<Resultaat 338 van 2328

>

p1
9, rue de la Régence
Brussels,

My dear dear Father,

I have been thinking of putting off writing to you until I had a very very good account to give of myself, but as in that case I might as well give up all hopes of ever writing to you again, I am determined to write to day, and try to induce you to give me a few minutes of your precious time. I really do want your help – perhaps more than ever for I feel myself getting into a very bad bitter state. I went to Confession & Communion this morning in a sort of dream, because it was a feast of the Blessed Virgin’s[1] but I almost fear I must have commited sacrilege as I could not make any purpose of amendment p2with regard to my awfully vagrant imagination which is leading me into all sorts of wretchedness - past present & future – all feeds it. I am really unhappy as to outward circumstances as I cannot “knock under”[2] as I ought and I am I know as proud as Lucifer, Do you know I have great sympathy with Aman[3] in the story of Esther[4] I can perfectly understand his fury against Mardochai[5] for not rising to salute him, for I feel and cannot help feeling the want of politeness often shewn me. I know it is foolish but I cannot understand why Mr Koch the other day meeting us at the halldoor pushed in before me – so afraid was he of the governess taking precedence of him The next time I am in similar circumstances I’ll push, I can imagine you laughing & telling me to do so & think no more about it but the worst is I can never – “think no more” about anything. I think myself just as p3good as these people who have no “bluer” blood in their veins than myself, and I am in a state of perpetual irritation that nearly drives me mad and makes me take refuge in dreaming that is worse than useless as the subject is always what might have been & can never be.

I wrote so far this morning – it is now past five and at six I am to have the honor of dining with Mr Koch & the children[6] Madame & the eldest girl being for the past ten days in Paris. I wonder I do not choke at dinner, I feel so spiteful against that stuck-up watchman[7] who does not think me worthy of being talked to by so great a personage as he. You may be very sure there is no danger of my being too condescending either I heard a sermon on the love of God today. I prayed as hard as I could after it that God would send His love into my heart I cannot cannot understand the great spiritual love some have that stands to them in every thing. I had a letter from a great friend of mine a Carmelitenovice the other Day & she speaks of her p4approaching profession in such raptures. The grace of God came on her suddenly – but she had been always good & though a protestant and she had – or rather has – great strength of will – I have strength in nothing except wickedness. I have stopped to think shall I write openly? – yes, you said I might write what I like to you. Well, do you remember my asking you once if I might keep an exact account of how often I had reason to be very very unhappy. It seems to be fixed now once a week I never can succeed in having one confession free from that. All my efforts you know ought to tend to that & you have told me to remain here striving after that But I know my fretting & discontent weaken me in every way, but did anyone ever see a happy healthyminded governess? However be one I must – I wish I could be a dressmaker or a cook, but as people are more difficile about their food & their dress than the learning of their children I cannot be either I know scarcely anyone is contented with her state p5even nuns I know have their terrible moments – I have been – strange as it may seem to you – the confident of such, and I remember a married lady’s once writing to me “dearest Kate no matter how deeply you have drunk of the chalice of suffering you have not drunk it to the dregs[8] as long as you are not married”. but I envy any one who is in any state she has chosen – and in which she has a respected recognized position. I hope God will give me grace to conquer all obstacles, and to be a nun, if I am not to be married before many more years. I do not see why I should not persevere, as many women have who have been obliged to enter convents because they had no fortune & could not work. I have been told in Dublin I could become a nun without fortune Do you think it likely it will ever come to that with me? But the submission to God’s will & the spirit of penance I believe is what I want most of all.

