| < | Resultaat 699 van 2074  | > |
|---|
Onze kleine Charles doet zyne eerste Communie, den twaalfste Juni aanstaande, Mr Deslee en myne Nonkels[1] en myne Ouders[2] en onze charles ontbieden u al[3] om tegenwoordig te zyn in die schoone plegtigheid, en ook ter zelver tyde, in het noenmaal die men daar …
p2| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | Lateur, Marie Elise Amandine; Elisa Lateur; Amandine |
|---|---|
| Datums | ° Roubaix, 21/05/1866 - ✝ Machelen, 14/10/1950 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Beroep | bakker |
| Verblijfplaats | Frankrijk |
| Bio | Marie Elise Lateur werd geboren als dochter van Camille Lateur en Louise Gezelle, een jongere zus van Guido Gezelle. Marie Elise was een van de oudere zussen van Stijn Streuvels (pseudoniem van Frank Lateur). Na het overlijden van haar tante Amandine Lateur (1881), nam ze de zorg voor de bakkerijwinkel en het huishouden van haar twee ooms in Avelgem over. Vanaf dat ogenblik wordt ook zij naar analogie met haar tante-voorgangster “Amandine” genoemd. Uiteindelijk, omstreeks 1887, verhuisden ook haar ouders, broers en zussen naar de bakkerij en nam zij samen met haar moeder de bakkerswinkel op zich. Wanneer Streuvels de bakkerijstiel opzegde (1905) en uitsluitend schrijver werd, verhuisde ze met haar moeder naar Brugge om in het ouderlijke huis van de familie Gezelle-De Vriese te gaan wonen. |
| Links | [dbnl] |
| Relatie tot Gezelle | familielid |
| Naam | Lateur, Marie Elise Amandine; Elisa Lateur; Amandine |
|---|---|
| Datums | ° Roubaix, 21/05/1866 - ✝ Machelen, 14/10/1950 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Beroep | bakker |
| Verblijfplaats | Frankrijk |
| Bio | Marie Elise Lateur werd geboren als dochter van Camille Lateur en Louise Gezelle, een jongere zus van Guido Gezelle. Marie Elise was een van de oudere zussen van Stijn Streuvels (pseudoniem van Frank Lateur). Na het overlijden van haar tante Amandine Lateur (1881), nam ze de zorg voor de bakkerijwinkel en het huishouden van haar twee ooms in Avelgem over. Vanaf dat ogenblik wordt ook zij naar analogie met haar tante-voorgangster “Amandine” genoemd. Uiteindelijk, omstreeks 1887, verhuisden ook haar ouders, broers en zussen naar de bakkerij en nam zij samen met haar moeder de bakkerswinkel op zich. Wanneer Streuvels de bakkerijstiel opzegde (1905) en uitsluitend schrijver werd, verhuisde ze met haar moeder naar Brugge om in het ouderlijke huis van de familie Gezelle-De Vriese te gaan wonen. |
| Links | [dbnl] |
| Relatie tot Gezelle | familielid |
| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | Gezelle, Louise; Maria Catharina Ludovica |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 22/01/1834 - ✝ Steenbrugge, 12/02/1909 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Beroep | lesgeefster; naaister |
| Verblijfplaats | Frankrijk |
| Bio | Maria Catharina Ludovica Gislena Gezelle, de oudste zus van Guido Gezelle ging door het leven onder haar derde naam Louise. In 1857 wilde ze toetreden tot de Congregatie van de Zusters van de H. Vincentius a Paulo te Lendelede. In juli 1858 gaf ze les in Ingelmunster. In oktober 1858 keerde ze terug naar huis en ging later bij haar tantes in Heule wonen. Uiteindelijk vond ze werk als naaister in Menen en in Roubaix, waar ze de zeven jaar jongere Camille Lateur (1841-1897) leerde kennen. Op 5 juni 1865 trouwden ze, en in dezelfde maand van haar huwelijk, op 30 juni, werd een dochtertje geboren, Marie-Louise, dat in juli al overleed. Op 21 mei 1866 werd Marie-Elise (‘Liseke’), ook Amandina, geboren. Een zoontje, Georges Camille, overleed anderhalf jaar na de geboorte (5.1.1869-23.6.1870). Ze woonden in de Rue des Récollets, later in de Rue du Fort, en nadien ook even in Tourcoing. Maar met het uitbreken van de Frans-Duitse oorlog (19 juli 1870) keerden ze in de winter van 1870-1871 terug naar België. Ze werden in Heule opgevangen in het gezin van Marie-Constance Gezelle. Louise en Camille kregen nog drie kinderen waaronder Frank Lateur, die later als Stijn Streuvels een bekend auteur werd. |
