Ik zie met voldoening dat gy betracht in uw heilig voornemen te volherden. Nogtans Louise wil ik u nog eens schryven zonder volle decisie, maar u opwekken tot bidden en rype overdenkinge, opdat gy niets zoud aengaen hetwelk gy u later zoud konnen beklagen niet genoeg overdacht te hebben. Want om religieuse, ja ware religieuse te worden moet men zyn zelven verloochenen en sterven aen zyn eigen zelven door geduriglyk niet uwen, maer den wil van een ander te doen, door het verrigten van de verschillige liefdewerken die ons te doen staen:
1° het onderwys der kinderen van ryke tot arme, droeve en onbeschaefte die de christelykste liefde vereyschen. Is uw hert bereid Lieve Louise? Van slechte humeuren der kinderen te verdragen en te helpen om ze te verbeteren
2° den dienst der oude menschen, die voor allen goeden dienst dikwils ondank toewyzen; eindelinge den dienst der zieken hetw(elk)[2] ook een sacrificie is, dikwils strydig aen de natuer, maer zeer aengenaem aan God. Ik wil U deze dingen nog eens vooren hou-p2den (alhoewel gy zegt dat u niets en kan verschrikken) omdat gy nergens in en zoud bedrogen worden.[3]
Bygevolg courage dan, Louise, goeden moed; bid God, wy bidden ook onophoudelyk opdat Gods wil zou geschieden, en den naam des heeren geglorificeerd worden. Ondertusschen bewyst onze eerbied aen uwe Beminde ouders[4] en blyve Lieve Louise