<Resultaat 1517 van 2074

>

p1+
Mijn weleerweerde Heer,

Ik zende Ued. eenen opstel[1] voor Biekorf. Hij is aanveerd in ’t berek, maar ik zou willen weten wat gij er van denkt. Eerstwaards en was ik maar van zinne te vermelden als mengelmare[2] dat er “eene vereenvoudiginge van ’t spraakundig onderwijs[3] voren gedregen geweest had in de Taalvroedschap.” Zonder meer. Maar daarmeê en zou de lezer van Biekorf al niet vele vernomen hebben. Ik hebbe dan getrachtp2

p3het “heele stelsel” van Hr Willems, zoo beknopt mogelijk, met kleene wijzigingen, of beter, iets meer op zijn Westvlaamsch, uiteen te doen. ‘k En hebbe niets tegen dit stelsel: ik zou er eerder iets voren hebben: maar ‘k en wille die vereenvoudiginge “in Biekorf” noch vorenstaan noch verwijzen.

Oordeelt gij, mijn weleerweerde Leerare, dat Biekorf dien opstel door Ued. veranderd ofte niet mag drukken, zendt hem weder, als ’t Ued. belieft.

Groete Ued. heel eerbiedig.
Uw dienaar,
Edm. Denys
p4

Noten

[1] Eenvoudiger Spraakkunstwoorden. Biekorf 4 (1893) 12, p.186-190
[2] Mingelmaren is een rubriek in het tijdschrift Biekorf.
[3] Op 15/04/1893 las Frans Willems een opstel voor op de vergadering van de Koninklijke Vlaamsche Academie, met als onderwerp het vereenvoudigen van het spraakkundige onderwijs. Hij wilde dit bekomen door de woordsoorten in minder aantal klassen te schikken.
Zoo zwart als ne schoeKleen klagen Joufvr. Chomégewinnen 1491 Gewan. won, kreeg. (latijn nisi) 1488, 1586, 1672 Woorden voor de woordenlijst bij Hennen van Merchtenen's Cornicke van Brabant (uitleg bij gewan r.1491, maar niet opgenomen in de woordenlijst achteraan.) Woorden voor de woordenlijst bij Hennen van Merchtenen's Cornicke van Brabant (uitleg bij gewan r.1491, maar niet opgenomen in de woordenlijst achteraan.) Geeft ze ne voet Onderstreping van Guido Gezelle. ze pakken 'n schree Onderstreping van Guido Gezelle step Onderstreping van Guido Gezelle. C. Marichalezel gelaan lyk nen ---------- Onderstreping van Guido Gezelle. Onderstreping van Guido Gezelle Onderstreping van Guido Gezelle.tregement (het regement) 1432 Zie: G. Gezelle (uitgever), Hennen van Merchtenen's Cornicke van Brabant. Gent : Siffer, 1896, p.203 tachter (syn) 1480 G. Gezelle, Hennen van Merchtenen's Cornicke van Brabant. Gent : Siffer, 1896,p. 201 Zie: G. Gezelle (uitgever), Hennen van Merchtenen's Cornicke van Brabant. Gent : Siffer, 1896, p.203 G. Gezelle, Hennen van Merchtenen's Cornicke van Brabant. Gent : Siffer, 1896,p. 201

Register

Correspondenten

NaamDenys, Edmond
Datums° Roeselare, 10/05/1865 - ✝ Lichtervelde, 14/02/1923
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; aalmoezenier; pastoor; auteur
BioEdmond Denys was de zoon van Desiderius Denys, fabriekswerker, en Melanie Verhaeghe. Hij studeerde aan het kleinseminarie te Roeselare. Hij wou missionaris worden, maar de bisschop benoemde hem op 16/09/1889 tot leraar aan het Sint-Lodewijkscollege te Brugge. Hij was er nauw betrokken bij de sociale en politieke beweging van die tijd. Hij werd op 21.12.1889 tot priester gewijd door bisschop Faict. Hij was één van de medeoprichters van Gezelles tijdschrift Biekorf en publiceerde er ook diverse artikels in. Hij werd achtereenvolgens aalmoezenier van het Werk der Franschmans (31/05/1902), pastoor te Klerken (27/07/1914) en na de oorlog opnieuw aalmoezenier van het Werk der Franschmans (1919). Hij nam ontslag in 1922.
Links[odis], [wikipedia]
Relatie tot Gezellecorrespondent; medestichter van Biekorf
NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Briefschrijver