Will you pray very – now for Mr Koch & his brillant causerie[9] 9 o’C Thank God the children in bed p6and to day’s troubles over Do pray very hard for me I have been praying for you as I have been reading a life of St. Vincent de Paul which reminded me of you in many ways, and I hope you will not think me impertinent for praying that you might become a very perfect priest. This Life is in a book of La Comtesse de Hahn HahnQuatre Portraits” I am now reading Grégoire VI[10] the first of the four portraits.[11] I am very much pleased with this book & I fell on it providentially, for it has helped me to chase away some dreadful thoughts remnants of old reading that were making me very unhappy. Oh God, keep me for despising any of the Church’s ordonnances. Saint Vincent de Paul great saint as he was was tortured all his life by temptations against faith

now Good-night, my own own dear Father, I often wonder do you really take any great interest in me or ever think of me except when I am plaguing you – if you only knew how I think of you – how often I p7think of one evening you let me stay with you in your study in your old house, and how happy I was merely to be with you though you were reading away greater part of the time. Perhaps it is as well God does not let me stay too near you, though at the same time I care more than ever for people when I am away from them – but it has always been my lot to be seperated[12] from those I love Why on earth am I still so sensitive & I already so old – I thought acute feelings generally died away with youth – I suppose not so with us women – only the power of inspiring them in others! What a French idea! Do not be shocked or angry with me for anything, but do try and write to me. I indeed I will try to be good. I hope this month to be more Christianlike as it begins under the protection of the Blessed Virgin. When writing tell me how your sister is. I am very sorry I did not see her when I was in Bruges. How are you? How is your paper going on? Have you got a new curé[13] yet and what sort is he?p8Forgive me this long letter. I will not trouble you soon again and certainly not with so lengthy an epistle. Do write to me – I cannot tell you how lonely I feel without as much as a sign from you.

Remember you promised to burn my letters.

I cast myself in spirit at your feet begging your blessing and your pardon for all the trouble and care I have given you, and for every cause of forgiveness you have against me.

Your own attached child who respects and loves you with her whole heart,
Kate M.W.
Monday Morning.

Before closing this I must say’ one word more. Do pray very earnestly for a very special intention of mine – that God may send me calm & peace on a subject I am tortured about. Do not think me foolish & wicked – you perhaps guess what it is as I have told you all my heart’s wanderings, but I cannot write it I am going to pray again very hard that God may take all inordinate affection from me Do join me & let me hear soon from you – that will do me good as it will remind me more than anything of my duty. I am perfectly sick bodily as well as morally with all this. However

X* p1X for some days up to this it is only imagination that has gone wrong Even that is something

Noten

[1] Op 2 februari wordt Maria Lichtmis gevierd, één van de feestdagen ter ere van Maria. Met de omschrijving hier als ’a feast of the Blessed Virgin’s’ wordt aangegeven dat er meerdere Mariadagen zijn. (met dank aan Marc Smith)
[2] Toegeven, opgeven.
[3] Aman of Haman - ook wel gekend als Haman de Agagiet of Haman de slechte – is een figuur in het boek ’Ester‘ uit de Hebreeuwse Bijbel. Hij was de eerste minister van de Perzische koning Ahasveros. In het verhaal beraamt Haman de moord op alle Joden in het Perzische rijk omdat de Jood Mordechai weigerde voor hem te buigen. Hamans plan wordt echter gedwarsboomd door koningin Ester; de vrouw van koning Ahasveros.
[4] ’Ester‘ of ’Esther‘ is een boek uit de Hebreeuwse Bijbel. Het boek vertelt het verhaal over het voorkomen van de uitroeiing van alle Joden in het Perzische Rijk in de vijfde eeuw voor Christus.
[5] Mordechai of Mordekai is een hoofdpersonage in het boek van ’Ester‘ uit de Hebreeuwse Bijbel. Hij is de oom van Ester; de vrouw van de Perzische koning Ahasveros. Mordechai staat niet enkel bekend omwille van zijn loyaliteit aan de koning, maar wordt ook geprezen omwille van het vertrouwen in zijn geloof en JHWH - de Hebreeuwse lettercombinatie die staat voor de naam van God. Zo bleef hij gehoorzaam aan het hoogste gebod – namelijk alleen eer aan JHWH bewijzen – en weigerde hij daarom te buigen voor Haman.
[6] Deze kinderen waren Guilielmus Julianus Mauritius, Francis Vincent Alexandere, Marie Victoire Augustine en Stephanie Marie Antoinette. De twee andere kinderen van het echtpaar Koch - Louise en Alexandre Jacques François - waren dan al ouder dan twintig.
[7] De term ’watchman’ verwijst naar iemand die nauwkeurig observeert, patrouilleert of zelfs bespioneert.
[8] Bezinksel.
[9] Frans voor ‘geniaal gebabbel‘, waarmee Kate de draak lijkt te steken met Mr. Koch.
[10] Kate vergiste zich hier, want het eerste deel van dit boek ’Quatre Portraits‘ gaat niet over Gregorius VI, maar over Gregorius VII (geboren onder de naam Hildebrand van Sovana en paus van 1073 tot 1085).
[11] De andere portretten handelen over de aartsbisschop Carolus Borromeus, de priester Vincentius a Paulo en de jezuïet Johannes Franciscus Régis.
[12] Foutief voor ’separated’.
[13] Philippe Van Houver was pastoor te Brugge op de Sint-Walburgaparochie waar Guido Gezelle onderpastoor was. Hij stierf op 18 november 1867. Zijn vervanger was August Frutsaert.

