<Resultaat 1002 van 2349

>

p1

Monsieur et Madame Hage-Vuylsteke, prient Monsieur le Vicaire Gezelle, de leur faire l’honneur de dîner chez eux, demain, à l’issue des funérailles de leur regrettée soeur Mademoiselle Justine Hage[1]

Ils présentent à Monsieur leurs hommages

p2

Noten

[1] Justine Hage overleed op 29/07/1886. Ze was lid van de Congregatie van O.L.V.. Gezelle schreef bij die gelegenheid het gedicht ‘Zij was oprecht als edelsteen’ voor haar bidprentje. (Bidprentje in het Guido Gezellearchief nr.117).
Schate, de (Squatina? Engelhaaien. ‘Squatine’ zie ook: Zantekoorn. In: Loquela: 6 (Wiedmaand 1886) 2, p.9.Poperinghevisch Onderstreping van Guido Gezelle in blauw potlood. Engelhaaien. ‘Squatine’ zie ook: Zantekoorn. In: Loquela: 6 (Wiedmaand 1886) 2, p.9. Onderstreping van Guido Gezelle in blauw potlood.

Register

Correspondenten

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]
NaamVuylsteke, Adelaida Antonia
Datums° Menen, 02/11/1825 - ✝ Kortrijk, 26/05/1896
GeslachtVrouwelijk
Beroeprentenierster
BioAdèle Vuylsteke werd geboren in Menen op 2 november 1825 en trouwde daar in 1859 met Henri Joseph Hage, een Kortrijkse handelaar in olie en grondeigenaar, gevestigd aan de Reepkaai te Kortrijk. Samen kregen ze onder meer een gelijknamige zoon Henri die trouwde met Lucie Orban De Xivry. Ze behoorden tot de rijke katholieke elite in Kortrijk en hadden contact met Gezelle, onder meer omdat haar drie ongetrouwde schoonzusters Justine, Julie en Constance Hage lid waren van de congregatie van O.L. Vrouw. Gezelle schreef een gelegenheidsgedicht voor elk van hun overlijden. Adèle stierf op 26 mei 1896 te Kortrijk.
Relatie tot Gezellecorrespondent

Briefschrijver

NaamVuylsteke, Adelaida Antonia
Datums° Menen, 02/11/1825 - ✝ Kortrijk, 26/05/1896
GeslachtVrouwelijk
Beroeprentenierster
BioAdèle Vuylsteke werd geboren in Menen op 2 november 1825 en trouwde daar in 1859 met Henri Joseph Hage, een Kortrijkse handelaar in olie en grondeigenaar, gevestigd aan de Reepkaai te Kortrijk. Samen kregen ze onder meer een gelijknamige zoon Henri die trouwde met Lucie Orban De Xivry. Ze behoorden tot de rijke katholieke elite in Kortrijk en hadden contact met Gezelle, onder meer omdat haar drie ongetrouwde schoonzusters Justine, Julie en Constance Hage lid waren van de congregatie van O.L. Vrouw. Gezelle schreef een gelegenheidsgedicht voor elk van hun overlijden. Adèle stierf op 26 mei 1896 te Kortrijk.
Relatie tot Gezellecorrespondent

Briefontvanger

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Plaats van verzending

NaamKortrijk
GemeenteKortrijk

Naam - persoon

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]
NaamVuylsteke, Adelaida Antonia
Datums° Menen, 02/11/1825 - ✝ Kortrijk, 26/05/1896
GeslachtVrouwelijk
Beroeprentenierster
BioAdèle Vuylsteke werd geboren in Menen op 2 november 1825 en trouwde daar in 1859 met Henri Joseph Hage, een Kortrijkse handelaar in olie en grondeigenaar, gevestigd aan de Reepkaai te Kortrijk. Samen kregen ze onder meer een gelijknamige zoon Henri die trouwde met Lucie Orban De Xivry. Ze behoorden tot de rijke katholieke elite in Kortrijk en hadden contact met Gezelle, onder meer omdat haar drie ongetrouwde schoonzusters Justine, Julie en Constance Hage lid waren van de congregatie van O.L. Vrouw. Gezelle schreef een gelegenheidsgedicht voor elk van hun overlijden. Adèle stierf op 26 mei 1896 te Kortrijk.
Relatie tot Gezellecorrespondent
NaamHage, Justine
Datums° Kortrijk, 16/04/1804 - ✝ Kortrijk, 29/07/1886
GeslachtVrouwelijk
Beroeprentenierster
BioJustine Hage werd geboren te Kortrijk op 16 april 1804. Ze was een ongehuwd lid van de congregatie van O.L. Vrouw. Ze woonde samen met haar twee zusters Julie en Constance in de Groeningestraat. Gezelle schreef een gelegenheidsgedicht bij haar overlijden in 1886: ‘Zij was oprecht als edelsteen’.
Relatie tot Gezellegelegenheidsgedicht
NaamHage, Henri Joseph
Datums° Kortrijk, 02/02/1810 - ✝ Kortrijk, 10/06/1893
GeslachtMannelijk
Beroephandelaar; grondeigenaar
BioHenri Joseph Hage is geboren in Kortrijk op 2 februari 1810. Hij was een rijke handelaar in olie en grondeigenaar, gevestigd aan de Reepkaai. In 1859 trouwde hij met Adèle Vuylsteke, waarmee hij een zoon Henri kreeg die trouwde met Lucie Orban De Xivry. Henri senior was een vooraanstaande parochiaan van de Onze-Lieve Vrouwkerk, lid van de Burgerwacht en aandeelhouder van de Bank van Kortrijk. Hij overleed op 10 juni 1893. Zijn drie ongetrouwde zusters Justine, Julie en Constance, waren lid van de congregatie van O.-L.-Vrouw. Gezelle schreef een gelegenheidsgedicht voor elk van hun overlijden.

