<Resultaat 1475 van 2329

>

28/06/1890, Bellegem, Joannes Ludovicus Van Den Weghe aan [Guido Gezelle]

Indextermen

Facsimile's


p1
Eerweerde Heer Dr Gezelle

Hoe ligt het de 3 of 4 stroofkens[1] waarvan over 8 dagen sprake is geweest?

Dr Vansteenhuyse is verwittigd en zal u Maandag aanstaande komen vinden, zoo niet met gedicht ten minste met allerbesten wil.

Hand ende groet in Christo
J L Van den Weghe vicaris[2]
Belleghem, 28 Juni 1890.
p2

Noten

[1] Volgens het Verzameld dichtwerk, J. Boets (red.), p.314, is dit i.v.m. gedicht van Gezelle Marietje, welk een dag is dit, voor de eerste communie van Marie Van den Weghe op 20/05/1890 een familielid van J.L. Van den Weghe. Het gedicht zou na de plechtigheid geschreven zijn.
[2] = parochievicaris, J.L. Van den Weghe was onderpastoor van Bellegem van 29/08/1885 tot 30/04/1895.
strooien / stortenWevelghem ww. Onderstreping van Guido GezellewederwoordLoep korte oe ’t is elloep’n: hy wikkelt hem overal binnen Isenberghe Zie: Loquela: (lente 1890) 12 p.82, lemma binnenwikkelen Onderstreping van Guido Gezelle Zie: Loquela: (lente 1890) 12 p.82, lemma binnenwikkelen
1
2

Register

Correspondenten

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]
NaamVan Den Weghe, Joannes Ludovicus
Datums° Ledegem, 17/05/1848 - ✝ Houtem, 21/06/1906
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; pastoor
BioJoannes Van Den Weghe, zoon van Josephus Martinus Van Den Weghe, herbergier en kolenhandelaar en Amelia Beatrix Bouckaert, ontving zijn priesterwijding in Brugge op 20/12/1873. Hij studeerde oudheid en letterkunde in Leuven. In oktober 1875 werd hij leraar aan het Sint-Lodewijkscollege te Brugge en in oktober 1877 leraar aan het college te Poperinge. Vervolgens was hij werkzaam als onderpastoor te Bellegem (29/08/1885) en als pastoor teHoutem (30/04/1895). In 1890 schreef Gezelle op zijn aanvraag het communiegedicht "Marietje, welk een dag is dit" voor zijn familielid Marie Van Den Weghe.
Links[odis]
Relatie tot Gezellecorrespondent; aanvrager gelegenheidsgedicht

Briefschrijver

NaamVan Den Weghe, Joannes Ludovicus
Datums° Ledegem, 17/05/1848 - ✝ Houtem, 21/06/1906
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; pastoor
BioJoannes Van Den Weghe, zoon van Josephus Martinus Van Den Weghe, herbergier en kolenhandelaar en Amelia Beatrix Bouckaert, ontving zijn priesterwijding in Brugge op 20/12/1873. Hij studeerde oudheid en letterkunde in Leuven. In oktober 1875 werd hij leraar aan het Sint-Lodewijkscollege te Brugge en in oktober 1877 leraar aan het college te Poperinge. Vervolgens was hij werkzaam als onderpastoor te Bellegem (29/08/1885) en als pastoor teHoutem (30/04/1895). In 1890 schreef Gezelle op zijn aanvraag het communiegedicht "Marietje, welk een dag is dit" voor zijn familielid Marie Van Den Weghe.
Links[odis]
Relatie tot Gezellecorrespondent; aanvrager gelegenheidsgedicht

Briefontvanger

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Plaats van verzending

NaamBellegem
GemeenteKortrijk

Naam - persoon

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]
NaamVan Den Weghe, Joannes Ludovicus
Datums° Ledegem, 17/05/1848 - ✝ Houtem, 21/06/1906
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; pastoor
BioJoannes Van Den Weghe, zoon van Josephus Martinus Van Den Weghe, herbergier en kolenhandelaar en Amelia Beatrix Bouckaert, ontving zijn priesterwijding in Brugge op 20/12/1873. Hij studeerde oudheid en letterkunde in Leuven. In oktober 1875 werd hij leraar aan het Sint-Lodewijkscollege te Brugge en in oktober 1877 leraar aan het college te Poperinge. Vervolgens was hij werkzaam als onderpastoor te Bellegem (29/08/1885) en als pastoor teHoutem (30/04/1895). In 1890 schreef Gezelle op zijn aanvraag het communiegedicht "Marietje, welk een dag is dit" voor zijn familielid Marie Van Den Weghe.
Links[odis]
Relatie tot Gezellecorrespondent; aanvrager gelegenheidsgedicht
NaamVansteenhuyse, Valeer Alfons
Datums° Kortrijk, 08/04/1845 - ✝ Kortrijk, 28/01/1894
GeslachtMannelijk
Beroeparts
BioValeer Alfons Vansteenhuyse werd op 8 april 1845 te Kortrijk geboren als zoon van Franciscus Vansteenhuyse (°1797) en Theresia Surmont (°1801). Hij was de broer van Polydore François, die notaris was in Kortrijk, terwijl Valeer er geneesheer was. Dokter Vansteenhuyse was een kennis van Gezelle in Kortrijk en hij kwam bij hem aan huis. Op 5 juli 1876 huwde hij met Marie Therese Josephe Maes (°1850). Ze woonden in de Doornikwijkstraat in Kortrijk nabij Bellegem. Valeer overleed op 28 januari 1894.
Bronnen https://search.arch.be/; Geneanet; Rijksarchief