Register

Correspondenten

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]
NaamWoodlock, Katharine M.; Woodlock, Catharine, Kate
Datums° Dublin, 06/1837 - ✝ Bath, 13/12/1920
GeslachtVrouwelijk
Beroepgouvernante
VerblijfplaatsIerland
BioKatharine M. Woodlock werd geboren in juni 1837 in Dublin (Ierland), en op 14 juni gedoopt in St. Mary's (Pro-Cathedral). Ze was de dochter van de advocaat William Woodlock (°10/11/1801) en Catherine Teeling (°14/06/1808). Vooraleer ze naar Brugge kwam, werkte Katharine een tijdje in Frankrijk als gouvernante bij Marie-Caroline Germaine de Chaumontel. Tijdens de jaren 1860 behoorde Katharine tot de Engelse kolonie te Brugge. Ze woonde er met haar familie in de Nieuwe Wandeling 82. In deze periode ontstond het contact met Guido Gezelle. Hij trad op als haar biechtvader en vertrouweling. Dat was de aanleiding voor een uitgebreide en intieme correspondentie. In de zomer van 1867 ging ze terug naar Dublin waar ze bij haar familie verbleef. Daar kreeg ze bericht van haar nieuwe tewerkstelling als gouvernante bij de familie Ruzette-D’Anethan te Brugge. Ze startte er rond 1 oktober 1867 en zorgde er kort voor Albéric Ruzette. Op 6 oktober was ze echter al terug bij haar familie in de Nieuwe Wandeling uit onvrede met haar werkgever. Vervolgens werd ze begin 1868 door de familie Koch in Brussel (Regentschapsstraat 9) in dienst gesteld. De tewerkstelling was opnieuw van korte duur, door een conflict met mevrouw Koch. Na een korte tussenperiode in Brugge, waar ze Gezelle opnieuw ontmoette, ging ze eind 1868 bij het gezin Simonis in Verviers (Limburgstraat, 27) aan de slag. Ook daar liep het fout. Tot slot was Katharine sinds 1869 als gouvernante actief in Stameen, Drogheda, Ierland, waar ze op het landhuis van de familie Chadwick werkte. Ze huwde op 5 september 1874 in Bray, county Wicklow, Ierland met handelaar John Francis Chadwick, zoon van linnenfabrikant John Francis Chadwick. Het huwelijk werd ingezegend door haar oom Bartholomew Woodlock. Op 8 september 1875 werd hun enige zoon John Francis Mary Joseph Chadwick in Drogheda, Ierland, geboren. Hij zou later priester worden (canon John Francis Chadwick of Saltburn). Katharine overleed op 13 december 1920, op 83-jarige leeftijd te bath, waar ze ook begraven werd.
Relatie tot Gezellecorrespondent
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III; https://www.ancestry.co.uk/