Naam - plaats

NaamPoperinge
GemeentePoperinge

Titel - gedicht van Guido Gezelle

TitelZij was oprecht als edelsteen
PublicatieZielgedichtjes (Verzameld dichtwerk, deel I), p. 389

Indextermen

Briefontvanger

Gezelle, Guido

Briefschrijver

Vuylsteke, Adelaida Antonia

Correspondenten

Gezelle, Guido
Vuylsteke, Adelaida Antonia

Naam - persoon

Gezelle, Guido
Vuylsteke, Adelaida Antonia
Hage, Justine
Hage, Henri Joseph

Naam - plaats

Poperinge

Plaats van verzending

Kortrijk

Titel - gedicht van Guido Gezelle

Zij was oprecht als edelsteen

Titelxx/[08/1886], [Kortrijk], Adelaida Antonia Vuylsteke (= mevrouw Adelaida Antonia Hage) aan [Guido Gezelle]
EditeurKoen Calis; Carlier Marc (research)
Wetenschappelijke leidingEls Depuydt
Partners Openbare Bibliotheek Brugge (Guido Gezellearchief); Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie (Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren); Instituut voor de Studie van de Letterkunde in de Lage Landen (ISLN) (Piet Couttenier, Universiteit Antwerpen); Guido Gezellegenootschap
UitgeverGuido Gezellearchief, KANTL/CTB
Plaats van uitgaveBrugge, Gent
Publicatiedatum2024
Beschikbaarheid Teksten en afbeeldingen beschikbaar onder een Creative Commons Naamsvermelding - Niet Commercieel licentie.
DisclaimerDe editie van de Guido Gezellecorrespondentie is het resultaat van een samenwerkingsproject met vrijwilligers. De databank is in opbouw, aanvullingen en opmerkingen kunnen gemeld worden aan els.depuydt@brugge.be.
Meer informatie over het vrijwilligersproject is te vinden op gezelle.be.
CiterenEen brief kan worden geciteerd als:
[Naam van editeur(s)], [briefschrijver aan briefontvanger, plaats, datum]. In: GezelleBrOn, Wetenschappelijke editie van de correspondentie van Guido Gezelle. [publicatiedatum] Available from World Wide Web: [link].
VerzenderVuylsteke, Adelaida Antonia
Ontvanger[Gezelle, Guido]
Verzendingsdatumxx/[08/1886]
VerzendingsplaatsKortrijk (Kortrijk)
AnnotatieDatum gereconstrueerd op basis van de brieftekst: kort na overlijden van Justine Hage op 29/07/1886; plaats, adressant en adressaat gereconstrueerd op basis van contextuele gegevens.
Fysieke bijzonderheden
Drager enkel vel, 104x132
wit
papiersoort: 2 zijden beschreven, inkt
Staat fragment: onderkant van vel ontbreekt
Vormelijke bijzonderheden rouwpapier
Toevoegingen op zijde 2 links: taalkundige notities: Schate, de (Ique una? // Poperinghe // visch (inkt en blauw potlood, verticaal, hand G.G.)
Bewaargegevens
LandBelgië
PlaatsBrugge
BewaarplaatsGuido Gezellearchief
ID Gezellearchief3586, schate
Bibliotheekrecordhttps://brugge.bibliotheek.be/detail/?itemid=|library/v/obbrugge/gezelle|14626
Inhoud
IncipitMonsieur et Madame Hage-Vuylsteke,
Samenvatting uitnodiging voor begrafenismaaltijd van Justine Hage
Tekstsoortbrief
TalenFrans
De tekst werd diplomatisch getranscribeerd, en aangevuld met een editoriale laag.
De oorspronkelijke tekst werd ongewijzigd getranscribeerd; alleen typografische regeleindes en afbrekingstekens, en niet-betekenisvolle witruimte werden genormaliseerd.
Auteursingrepen in de tekst (toevoegingen, schrappingen), en latere redactie-ingrepen (schrappingen, toevoegingen, taalkundige notities) door de lezer werden overgenomen en expliciet gemarkeerd.
Voor een aantal tekstfenomenen werden naast de oorspronkelijke vorm ook editeursingrepen opgenomen in de transcriptie: oplossingen voor niet-gangbare afkortingen en correcties voor manifeste fouten. Daarnaast bevat de transcriptie editeursingrepen ter verbetering van de leesbaarheid (toevoegingen, reconstructies) of ter motivering van transcriptie-beslissingen (aanduiding van onzekere lezingen, weglating van onleesbare tekst). Alle editeursingrepen worden expliciet gemarkeerd.