| Relatie tot Gezelle | familie: zus van Guido Gezelle; correspondent |
| Bronnen | B. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III; http://www.gezelle.be |
| Naam | Lateur, Camille |
|---|---|
| Datums | ° Avelgem, 21/04/1841 - ✝ Avelgem, 21/07/1897 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | kleermaker |
| Verblijfplaats | Frankrijk |
| Bio | Camille Lateur huwde op 5 juni 1865 in Roubaix, waar hij de kleermakersstiel leerde, met Louise Gezelle (1834-1909), de zus van Guido Gezelle. Hij werd zelfstandig kleermaker in Heule. Het gezin had vier kinderen : Karel, Elisa, Maria en Frank (Stijn Streuvels). |
| Relatie tot Gezelle | familie van Gezelle (schoonbroer) |
| Bronnen | http://edities.kantl.be/streuvels/ed/DALF.db.se410909?view=pdf |
| Naam | Deslee, Alfred Narcisse Marie |
|---|---|
| Datums | ° Kortrijk, 15/12/1840 - ✝ Brugge, 01/01/1919 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; directeur; erekanunnik; titulair kanunnik |
| Bio | Alfred Deslee werd geboren als zoon van Narcisse Deslee, handelaar, en Marie Vandermeyden. Hij werd op 10/06/1865 tot priester gewijd te Brugge door bisschop Faict. Vanaf 04/10/1865 was hij leraar aan het college van Poperinge en vanaf 15/09/1869 aan het Sint-Lodewijkscollege te Brugge. Op 28/09/1874 werd hij directeur van het Sint-Jan Berchmanscollege te Avelgem. Hij kreeg de functie van erekanunnik van de Brugse kathedraal op 26/07/1889 en van titulair kanunnik op 20/03/1909. Zijn uitvaart vond plaats in de kathedraal te Brugge op 07/01/1919. |
| Links | [odis], [wikipedia] |
| Naam | Lateur, Karel; Carolus Vincentius |
|---|---|
| Datums | ° Heule, 12/05/1873 - ✝ Brugge, 10/01/1949 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | bakker; beeldhouwer |
| Bio | Karel Lateur werd geboren als zoon van Camille Lateur en Louise Gezelle. Hij is de jongere broer van Stijn Streuvels (pseudoniem van Frank Lateur) en een neef van Guido Gezelle. Hij volgde lager onderwijs te Heule en middelbaar onderwijs te Avelgem. Hij werkte een tijdje als bakker in de zaak van zijn vader, maar volgde een gevarieerde kunstopleiding: hij studeerde 6 jaar aan de Sint-Lucasschool te Gent, in het atelier van Matthias Zens, en was daarna te Brussel leerling van Jules Lagae en van Juliaan Dillens. Hij vestigde zich als zelfstandig beeldhouwer eerst in Steenbrugge en in 1926 in het geboortehuis van Guido Gezelle in Brugge, dat toen al dienstdeed als Guido Gezellehuis en waar hij en zijn vrouw conciërge waren. Hij maakte o.m. het praalgraf van Hugo Verriest, het grafmonument voor Joe English (Steenkerke, later overgebracht naar de IJzertoren bij Diksmuide), de oorlogsgedenktekens van Ingooigem, Tielt en Otegem en een grafmonument voor Streuvels. |
| Links | [odis], [wikipedia] |
| Relatie tot Gezelle | familielid |
| Naam | Lateur, Charles; Sarel |
|---|---|
| Datums | ° Avelgem, 03/03/1831 - ✝ Avelgem, 12/04/1894 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | bakker |
| Bio | Charles Lateur werd geboren als zoon van Pierre Lateur en Amelia van Meenen. Hij was een oom van Stijn Streuvels (pseudoniem van Frank Lateur). Na de dood van zijn vader in 1849 nam hij samen met zijn zus Amandine en broer Victor, en later de hulp van hun nicht Maria Elise Lateur, de bakkerij van zijn ouders over. |
| Links | [dbnl] |
| Relatie tot Gezelle | familielid |
| Naam | Lateur, Victor; Fik |
|---|---|
| Datums | ° Avelgem, 30/01/1833 - ✝ Avelgem, 21/05/1903 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | bakker |
| Bio | Victor Lateur werd geboren als zoon van Pierre Lateur en Amelia van Meenen. Hij was een oom van Stijn Streuvels (pseudoniem van Frank Lateur). Na de dood van zijn vader in 1849 nam hij samen met zijn zus Amandine en broer Charles, en later de hulp van hun nicht Maria Elise Lateur, de bakkerij van zijn ouders over. |
| Links | [dbnl] |
| Relatie tot Gezelle | familielid |
 | (C) 2020 Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie -
KANTL | Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren Koningstraat 18 | b-9000 Gent | Belgium | E ctb@kantl.be | T +32 (0)9 265 93 50 | F +32 (0)9 265 93 49 |  |
 |