Briefschrijver

NaamWoodlock, Katharine M.; Woodlock, Catharine, Kate
Datums° Dublin, 06/1837 - ✝ Bath, 13/12/1920
GeslachtVrouwelijk
Beroepgouvernante
VerblijfplaatsIerland
BioKatharine M. Woodlock werd geboren in juni 1837 in Dublin (Ierland), en op 14 juni gedoopt in St. Mary's (Pro-Cathedral). Ze was de dochter van de advocaat William Woodlock (°10/11/1801) en Catherine Teeling (°14/06/1808). Vooraleer ze naar Brugge kwam, werkte Katharine een tijdje in Frankrijk als gouvernante bij Marie-Caroline Germaine de Chaumontel. Tijdens de jaren 1860 behoorde Katharine tot de Engelse kolonie te Brugge. Ze woonde er met haar familie in de Nieuwe Wandeling 82. In deze periode ontstond het contact met Guido Gezelle. Hij trad op als haar biechtvader en vertrouweling. Dat was de aanleiding voor een uitgebreide en intieme correspondentie. In de zomer van 1867 ging ze terug naar Dublin waar ze bij haar familie verbleef. Daar kreeg ze bericht van haar nieuwe tewerkstelling als gouvernante bij de familie Ruzette-D’Anethan te Brugge. Ze startte er rond 1 oktober 1867 en zorgde er kort voor Albéric Ruzette. Op 6 oktober was ze echter al terug bij haar familie in de Nieuwe Wandeling uit onvrede met haar werkgever. Vervolgens werd ze begin 1868 door de familie Koch in Brussel (Regentschapsstraat 9) in dienst gesteld. De tewerkstelling was opnieuw van korte duur, door een conflict met mevrouw Koch. Na een korte tussenperiode in Brugge, waar ze Gezelle opnieuw ontmoette, ging ze eind 1868 bij het gezin Simonis in Verviers (Limburgstraat, 27) aan de slag. Ook daar liep het fout. Tot slot was Katharine sinds 1869 als gouvernante actief in Stameen, Drogheda, Ierland, waar ze op het landhuis van de familie Chadwick werkte. Ze huwde op 5 september 1874 in Bray, county Wicklow, Ierland met handelaar John Francis Chadwick, zoon van linnenfabrikant John Francis Chadwick. Het huwelijk werd ingezegend door haar oom Bartholomew Woodlock. Op 8 september 1875 werd hun enige zoon John Francis Mary Joseph Chadwick in Drogheda, Ierland, geboren. Hij zou later priester worden (canon John Francis Chadwick of Saltburn). Katharine overleed op 13 december 1920, op 83-jarige leeftijd te bath, waar ze ook begraven werd.
Relatie tot Gezellecorrespondent
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III; https://www.ancestry.co.uk/