NaamDenys, Edmond
Datums° Roeselare, 10/05/1865 - ✝ Lichtervelde, 14/02/1923
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; aalmoezenier; pastoor; auteur
BioEdmond Denys was de zoon van Desiderius Denys, fabriekswerker, en Melanie Verhaeghe. Hij studeerde aan het kleinseminarie te Roeselare. Hij wou missionaris worden, maar de bisschop benoemde hem op 16/09/1889 tot leraar aan het Sint-Lodewijkscollege te Brugge. Hij was er nauw betrokken bij de sociale en politieke beweging van die tijd. Hij werd op 21.12.1889 tot priester gewijd door bisschop Faict. Hij was één van de medeoprichters van Gezelles tijdschrift Biekorf en publiceerde er ook diverse artikels in. Hij werd achtereenvolgens aalmoezenier van het Werk der Franschmans (31/05/1902), pastoor te Klerken (27/07/1914) en na de oorlog opnieuw aalmoezenier van het Werk der Franschmans (1919). Hij nam ontslag in 1922.
Links[odis], [wikipedia]
Relatie tot Gezellecorrespondent; medestichter van Biekorf

Briefontvanger

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Plaats van verzending

NaamBrugge
GemeenteBrugge

Naam - persoon

NaamDenys, Edmond
Datums° Roeselare, 10/05/1865 - ✝ Lichtervelde, 14/02/1923
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; aalmoezenier; pastoor; auteur
BioEdmond Denys was de zoon van Desiderius Denys, fabriekswerker, en Melanie Verhaeghe. Hij studeerde aan het kleinseminarie te Roeselare. Hij wou missionaris worden, maar de bisschop benoemde hem op 16/09/1889 tot leraar aan het Sint-Lodewijkscollege te Brugge. Hij was er nauw betrokken bij de sociale en politieke beweging van die tijd. Hij werd op 21.12.1889 tot priester gewijd door bisschop Faict. Hij was één van de medeoprichters van Gezelles tijdschrift Biekorf en publiceerde er ook diverse artikels in. Hij werd achtereenvolgens aalmoezenier van het Werk der Franschmans (31/05/1902), pastoor te Klerken (27/07/1914) en na de oorlog opnieuw aalmoezenier van het Werk der Franschmans (1919). Hij nam ontslag in 1922.
Links[odis], [wikipedia]
Relatie tot Gezellecorrespondent; medestichter van Biekorf
NaamMarichal, Camiel Hector; Lancelot, Camille
Datums° Beernem, 04/05/1860 - ✝ Argentinië, 30/07/1911
GeslachtMannelijk
Beroepauteur
VerblijfplaatsLonden
BioCamiel Marichal studeerde aan het kleinseminarie te Roeselare tot 1879. Hij was er onder de invloed van de Blauwvoeterij. Ondertussen was hij medeoprichter van een spelersgilde in Beernem (1877). Hij was ook betrokken bij de Wingense Gilde van Wyncom en de Roeselaarse Sint-Jansgilde. Hij publiceerde zelf verschillende blijspelen en drama's. De spelen waren volks van aard en hadden tot doel het katholieke en Vlaamse gevoel aan te wakkeren. Hij had veel succes met een herwerking van Hendrik Consciences Breidel en Deconinck, een stuk dat o.m. gespeeld werd op de Breidelfeesten in Brugge (1887). In 1879 was hij leerling aan het grootseminarie van Brugge maar hij werd er weggestuurd wegens zijn Vlaamsgezinde houding. Vervolgens was hij student filosofie in Leuven waar hij betrokken was bij de Katholieke Vlaamse studentenbeweging. Hij was erg actief in verschillende studentenbladen zoals Kwaepenninck, De Tassche en Onze Vlaamsche Wekker. Later studeerde hij twee jaar aan de Hogeschool in Londen. Vanaf 1880 vestigde hij zich in Londen en schreef er onder de schuilnaam Camille Lancelot artikels voor dagbladen, o.m. voor The Times. Hij publiceerde in Engelse tijdschriften met vertalingen van Vlaamse verhalen. De broer van Camiel Marichal, Adolf, was vanaf 1885 werkzaam als priester bij de Vlaamse kolonisten in Argentinië. Dit wakkerde bij Camiel de interesse voor Argentinië aan. Samen schreven ze een gids en propagandistisch werk ten behoeve van de potentiële landverhuizers. In 1911 emigreerde hij zelf met zijn vrouw en vijf kinderen naar Argentinië.