Naam - plaats

NaamBellegem
GemeenteKortrijk
NaamIzenberge
GemeenteAlveringem
NaamWevelgem
GemeenteWevelgem

Titel - gedicht van Guido Gezelle

TitelMarietje, welk een dag is dit
PublicatieVerzameld dichtwerk, deel VI, p. 313

Titel28/06/1890, Bellegem, Joannes Ludovicus Van Den Weghe aan [Guido Gezelle]
EditeurEls Depuydt
Wetenschappelijke leidingEls Depuydt
Partners Openbare Bibliotheek Brugge (Guido Gezellearchief); Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie (Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren); Instituut voor de Studie van de Letterkunde in de Lage Landen (ISLN) (Piet Couttenier, Universiteit Antwerpen); Guido Gezellegenootschap
UitgeverGuido Gezellearchief, KANTL/CTB
Plaats van uitgaveBrugge, Gent
Publicatiedatum2023
Beschikbaarheid Teksten en afbeeldingen beschikbaar onder een Creative Commons Naamsvermelding - Niet Commercieel licentie.
DisclaimerDe editie van de Guido Gezellecorrespondentie is het resultaat van een samenwerkingsproject met vrijwilligers. De databank is in opbouw, aanvullingen en opmerkingen kunnen gemeld worden aan els.depuydt@brugge.be.
Meer informatie over het vrijwilligersproject is te vinden op gezelle.be.
CiterenEen brief kan worden geciteerd als:
[Naam van editeur(s)], [briefschrijver aan briefontvanger, plaats, datum]. In: GezelleBrOn, Wetenschappelijke editie van de correspondentie van Guido Gezelle. [publicatiedatum] Available from World Wide Web: [link].
VerzenderVan Den Weghe, Joannes Ludovicus
Ontvanger[Gezelle, Guido]
Verzendingsdatum28/06/1890
VerzendingsplaatsBellegem (Kortrijk)
AnnotatieAdressaat gereconstrueerd op basis van de aanhef.
Fysieke bijzonderheden
Drager 2 enkele vellen, enkel vel 1: 102x133 ; enkel vel 2: 102x132
wit, rechthoekig geruit
papiersoort: 2 zijden beschreven, inkt
Staat volledig: brief verknipt tot twee taalkundige fiches en gereconstrueerd met licht tekstverlies
Toevoegingen op blanco zijden 2 en 4 links: taalkundige notities: strooien / storten Wevelghem ww. Loep korte oe 't is elloep'n: hy wikkelt hem overal binnen Isenberghe (inkt en blauw potlood, verticaal, beide hand G.G.)
Bewaargegevens
LandBelgië
PlaatsBrugge
BewaarplaatsGuido Gezellearchief
ID Gezellearchief3322, L fiche 70 + 3586, strooien/sturter
Bibliotheekrecordhttps://brugge.bibliotheek.be/detail/?itemid=|library/v/obbrugge/gezelle|15472
Inhoud
IncipitHoe ligt het met de 3 of 4
Samenvatting i.v.m. gedicht van Gezelle: "Marietje, welk een dag is dit," (zie Verz. dichtw. dl.VI, p.313-314)
Tekstsoortbrief
TalenNederlands
De tekst werd diplomatisch getranscribeerd, en aangevuld met een editoriale laag.
De oorspronkelijke tekst werd ongewijzigd getranscribeerd; alleen typografische regeleindes en afbrekingstekens, en niet-betekenisvolle witruimte werden genormaliseerd.
Auteursingrepen in de tekst (toevoegingen, schrappingen), en latere redactie-ingrepen (schrappingen, toevoegingen, taalkundige notities) door de lezer werden overgenomen en expliciet gemarkeerd.
Voor een aantal tekstfenomenen werden naast de oorspronkelijke vorm ook editeursingrepen opgenomen in de transcriptie: oplossingen voor niet-gangbare afkortingen en correcties voor manifeste fouten. Daarnaast bevat de transcriptie editeursingrepen ter verbetering van de leesbaarheid (toevoegingen, reconstructies) of ter motivering van transcriptie-beslissingen (aanduiding van onzekere lezingen, weglating van onleesbare tekst). Alle editeursingrepen worden expliciet gemarkeerd.