Briefontvanger

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Plaats van verzending

NaamBrussel
GemeenteBrussel

Naam - persoon

Naamonbekend
NaamFrutsaert, Augustin
Datums° St.-Omaars, 22/06/1822 - ✝ Brugge, 17/06/1897
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; superior
BioAugustin Frutsaert werd priester gewijd te Brugge op 19 december 1846. Hij was leraar (1846) en superior (1853) aan het college van Poperinge. In 1856 werd hij superior van het kleinseminarie te Roeselare, waar Gezelle les gaf. Daarna was hij achtereenvolgens pastoor te Ploegsteert (1859), Dottenijs (1864) en van St.-Walburga, Brugge sinds 25/06/1868. Daar vond hij Gezelle terug als onderpastoor. Frutsaert was er tevens bestuurder van de zwarte zusters. Hij stierf te Brugge op 17 juni 1897.
Links[odis]
Relatie tot Gezellesuperieur; correspondent
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III
NaamGezelle, Florence; Florentina Constantia; (E.Z.) Maria-Columba
Datums° Brugge, 29/09/1847 - ✝ Heule, 19/03/1917
GeslachtVrouwelijk
Beroepkloosterzuster; lerares
BioFlorence Gezelle, dochter van Pieter-Jan Gezelle, hovenier, en Monica Devriese, was de jongste zus van Guido Gezelle. Ze woonde bij haar broer in toen hij onderpastoor was van St.-Walburga te Brugge (1865-1872). In Brugge zette ze zich ook in voor de Noordpoolmissie als lid van het ‘Comité des Dames Zélatrices de l’oeuvre des Missions du Pôle Nord’. Door conflicten met Gezelles meid Stéphanie Hendryckx verliet ze zijn woning en ging ze voor haar ouders zorgen in Heule, die in april 1871 bij hun dochter Louise waren ingetrokken. Uit de correspondentie met haar broer Guido blijkt dat Florence in september 1871 ook in hotel Aux Armes de France te Kortrijk werkte. In 1872 ging ze voor korte tijd werken bij de familie Smith in Brugge. Op 15/10/1873 trad ze in het klooster van de Zusters van Liefde van Maria te Heule en werd er geprofest op 25/08/1875. Ze nam de naam aan van Zuster Colombe en gaf les in de kostschool voor meisjes te Heule. Ze vervulde ook taken in diverse bijhuizen van het hoofdklooster, zoals Kortrijk, Zarren, Klemskerke, Esen en Passendale. Later kwam ze weer naar Heule terug.
Links[wikipedia]
Relatie tot Gezellefamilie: zus van Guido Gezelle; zanter (WDT), correspondent
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III
NaamWoodlock, Katharine M.; Woodlock, Catharine, Kate
Datums° Dublin, 06/1837 - ✝ Bath, 13/12/1920
GeslachtVrouwelijk
Beroepgouvernante
VerblijfplaatsIerland
BioKatharine M. Woodlock werd geboren in juni 1837 in Dublin (Ierland), en op 14 juni gedoopt in St. Mary's (Pro-Cathedral). Ze was de dochter van de advocaat William Woodlock (°10/11/1801) en Catherine Teeling (°14/06/1808). Vooraleer ze naar Brugge kwam, werkte Katharine een tijdje in Frankrijk als gouvernante bij Marie-Caroline Germaine de Chaumontel. Tijdens de jaren 1860 behoorde Katharine tot de Engelse kolonie te Brugge. Ze woonde er met haar familie in de Nieuwe Wandeling 82. In deze periode ontstond het contact met Guido Gezelle. Hij trad op als haar biechtvader en vertrouweling. Dat was de aanleiding voor een uitgebreide en intieme correspondentie. In de zomer van 1867 ging ze terug naar Dublin waar ze bij haar familie verbleef. Daar kreeg ze bericht van haar nieuwe tewerkstelling als gouvernante bij de familie Ruzette-D’Anethan te Brugge. Ze startte er rond 1 oktober 1867 en zorgde er kort voor Albéric Ruzette. Op 6 oktober was ze echter al terug bij haar familie in de Nieuwe Wandeling uit onvrede met haar werkgever. Vervolgens werd ze begin 1868 door de familie Koch in Brussel (Regentschapsstraat 9) in dienst gesteld. De tewerkstelling was opnieuw van korte duur, door een conflict met mevrouw Koch. Na een korte tussenperiode in Brugge, waar ze Gezelle opnieuw ontmoette, ging ze eind 