Links[dbnl]
Relatie tot Gezellecorrespondent
Bronnen https://nevb.be/wiki/Marichal,_Camiel-Hector
NaamWillems, Frans
Datums° Olen, 20/03/1839 - ✝ Antwerpen, 03/03/1896
GeslachtMannelijk
Beroepleraar; hoofdinspecteur lager onderwijs; professor; auteur; dichter
BioFrans Willems studeerde voor onderwijzer aan de normaalschool van Lier. In 1860 werd hij hulponderwijzer in Lichtaart en op 15/09/1860 onderwijzer bij de gemeentescholen in Antwerpen. In 1863 gaf hij les als leraar wiskunde aan de Nijverheidsschool in Antwerpen. Op 30/07/1875 werd hij kantonnaal schoolinspecteur in Antwerpen, Boom en Kontich. Vervolgens werd hij in 1879 aangesteld als professor taal- en letterkunde aan de normaalschool van Mechelen. Tegelijkertijd was hij schoolinspecteur van het lager onderwijs in Antwerpen. Daarna werd hij algemeen bestuurder van de katholieke scholen in Antwerpen, en ging in december 1887 opnieuw aan de slag als kantonnaal schoolinspecteur voor het kanton Mechelen. Hij vertaalde werken uit het Duits waaronder Goethes Herman en Dorothea en publiceerde heel wat werken in functie van het onderwijs.
Links[dbnl]
Relatie tot Gezellelid van de Koninklijke Vlaamsche Academie voor Taal- en Letterkunde
NaamChomé, Julie Marie Thérèse Adelaïde
Datums° Kortrijk, 29/11/1818
GeslachtVrouwelijk
Beroeprentenierster
BioJulie Chomé werd geboren op 29 november 1818. Haar vader Jean Philippe Chomé was hypoteekbewaarder en ontvanger van de stad Kortrijk. Aan moederskant was ze een nicht van Maria Theresia Courtens (Douairière Haeck) en Odile Courtens, die overste was van het klooster van de H. Augustinus in Harelbeke. Ze was lid van de Mariacongregatie bij de zusters Paulienen en komt ook een aantal keer voor als zanter van Vlaamse woorden. Julie Chomé woonde als ongetrouwde rentenierster in de Groeningestraat 1 te Kortrijk. Gezelles werkkamer gaf uitzicht op een kastanjeboom uit haar tuin die over de muur hing.
Relatie tot Gezellezanter; buurvrouw

Naam - plaats

NaamBrugge
GemeenteBrugge

Naam - instituut/vereniging

NaamDe Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal en Letterkunde
BeschrijvingDit wetenschappelijk genootschap bestudeert en stimuleert de Nederlandse taal- en literatuur. Na een lange voorgeschiedenis werd het opgericht bij Koninklijk Besluit van 8 juli 1886 als Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde. De activiteiten omvatten onder meer maandelijkse bijeenkomsten met wetenschappelijke en letterkundige besprekingen, prijsvragen en publicaties. Guido Gezelle was één van de stichtende leden. Dit was een belangrijke erkenning van zijn werk. Hij was betrokken bij verschillende prijsvragen en schonk ook een deel van zijn boeken aan de academie.
Datering1886-heden
Links[wikipedia]

Titel - werk van Guido Gezelle

TitelBiekorf. Dat is een leer- en leesblad voor alle verstandige Vlamingen.
Links[gezelle.be]

