… te stellen
Aenveerdt Mynheer de onderpastoor myne bedanktuyging
Vrouw Huysentruyt Devis
p1
s.d., [Kortrijk], Marie Sophie Devys (= mevrouw Marie Sophie Huysentruyt) aan [Guido Gezelle]
| < | Resultaat 2046 van 2308  | > |
|---|
… te stellen
| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | Devys, Marie Sophie; Devis, Marie Sophie |
|---|---|
| Datums | ° Kortrijk, 16/07/1846 - ✝ Kortrijk, 23/10/1912 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Beroep | arbeidster; naaister; handelaar |
| Bio | Marie Sophie Devys werd geboren als eerste kind van meester-schaliedekker Emmanuel Joseph Devys (Kortrijk, 20/6/1813-14/2/1880) en Marie Louise Thérèse Gantier (Kortrijk, 14/1/1813-Merkem 24/7/1898), dochter van de Kortrijkse notaris Jean François Gantier. Marie Devys trouwde op 29/10/1879 te Kortrijk met Joseph Hypolite Huysentruyt (Kortrijk, 15/10/1836-3/1/1899). Voor hem was dit zijn derde huwelijk. Hij was postbode, zij was vóór ze trouwde arbeidster en naaister, daarna ‘huishoudster’ en ‘handelaar in gist’. Ook haar stiefzoon Albert Huysentruyt was ‘gistkoopman’. Het echtpaar kreeg twee dochters, Marie (°1881) en Alice (°1883), en woonde tot 31/12/1895 in de Handboogstraat, toenmalig nr. 26. Het gezin moet dus heel dichtbij in de buurt van Guido Gezelle gewoond hebben, die van 18/1/1880 tot 21/1/1894 in het toenmalig nr. 19 van de Handboogstraat (nu Guido Gezellestraat) woonde, naast de Zusters Paulinen. |
| Relatie tot Gezelle | correspondent; buurvrouw |
| Bronnen | Beeldbank Kortrijk; genealogie.arch.be; FamilySearch; Geneanet |
| Naam | Devys, Marie Sophie; Devis, Marie Sophie |
|---|---|
| Datums | ° Kortrijk, 16/07/1846 - ✝ Kortrijk, 23/10/1912 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Beroep | arbeidster; naaister; handelaar |
| Bio | Marie Sophie Devys werd geboren als eerste kind van meester-schaliedekker Emmanuel Joseph Devys (Kortrijk, 20/6/1813-14/2/1880) en Marie Louise Thérèse Gantier (Kortrijk, 14/1/1813-Merkem 24/7/1898), dochter van de Kortrijkse notaris Jean François Gantier. Marie Devys trouwde op 29/10/1879 te Kortrijk met Joseph Hypolite Huysentruyt (Kortrijk, 15/10/1836-3/1/1899). Voor hem was dit zijn derde huwelijk. Hij was postbode, zij was vóór ze trouwde arbeidster en naaister, daarna ‘huishoudster’ en ‘handelaar in gist’. Ook haar stiefzoon Albert Huysentruyt was ‘gistkoopman’. Het echtpaar kreeg twee dochters, Marie (°1881) en Alice (°1883), en woonde tot 31/12/1895 in de Handboogstraat, toenmalig nr. 26. Het gezin moet dus heel dichtbij in de buurt van Guido Gezelle gewoond hebben, die van 18/1/1880 tot 21/1/1894 in het toenmalig nr. 19 van de Handboogstraat (nu Guido Gezellestraat) woonde, naast de Zusters Paulinen. |
| Relatie tot Gezelle | correspondent; buurvrouw |
| Bronnen | Beeldbank Kortrijk; genealogie.arch.be; FamilySearch; Geneanet |
| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | Devys, Marie Sophie; Devis, Marie Sophie |
|---|---|
| Datums | ° Kortrijk, 16/07/1846 - ✝ Kortrijk, 23/10/1912 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Beroep | arbeidster; naaister; handelaar |
| Bio | Marie Sophie Devys werd geboren als eerste kind van meester-schaliedekker Emmanuel Joseph Devys (Kortrijk, 20/6/1813-14/2/1880) en Marie Louise Thérèse Gantier (Kortrijk, 14/1/1813-Merkem 24/7/1898), dochter van de Kortrijkse notaris Jean François Gantier. Marie Devys trouwde op 29/10/1879 te Kortrijk met Joseph Hypolite Huysentruyt (Kortrijk, 15/10/1836-3/1/1899). Voor hem was dit zijn derde huwelijk. Hij was postbode, zij was vóór ze trouwde arbeidster en naaister, daarna ‘huishoudster’ en ‘handelaar in gist’. Ook haar stiefzoon Albert Huysentruyt was ‘gistkoopman’. Het echtpaar kreeg twee dochters, Marie (°1881) en Alice (°1883), en woonde tot 31/12/1895 in de Handboogstraat, toenmalig nr. 26. Het gezin moet dus heel dichtbij in de buurt van Guido Gezelle gewoond hebben, die van 18/1/1880 tot 21/1/1894 in het toenmalig nr. 19 van de Handboogstraat (nu Guido Gezellestraat) woonde, naast de Zusters Paulinen. |
| Relatie tot Gezelle | correspondent; buurvrouw |
| Bronnen | Beeldbank Kortrijk; genealogie.arch.be; FamilySearch; Geneanet |
 | (C) 2020 Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie -
KANTL | Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren Koningstraat 18 | b-9000 Gent | Belgium | E ctb@kantl.be | T +32 (0)9 265 93 50 | F +32 (0)9 265 93 49 |  |
 |