1868 bij het gezin Simonis in Verviers (Limburgstraat, 27) aan de slag. Ook daar liep het fout. Tot slot was Katharine sinds 1869 als gouvernante actief in Stameen, Drogheda, Ierland, waar ze op het landhuis van de familie Chadwick werkte. Ze huwde op 5 september 1874 in Bray, county Wicklow, Ierland met handelaar John Francis Chadwick, zoon van linnenfabrikant John Francis Chadwick. Het huwelijk werd ingezegend door haar oom Bartholomew Woodlock. Op 8 september 1875 werd hun enige zoon John Francis Mary Joseph Chadwick in Drogheda, Ierland, geboren. Hij zou later priester worden (canon John Francis Chadwick of Saltburn). Katharine overleed op 13 december 1920, op 83-jarige leeftijd te bath, waar ze ook begraven werd.
Relatie tot Gezellecorrespondent
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III; https://www.ancestry.co.uk/
NaamVan Houver, Philippe
Datums° Westouter, 03/10/1792 - ✝ Brugge, 18/11/1867
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; onderpastoor; pastoor
BioPhilippe Van Houver was de zoon van Petrus en Maria Beuns. In 1813 weigerde hij als seminarist de benoeming van de la Brue te erkennen en werd hij naar Wezel verbannen. Hij ontving zijn priesterwijding op 23 december 1815 te Doornik. Hij was onderpastoor te Vlamertinge (08/07/1816) en pastoor te Poperinge (30/06/1824). Op 17 september 1834 werd hij pastoor te Brugge op de Sint-Walburgaparochie waar Guido Gezelle later ook onderpastoor was.
Links[odis]
Naamde Laska, Joséphine Emilie; Madame Koch
Datums° Warschau, 07/06/1824 - ✝ Brussel, 10/04/1886
GeslachtVrouwelijk
BioJoséphine Emilie de Laska werd geboren op 7 juni 1824 in Warschau, Polen en overleed op 10 april 1886 in Brussel, België. Op 25 mei 1843 huwde ze met Franciscus Jospehus Koch, waarmee ze zes kinderen kreeg: Louise, Alexandre Jacques François Joseph, Guilielmus Julianus Mauritius, Francis Vincent Alexandere, Marie Victoire Agustine en Antoinette.
Bronnen https://nl.geneanet.org/; Bernard Van Gastel, Gooreind, 200 jaar geschiedenis: van hei en ven naar moderne leefgemeenschap. Gooreind: Parochie Sint-Jozef, 1996, p.88
NaamKoch, Franciscus Josephus
Datums° Amsterdam, 21/03/1814 - ✝ Brussel, 28/01/1897
GeslachtMannelijk
VerblijfplaatsNederland
BioFranciscus Josephus Koch werd op 21 maart 1814 in Amsterdam geboren als zoon van Petrus Joannes Koch (Antwerpen, 12 november 1786 - Antwerpen, 12 juli 1825) en Anna Dorothea Peeters (Boechout, 27 februari 1789 - 1881). Hij overleed op 28 januari 1897 in Brussel en werd begraven op het familielandgoed in Gooreind. Koch trouwde op 25 mei 1843 in Warschau met Joséphine Emilie de Laska (Warschau, 7 juni 1824 - Brussel, 10 april 1886). Samen kregen ze zes kinderen: Louise, Alexandre Jacques François Joseph, Guilielmus Julianus Mauritius, Francis Vincent Alexandre, Marie Victoire Augustine en Antoinette. Toen Kate Woodlock bij de familie Koch-De Laska als gouvernante werkte, woonde het gezin in de Regentschapsstraat 9 in Brussel.
Bronnen https://nl.geneanet.org/
Naamvon Hahn-Hahn, Ida
Datums° Tressow, hertogdom Mecklenburg-Schwerin, 22/06/1805 - ✝ Mainz, 22/01/1880
GeslachtVrouwelijk
Beroepauteur; gravin
VerblijfplaatsDuitsland
BioGravin Ida von Hahn-Hahn was een 19e-eeuwse Duitse schrijfster. Ze was de dochter van Karl von Hahn, die bekend stond omwille van zijn passie voor theater, waaraan hij het grootste deel van het familie fortuin verspeelde. De dubbele naam ‘Hahn-Hahn’ kreeg ze nadat ze met haar neef trouwde. Dit huwelijk was echter bijzonder ongelukkig, waardoor ze uiteindelijk van hem scheidde. Haar literaire werk telt vele sterke vrouwelijke karakters, en ze wordt getypeerd als een voorvechter van vrouwenemancipatie. Ook drukte haar bekering tot het katholicisme in 1850 een belangrijke stempel op haar oeuvre.
Links[wikipedia]
Bronnen https://nl.geneanet.org/
