Ben gister avond thuis gekomen van Duunkerke, waar 't vergaringe[1] was van de fransch Vlamingen. Heer Becuwe is te Roomen. Heer Cortyl, van Belle, penningmeester, was belast van Heer Coussemaeker, 2n voorzitter, uwe zende in te dienen 't gene hij gedaan heeft, in mijn bijwezen en in handen van den 1n voorzitter, Heer Alexander Bonvarlet, van Duynkerke, die het heeft opengedaan , uwe twee boekwerken eruit gehaald om rond te toogen. Op het hooren van Dialecticon heeft Mr Mahieu Professor te Cales letterlijk, zoo hij zei, verschoten "soubresanté"; hij is namelijk een oud man van 't vak. Insgelijks Mr Bonvarlet, die mij seffens, op het lezen van 't Duunkerksch taaleigen, 't vertelselke opgezeid heeft van 't visschertje van de roo zee dat eindigt: hoe gi lulke zot, kruup zäre were ongr je pispot. Gij zijt de goede vriend bij die Heeren al, die u veelmate en hertelijk van mij laten groeten en die u, zeiden ze mij, zullen schrijven. Mr Bonvarlet heeft mij 't nagemaakt handteeken getoogd van Jan Bart, zijn broeders, zijne vrouwe Marie Tugghe, Captein Jacopsen, wiens afstammelingen te Noirmoutier in Vrankrijk nog bestaan; hun leuze is wijselick en̄ vromelick. Jan Jacopsen fs Michiel[2] was admiraal spaansche vlote, en ligt begraven te Seviljen. Gingt gij ooit weer weer naar Duunkerke ge zoudt Bonvarlet moeten bezoeken, hij spreekt vlaamsch, duitsch en fransch Hij en zijn huis zitten top vol wetenschap, goedheid en liefde voor 't oud Vaderland en de oude tale.