<Resultaat 2205 van 2308

>

p1
Marguerite[1]

dignare me laudare te

Virgo sacrata.[2] p. 455

sacerdos[3]

sacrament

sacrer

sacrifier

sacrileg(e)

sacristain sacrisite

sacrarium

sartum

Noten

[1] Dit antwoord van Guido Gezelle is in potlood geschreven op pagina 3 van de brief van Marguerite Sonck aan Guido Gezelle van 06/07/1899.
[2] vertaling door Bouman, Groot Gebedenboek (Latijn): Gedoog dat ik u love, heilige Maagd
[3] Vertaling Miet Hubrechts (Latijn): priester / sacrament / wijden, kronen, zalven / offeren / heiligschennis / sacristiemeester(es), koster(es); sacristie /heiligdom, kapel, tempel; bewaarplaats van heilige voorwerpen / (a) ‘opgeknapt en voorzien v.e. stevig dak’, in goede staat (b) (metaf.) in een goede positie

Register

Correspondenten

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]
NaamSonck, Marguerite Marie Josephine
Datums° Denderleeuw, 16/08/1882 - ✝ Willemstad (Curaçao), 14/04/1924
GeslachtVrouwelijk
VerblijfplaatsNederland; Curaçao
BioMarguerite (Marie Josephine) Sonck werd geboren op 16 augustus 1882 in Denderleeuw. Zij was de dochter van brouwer Hendrik/Henri Sonck (°1848) en Maria Van der Stichele (°1860). Hendrik Sonck was burgemeester van Denderleeuw van 1875 tot 1897. Marguerite was de oudste van acht kinderen en had nog een halfzus uit een vorig huwelijk van haar vader met Marie Thérèse Virginie Van Langenhaecke (+1877). Marguerite Sonck verbleef als leerling in het Engels Klooster van 1 oktober 1897 tot 2 augustus 1900. Vanaf 4 mei 1899 was Guido Gezelle er de geestelijke leidsman van de zusters. ’s Zondags gaf hij de meisjes uit het pensionaat godsdienstles. Marguerite Sonck was één van hen. Ze volgde Gezelles laatste twee lessen in oktober-november 1899. Op 8 december 1900 ontving ze de eretitel 'kind van Maria' voor moreel hoogstaande leerlingen. Ze kreeg een medaille opgespeld en werd opgenomen in de Maria-congregatie van het Engels Klooster. Ze huwde op 20 mei 1908 in Sint-Lambrechts-Woluwe met Achille (Louis Marie Gustave) Van der Stichele (°1868). Ze weken in 1909 kortstondig uit van Brussel naar Rotterdam. Haar echtgenoot was op dat ogenblik onderconsul. Op 26 april van dat jaar werd in Rotterdam hun enige dochter Jeanne Marguerite Marie Van der Stichele geboren. Op 24 december 1912 liet het gezin zich uitschrijven uit Rotterdam en vestigde zich in Brussel. Marguerite Marie Josephine Sonck overleed op 14 april 1924 in Willemstad, Curaçao, Nederlandse Antillen. Haar echtgenoot Achille Van der Stichele stierf op 9 juli 1933 in Brussel als diplomatieke vertegenwoordiger (gevolmachtigd minister) van België in het buitenland. Dit verklaart waarom Marie in het buitenland sterft. Guido Gezelle dichtte in 1884 een gedicht voor het bidprentje van een veertienjarig nichtje van Marguerite. Ze heette Maria Josephina Joanna Rollier en was de dochter van de oudere zus van haar vader.
Relatie tot Gezellecorrespondent; leerling van Gezelle Engels Klooster