NaamVincentius a Paulo
Datums° Saint-Vincent-de-Paul, 24/04/1581 - ✝ Parijs, 27/09/1660
GeslachtMannelijk
Beroepordestichter; pastoor
VerblijfplaatsFrankrijk
BioVincentius a Paulo was een Franse heilige, ordestichter en initiatiefnemer van caritatieve werken. In 1600 werd hij tot priester gewijd. Vincentius a Paulo wordt aangeroepen als de patroonheilige van alle verenigingen voor liefdadigheid en van de ziekenhuizen.
Links[wikipedia]
NaamKoch, Louise
Datums° Antwerpen, 31/03/1844 - ✝ Elsene, 10/02/1930
GeslachtVrouwelijk
BioLouise Koch was de oudste dochter van Franciscus Josephus Koch (1814-1897) en Joséphine Emilie de Laska (1824-1886). Ze werd geboren in Antwerpen op 31 maart 1844. Op 25 november 1868 huwde ze in Brussel met Vladimir Potemkine (Smolensk, 28/05/1836 – Moskou, 1903), die bankier in Sint-Petersburg was. Louise overleed in Elsene op 10 februari 1930.
Bronnen https://nl.geneanet.org/
NaamKoch, Guilielmus Julianus Mauritius; William
Datums° Sint-Gillis, 15/10/1852 - ✝ Londen, 06/02/1919
GeslachtMannelijk
Beroepbankier
VerblijfplaatsEngeland
BioGuilielmus Julianus Mauritius (William) Koch werd geboren in Sint-Gillis op 15 oktober 1852. Hij huwde met zijn volle nicht Manuela de Laska, geboren in Parijs, op 5 juli 1866. Hij was bankier in Londen waar hij op 6 februari 1919 overleed. Sinds 1903 had hij 'de Gooreynd' aan zijn familienaam toegevoegd nadat hij de eigendom geërfd had van zijn vaders broer Jacobus Gerardus Koch (1816-1903). Overeenkomstig zijn nieuwe status bouwde William een enorm kasteel in Gooreind.
Bronnen https://nl.geneanet.org/; Bernard Van Gastel, Gooreind, 200 jaar geschiedenis. Van hei en ven naar moderne leefgemeenschap. Gooreind: Parochie Sint-Jozef, 1996, p.88.
NaamKoch, Francis Vincent Alexandre
Datums° Brussel, 22/01/1855 - ✝ Londen, 15/03/1924
GeslachtMannelijk
Beroepbankier
VerblijfplaatsFrankrijk; Engeland
BioFrancis Vincent Alexandre Koch werd op 22 januari 1855 in Brussel geboren en overleed op 15 maart 1924 in Londen. Hij was de jongste zoon van Franciscus Josephus Koch (1814-1894) en Joséphine Emilie de Laska (1824-1886). Francis Vincent Alexandre huwde met Agrippinne Nicolaeff (1856-1936) en was bankier in Parijs.
Bronnen https://nl.geneanet.org/
NaamKoch, Alexandre Jacques François Joseph
Datums° Sint-Gillis, 04/12/1846 - ✝ Sint-Petersburg, 24/05/1905 of 06/06/1905
GeslachtMannelijk
Beroepbankier
VerblijfplaatsOostenrijk
BioAlexandre Jacques François Joseph Koch werd geboren op 4 december 1846 in Sint-Gillis, België en overleed op 25 mei of 6 juni in 1905 in Sint-Petersburg, Rusland. Hij was de oudste zoon van Franciscus Josephus Koch (1814-1894) en Joséphine Emilie de Laska (1824-1886). Hij was als bankier te werk in Wenen, Oostenrijk.
Bronnen https://nl.geneanet.org/ ; Bernard Van Gastel, Gooreind, 200 jaar geschiedenis: van hei en ven naar moderne leefgemeenschap. Gooreind: Parochie Sint-Jozef, 1996, p.88
NaamKoch, Marie Victoire Augustine
Datums° Brussel, 26/09/1856 - ✝ Brussel, 01/12/1892
GeslachtVrouwelijk
BioMarie Victoire Augustine Koch werd geboren op 26 september 1856 in Brussel, België en overleed daar op zesendertigjarige leeftijd op 1 december 1892. Ze was de dochter van Franciscus Josephus Koch (1814-1894) en Joséphine Emilie de Laska (1824-1886).
Bronnen https://nl.geneanet.org/
NaamKoch, Stephanie Marie Antoinette
Datums° Brussel, 11/02/1860 - ✝ Surrey, Engeland, 11/09/1945
GeslachtVrouwelijk
BioStephanie Marie Antoinette Koch werd op geboren 11 februari 1860 in Brussel, België en overleed op 11 september 1945 in Surrey, Engeland. Ze was de jongste dochter van Franciscus Josephus Koch (1814-1894) en Joséphine Emilie de Laska (1824-1886). Op 11 september 1911 huwde ze met William Francis Hubbard (1857-1938) in Wuustwezel, Antwerpen.
Bronnen https://nl.geneanet.org/

