamVan Gillewe, Octavie; Zuster Marie-Stanislas
Datums° Zarren, 03/11/1836 - ✝ Kortrijk, 12/05/1891
GeslachtVrouwelijk
Beroepkloosterzuster; kloosteroverste
BioOctavie Van Gillewe werd geboren te Zarren op 3 november 1836 als de dochter van herbergier Carolus Van Gillewe (°Hooglede, 18/11/1782) en Barbara Constantia Tuytten (°Zarren, 22/02/1796). Ze trad in bij de Zusters van Liefde te Heule in 1857 en werd geprofest in 1859. Haar kloosternaam was Marie-Stanislas. Op 19 augustus 1871 werd ze aangesteld als overste van het bijhuis in de Kortrijkse wijk Overleie, het Klooster van Sint-Jansput op de Sint-Elooisparochie waaraan ook een school verbonden was. Gezelle had een nauwe band met haar en de instellingen. Hij dichtte tal van gelegenheidsgedichten zoals 'Uw feestdag moeder Euverste, is' en 'Jubilé was rust te zeggen' waarvan ze een afschrift bewaarde in een album. Ze overleed in 1891 en werd opgevolgd door haar nicht Zuster Salomé..
Relatie tot Gezellecorrespondent; gelegenheidsgedichten

Naam - plaats

NaamRoesbrugge-Haringe
GemeentePoperinge

Naam - instituut/vereniging

NaamLes Filles de l'Enfant Jésus, Lille
BeschrijvingFranse zustercongregatie in 1825 in Rijsel gesticht door Nathalie Doignies (1778-1858) en Louis Détrez (1769-1832). Op 23 mei 1889 werd Gezelle benoemd tot directeur van een pas opgerichte afdeling in Kortrijk. Het betrof een kleine communauteit met drie zusters. De religieuzen van het Kind Jezus vestigden zich ook in Charleroi, Dottenijs, Abele, Watou, Naast, Kortrijk, Moorsele, Sleidinge (1896), Warneton, Bellegem, Haine-St-Paul, le Tuquet, Moeskroen, Villers-St-Ghislain, Ellezelles en Herseaux.
Datering1825-heden
Links[odis], [wikipedia]
NaamCongregatie van de Zusters van liefde Heule, bijhuis Sint-Jansput Kortrijk
BeschrijvingOp 17 augustus 1871 stichtten de Zusters van Liefde uit Heule een bijhuis in de Kortrijkse wijk Overleie, vernoemd naar de locatie Sint-Jansput. Bij het klooster hoorde ook een meisjesschool. In feite ging het om een overname van een school die in 1842 gesticht was door de Dames van Sint-Niklaas. Behalve onderwijs was er ook een nauwe band met de jonge Sint-Elooisparochie. In 1906 verhuisde het klooster naar de Rekollettenstraat 48, waar het nog altijd gevestigd is.
Datering1871-heden
Links[odis]

Titel - gedicht van Guido Gezelle

TitelZet Jan Palfijn een beeld van brons
PublicatieVerzameld dichtwerk, deel VIII, p. 75

Titel - ander werk

TitelWestvlaamsch idioticon
AuteurDe Bo, Leonard Lodewijk
Datum1873
PlaatsBrugge
UitgeverGailliard

Titelxx/[06?/1889], [Kortrijk], [Octavie van Gillewe (= Zuster Marie Stanislas)] aan [Guido Gezelle]
EditeurCalis Koen; Universiteit Antwerpen
Wetenschappelijke leidingEls Depuydt
Partners Openbare Bibliotheek Brugge (Guido Gezellearchief); Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie (Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren); Instituut voor de Studie van de Letterkunde in de Lage Landen (ISLN) (Piet Couttenier, Universiteit Antwerpen); Guido Gezellegenootschap
UitgeverGuido Gezellearchief, KANTL/CTB
Plaats van uitgaveBrugge, Gent
Publicatiedatum2023
Beschikbaarheid Teksten en afbeeldingen beschikbaar onder een Creative Commons Naamsvermelding - Niet Commercieel licentie.
DisclaimerDe editie van de Guido Gezellecorrespondentie is het resultaat van een samenwerkingsproject met vrijwilligers. De databank is in opbouw, aanvullingen en opmerkingen kunnen gemeld worden aan els.depuydt@brugge.be.
Meer informatie over het vrijwilligersproject is te vinden op gezelle.be.
CiterenEen brief kan worden geciteerd als:
[Naam van editeur(s)], [briefschrijver aan briefontvanger, plaats, datum]. In: GezelleBrOn, Wetenschappelijke editie van de correspondentie van Guido Gezelle. [publicatiedatum] Available from World Wide Web: [link].
Verzender[van Gillewe, Octavie]
Ontvanger[Gezelle, Guido]
Verzendingsdatumxx/[06?/1889]
VerzendingsplaatsKortrijk (Kortrijk)
AnnotatieDatum gereconstrueerd op basis van de brieftekst en maand onzeker: over het gedicht "Zet Jan Palfijn een beeld" voor Leo Van De Walle (28/06/1889) en aanspreking 'directeur': Gezelle werd op 23/05/1889 ontheven van zijn functie als onderpastoor en aangesteld als directeur van de Franse zusters Les Filles de l'Enfant Jésus; plaats gereconstrueerd op basis van contextuele gegevens ; adressant gereconstrueerd op basis van het handschrift ; adressaat gereconstrueerd op basis van toegevoegde notitie ; Octavie van Gillewe = Zuster Marie Stanislas.
Fysieke bijzonderheden
Drager enkel vel, 209x135
wit, rechthoekig geruit
papiersoort: 1 zijde beschreven, inkt
Staat volledig: enkel vel doorgesneden en opnieuw aan elkaar gekleefd
Toevoegingen op zijde 1 links in de bovenrand: Aan G. Gezelle (inkt, hand P.A.); op blanco zijde 2 linksonder en rechtsboven in de zijrand: taalkundige notities: hinsel insel // buize die opgespied de pikke aan den werf bindt // Haringhe ; Kreukelen DeBo // Geh. Haringhe (inkt, verticaal, hand G.G.)
Bewaargegevens
LandBelgië
PlaatsBrugge
BewaarplaatsGuido Gezellearchief
ID Gezellearchief7712
Bibliotheekrecordhttps://brugge.bibliotheek.be/detail/?itemid=|library/v/obbrugge/gezelle|14017
Inhoud
IncipitHet tijdstip is weer
Samenvatting gedicht "Zet Jan Palfijn een beeld" voor Leo Van De Walle (Verz. dichtw. deel VIII, p.75)
Tekstsoortbrief
TalenNederlands
De tekst werd diplomatisch getranscribeerd, en aangevuld met een editoriale laag.
De oorspronkelijke tekst werd ongewijzigd getranscribeerd; alleen typografische regeleindes en afbrekingstekens, en niet-betekenisvolle witruimte werden genormaliseerd.
Auteursingrepen in de tekst (toevoegingen, schrappingen), en latere redactie-ingrepen (schrappingen, toevoegingen, taalkundige notities) door de lezer werden overgenomen en expliciet gemarkeerd.
Voor een aantal tekstfenomenen werden naast de oorspronkelijke vorm ook editeursingrepen opgenomen in de transcriptie: oplossingen voor niet-gangbare afkortingen en correcties voor manifeste fouten. Daarnaast bevat de transcriptie editeursingrepen ter verbetering van de leesbaarheid (toevoegingen, reconstructies) of ter motivering van transcriptie-beslissingen (aanduiding van onzekere lezingen, weglating van onleesbare tekst). Alle editeursingrepen worden expliciet gemarkeerd.