<>> | Woensdag 1 november '16 Allerheiligen. [249]
<>
1916-11-01 (1 bericht)
> | Woensdag 1 november '16 Allerheiligen. [249] [249]Dit fragment komt uit de kladjes, hs. 4115, map 3, UBG.
[249]Dit fragment komt uit de kladjes, hs. 4115, map 3, UBG.
Bijzonderheden over de lijkplechtigheid van Vandenberghe [250] te sint-martens laethem. [251]
[250]De in 1865 geboren chemicus Adolf van den Berghe had in de vervlaamste universiteit een functie aanvaard als buitengewoon hoogleraar in algemene en analytische scheikunde, wat hem weinig populair maakte bij de meeste Vlamingen. Hij kon zijn nieuwe baan weliswaar niet vervullen: hij stierf op 22 oktober 1916.
[251]Loveling begon deze passage te herschrijven op dezelfde bladzijde: 'woensdag 1 november 16. allerheiligen. bijzonderheden over de begrafenis van vandenberghe te st. martens laethem. deze moest plaats grijpen den dinsdag 24 october, maar daar de opening der hoogeschool juist op dien datum was gesteld, werd ze een dag ver[schoven?]'
Deze was gesteld op woensdag 25 oct. Ze zou burgerlijk wezen. Dat was de eerste van dien aard op deze klerikale gemeente. De berrie, de pelle en andere benoodigdheden werden aan de overheden gevraagd.
Hun ontwijkend antwoord luidde: "Het is de kerkfabriek, welke daarover beschikt: wij kunnen stappen aanwenden om het te verkrijgen, maar niet bepalen, wanneer de vergunning gegeven wordt..."
Dat stond gelijk met eene weigering.
De vriend van den overledene, die zich de zaak aantrok liet het noodige van Gent op een wagen brengen. Betoogingen werden verwacht van wege deoorsp.: der bevolking. Wat schijnt door twistzoekers voorbereid geweest te zijn. Doch op het bepaald uur verschenen tegelijk met een afvaardiging van hoogleeraren, duitsche officieren en het eenige, wat er gebeurde, was het doen balken van een op de straat gereed staanden ezel, toen de rouwstoet met kronen en bloemenschoven voorbijkwam.
In een ledig gebouw naast het huis van den overledene, met zwart behangen, waren een drietal Vlaamsche redevoeringen uitgesproken, maar de verteller stond te ver om er iets van te verstaan. Onder het volk waren er die zeiden: "Hij is geen voet uit zijn weg, alzoo een, die met den Duits spande." Anderen: "Hij heeft veel menschen dienst gedaan." Van intellectueelen ging het:
"Hij was buitengewoon op de hoogte van zijn vak. Er zijn er zeker niet veel als hij zoo bevoegd in de scheikunde." Akelige dingen zijn er gebeurd rondom dat sterfgeval, verzekert men: de kleermaker, die hem voor de hoogeschool plechtigheid een nieuwen overjas had geleverd, vreesde niet betaald te zullen worden daar het schijnt dat de overledene schulden naliet en kwam dien terugeischen. Hij zou hem zelf van het lijk hebben afgedaan. De ceremonierok was een geleende. De eigenaar wilde hem niet weder.
"Had ik 't geweten," zei een begeerige lomperik, "ik zou zijn schoenen hebben uitgetrokken." [252]
[253] [252]Bij de voorgaande passage staat de opmerking: 'Beter dit niet uit te geven'. Het is niet duidelijk waarom ze daar zo over dacht.
[253]Het hiernavolgend stuk uit de editie van 1999 wordt in deze editie niet weergegeven omdat uit studie van de bronnen blijkt dat dit een los fragment is dat toevallig op deze plaats in het handschrift is terechtgekomen. Het heeft geen functie binnen de context van het dagboek.