Naam - plaats

NaamBrugge
GemeenteBrugge
NaamBrussel
GemeenteBrussel
NaamParijs
NaamDublin

Titel - werk van Guido Gezelle

Titelt Jaer 30 of politieke wegwyzer voor treffelyke lieden.
Links[gezelle.be]

Titel - ander werk

TitelQuatre portraits: un pape, saint Grégoire VII, un évêque, saint Charles Borromée, un prêtre, saint Vincent de Paul, un jésuite, saint François Régis
AuteurIda von Hahn-Hahn
Datum1862
PlaatsParis
UitgeverV. Palmé

Titel02/02/1868, Brussel, Katharine M. Woodlock aan [Guido Gezelle]
EditeurAmber Sonck; Marc Carlier
Wetenschappelijke leidingEls Depuydt
Partners Openbare Bibliotheek Brugge (Guido Gezellearchief); Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie (Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren); Instituut voor de Studie van de Letterkunde in de Lage Landen (ISLN) (Piet Couttenier, Universiteit Antwerpen); Guido Gezellegenootschap
UitgeverGuido Gezellearchief, KANTL/CTB
Plaats van uitgaveBrugge, Gent
Publicatiedatum2023
Beschikbaarheid Teksten en afbeeldingen beschikbaar onder een Creative Commons Naamsvermelding - Niet Commercieel licentie.
DisclaimerDe editie van de Guido Gezellecorrespondentie is het resultaat van een samenwerkingsproject met vrijwilligers. De databank is in opbouw, aanvullingen en opmerkingen kunnen gemeld worden aan els.depuydt@brugge.be.
Meer informatie over het vrijwilligersproject is te vinden op gezelle.be.
CiterenEen brief kan worden geciteerd als:
[Naam van editeur(s)], [briefschrijver aan briefontvanger, plaats, datum]. In: GezelleBrOn, Wetenschappelijke editie van de correspondentie van Guido Gezelle. [publicatiedatum] Available from World Wide Web: [link].
VerzenderWoodlock, Katharine M.
OntvangerGezelle, Guido
Verzendingsdatum02/02/1868
VerzendingsplaatsBrussel (Brussel)
AnnotatieBriefversie van datering: Sunday 2nd Feb (zijde 1), 1868; Monday Morning (zijde 8); adressaat gereconstrueerd op basis van toegevoegde notitie.
Fysieke bijzonderheden
Drager 2 dubbele vellen, 204x129
wit
papiersoort: 8 zijden beschreven; zijde 1 in twee richtingen beschreven, inkt
Staat volledig
Toevoegingen op zijde 1 links in de bovenrand: Aan G. Gezelle (inkt, hand P.A.)
Bewaargegevens
LandBelgië
PlaatsBrugge
BewaarplaatsGuido Gezellearchief
ID GezellearchiefAanw. 504
Bibliotheekrecordhttps://brugge.bibliotheek.be/detail/?itemid=|library/v/obbrugge/gezelle|26759
Geschiedenis 27/02/2018, Antwerpen: Teruggave familiebrieven UA
Inhoud
IncipitI have been thinking
Tekstsoortbrief
TalenEngels
De tekst werd diplomatisch getranscribeerd, en aangevuld met een editoriale laag.
De oorspronkelijke tekst werd ongewijzigd getranscribeerd; alleen typografische regeleindes en afbrekingstekens, en niet-betekenisvolle witruimte werden genormaliseerd.
Auteursingrepen in de tekst (toevoegingen, schrappingen), en latere redactie-ingrepen (schrappingen, toevoegingen, taalkundige notities) door de lezer werden overgenomen en expliciet gemarkeerd.
Voor een aantal tekstfenomenen werden naast de oorspronkelijke vorm ook editeursingrepen opgenomen in de transcriptie: oplossingen voor niet-gangbare afkortingen en correcties voor manifeste fouten. Daarnaast bevat de transcriptie editeursingrepen ter verbetering van de leesbaarheid (toevoegingen, reconstructies) of ter motivering van transcriptie-beslissingen (aanduiding van onzekere lezingen, weglating van onleesbare tekst). Alle editeursingrepen worden expliciet gemarkeerd.