Briefschrijver

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Briefontvanger

NaamSonck, Marguerite Marie Josephine
Datums° Denderleeuw, 16/08/1882 - ✝ Willemstad (Curaçao), 14/04/1924
GeslachtVrouwelijk
VerblijfplaatsNederland; Curaçao
BioMarguerite (Marie Josephine) Sonck werd geboren op 16 augustus 1882 in Denderleeuw. Zij was de dochter van brouwer Hendrik/Henri Sonck (°1848) en Maria Van der Stichele (°1860). Hendrik Sonck was burgemeester van Denderleeuw van 1875 tot 1897. Marguerite was de oudste van acht kinderen en had nog een halfzus uit een vorig huwelijk van haar vader met Marie Thérèse Virginie Van Langenhaecke (+1877). Marguerite Sonck verbleef als leerling in het Engels Klooster van 1 oktober 1897 tot 2 augustus 1900. Vanaf 4 mei 1899 was Guido Gezelle er de geestelijke leidsman van de zusters. ’s Zondags gaf hij de meisjes uit het pensionaat godsdienstles. Marguerite Sonck was één van hen. Ze volgde Gezelles laatste twee lessen in oktober-november 1899. Op 8 december 1900 ontving ze de eretitel 'kind van Maria' voor moreel hoogstaande leerlingen. Ze kreeg een medaille opgespeld en werd opgenomen in de Maria-congregatie van het Engels Klooster. Ze huwde op 20 mei 1908 in Sint-Lambrechts-Woluwe met Achille (Louis Marie Gustave) Van der Stichele (°1868). Ze weken in 1909 kortstondig uit van Brussel naar Rotterdam. Haar echtgenoot was op dat ogenblik onderconsul. Op 26 april van dat jaar werd in Rotterdam hun enige dochter Jeanne Marguerite Marie Van der Stichele geboren. Op 24 december 1912 liet het gezin zich uitschrijven uit Rotterdam en vestigde zich in Brussel. Marguerite Marie Josephine Sonck overleed op 14 april 1924 in Willemstad, Curaçao, Nederlandse Antillen. Haar echtgenoot Achille Van der Stichele stierf op 9 juli 1933 in Brussel als diplomatieke vertegenwoordiger (gevolmachtigd minister) van België in het buitenland. Dit verklaart waarom Marie in het buitenland sterft. Guido Gezelle dichtte in 1884 een gedicht voor het bidprentje van een veertienjarig nichtje van Marguerite. Ze heette Maria Josephina Joanna Rollier en was de dochter van de oudere zus van haar vader.
Relatie tot Gezellecorrespondent; leerling van Gezelle Engels Klooster

Plaats van verzending

NaamBrugge
GemeenteBrugge

Naam - persoon

NaamSonck, Marguerite Marie Josephine
Datums° Denderleeuw, 16/08/1882 - ✝ Willemstad (Curaçao), 14/04/1924
GeslachtVrouwelijk
VerblijfplaatsNederland; Curaçao
BioMarguerite (Marie Josephine) Sonck werd geboren op 16 augustus 1882 in Denderleeuw. Zij was de dochter van brouwer Hendrik/Henri Sonck (°1848) en Maria Van der Stichele (°1860). Hendrik Sonck was burgemeester van Denderleeuw van 1875 tot 1897. Marguerite was de oudste van acht kinderen en had nog een halfzus uit een vorig huwelijk van haar vader met Marie Thérèse Virginie Van Langenhaecke (+1877). Marguerite Sonck verbleef als leerling in het Engels Klooster van 1 oktober 1897 tot 2 augustus 1900. Vanaf 4 mei 1899 was Guido Gezelle er de geestelijke leidsman van de zusters. ’s Zondags gaf hij de meisjes uit het pensionaat godsdienstles. Marguerite Sonck was één van hen. Ze volgde Gezelles laatste twee lessen in oktober-november 1899. Op 8 december 1900 ontving ze de eretitel 'kind van Maria' voor moreel hoogstaande leerlingen. Ze kreeg een medaille opgespeld en werd opgenomen in de Maria-congregatie van het Engels Klooster. Ze huwde op 20 mei 1908 in Sint-Lambrechts-Woluwe met Achille (Louis Marie Gustave) Van der Stichele (°1868). Ze weken in 1909 kortstondig uit van Brussel naar Rotterdam. Haar echtgenoot was op dat ogenblik onderconsul. Op 26 april van dat jaar werd in Rotterdam hun enige dochter Jeanne Marguerite Marie Van der Stichele geboren. Op 24 december 1912 liet het gezin zich uitschrijven uit Rotterdam en vestigde zich in Brussel. Marguerite Marie Josephine Sonck overleed op 14 april 1924 in Willemstad, Curaçao, Nederlandse Antillen. Haar echtgenoot Achille Van der Stichele stierf op 9 juli 1933 in Brussel als diplomatieke vertegenwoordiger (gevolmachtigd minister) van België in het buitenland. Dit verklaart waarom Marie in het buitenland sterft. Guido Gezelle dichtte in 1884 een gedicht voor het bidprentje van een veertienjarig nichtje van Marguerite. Ze heette Maria Josephina Joanna Rollier en was de dochter van de oudere zus van haar vader.
Relatie tot Gezellecorrespondent; leerling van Gezelle Engels Klooster

