Een familielid der betrokken personen vertelt het volgende, namen noemend: een geneesheer van Brussel had verboden schriften en uitgeknipte dagbladartikels in zijn bezit. Waar die te verbergen? De meid, op de hoogte, zei: "Mijnheer, in mijn slaapkamer, daar zal toch niet worden gezocht."

Aldus gedaan. De huiszoeking geschiedt. Niets te ontdekken.

"Nu naar de kamer der dientstbode."

Het viel niet moeielijk de hand te leggen op het verheimelijkte. "Allen naar 't gevang!" De dokter, bang voor verlies van cliënteel bij zijn afwezigheid, wil borgtocht geven.

Niet toegestaan.

Mevrouw is nog in morgenkleed.

"Mede."

"Zoo kan ik toch, en in sloffen op de straat niet verschijnen." Eindelijk mocht ze zich omkleeden.

De man krijgt drie maand gevang, de vrouw zes weken de meid veertien dagen.