Titel03/06/1893, Brugge, Edmond Denys aan [Guido Gezelle]
EditeurEls Depuydt
Wetenschappelijke leidingEls Depuydt
Partners Openbare Bibliotheek Brugge (Guido Gezellearchief); Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie (Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren); Instituut voor de Studie van de Letterkunde in de Lage Landen (ISLN) (Piet Couttenier, Universiteit Antwerpen); Guido Gezellegenootschap
UitgeverGuido Gezellearchief, KANTL/CTB
Plaats van uitgaveBrugge, Gent
Publicatiedatum2024
Beschikbaarheid Teksten en afbeeldingen beschikbaar onder een Creative Commons Naamsvermelding - Niet Commercieel licentie.
DisclaimerDe editie van de Guido Gezellecorrespondentie is het resultaat van een samenwerkingsproject met vrijwilligers. De databank is in opbouw, aanvullingen en opmerkingen kunnen gemeld worden aan els.depuydt@brugge.be.
Meer informatie over het vrijwilligersproject is te vinden op gezelle.be.
CiterenEen brief kan worden geciteerd als:
[Naam van editeur(s)], [briefschrijver aan briefontvanger, plaats, datum]. In: GezelleBrOn, Wetenschappelijke editie van de correspondentie van Guido Gezelle. [publicatiedatum] Available from World Wide Web: [link].
VerzenderDenys, Edmond
Ontvanger[Gezelle, Guido]
Verzendingsdatum03/06/1893
VerzendingsplaatsBrugge (Brugge)
AnnotatieBriefversie van datering: den 3 in Zomermaand 1893 ; adressaat gereconstrueerd op basis van contextuele gegevens.
Fysieke bijzonderheden
Drager 3 enkele vellen, enkel vel 1: 212x133 ; enkel vel 2: 103x132 ; enkel vel 3: 103x132
wit, gelijnd
papiersoort: 4 zijden beschreven, inkt
Staat volledig: brief verknipt tot vier taalkundige fiches en gereconstrueerd
Vormelijke bijzonderheden enkel vel 1 in 2 gescheurd en terug aan elkaar gekleefd (2 taalfiches)
Toevoegingen op blanco zijden 2, 4 en 6 links en rechts: taalkundige notities: Zoo zwart als ne schoe; Kleen klagen Joufvr. Chorné; gewinnen 1491 Gewan. won, kreeg.; (latijn nisi) 1488, 1586, 1672; Geeft ze ne voet ze pakken 'n schree ---------------- step C. Marichal; ezel gelaan lyk nen ----------; tregement (het regement) 1432 tachter (syn) 1480 (inkt, potlood en blauw potlood, verticaal, hand G.G.) ; op blanco zijde 2 links: 61 (potlood, verticaal, onbekende hand)
Bewaargegevens
LandBelgië
PlaatsBrugge
BewaarplaatsGuido Gezellearchief
ID Gezellearchief3322, K fiche 38 + 3322, E fiche 83 + 2670
Bibliotheekrecordhttps://brugge.bibliotheek.be/detail/?itemid=|library/v/obbrugge/gezelle|15438
Inhoud
IncipitIk zende Ued. eenen opstel
Samenvatting over bijdrage van Denys aan Biekorf (Eenvoudiger Spraakkunstwoorden. - uit : Biekorf. - Jrg.4 (1893) nr.12, p.186-190)
Tekstsoortbrief
TalenNederlands
De tekst werd diplomatisch getranscribeerd, en aangevuld met een editoriale laag.
De oorspronkelijke tekst werd ongewijzigd getranscribeerd; alleen typografische regeleindes en afbrekingstekens, en niet-betekenisvolle witruimte werden genormaliseerd.
Auteursingrepen in de tekst (toevoegingen, schrappingen), en latere redactie-ingrepen (schrappingen, toevoegingen, taalkundige notities) door de lezer werden overgenomen en expliciet gemarkeerd.
Voor een aantal tekstfenomenen werden naast de oorspronkelijke vorm ook editeursingrepen opgenomen in de transcriptie: oplossingen voor niet-gangbare afkortingen en correcties voor manifeste fouten. Daarnaast bevat de transcriptie editeursingrepen ter verbetering van de leesbaarheid (toevoegingen, reconstructies) of ter motivering van transcriptie-beslissingen (aanduiding van onzekere lezingen, weglating van onleesbare tekst). Alle editeursingrepen worden expliciet gemarkeerd.