Duitsche tijdschriften geven in beeld en woord bericht over een Kerstrevue door den keizer gehouden in een fransche stad zonder aanduiding van den naam. De keizer en de kroonprinsoorsp.: kroonsprins staan op een verhoog met een overgroote volkswemeling rondom het vierkant, waar de soldaten defileeren. De zoon — grooter dan de vader — is in Huzarenuniform, drager der hooge berenmuts met de roode vlek en den grooten witschitterenden doodskop en de eveneens schrikaanjagende doodsknoken daaronder gekruist.

Het verhaal luidt: "Muziektonen weergalmden uit vijf kapellen tegelijk, bestuurd door denzelfden orkestmeester, beschenen door het weifelend licht van door soldaten onbewegelijk vastgehouden fakkels."

Onvergetelijk was de aanblik van vader en zoon, heerscher en toekomstige heerscher, beslissers over het lot van een beduidend deel van Europa.

Op een commando: "Helmen af!" ontblootten de twee doorluchtige persoonaadjes eerbiedig het hoofd en de duizenden krijgslieden en burgers volgden hun voorbeeld.

"God mit uns," staat er immers op den lederen gordel van elken soldaat.

Terwijl ge de uitvoerige beschrijving leest — met platen in dat duitsch tijdschrift opgeluisterd — van al die wereldsche glorie, denkt onwillekeurig aan het rad der fortuin aan de breekbare macht der gekroonde hoofden en het omstootbare der tronen; het onzekere der toekomst...

En bij het lezen hiervan rijst een ander tafereel voor den geest op: hoe heet hij ook, de dichter welke "Die Nächtliche Heerschau Grozse Parade" geschreven heeft? [318] De wapenschouw, die de schim van den machtige Cesar, Napoleon I te middernacht in de Elyseesche velden te Parijs houdt van al de geraamten der marschalken en generalen van zijn schitterenden staf. Het wachtwoord is Frankrijk, de oplossing St. Helena... [319]