Indextermen

Briefontvanger

Sonck, Marguerite Marie Josephine

Briefschrijver

Gezelle, Guido

Correspondenten

Gezelle, Guido
Sonck, Marguerite Marie Josephine

Naam - persoon

Sonck, Marguerite Marie Josephine

Plaats van verzending

Brugge

Titel[06/07/1899 t.p.q.], [Brugge], [Guido Gezelle] aan [Marguerite Marie Josephine Sonck]
EditeurMiet Hubrechts; Universiteit Antwerpen
Wetenschappelijke leidingEls Depuydt
Partners Openbare Bibliotheek Brugge (Guido Gezellearchief); Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie (Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren); Instituut voor de Studie van de Letterkunde in de Lage Landen (ISLN) (Piet Couttenier, Universiteit Antwerpen); Guido Gezellegenootschap
UitgeverGuido Gezellearchief, KANTL/CTB
Plaats van uitgaveBrugge, Gent
Publicatiedatum2023
Beschikbaarheid Teksten en afbeeldingen beschikbaar onder een Creative Commons Naamsvermelding - Niet Commercieel licentie.
DisclaimerDe editie van de Guido Gezellecorrespondentie is het resultaat van een samenwerkingsproject met vrijwilligers. De databank is in opbouw, aanvullingen en opmerkingen kunnen gemeld worden aan els.depuydt@brugge.be.
Meer informatie over het vrijwilligersproject is te vinden op gezelle.be.
CiterenEen brief kan worden geciteerd als:
[Naam van editeur(s)], [briefschrijver aan briefontvanger, plaats, datum]. In: GezelleBrOn, Wetenschappelijke editie van de correspondentie van Guido Gezelle. [publicatiedatum] Available from World Wide Web: [link].
Verzender[Gezelle, Guido]
Ontvanger[Sonck, Marguerite Marie Josephine]
Verzendingsdatum[06/07/1899 t.p.q.]
VerzendingsplaatsBrugge (Brugge)
AnnotatieT.p.q. gereconstrueerd op basis van brief van Marguerite aan G.G. ; plaats gereconstrueerd op basis van contextuele gegevens; adressant gereconstrueerd op basis van de brieftekst en van handschrift ; adressaat gereconstrueerd op basis van de aanhef.
Fysieke bijzonderheden
Drager dubbel vel
papiersoort: 1 zijde beschreven ; bijlage: 2 zijden beschreven, potlood ; bijlage: inkt
Staat volledig
Vormelijke bijzonderheden op zijde 1: foto klooster van Nazareth (Brugge)
op zijde 4: stempel Gezellemuseum
op zijden 1 en 2: brief van Marguerite van 6 juli 1899 aan G.G.
Toevoegingen op zijde 1 links in de bovenrand: Aan Guido Gezelle (inkt, hand P.A.)
Bewaargegevens
LandBelgië
PlaatsBrugge
BewaarplaatsGuido Gezellearchief
ID Gezellearchief7138
Bibliotheekrecordhttps://brugge.bibliotheek.be/detail/?itemid=|library/v/obbrugge/gezelle|17008
Inhoud
Incipitdignare me laudare te
Tekstsoortbrief
TalenLatijn
De tekst werd diplomatisch getranscribeerd, en aangevuld met een editoriale laag.
De oorspronkelijke tekst werd ongewijzigd getranscribeerd; alleen typografische regeleindes en afbrekingstekens, en niet-betekenisvolle witruimte werden genormaliseerd.
Auteursingrepen in de tekst (toevoegingen, schrappingen), en latere redactie-ingrepen (schrappingen, toevoegingen, taalkundige notities) door de lezer werden overgenomen en expliciet gemarkeerd.
Voor een aantal tekstfenomenen werden naast de oorspronkelijke vorm ook editeursingrepen opgenomen in de transcriptie: oplossingen voor niet-gangbare afkortingen en correcties voor manifeste fouten. Daarnaast bevat de transcriptie editeursingrepen ter verbetering van de leesbaarheid (toevoegingen, reconstructies) of ter motivering van transcriptie-beslissingen (aanduiding van onzekere lezingen, weglating van onleesbare tekst). Alle editeursingrepen worden expliciet gemarkeerd.